28 ოქ­ტომ­ბერს მსა­ხი­ობ­სა და მწე­რალ ბო­რის ან­დრო­ნი­კაშ­ვილს 90 წელი შე­უს­რულ­დე­ბო­და, თუმ­ცა უკვე 28 წე­ლია, რაც ის ცო­ცხა­ლი აღარ არის. ის იყო ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე იმე­დის­მომ­ცე­მი სტუ­დენ­ტი VGIK-ში, თუმ­ცა წარ­მა­ტე­ბუ­ლი კა­რი­ე­რა ვერ აა­წყო. მის ან­გა­რიშ­ზე მხო­ლოდ ერთი სცე­ნა­რის და 7 რო­ლია კი­ნო­ში. მაგ­რამ პი­როვ­ნუ­ლად ის გა­მორ­ჩე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნი იყო – მას­ზე შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი იყო უამ­რა­ვი ქალი. ის იყო ლუდ­მი­ლა გურ­ჩენ­კოს მე­უღ­ლე და მისი ქა­ლიშ­ვი­ლის მამა, ხოლო 5 წელი კი ქორ­წი­ნე­ბა­ში ცხოვ­რობ­და ნონა მორ­დი­უ­კო­ვას­თან. რა­ტომ არ ატა­რებ­და ის მა­მის, მწე­რალ ბო­რის პილ­ნი­ა­კის, გვარს და რის გა­მოც წა­ვი­და კი­ნო­ინ­დუსტრი­ი­დან – ქვე­ვით მო­გიყ­ვე­ბით.

რუსი მწერ­ლი­სა და ქარ­თვე­ლი არის­ტოკ­რა­ტი მსა­ხი­ო­ბის შვი­ლი

მისი მშობ­ლე­ბი ნი­ჭი­ე­რი და ცნო­ბი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი იყ­ვნენ. სხვა ეპო­ქა­ში რომ ეცხოვ­რათ, შე­საძ­ლოა მათი ოჯა­ხის ბედი სხვაგ­ვა­რად წარ­მარ­თუ­ლი­ყო. ბო­რი­სის დედა, მსა­ხი­ო­ბი და კი­ნო­რე­ჟი­სო­რი, სა­ქარ­თვე­ლოს დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი არ­ტის­ტი, კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი, წარ­მო­შო­ბით ქარ­თვე­ლი თა­ვა­დუ­რი ოჯა­ხის, ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლე­ბის, შთა­მო­მა­ვა­ლი იყო. 1920-იან წლებ­ში მსა­ხი­ო­ბად და რე­ჟი­სო­რის ასის­ტენ­ტად მუ­შა­ობ­და, ხოლო 1936 წელს VGIK-ის სა­რე­ჟი­სო­რო ფა­კულ­ტე­ტი და­ამ­თავ­რა. ერთ წე­ლი­წად­ში მათ ოჯახ­ში ტრა­გე­დია მოხ­და.

ოთხი წლით ადრე, კირა ცო­ლად გაჰ­ყვა მწე­რალ ბო­რის პილ­ნი­აკს, რო­მე­ლიც გერ­მა­ნე­ლი კო­ლო­ნის­ტე­ბის შთა­მო­მა­ვა­ლი იყო. ქორ­წი­ნე­ბი­დან ერთი წლის შემ­დეგ ვაჟი, ბო­რი­სი, შე­ე­ძი­ნათ. ხოლო შვი­ლის მე­სა­მე და­ბა­დე­ბის დღეს, 1937 წელს, პილ­ნი­ა­კი და­ა­პა­ტიმ­რეს, ის სახ­ლი­დან აიყ­ვა­ნეს. მწე­რა­ლი უკან აღარ დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლა. იქამ­დე ბო­რის პილ­ნი­აკ­მა ია­პო­ნი­ა­ში იმოგ­ზა­უ­რა და ამა­ზე წიგ­ნი და­წე­რა. ეს საკ­მა­რი­სი აღ­მოჩ­ნდა მისი და­პა­ტიმ­რე­ბის­თვის. მწე­რალს ია­პო­ნი­ის სა­სარ­გებ­ლოდ ჯა­შუ­შო­ბა­ში დას­დეს ბრა­ლი, რაც, რა თქმა უნდა ტყუ­ი­ლი იყო, თუმ­ცა აი­ძუ­ლეს რომ ბრა­ლი ეღი­ა­რე­ბი­ნა. ნა­ხე­ვა­რი წლის შემ­დეგ, სიკ­ვდი­ლით დას­ჯა მი­უ­სა­ჯეს და გა­ნა­ჩე­ნი იმა­ვე დღეს აღ­სრულ­და.

ერთი თვის შემ­დეგ კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლიც და­ა­პა­ტიმ­რეს. მან იცო­და, რა ბედი ელო­და სამ­შობ­ლოს მტრის ოჯა­ხის წევ­რებს, ამი­ტომ მა­ნამ­დე შეძ­ლო შვი­ლის, ბო­რი­სის, დე­დას­თან, თბი­ლის­ში, გაგ­ზავ­ნა. ბე­ბი­ამ ის შვი­ლად აიყ­ვა­ნა და თა­ვი­სი გვა­რი – ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი მის­ცა. ხოლო კირა „ალ­ჟი­რის“ ბა­ნაკ­ში გაგ­ზავ­ნეს, სა­დაც სამ­შობ­ლოს „მო­ღა­ლა­ტე­ებს“ ასახ­ლებ­დნენ ბა­ნაკ­ში. მხო­ლოდ 1956 წელს გა­ა­მარ­თლეს.

ბო­რი­სის დედა არ იყო ოჯახ­ში ერ­თა­დერ­თი მსა­ხი­ო­ბი – მისი და ნატო ვაჩ­ნა­ძე ასე­ვე ცნო­ბი­ლი მსა­ხი­ო­ბი, სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხალ­ხო არ­ტის­ტი და რუ­სე­თის დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი არ­ტის­ტი გახ­ლდათ. მისი ვა­ჟე­ბი, ელ­დარ და გი­ორ­გი შენ­გე­ლა­ი­ე­ბი, რე­ჟი­სო­რე­ბი. ბო­რის­მა ბავ­შვო­ბა მათ­თან ერ­თად გა­ა­ტა­რა და, რა თქმა უნდა, ოჯა­ხის შე­მოქ­მე­დე­ბით­მა ატ­მოს­ფე­რომ გავ­ლე­ნა იქო­ნია. სკო­ლა ბა­თუმ­ში და­ამ­თავ­რა და სა­ზღვაო აკა­დე­მი­ა­ში ჩა­ა­ბა­რა, თუმ­ცა მოგ­ვი­ა­ნე­ბით რუ­სეთ­ში თე­ატ­რა­ლუ­რი ინ­სტი­ტუ­ტის „და­სა­პყრო­ბად“ გა­ემ­გზავ­რა.

VGIK-ის ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე ლა­მა­ზი სტუ­დენ­ტი

წარ­მა­ტე­ბით ჩა­ა­ბა­რა VGIK-ში კი­ნომ­ცოდ­ნე­ო­ბის ფა­კულ­ტეტ­ზე, და ჯერ კი­დევ სტუ­დენ­ტო­ბას და­ი­წყო კი­ნო­ში თა­მა­ში. მისი დე­ბი­უ­ტი შედ­გა ფილმში „ოთა­რა­ანთ ქვრი­ვი“ სა­დაც არ­ჩი­ლი ითა­მა­შა. ბო­რი­სი VGIK-ის ერთ-ერთ ყვე­ლა­ზე თვალ­სა­ჩი­ნო და იმე­დის­მომ­ცემ სტუ­დენ­ტად ით­ვლე­ბო­და, გო­გო­ნე­ბი მის გარ­შე­მო ტრი­ა­ლებ­დნენ. ისი­ნი აკ­ვირ­დე­ბოდ­ნენ მის ყო­ველ მოძ­რა­ო­ბას და აღ­ტა­ცე­ბით უყუ­რებ­დნენ. ხში­რად ხუმ­რობ­და: „ალ­ბათ ფიქ­რო­ბენ, რომ აფ­რი­კუ­ლი ტემ­პე­რა­მენ­ტი მაქვს, მაგ­რამ სი­ნამ­დვი­ლე­ში, ში­ნა­გან ძა­ლას ვფა­რავ. მათ­თან ერ­თად მომ­წყინ­და“.

რო­დე­საც სამ­სა­ხი­ო­ბო ფა­კულ­ტე­ტის სტუ­დენ­ტმა, ლუდ­მი­ლა გურ­ჩენ­კომ, პირ­ვე­ლად და­ი­ნა­ხა სა­სა­დი­ლო­ში, ხე­ლი­დან ლან­გა­რი გა­უ­ვარ­და – ბო­რი­სი მისი ოც­ნე­ბე­ბის ხორ­ცშეს­ხმა იყო. ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლი, მო­ხერ­ხე­ბუ­ლი, გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი, მუ­სი­კა­ლუ­რი და ნი­ჭი­ე­რი... გურ­ჩენ­კო მას გა­ოგ­ნე­ბუ­ლი უყუ­რებ­და. ქალს სჯე­რო­და მისი ბრწყინ­ვა­ლე მო­მავ­ლის კი­ნო­ში. თა­ნაც, ის ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი იყო – ქა­ლე­ბი თვა­ლი ვერ აშო­რებ­დნენ.

ლუდ­მი­ლა გურ­ჩენ­კოს გა­ნად­გუ­რე­ბუ­ლი იმე­დე­ბი

გურ­ჩენ­კო გულ­წრფე­ლად აღ­ტა­ცე­ბუ­ლი იყო მო­მა­ვა­ლი დე­დამ­თი­ლით. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვილ­ზე წერ­და: „სა­ო­ცა­რი ქალი. სი­ლა­მა­ზის, გო­ნი­ე­რე­ბის, ნი­ჭი­სა და ქა­ლუ­რო­ბის შე­უ­და­რე­ბე­ლი ნა­ზა­ვი… მას სა­ერ­თოდ არ შე­უმ­ჩნე­ვია ჩემი პრო­ვინ­ცი­უ­ლო­ბა და მო­უთ­მენ­ლო­ბა. ნა­ზად მე­პყრო­ბო­და ჩემი გულ­წრფე­ლო­ბი­სა და ნდო­ბის გამო“. სამ­წუ­ხა­როდ, 1960 წელს კირა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი გარ­და­იც­ვა­ლა.

1958 წელს ბო­რის­მა VGIK-ი და­ამ­თავ­რა და ლუდ­მი­ლა გურ­ჩენ­კო­ზე იქორ­წი­ნა. ორი წლით ადრე გურ­ჩენ­კომ თა­ვი­სი პირ­ვე­ლი ვარ­სკვლა­ვუ­რი როლ­ში ითა­მა­შა ფილმში „კარ­ნა­ვა­ლის ღამე“ და უკვე ნამ­დვილ ვარ­სკვლა­ვად იქცა. თუმ­ცა მსა­ხი­ო­ბი იმ­დე­ნად იყო შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ბო­რის­ზე, რომ მზად იყო აღ­მა­ვა­ლი კა­რი­ე­რა დრო­ე­ბით გა­ე­ჩე­რე­ბი­ნა. ერთი წლის შემ­დეგ წყვილს ქა­ლიშ­ვი­ლი მა­რია შე­ე­ძი­ნათ. გურ­ჩენ­კომ თავ­და­პირ­ვე­ლად გა­და­წყვი­ტა, ოჯა­ხის­თვის მი­ე­ძღვნა თავი და სა­კუ­თარ თავს დაჰ­პირ­და, რომ ის იქ­ნე­ბო­და იდე­ა­ლუ­რი დედა. თუმ­ცა მისი გეგ­მე­ბი ჩა­ი­შა­ლა.

მოგ­ვი­ა­ნე­ბით მსა­ხი­ო­ბი აღი­ა­რებ­და, რომ სი­ა­მოვ­ნე­ბით მი­ხე­დავ­და სახ­ლსა და შვილს, მაგ­რამ ქმარს ოჯა­ხის­თვის ფი­ნან­სუ­რი უზ­რუნ­ველ­ყო­ფა არ შე­ეძ­ლო, რად­გან ის უმუ­შე­ვა­რი იყო. პირ­ვე­ლი რო­ლის შემ­დეგ მას 9 წელი აღარ ჰქო­ნია ახა­ლი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა რე­ჟი­სო­რე­ბის­გან. ამ დროს გურ­ჩენ­კოს კა­რი­ე­რა სწრა­ფად ვი­თარ­დე­ბო­და: მან მთა­ვა­რი როლი შე­ას­რუ­ლა ფილმში „გი­ტა­რი­ა­ნი გო­გო­ნა“, დღე­ში 3-4 კონ­ცერტს ატა­რებ­და. შვილ­ზე ზრუნ­ვის­თვის დრო აღარ ჰყოფ­ნი­და. ძა­ლას კარ­გავ­და და, სა­ბო­ლო­ოდ, გა­და­წყვი­ტა, მა­რია მშობ­ლებ­თან ხარ­კოვ­ში გა­ეგ­ზავ­ნა.

ღა­ლა­ტი

ლუდ­მი­ლა გურ­ჩენ­კომ რო­დე­საც მე­უღ­ლის ღა­ლა­ტის შე­სა­ხებ გა­ი­გო, ეს მის­თვის უზარ­მა­ზა­რი შოკი და იმედ­გაც­რუ­ე­ბა იყო. ერ­თა­დერ­თი ხსნა მისი სა­მუ­შაო იყო, რო­მელ­შიც ის მთლი­ა­ნად გა­და­ეშ­ვა. მრა­ვა­ლი წლის შემ­დეგ აღი­ა­რა, რომ მთა­ვა­რი რო­ლის – დე­დის რო­ლის შეს­რუ­ლე­ბა ვერ მო­ა­ხერ­ხა: „კი­ნოს მსა­ხი­ო­ბი დედა არ უნდა იყოს. ყვე­ლა­ფე­რი უნდა მი­უ­ძღვნა პრო­ფე­სი­ას ან ბავ­შვებს. პი­რა­დად მე პირ­ვე­ლი გზა ავირ­ჩიე. თუმ­ცა ეს, შე­საძ­ლოა, ძა­ლი­ან სას­ტი­კი აღ­მოჩ­ნდა“.

მომ­ხდა­რის შემ­დეგ ბო­რი­სი­სა და მისი გზე­ბი სა­მუ­და­მოდ გა­ი­ყო. დრო­თა გან­მავ­ლო­ბა­ში ეს ტკი­ვი­ლი არ გა­ნელ­და. ბო­რის­ზე წერ­და: «ჩემ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზმს ის ირო­ნი­უ­ლად უყუ­რებ­და».

5 წელი ნონა მორ­დი­უ­კო­ვას­თან

ლუდ­მი­ლა გურ­ჩენ­კოს­გან გან­ქორ­წი­ნე­ბის შემ­დეგ, ბო­რის ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლის ცხოვ­რე­ბა­ში კი­დევ ერთი ცნო­ბი­ლი ქალი, მსა­ხი­ო­ბი ნონა მორ­დი­უ­კო­ვა გა­მოჩ­ნდა, რო­მე­ლიც იმ მო­მენ­ტის­თვის უკვე გან­ქორ­წი­ნე­ბუ­ლი იყო ვი­ა­ჩეს­ლავ ტი­ხო­ნოვ­თან. ურ­თი­ერ­თო­ბის და­წყე­ბი­დან მალე ერ­თად გა­და­ვიდ­ნენ. ერთ-ერთ წვე­უ­ლე­ბა­ზე გურ­ჩენ­კომ, რო­მე­ლიც, რო­გორც ყო­ველ­თვის, ყუ­რა­დღე­ბის ცენ­ტრში იყო, შე­ნიშ­ნა ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი და მორ­დი­უ­კო­ვა, მი­ვი­და მათ­თან და ყო­ფილ მე­უღ­ლეს პირ­და­პირ და­უს­ვა შე­კი­თხვა: "რო­გორ შე­გეძ­ლო მე ამ ქალ­ში გა­გეც­ვა­ლე?!", რა­ზეც იმ­პო­ზან­ტურ­მა ან­დრო­ნი­კაშ­ვილ­მა უპა­სუ­ხა: "იცი რა, ნონა გე­ნი­ა­ლუ­რად ამ­ზა­დებს სუ­პებს“.

მორ­დი­უ­კო­ვა თა­ვის რჩე­ულ­ზე ამ­ბობ­და: «ხალ­ხი, რო­დე­საც პირ­ვე­ლად ხე­დავ­და, ხუთი წუ­თით ჩუმ­დე­ბოდ­ნენ, მას შე­სა­ნიშ­ნა­ვი გა­რეგ­ნო­ბა ჰქონ­და!.. ბო­რის ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი იყო ფი­ლო­სო­ფო­სი და ქა­რაფ­შუ­ტა. ჩვენ და­ახ­ლო­ე­ბით ხუთი წელი გა­ვა­ტა­რეთ ერ­თად, ყვე­ლა­ფერს ვგეგ­მავ­დით, მაგ­რამ…“

მოვ­ლე­ნე­ბი ამ­ჯე­რა­დაც ძვე­ლე­ბუ­რად გან­ვი­თარ­და: ბო­რი­სი სა­კუ­თა­რი თა­ვის ძი­ე­ბა­ში იყო, ხოლო ფი­ნან­სურ სა­კი­თხებ­ზე ფიქ­რი მისი რჩე­უ­ლის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა იყო. ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლის სამ­სა­ხი­ო­ბო კა­რი­ე­რა ვერ შედ­გა: მან კი­დევ 6 ეპი­ზო­დუ­რი როლი ითა­მა­შა. მისი ძი­რი­თად საქ­მი­ა­ნო­ბად მწერ­ლო­ბა იქცა.

ნონა მზად არ აღ­მოჩ­ნდა მისი შე­მოქ­მე­დე­ბი­თი ტან­ჯვის­თვის გვერ­დი­დან ეყუ­რე­ბი­ნა და მი­ა­ტო­ვა. მალე ბო­რი­სი მხატ­ვარ რუ­სუ­დან ხან­თა­ძე­ზე და­ქორ­წინ­და, რო­მელ­თან ერ­თა­დაც მთე­ლი დარ­ჩე­ნი­ლი ცხოვ­რე­ბა გა­ა­ტა­რა. მის სა­ხით ბო­რის ან­დრო­ნი­კაშ­ვილ­მა იპო­ვა მე­უღ­ლე, და თა­ნა­მო­აზ­რე, რაც მთა­ვა­რია მუზა.

მე­ო­რე ოფი­ცი­ა­ლუ­რი ქორ­წი­ნე­ბა ბედ­ნი­ე­რი აღ­მოჩ­ნდა მის­თვის. მწე­რალს კი­დევ ორი ​​შვი­ლი შე­ე­ძი­ნა: ქა­ლიშ­ვი­ლი კირა, რო­მელ­საც დე­დის სა­ხე­ლი და­არ­ქვა და ვაჟი, სან­დრო.

ბო­რის ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი 1996 წლის 9 ივ­ლისს თბი­ლის­ში გარ­და­იც­ვა­ლა.

ცნო­ბი­ლი შვი­ლიშ­ვი­ლი

ბო­რის ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლის შვი­ლიშ­ვი­ლია, სან­დროს ვაჟი ქარ­თვე­ლი კა­ლათ­ბურ­თე­ლი რატი ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი. რა­ტის ქარ­თუ­ლი კა­ლათ­ბურ­თის ხვი­ჩა კვა­რა­ცხე­ლი­ას უწო­დე­ბენ. სპორ­ტსმე­ნი 2020 წლი­დან აშშ-ში სტუ­დენ­ტუ­რი ლი­გის "კრე­ი­ტონ­ში“ თა­მა­შობს, თუმ­ცა კლუბ­ში გა­დას­ვლი­დან ძა­ლი­ან მალე მძი­მე ტრავ­მა მი­ი­ღო, რის გა­მოც, მისი დე­ბი­უ­ტი ხან­გრძლი­ვი ხნით გა­და­ი­დო და თა­მაშს 2021 წლის ნო­ემ­ბერ­ში და­უბ­რუნ­და.

სპორ­ტსმე­ნი 2001 წლის 19 მარტს, თბი­ლის­ში და­ი­ბა­და. და­ამ­თავ­რა 35-ე სა­ჯა­რო სკო­ლა. სი­მაღ­ლე­ში 1.93 სმ და წო­ნით 84 კგ. ან­დრო­ნი­კაშ­ვი­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს კა­ლათ­ბურ­თის ნაკ­რე­ბის წევ­რია.

წარ­სულ­ში, რო­გორც სა­ქარ­თვე­ლოს 18-წლამ­დელ­თა ნაკ­რე­ბის, ასე­ვე 16-წლამ­დელ კა­ლათ­ბურ­თელ­თა ნაკ­რე­ბის წევ­რი გახ­ლდათ. რატი ამ­ჟა­მად შტა­ტებ­ში ცხოვ­რობს.

წა­ი­კი­თხეთ ასე­ვე:

• ქარ­თვე­ლი მი­ლი­ო­ნე­რის ქა­ლიშ­ვი­ლი­სა და ცნო­ბი­ლი სპორ­ტსმე­ნის "ლავ სთო­რი" - რა ხდე­ბა ქარ­თუ­ლი კა­ლათ­ბურ­თის ამო­მა­ვა­ლი ვარ­სკვლა­ვის პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში (ფო­ტო­ე­ბი)