"წყალდიდობის შედეგად ქართველის რესტორანი მთლიანად დაიტბორა... თავი საშინელებათა ჟანრის ფილმში მგონია, მიცვალებულებს ქუჩაში ვუყურებთ" - ესპანეთში მყოფი ქართველი
თამარ ზირაქაძე კიდევ ერთი ქართველია, რომელიც ოცი წელია რაც ქალაქ ვალენსიაში ცხოვრობს. მიუხედავად იმისა, რომ თავად და მისი ახლობლები უსაფრთხოდ არიან და ესპანეთში მომხდარ სტიქიას გადაურჩნენ, ამბობს, რომ სიტუაცია ძალიან დაძაბულია დატბორილი სოფლების გამო, სადაც კომუნიკაცია შეწყვეტილია
შეგახსენებთ, რომ სამხრეთ-აღმოსავლეთ ესპანეთში, მოსულმა უხვმა ნალექმა, რომელსაც რიგ ადგილებში სეტყვა მოჰყვა, წყალდიდობა გამოიწვია. სტიქიამ გაანადგურა ინფრასტრუქტურა. დანგრეულია სახლები, დაზიანებულია ასობით ავტომობილი.
ბოლო ინფორმაციით, ესპანეთში, წყალდიდობის შედეგად დაღუპულთა რაოდენობა 62-მდე გაიზარდა. ინფორმაციას ესპანეთის საგანგებო სიტუაციების სამსახური ავრცელებს.
- ქალაქ ვალენსიაში ვცხოვრობ, სტიქიის დროს, ის პერიოდი იყო, რომ სამსახურებიდან ბრუნდებოდნენ სახლში და ძირითადად საკუთარ მანქანებში ან სამოქალაქო ტრანსპორტში იმყოფებოდნენ. მდინარის ადიდებამ მოძრაობა შეაფერხა, რის გამოც, ფეხით მოუწიათ სახლში დაბრუნება.
ჩემი ინფორმაციით, ამ ეტაპზე ქართველები არ არიან დაშავებულები, უსაფრთხოდ არიან, მაგრამ მათ ნაწილს ვერ უკავშირდებიან, რადგან ეს მოხდა ვალენსიიდან 15-20 კილომეტრის რადიუსში და იმ სოფლებში, სადაც ქართველები არიან, არ არის დენი და ვერ უკავშირდებიან ახლობლებს.
- რამდენად უსაფრთხოდ გრძნობდით სტიქიის დროს თავს?
- მუშაობდა პოლიცია, სასწრაფო, სახანძროები. იყო შემთხვევები, როდესაც ადამიანები ვერტმფრენით გამოიყვანეს სახლიდან. სამწუხაროდ მსხვერპლიც არის. ვალენსია იმდენად მზიანი ქალაქია, ფაქტობრივად წვიმა არ მოდის ხოლმე. ასეთი ძლიერი ნალექი ბოლო რამდენიმე წელია დაფიქსირდა. ოცი წელია აქ ვცხოვრობ და ეს პირველი შემთხვევაა, როდესაც წვიმას მსხვერპლი მოჰყვა. მატერიალური ზარალი აქამდეც ყოფილა, მაგრამ მსგავსი რამ არ მახსოვს.
- თქვენი ემოციების შესახებ მოგვიყევით, რა განცდები გქონდათ ამ დროს?
- უფრო შიში მქონდა, რომ ვინმე ჩემს ახლობელზე და ქართველზე არ გამეგო რამე. თუმცა ერთ-ერთ სოფელში, ვინი პარელში, ქართველს კახას აქვს რესტორანი გახსნილი. კახა კარგად არის, მაგრამ მისი რესტორანი მთლიანად დაიტბორა, მატერიალური ზიანი მიადგა. თითოეული ადამიანის ტკივილი გვაწუხებს, ამხელა ტრაგედიაა, ადამიანები იღუპებიან. თავი საშინელებათა ჟანრის ფილმში მეგონა, რაც კინოში მინახავს, მიცვალებულები უმოწყალოდ არიან ქუჩაში, ზუსტად იგივე ხდება, მსგავსი კადრები ვრცელდება სოციალურ ქსელებში.
- რეალურად თქვენ რამ გადაგარჩინათ, რამდენად იყო იმის ალბათობა, რომ ამ დროს შემთხვევის ადგილზე ყოფილიყავით?
- ქალაქში არ ყოფილა ისეთი მდგომარეობა. ეს ხდებოდა, ქალაქიდან 15-20 კილომეტრში, იმ ადგილებში სადაც ძირითადად პატარა ღელეებია და მდინარის კალაპოტები ჩაედინება. უბრალოდ არ მუშაობდა ტრანსპორტი, ქალაქში ვერ შემოდიოდნენ. იმის ალბათობა რომ იმ ზონაში ვყოფილიყავი არ არსებობს, რადგან ძირითადად ქალაქში ვმოძრაობ. შეიძლება შაბათ-კვირას უფრო ვყოფილიყავი იქ, რადგან სავაჭრო ცენტრების ზონები დაიტბორა.
- ძირითადად ვინ იყვნენ თამარ, ის ხალხი, ვინც სტიქიას ემსხვერპლნენ?
- ადგილობრივი ასაკოვანი ადამიანები, რომლებიც ცდილობდნენ საკუთარი მანქანების გარაჟიდან გამოყვანას, რადგან გარაჟები აქ კორპუსების დაბლაა და იმდენად მალე დაიტბორა, ვერ მოახერხეს მათი გამოყვანა. ყველამ მივიღეთ მობილურებზე გაფრთხილების მესიჯები საღამოს რვიდან-ცხრამდე, ასევე მთელი დღე აფრთხილებდნენ სამოქალაქო ტრანსპორტსაც, მაგრამ ის რომ გარეთ არ გავსულიყავით, მხოლოდ გუშინ საღამოს რვაზე გაჟღერდა. ასევე დღეს დაიკეტა ცენტრალური გზები და სკოლები.
- ახლა საფრთხემ გადაიარა?
- დიახ, მთელ დღეს კარგი ამინდი იყო, მიდის დასუფთავება, დაზარალებულები საავადმყოფოებში გადაჰყავთ. გზები დაზიანებული მანქანებით არის ჩახერგილი და მათ გაწმენდას ალბათ დრო დასჭირდება.
წაიკითხეთ ასევე: