სე­რი­ა­ლი "ვარ­დე­ნის ევო­ლუ­ცია" რამ­დე­ნი­მე კვი­რაა, რაც ტე­ლე­კომ­პა­ნია "მე­ცხრე არ­ხის" ეთერ­ში გა­დის და უკვე საკ­მაო პო­პუ­ლა­რო­ბი­თაც სარ­გებ­ლობს. მას­ში მთა­ვარ რო­ლებს სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის ცნო­ბი­ლი და საყ­ვა­რე­ლი მსა­ხი­ო­ბე­ბი ას­რუ­ლე­ბენ: გივი და ზურა ბე­რი­კაშ­ვი­ლე­ბი, ჯე­მალ ღა­ღა­ნი­ძე, და­ვით დვა­ლიშ­ვი­ლი, გოგა პი­პი­ნაშ­ვი­ლი, გუ­რამ ფირ­ცხა­ლა­ვა, ალე­კო მა­ხა­რობ­ლიშ­ვი­ლი, ბერ­ტა ხა­ფა­ვა, ნინო ბურ­დუ­ლი და ა.შ. ვარ­დე­ნის როლ­ში - რო­ლანდ ოქ­რო­პი­რი­ძეა. ასე­ვე, სე­რი­ალ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ ნო­დარ დუმ­ბა­ძის სა­ხე­ლო­ბის სა­ბავ­შვო თე­ატ­რის ის ყო­ფი­ლი მსა­ხი­ო­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც სამ­სა­ხუ­რი­დან რამ­დე­ნი­მე თვის წინ და­ი­თხო­ვეს...

სე­რი­ა­ლის რე­ჟი­სო­რი და სცე­ნა­რის ავ­ტო­რი, მსა­ხი­ო­ბი და მწე­რა­ლი - კახა სუ­ლუ­აშ­ვი­ლი (ავ­ტო­რია რო­მა­ნე­ბი­სა - "თბი­ლისს ვტო­ვებ ალი­ონ­ზე", "როცა ერ­თაწ­მინ­და­ში თოვს", "ლახ­ტის პრინ­ცი­პი" და "სე­კუნ­დან­ტი") ამ­ბობს, რომ "ვარ­დე­ნის ევო­ლუ­ცი­ა­ზე" მუ­შა­ო­ბის­კენ ქვე­ყა­ნა­ში შექ­მნილ­მა მძი­მე სი­ტუ­ა­ცი­ამ უბიძ­გა.

- რა­ტომ გა­და­წყვი­ტეთ ასე­თი ტი­პის სე­რი­ა­ლის გა­და­ღე­ბა?

- რო­დე­საც ქვე­ყა­ნა მძი­მე სი­ტუ­ა­ცი­ა­შია და ჭა­ო­ბი­დან ამოს­ვლის შან­სი ჩნდე­ბა, შენც გინ­დე­ბა, ამ საქ­მე­ში წვლი­ლი შე­ი­ტა­ნო. სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზღვარს მტე­რი რომ მო­ად­გა, ორი­ვე ომის დროს ია­რა­ღი ავი­ღე ხელ­ში, მაგ­რამ ქარ­თველს ვერ ვეს­ვრი (ღმერ­თმა დაგ­ვი­ფა­როს ყვე­ლა მსგავ­სი და­პი­რის­პი­რე­ბის­გან)... რო­გორც მსა­ხი­ობ­სა და მწე­რალს, უშიშ­რო­ე­ბის აკა­დე­მი­ა­ში სწავ­ლი­სას, პა­ტარ-პა­ტა­რა ფილ­მე­ბიც მქონ­და გა­და­ღე­ბუ­ლი. ახლა ჩემი მთა­ვა­რი მი­ზა­ნი არა სცე­ნა­რის გა­კე­თე­ბა, არა­მედ ის იყო, რომ ჩემ­თან ერ­თად სას­ცე­ნა­რო ჯგუფს ემუ­შა­ვა, მო­მეწ­ვია ის მსა­ხი­ო­ბე­ბი, რო­მელ­თაც ღირ­სე­ბა არ გა­უ­ყი­დი­ათ; ყვე­ლა­ზე მე­ტად იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის და­საქ­მე­ბა მინ­დო­და, რომ­ლე­ბიც თე­ატ­რი­დან უსა­მარ­თლოდ გა­მო­ყა­რეს, მათ შო­რის არი­ან: ოთარ ბა­ღა­თუ­რია, ბერ­ტა ხა­ფა­ვა, ას­მათ ქურ­ცი­კი­ძე, ანა ხუ­როშ­ვი­ლი, ნა­თე­ლა პა­ა­ტაშ­ვი­ლი და სხვე­ბი. პო­ლი­ტი­კა­ში ნაკ­ლე­ბად ვე­რე­ვი, მაგ­რამ ახლა დავ­რწმუნ­დი, რომ დიდი მსა­ხი­ო­ბე­ბის აბ­სო­ლუ­ტუ­რი უმ­რავ­ლე­სო­ბა სი­მარ­თლის მხა­რე­საა, პრო­ექ­ტში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა­ზე ყვე­ლა დამ­თან­ხმდა. ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი მარ­თლა "ვარ­სკვლა­ვე­ბი" არი­ან.

- რო­გორ მიმ­დი­ნა­რე­ობს გა­და­ღე­ბე­ბი?

- მუ­შა­ო­ბა ფორ­სმა­ჟო­რულ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში გვი­წევს. სცე­ნარს ზოგ­ჯერ ღა­მით ვწერ­დი, დი­ლით კი გა­და­სა­ღებ მო­ე­დან­ზე გავ­დი­ო­დით. "ვარ­დე­ნის ევო­ლუ­ცი­ას" კი­ნო­ნო­ვე­ლე­ბი, ე.წ. "რას­კად­როვ­კის" გა­რე­შეა გა­კე­თე­ბუ­ლი. გა­და­ღე­ბე­ბის დროს ორი რე­ჟი­სო­რი მეხ­მა­რე­ბო­და. სა­პი­ლო­ტე ვა­რი­ან­ტის ნახ­ვის შემ­დეგ მათ გა­და­წყვი­ტეს, რომ ეს საქ­მე მარ­ტოს უნდა გა­მე­კე­თე­ბი­ნა, ტექ­ნი­კურ მხა­რე­ზე კი შე­სა­ნიშ­ნა­ვი კი­ნო­რე­ჟი­სო­რე­ბი - ირაკ­ლი ბა­ღა­თუ­რია და გოგა ცხვე­დი­ა­ნი დამ­ხმა­რე­ბოდ­ნენ. იდეა, სცე­ნა­რი, რე­ჟი­სუ­რა, დი­ა­ლო­გე­ბი - ყვე­ლა­ფე­რი მე მე­კუთ­ვნის. თუმ­ცა ზოგ­ჯერ, რა­ღაც რჩე­ვებ­საც ვით­ვა­ლის­წი­ნებ.... ერთ სე­რი­ას სამ დღე­ში ვი­ღებთ, მონ­ტაჟს კი ოთხი დღე სჭირ­დე­ბა. ფაქ­ტობ­რი­ვად, ამო­სუნ­თქვის დრო არ გვაქვს.

- რა­ტომ შე­არ­ჩი­ეთ სა­ხელ­წო­დე­ბა - "ვარ­დე­ნის ევო­ლუ­ცია"?

- პირ­ველ რიგ­ში იმი­ტომ, რომ ეს სა­ხელ­წო­დე­ბა "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ას" ჰგავს. ვარ­დე­ნი სე­რი­ა­ლის მთა­ვარ გმირს, ჩვე­ნი "გი­გან­ტის" პრო­ტო­ტიპს ჰქვია და მინ­დო­და, მისი გან­ვი­თა­რე­ბის ეტა­პე­ბი, ევო­ლუ­ცია გვეჩ­ვე­ნე­ბი­ნა, მაგ­რამ სი­უ­ჟეტ­მა ისე მო­ი­თხო­ვა, რომ შემ­დგომ სე­რი­ებ­ში პირ­და­პირ "ევო­ლუ­ცი­ა­გავ­ლი­ლი" ვარ­დე­ნი მი­ვი­ღეთ. პირ­ველ სე­რი­ა­ში ვუჩ­ვე­ნეთ, თუ რო­გორ გა­ი­ზარ­და, რო­გორ "და­ვაჟ­კაც­და", რო­გორ მო­ვი­და აქამ­დე და აგ­რძე­ლებს თა­ვის ყო­ფას. ფი­ნა­ლი რო­გო­რი იქ­ნე­ბა, ჯერ არ ვიცი. მხატ­ვრულ ღი­რე­ბუ­ლე­ბა­ზე ნუ­რა­ვის ექ­ნე­ბა პრე­ტენ­ზია, ეს უბ­რა­ლოდ, ჩვე­ნი პო­ზი­ცი­ი­სა და პრო­ტეს­ტის ერ­თგვა­რი და­ფიქ­სი­რე­ბაა...

- ფილ­მის პერ­სო­ნა­ჟე­ბი პო­ლი­ტი­კო­სე­ბის პრო­ტო­ტი­პე­ბი არი­ან, არა?

- მთა­ვა­რი - ქვეყ­ნის ხელ­მძღვა­ნე­ლია და მისი მრჩევ­ლე­ბის ორი კა­ტე­გო­რია: ერ­თნი, რომ­ლე­ბიც უკი­ჟი­ნე­ბენ, - ეგრე გა­აგ­რძე­ლე, მა­გა­რი ხარ, ამო­ხა­დე ხალ­ხს სუ­ლიო და მე­ო­რე­ნი, ვინც ამ ყვე­ლა­ფერს უჭე­რენ მხარს, მაგ­რამ იმის ში­შიც აქვთ, რომ ეს ცუდი მათ არ მი­უტ­რი­ალ­დეთ. თუმ­ცა, ორი­ვე კა­ტე­გო­რი­ის ადა­მი­ა­ნებს ერთი რამ ამოძ­რა­ვებთ - გამ­დიდ­რე­ბის სურ­ვი­ლი! ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში კონ­კრე­ტუ­ლი პი­როვ­ნე­ბე­ბი ხალ­ხის ხარ­ჯზე მდიდ­რდე­ბი­ან.

- ალე­კო მა­ხა­რობ­ლიშ­ვი­ლი­სა და ზურა ბე­რი­კაშ­ვი­ლის გმი­რე­ბი ცალ-ცალი კა­ლო­შით მო­სუ­ლი მრჩევ­ლე­ბი არი­ან...

- რე­ა­ლუ­რა­დაც ასეა: თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რე­ბის უმ­რავ­ლე­სო­ბას ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მოს­ვლამ­დე არა­ნა­ი­რი ქო­ნე­ბა არ ჰქონ­და. ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლუ­რა­დაც ღა­რი­ბე­ბი იყ­ვნენ, მაგ­რამ მო­წა­დი­ნე­ბუ­ლე­ბი გახ­ლდნენ და ის­წავ­ლეს, თუ რო­გორ უნდა ძარ­ცვონ ხალ­ხი, ქვე­ყა­ნა. ეს კარ­გა­დაც გა­მო­უ­ვი­დათ.

- ქარ­ხა­ნა, სა­ა­ვად­მყო­ფო, შად­რე­ვა­ნი - იმ ობი­ექ­ტე­ბის ჩა­მო­ნათ­ვა­ლია, რო­მელ­საც ვარ­დე­ნი კვი­რის დღე­ე­ბის მი­ხედ­ვით ხსნის...

- ეს სი­ტუ­ა­ცია ცოტა არ იყოს, გაზ­ვი­ა­დე­ბუ­ლია, მაგ­რამ ფაქ­ტია, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა სწო­რედ ასე­თი ობი­ექ­ტე­ბის გახ­სნით ცდი­ლობს ჩვენს მო­ხიბ­ვლას.

- სე­რი­ალს სად იღებთ?

- ისეთ სივ­რცე­ში, სა­დაც ნორ­მა­ლუ­რად მუ­შა­ო­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა გვაქვს. გა­და­ღე­ბე­ბი ქუ­ჩა­ში რომ დაგ­ვე­წყო, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი შეგ­ვიშ­ლი­და ხელს. სხვა­თა შო­რის, ამის სურ­ვი­ლი გვქონ­და, მაგ­რამ იმ ად­გი­ლას, სა­დაც გა­და­ღე­ბა და­ვი­წყეთ, არა­ერ­თი მოგ­ზავ­ნი­ლი ადა­მი­ა­ნი, "გა­ურ­კვე­ვე­ლი" მან­ქა­ნე­ბი გაჩ­ნდა, სა­ი­და­ნაც კა­მე­რით გვი­ღებ­დნენ... მოკ­ლედ, ყვე­ლა სე­რია რამ­დე­ნი­მე კერ­ძო მა­მულ­შია გა­და­ღე­ბუ­ლი.

- "ტე­ტია ერ­თაწ­მინ­დე­ლი წარ­მო­გიდ­გენთ" - რა­ტომ აირ­ჩი­ეთ ეს ფსევ­დო­ნი­მი?

- წარ­მო­შო­ბით ერ­თაწ­მინ­დე­ლი ვარ. იქა­უ­რო­ბა ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და როცა მე­კი­თხე­ბი­ან, - რო­მე­ლი უბ­ნე­ლი ხარო? ვპა­სუ­ხობ: ერ­თაწ­მინ­დე­ლი-მეთ­ქი. ტე­ტია "ხეპ­რე­სა" და "ჯი­უ­ტის" სი­ნო­ნი­მი გახ­და, არა­და, ასე ქარ­თვე­ლებს გნე­უს პომ­პე­უს­მა უწო­და, როცა მას მტკვარ­თან სე­რი­ო­ზუ­ლი ომი გა­უ­მარ­თეს და დიდი ზა­რა­ლიც მი­ა­ყე­ნეს. "ტე­ტი­უს" ლა­თი­ნუ­რად მა­მაცს, შე­უ­პო­ვარს ნიშ­ნავს. მე­ა­მა­ყე­ბა, რომ ქარ­თლე­ლი ტე­ტია ვარ.

- რო­გო­რია დიდ მსა­ხი­ო­ბებ­თან მუ­შა­ო­ბა?

- ცოტა არ იყოს, ემო­ცი­უ­რი კაცი ვარ. ამ ფილმში ჩემი მე­გობ­რე­ბი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ და ის ხალ­ხიც, რომ­ლებ­საც ქუ­ჩა­ში და­ნახ­ვის დრო­საც კი მო­წი­წე­ბით ჩა­ვუვ­ლი­დი ხოლ­მე გვერდს, ახლა კი ღვთის ნე­ბით, 20 წლით მი­ტო­ვე­ბუ­ლი საქ­მის კე­თე­ბამ მო­მი­წია და ამის წყა­ლო­ბით, მათ­თან ახლო ურ­თი­ერ­თო­ბა მაქვს. ფილ­მს ისე "ვა­კე­თებ", რო­გორც მე მეს­მის...

- რო­გორ შე­არ­ჩი­ეთ პრე­ზი­დენ­ტის რო­ლის შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი?

- რო­ლანდ ოქ­რო­პი­რი­ძე წლე­ბის წინ, ერთ-ერთ სპექ­ტაკლში მყავ­და ნა­ნა­ხი და ვი­ცო­დი, რომ კარ­გი იუ­მო­რი ჰქონ­და... როცა პრე­ზი­დენ­ტის პერ­სო­ნაჟ­ზე ვფიქ­რობ­დი, სწო­რედ ეს მსა­ხი­ო­ბი გა­მახ­სენ­და და მგო­ნი, კარ­გი არ­ჩე­ვა­ნი გა­ვა­კე­თე.

რო­ლანდ ოქ­რო­პი­რი­ძე, ვარ­დე­ნის რო­ლის შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი:

- მსა­ხი­ო­ბი ვარ და რა­საც შე­მომ­თა­ვა­ზე­ბენ, იმას ვი­თა­მა­შებ. რამ­დე­ნი­მე თვის წინ, რო­დე­საც კახა სუ­ლუ­აშ­ვილ­მა ეს როლი შე­მომ­თა­ვა­ზა, ქვე­ყა­ნა­ში არა­ნა­ი­რი და­პი­რის­პი­რე­ბა და და­ძა­ბუ­ლი სი­ტუ­ა­ცია არ იყო. ზუს­ტად იმ პე­რი­ოდ­ში ნინა წკრი­ა­ლაშ­ვილ­მა და­მი­რე­კა და "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" მხარ­და­სა­ჭე­რი კონ­ცერ­ტე­ბის წამ­ყვა­ნო­ბაც მთხო­ვა. დავ­თან­ხმდი, ისევ და ისევ, ჩემი პრო­ფე­სი­ი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე. თუმ­ცა, თა­ვად აღარ და­მი­რე­კეს, რა­ტომ­ღაც... ბოლო დროს გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი მოვ­ლე­ნე­ბის შემ­დეგ სე­რი­ო­ზუ­ლი პრო­ტეს­ტის გრძნო­ბა გა­მიჩ­ნდა, მა­ნამ­დე კი ნე­იტ­რა­ლუ­რი ვი­ყა­ვი.

- თქვენ­თვის ად­ვი­ლია ვარ­დე­ნის გან­სა­ხი­ე­რე­ბა?

- კარ­გად ვი­ცო­დი, ვინც უნდა გან­მე­სა­ხი­ე­რე­ბი­ნა, მაგ­რამ მის­თვის ზედ­მე­ტად არ უნდა მი­მე­ბა­ძა, სათ­ქმე­ლი მი­ნიშ­ნე­ბით უნდა გად­მო­მე­ცა... არ ვამ­ბობთ, რომ ეს მა­ღა­ლი ხა­რის­ხის ნა­მუ­შე­ვა­რია. სე­რი­ა­ლი უბ­რა­ლოდ, გათ­ვლი­ლია იმა­ზე, რომ ადა­მი­ა­ნებ­მა იუ­მო­რით შე­ხე­დონ იმ ამ­ბებ­სა და მოვ­ლე­ნებს, რაც სამ­წუ­ხა­როდ, ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში წლე­ბის მან­ძილ­ზე ხდე­ბო­და.

ზურა ბე­რი­კაშ­ვი­ლი, ვარ­დე­ნის ერთ-ერთი მრჩევ­ლის რო­ლის შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი:

- რო­დე­საც კა­ხამ სე­რი­ა­ლის სი­უ­ჟე­ტი გა­მაც­ნო, ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა. სა­ქარ­თვე­ლოს დღე­ვან­დელ მდგო­მა­რე­ო­ბას ასა­ხავს. გარ­კვე­ულ­წი­ლად პო­ზი­ცი­ის გა­მო­ხატ­ვაც არის: ეს არ არის ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი და ფეს­ტი­ვა­ლებ­ზე გათ­ვლი­ლი ფილ­მი. მსუ­ბუ­ქად სა­ყუ­რე­ბე­ლია, თა­ვი­სი სარ­კაზ­მი­თა და ცოტა იუ­მო­რით, რაც სე­რი­ალს სჭირ­დე­ბა. რაც მთა­ვა­რია, მას­ში რე­ა­ლო­ბაა ასა­ხუ­ლი. როცა ვი­ღა­ცას ძა­ლა­უფ­ლე­ბა უვარ­დე­ბა ხელ­ში, მას ყვე­ლა­ნა­ი­რი კა­ტე­გო­რი­ის, ყვე­ლა­ფერ­ზე წამ­სვლე­ლი და ხე­ლის მომ­წე­რი მე­გო­ბა­რი და მრჩე­ვე­ლი შე­იძ­ლე­ბა ჰყავ­დეს. ჩემი პერ­სო­ნა­ჟიც ამის ერთ-ერთი მა­გა­ლი­თია.

ანა ხუ­როშ­ვი­ლი, ვარ­დე­ნის პრესმდივ­ნის რო­ლის შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი:

- ჩემს პერ­სო­ნაჟს სა­ხე­ლი არა აქვს, და­ნომ­რი­ლია - 28-01. დღეს ბევ­რი ადა­მი­ა­ნია, ვი­საც სა­კუ­თა­რი აზრი კი გა­აჩ­ნია, მაგ­რამ მა­ინც, იმ პარ­ტი­ა­ში ურ­ჩევ­ნია ყოფ­ნა, რო­მელ­საც ძა­ლა­უფ­ლე­ბა აქვს. ასე­თი ადა­მი­ა­ნე­ბი ალ­ბათ, ში­ნა­გა­ნად ცუ­დე­ბი და ბო­რო­ტე­ბის ჩამ­დე­ნე­ბი არ არი­ან, მაგ­რამ ასე ცხოვ­რო­ბენ იმი­ტომ, რომ იმ წუთ­ში კარ­გად გრძნო­ბენ თავს და მო­მა­ვა­ლი არ აინ­ტე­რე­სებთ... მარ­თა­ლია, კა­ხას მე­უღ­ლე ვარ, მაგ­რამ ეს სე­რი­ა­ლი სხვა­საც რომ გა­და­ე­ღო და როლი შე­მო­ე­თა­ვა­ზე­ბი­ნა, აუ­ცი­ლებ­ლად დავ­თან­ხმდე­ბო­დი.

ას­მათ ქურ­ცი­კი­ძე, "ვარ­დე­ნის პარ­ტი­ის აქ­ტი­ვის­ტი":

- "უნდა იცო­დე, სად არის "სა­მი­შაო" და შენ არ დარ­ჩე­ბი "უმი­შე­ვა­რი" - ეს ჩემი პერ­სო­ნა­ჟის სი­ტყვე­ბია. პრო­ექტს ოდ­ნავ მოგ­ვი­ა­ნე­ბით შე­ვუ­ერ­თდი და ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა ის ფაქ­ტი, რომ გა­დამ­ღე­ბი ჯგუ­ფი საქ­მეს აკე­თებ­და არა აგ­რე­სი­ი­თა და სი­ძულ­ვი­ლით, არა­მედ ცდი­ლობ­დნენ, მა­ყუ­რებ­ლის­თვის მსუ­ბუ­ქად და­ე­ნახ­ვე­ბი­ნათ ის აუ­ტა­ნე­ლი სი­ტუ­ა­ცია, რაც ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში არის გა­მე­ფე­ბუ­ლი. დიდი მად­ლო­ბა პრო­ექ­ტის ავ­ტორს, კახა სუ­ლუ­აშ­ვილ­სა და ფილმში და­კა­ვე­ბულ უნი­ჭი­ე­რეს მსა­ხი­ო­ბებს იმ თა­ვი­სუ­ფა­ლი იმპრო­ვი­ზა­ცი­ე­ბი­სათ­ვის, რო­მელ­საც გვთა­ვა­ზო­ბენ.

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)