მომ­ღე­რალ­მა რატი დურ­გლიშ­ვილ­მა სა­ზა­ფხუ­ლო არ­და­დე­გე­ბი წვი­მი­ან ბა­თუმ­ში საკ­მა­ოდ ხა­ლი­სი­ა­ნად გა­ა­ტა­რა, სა­კუ­რორ­ტო რო­მა­ნიც გა­ა­ჩა­ღა და დე­და­ქა­ლაქ­ში დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი ახალ სიმ­ღე­რებ­ზე მუ­შა­ო­ბას გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბით შე­უდ­გე­ბა. ამ­ჯე­რად რატი ქარ­თუ­ლი შო­უ­ბიზ­ნე­სის პრობ­ლე­მებ­ზე, პი­რად ცხოვ­რე­ბა­სა და სხვა სა­ინ­ტე­რე­სო თე­მებ­ზე გვე­სა­უბ­რე­ბა.

- რატი, რო­გორ და­ის­ვე­ნეთ ბა­თუმ­ში?

- ბა­თუ­მი ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და ამ ქა­ლაქთან ბევ­რი კარ­გი მო­გო­ნე­ბა მა­კავ­ში­რებს. წელს სულ წვი­მი­ა­ნი ამინ­დე­ბი და­ემ­თხვა, ცუდი პე­რი­ო­დი შე­ვარ­ჩიე... მაგ­რამ მა­გა­რი იყო თუნ­დაც იმი­ტომ, რომ ნაც­ნო­ბე­ბი, მე­გობ­რე­ბი ვნა­ხე და მათ­თან ერ­თად გა­ვერ­თე. ქა­ლა­ქი დღი­თი დღე ლა­მაზ­დე­ბა და ბედ­ნი­ე­რი ვარ, მის ქუ­ჩებ­ში რომ დავ­ხე­ტი­ა­ლებ; ვერ ვი­ჯე­რებ, ეს რომ სა­ქარ­თვე­ლოა. ბევ­რი კუ­რორ­ტი მი­ნა­ხავს, მაგ­რამ ასე­თი ლა­მა­ზი არც ერთი არ არის. ძვე­ლე­ბუ­რი ჩუ­ქურ­თმე­ბი, ქვა­ფე­ნი­ლე­ბი - ყვე­ლა­ფე­რი ეს თით­ქოს მყუდ­რო­ე­ბას ქმნის. ასე­თი შე­ნო­ბე­ბი თბი­ლის­საც უხ­დე­ბა. თა­ნა­მედ­რო­ვე ინ­ტე­რი­ე­რი ნაკ­ლე­ბად მი­ზი­დავს.

- ბა­თუმ­ში ხში­რად იმარ­თე­ბა მა­ღა­ლი დო­ნის ვარ­სკვლა­ვე­ბის კონ­ცერ­ტი; ერთ-ერთი ბოლო ხო­ა­კინ კორ­ტე­სის შოუ იყო, ხომ არ დას­წრე­ბი­ხართ?

- ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო იყო, მაგ­რამ სამ­წუ­ხა­როდ, ვერ წა­ვე­დი. ის დღე­ე­ბი მარ­თლაც, მხო­ლოდ დას­ვე­ნე­ბის­თვის გა­მო­ვი­ყე­ნე. მთე­ლი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში იმ­დენ მუ­სი­კას ვუს­მენ, რომ გან­ტვირ­თვა ძა­ლი­ან მჭირ­დე­ბა, რათა შემ­დეგ ჩემი მსმე­ნე­ლის წი­ნა­შე ახა­ლი ძა­ლე­ბით, ახა­ლი სიმ­ღე­რე­ბით წარვდგე.

- სპექ­ტაკლში - "ვე­რის უბ­ნის მე­ლო­დი­ე­ბი" თქვენ­თვის არ შე­მო­უ­თა­ვა­ზე­ბი­ათ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა?

- რო­გორც ვიცი, მო­ნა­წი­ლე­თა შერ­ჩე­ვა კას­ტინ­გის მეშ­ვე­ო­ბით ხდე­ბო­და, მე კი, რო­გორც წესი, კას­ტინ­გებ­ში არ ვმო­ნა­წი­ლე­ობ, რა­ღაც­ნა­ი­რად არ მიყ­ვარს ეს პრო­ცე­სი. როცა ვინ­მეს ჩემ­თან თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის სურ­ვი­ლი აქვს, თვი­თონ­ვე მი­კავ­შირ­დე­ბა ხოლ­მე.

- ბოლო დროს ქვე­ყა­ნა­ში ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე აქ­ტუ­ა­ლუ­რი სა­კი­თხი მო­ახ­ლო­ე­ბუ­ლი არ­ჩევ­ნე­ბია და წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო ციებ-ცხე­ლე­ბა­ში ხე­ლო­ვა­ნე­ბიც აქ­ტი­უ­რად არი­ან ჩაბ­მულ­ნი. "სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო მომ­ღერ­ლე­ბის" ცნე­ბაც კი გაჩ­ნდა. თქვენ, რო­გორც მომ­ღე­რა­ლი, სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე, რას იტყვით ამის თა­ო­ბა­ზე?

- პო­ლი­ტი­ზე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი ნაკ­ლე­ბად გახ­ლა­ვართ. მე მხო­ლოდ ის ვიცი, რომ ყვე­ლა ქვე­ყა­ნა­ში ასე ხდე­ბა - სუ­ბი­ექ­ტუ­რი აზ­რის და­ფიქ­სი­რე­ბა ნე­ბის­მი­ერ ადა­მი­ანს შე­უძ­ლია, ხე­ლო­ვა­ნი იქ­ნე­ბა თუ სხვა სფე­როს წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი. ეს ძა­ლი­ან ბუ­ნებ­რი­ვია. მთა­ვა­რია, ამ მხარ­და­ჭე­რის გა­მო­ხატ­ვა ნა­ძა­ლა­დე­ვი არ იყოს. როცა ვინ­მე კონ­ცერ­ტებ­ზე გა­მოს­ვლას მთხოვს, მომ­ღე­რა­ლი ვარ და, ბუ­ნებ­რი­ვია, ვთან­ხმდე­ბი. ზოგ­ჯერ რე­გი­ო­ნე­ბი­და­ნაც გვთა­ვა­ზო­ბენ. მივ­დი­ვარ და ჩემი შე­მოქ­მე­დე­ბით ხალ­ხს ვე­ფე­რე­ბი. სხვას ვე­რა­ფერს გე­ტყვით, რად­გან ასეთ სა­კი­თხებ­ში ნაკ­ლე­ბად ვერ­კვე­ვი, ჩემს შე­მოქ­მე­დე­ბა­ში ვარ ჩაფ­ლუ­ლი. დუ­ეტ­მა "ჯორ­ჯი­ამ" რაც შეგ­ვეძ­ლო, ის გა­ვა­კე­თეთ ჩვე­ნი ხალ­ხის­თვის და ყო­ველ­თვის ჩვე­ნი ქვეყ­ნის გვერ­დით ვიდ­გე­ბით.

- კე­თი­ლი. რაც შე­ე­ხე­ბა თქვენს შე­მოქ­მე­დე­ბას: რა სი­ახ­ლეს შეს­თა­ვა­ზებთ ერ­თგულ მსმე­ნელს უახ­ლო­ეს მო­მა­ვალ­ში?

- სი­ახ­ლე­ებ­ზე, რა თქმა უნდა, ყო­ველ­თვის ვმუ­შა­ობთ, მაგ­რამ უნდა აღ­ვნიშ­ნო, რომ ერთი პრობ­ლე­მა ყვე­ლა მომ­ღე­რალს აწუ­ხებს: სა­ქარ­თვე­ლო­ში კონ­კუ­რენ­ტუ­ნა­რი­ა­ნი და კარ­გი მუ­სი­კა­ლუ­რი არ­ხის, მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­და­ცე­მე­ბის არარ­სე­ბო­ბა ხელს გვიშ­ლის უფრო მეტ წინსვლა­ში, თით­ქოს რა­ღაც­ნა­ი­რად გვა­დუ­ნებს. შე­მოქ­მე­დე­ბა­ზე, შო­უ­ბიზ­ნეს­ზე სა­უბ­რის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ გვაქვს, სხვა­დას­ხვა პო­პუ­ლა­რულ გა­და­ცე­მა­ში კი ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ზე იმ­დენ­ჯერ ვი­სა­უბ­რე, უკვე სა­ინ­ტე­რე­სო აღარც არის. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ხალ­ხს მოჰ­ბეზ­რდა. მარ­თა­ლია, სიმ­ღე­რე­ბი რა­დი­ო­ებ­ში ტრი­ა­ლებს, მაგ­რამ ფარ­თო არე­ა­ლი არ გაგ­ვაჩ­ნია. შო­უ­ბიზ­ნეს­ში მეტი ინ­ტრი­გა უნდა იყოს, მეტი აქ­ტი­უ­რო­ბა, ისე­ვე, რო­გორც სა­ზღვარ­გა­რე­თაა. ამ­ჟა­მად მა­მა­ჩე­მის ორ სიმ­ღე­რა­ზე ვმუ­შა­ობ. გარ­და ამი­სა, მე და მა­კამ ჩავ­წე­რეთ ლელა წურ­წუ­მი­ა­სა და აჩი­კო მე­ფა­რი­ძის დუ­ე­ტი - "სიყ­ვა­რუ­ლის დღე", რო­მე­ლიც რუსა მორ­ჩი­ლა­ძეს ეკუთ­ვნის და რო­მელ­საც ისი­ნი არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვად მღე­როდ­ნენ, ახლა კი ამის უფ­ლე­ბა ჩვენ გად­მოგ­ვცეს. ამის­თვის დიდი მად­ლო­ბა მათ. სიმ­ღე­რის არან­ჟი­რე­ბა უკვე გა­ვა­კე­თეთ. სა­მო­მავ­ლოდ, ჩემს ერთ სიმ­ღე­რა­საც ჩავ­წერთ, მაგ­რამ ჯერ­ჯე­რო­ბით გა­ჩე­რე­ბუ­ლი ვართ.

- რა­ტომ არ გიც­დი­ათ, მა­გა­ლი­თად, რამ­დე­ნი­მე მომ­ღე­რა­ლი გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი­ყა­ვით და ამ პრობ­ლე­მა­ზე სა­ჯა­როდ, თუნ­დაც იმ ტე­ლე­გა­და­ცე­მებ­ში გემ­სჯე­ლათ, სა­დაც ხში­რად გიწ­ვე­ვენ, და უფრო აქ­ტი­უ­რად და­გე­ფიქ­სი­რე­ბი­ნათ თქვე­ნი სურ­ვი­ლი მუ­სი­კა­ლუ­რი არ­ხის გა­კე­თე­ბის თა­ო­ბა­ზე? მით უმე­ტეს, თუკი ეს კა­რი­ე­რულ წინსვლა­ში და­გეხ­მა­რე­ბო­დათ.

- ტე­ლე­ვი­ზი­ის და­არ­სე­ბას ვე­რა­ვის მოს­თხოვ და მით უმე­ტეს, ვერ აი­ძუ­ლებ. სა­ავ­ტო­რო უფ­ლე­ბე­ბი უფრო მე­ტად რომ იყოს და­ცუ­ლი, ამის მერე უკვე შე­იძ­ლე­ბა რა­მე­ზე მსჯე­ლო­ბა და ნელ-ნელა ფეხ­ზე დავ­დგე­ბით. სე­რი­ო­ზუ­ლი ბიზ­ნეს­მე­ნე­ბი­სა და პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი პრო­დი­უ­სე­რე­ბის მხარ­ში დგო­მაა სა­ჭი­რო. როცა კონ­ცერ­ტე­ბი სა­ზღვარ­გა­რეთ გვაქვს, ყვე­ლა­ფე­რი იმ დო­ნე­ზეა დახ­ვე­წი­ლი, ვერ წარ­მო­იდ­გენთ. ძა­ლი­ან მინ­და, მსგავ­სი, მა­ღა­ლი დო­ნის კომ­პა­ნი­ე­ბი ჩვენს ქვე­ყა­ნა­შიც არ­სე­ბობ­დეს.

- VIP-სა­ღა­მო­ზე ხში­რად მღე­რით?

- ვერ ვი­ტყვი, რომ ასე­თი სა­ღა­მო ბევ­რია, მაგ­რამ ღმერ­თის წყა­ლო­ბით, ზოგ­ჯერ გვიწ­ვე­ვენ. მი­ხა­რია, რომ ხალ­ხს ვუყ­ვარ­ვართ და ჩვე­ნი მოს­მე­ნის სურ­ვი­ლი აქვთ. ახლა უკვე ვარ­ჩევთ კი­დეც სი­ტუ­ა­ცი­ას და ყველ­გან აღარ ვმო­ნა­წი­ლე­ობთ. დიდ ყუ­რა­დღე­ბას ვაქ­ცევ - ვინ არის ხმის ოპე­რა­ტო­რი, რო­გო­რი აპა­რა­ტუ­რა აქვთ, რა ივენ­თია და ა.შ., რად­გან ეს ყვე­ლა­ფე­რი ჩემს იმიჯ­ზე მოქ­მე­დებს, ეს კი ჩემ­თვის ყვე­ლა­ზე ძვირ­ფა­სია. დღეს­დღე­ო­ბით, თუ ხა­რის­ხი­ა­ნი სიმ­ღე­რის ჩა­წე­რა გინ­და, ძა­ლი­ან ძვი­რია. დიდი სურ­ვი­ლი მაქვს, ცოტა გა­მო­ცო­ცხლდეს სი­ტუ­ა­ცია, სა­ინ­ტე­რე­სო პრო­ექ­ტე­ბი გან­ხორ­ცი­ელ­დეს, და­ჯილ­დო­ე­ბე­ბი იყოს და მომ­ღერ­ლე­ბის ცხოვ­რე­ბა უფრო აქ­ტი­უ­რი გახ­დეს.

- კონ­ცერ­ტე­ბის, ვი­დე­ორ­გო­ლე­ბის ნაკ­ლე­ბო­ბა­საც ფი­ნან­სუ­რი პრობ­ლე­მა გა­ნა­პი­რო­ბებს?

- რა თქმა უნდა. როცა კარ­გი ვი­დე­ორ­გო­ლის გა­და­ღე­ბას 10.000 ლარ­ზე მეტი სჭირ­დე­ბა, გა­მო­დის, რომ მომ­ღე­რალ­მა მთე­ლი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში მხო­ლოდ ამის­თვის უნდა იმუ­შა­ოს. ასე­ვეა ალ­ბო­მის გა­მოშ­ვე­ბა. ამ­დე­ნი შე­მო­სა­ვა­ლი კი ქარ­თველ მომ­ღერ­ლებს ნამ­დვი­ლად არ გვაქვს. თუმ­ცა სიმ­ღე­რის გა­ჰი­ტე­ბას კლი­პი ძა­ლი­ან უწყობს ხელს, ხალ­ხს მოს­წონს. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, მე და მა­კას მა­ი­კო ასა­თი­ან­თან ახლო მე­გობ­რო­ბა გვა­კავ­ში­რებს. ძა­ლი­ან თბი­ლი ადა­მი­ა­ნია და ჩვე­ნი სიმ­ღე­რე­ბის პრე­ზენ­ტა­ცია, სა­ვა­რა­უ­დოდ, კვლა­ვაც მის გა­და­ცე­მა­ში შედ­გე­ბა. ყო­ველ­თვის დიდ ყუ­რა­დღე­ბას იჩენს ჩვენ მი­მართ და მას ჩვენც დიდ პა­ტივს ვცემთ, ძა­ლი­ან გვიყ­ვარს. არ მინ­და, სხვა გა­და­ცე­მე­ბი გა­მომ­რჩეს, სა­დაც ასე­ვე ბევ­რი მე­გო­ბა­რი გვყავს, - მა­გა­ლი­თად, "ვა­ნოს შოუ" და ა.შ. ისი­ნი ყო­ველ­თვის მხარ­ში გვიდ­გა­ნან.

- ისევ სა­ზა­ფხუ­ლო თე­მას და­ვუბ­რუნ­დეთ: სა­ზღვარ­გა­რე­თის კუ­რორ­ტე­ბი­დან და ქა­ლა­ქე­ბი­დან რო­მე­ლია თქვენ­თვის მე­ტად გა­მორ­ჩე­უ­ლი?

- ძა­ლი­ან მომ­წონს სა­ბერ­ძნე­თი და მისი სა­კუ­რორ­ტო ქა­ლა­ქე­ბი. უზო­მოდ მიყ­ვარს იურ­მა­ლა, თა­ვი­სი ლა­მა­ზი ხის სახ­ლე­ბით; ძა­ლი­ან თბი­ლია. სა­ერ­თოდ, "და­ხუ­რუ­ლი" ქა­ლა­ქე­ბი უფრო მომ­წონს, ისე­თი, სა­დაც ზღვა არ არის. ამ ზა­ფხულს კრუ­იზ­ში მინ­დო­და წას­ვლა, რომ­ლის ფარ­გლებ­შიც 14 ქა­ლა­ქის დათ­ვა­ლი­ე­რე­ბა შე­დი­ო­და; ღა­მით გემ­ზე ვიქ­ნე­ბო­დით. გას­ვლა იტა­ლი­ი­დან ხდე­ბო­და, მაგ­რამ სამ­წუ­ხა­როდ, ვე­რა­ვინ ავი­ყო­ლიე, რომ წა­მო­სუ­ლი­ყო, ამი­ტომ ბა­თუმ­ში გა­ვემ­გზავ­რე და არც მი­ნა­ნია.

- თქვენ შე­სა­ხებ ხში­რად მსმე­ნია სხვა­დას­ხვაგ­ვა­რი ჭორი; ხალ­ხი ინ­ტე­რეს­დე­ბა თქვე­ნი პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბით. ამ­ჟა­მად რა ხდე­ბა ამ მხრივ?

- სე­რი­ო­ზუ­ლი არა­ფე­რი. როცა ვინ­მე გო­გო­ნას­თან ერ­თად და­მი­ნა­ხა­ვენ, ჩემი შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ჰგო­ნი­ათ და ჭო­რებს აა­გო­რე­ბენ ხოლ­მე. ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში საყ­ვა­რე­ლი ადა­მი­ა­ნი თით­ქმის ყო­ველ­თვი­საა, მაგ­რამ სა­ბო­ლოო არ­ჩე­ვა­ნი რომ გა­ვა­კე­თო და სე­რი­ო­ზუ­ლი ნა­ბი­ჯი გა­დავ­დგა, ასე­თი ჯერ­ჯე­რო­ბით არა­ვინ მყო­ლია. გარ­კვე­ულ ეტა­პამ­დე რომ მივ­დი­ვართ, მერე ისე ხდე­ბა, რომ ვშორ­დე­ბით. მო­მა­ვა­ლი წლის­თვის რა­ღაც გეგ­მე­ბი მაქვს და ამ თე­მა­ზე ალ­ბათ სე­რი­ო­ზუ­ლად დავ­ფიქ­რდე­ბი. გა­სა­კე­თე­ბე­ლი კი­დევ მაქვს რა­ღაც და ერ­თა­დერ­თი, რაც მა­ფიქ­რებს, ეგ არის... სა­ზღვარ­გა­რეთ უნდა ვცა­დო ბედი, ვნა­ხოთ...

- ბა­თუმ­ში ყოფ­ნი­სას სა­კუ­რორ­ტო რო­მა­ნი თუ გქონ­დათ?

- კი, ზა­ფხულს ასე­თი რო­მა­ნი ყო­ველ­თვის ახ­ლავს, მაგ­რამ ამის სა­ჯა­როდ გან­ხილ­ვა ლა­მა­ზი არ იქ­ნე­ბა. არ მიყ­ვარს ერთჯე­რა­დი და არა­სე­რი­ო­ზუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი, შე­სა­ბა­მი­სად, ის ურ­თი­ერ­თო­ბაც გრძელ­დე­ბა. თუ ადა­მი­ა­ნი მიყ­ვარს, ის ბო­ლომ­დე მიყ­ვარს, უბ­რა­ლოდ, მერე რა ხდე­ბა, არ ვიცი. სა­ერ­თოდ, ბედ­ნი­ე­რი ვარ იმით, რომ არა­ფერს ვი­ტყუ­ე­ბი, ისე ვცხოვ­რობ, რომ არა­ფე­რი დავ­მა­ლო და ხალ­ხმა ყვე­ლა­ფე­რი იცო­დეს, რად­გან ამ­გვა­რად ნაკ­ლებ "ხლა­ფორთში" გა­ვეხ­ვე­ვი.

- ყვე­ლა­ზე უსი­ა­მოვ­ნო ჭორი, რო­მე­ლიც გა­გი­გო­ნია თქვენ შე­სა­ხებ?..

- რაც კი შე­იძ­ლე­ბა ადა­მი­ან­ზე იფიქ­რო, ყვე­ლა­ფე­რი გა­მი­გო­ნია, თან, ისე­თი აბ­სურ­დუ­ლე­ბი, რომ მაგ­რად მე­ცი­ნე­ბა და ვხა­ლი­სობ ხოლ­მე. თქვენ წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, სრუ­ლე­ბით არ მწყინს. პი­რი­ქით, მად­ლო­ბას ვუხ­დი ყვე­ლა იმ ადა­მი­ანს, ვინც დროს კარ­გავს ჩემი "პი­ა­რის­თვის", შავი იქ­ნე­ბა ის თუ - თეთ­რი... ყვე­ლა ის ადა­მი­ა­ნი უზო­მოდ მიყ­ვარს, ვინც მა­ფა­სებს და ვუყ­ვარ­ვარ და ვი­საც არ ვუყ­ვარ­ვარ, ისი­ნიც (იცი­ნის). დღე­ში ალ­ბათ, 50-100 წე­რი­ლი მომ­დის ინ­ტერ­ნე­ტით, ყველ­გან უთ­ბი­ლე­სი ტექ­სტია და მე ამ ხალ­ხის უზო­მოდ მად­ლი­ე­რი ვარ. ცნო­ბი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის ფო­ტო­ებ­ზე ხში­რად შე­მიმ­ჩნე­ვია უხამ­სი კო­მენ­ტა­რი, ჩემი და მა­კას ფო­ტო­ებ­ზე კი - პი­რი­ქით, რაც ძა­ლი­ან მა­ხა­რებს, რად­გან ეს ის არის, რის­თვი­საც ჩვენ ვცხოვ­რობთ და რის­თვი­საც უფალ­მა მოგ­ვავ­ლი­ნა - რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი სიყ­ვა­რუ­ლი გავ­ცეთ და მი­ვი­ღოთ ადა­მი­ა­ნე­ბის­გან.

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)