"მე აქ იმიტომ ვარ, რომ ვისწავლე ამ საოცარი ქვეყნის სიყვარული, რომელიც ევროპის გულს ეკუთვნის" - გერმანიის ბუნდესტაგის საგარეო საქმეთა კომიტეტის თავმჯდომარე მიხაილ როთი

გერმანიის ბუნდესტაგის საგარეო საქმეთა კომიტეტის თავმჯდომარე მიხაილ როთი საქართველოს სტუმრობდა. ვიზიტის ფარგლებში როთი პრეზიდენტს, ოპოზიციური პარტიების ლიდერებსა და არასამთავრობო სექტორის წარმომადგენლებს შეხვდა, "ქართულმა ოცნებამ“ კი მასთან აუდიენციაზე უარი თქვა...

რა მიზნით და მესიჯებით ჩამოვიდა საქართველოში, როგორ პასუხობს ხელისუფლების წარმომადგენლების კრიტიკას, რომელიც, როგორც მის მიერ გაკეთებულ განცხადებებს, ისე უშუალოდ მის პერსონას შეეხება, რა სათქმელი აქვს არჩევნებამდე თვენახევრით ადრე ქართული საზოგადოებისა და პოლიტიკური სპექტრისთვის - მიხაილ როთმა "ინტერპრესნიუსსა“ და "პალიტრანიუსთან“ ექსკლუზიურ ინტერვიუში ისაუბრა...

- ბატონო როთ, საქართველოში თქვენი ვიზიტი მიმდინარე კვირის ერთ-ერთი ყველაზე განხილვადი თემაა. ვიზიტის ფარგლებში თქვენ არაერთი შეხვედრა გამართეთ. როგორ შეაფასებდით ამ შეხვედრებს, რა იყო თქვენი დისკუსიის ძირითადი თემები და როგორია თქვენი, როგორც გერმანიის ხელისუფლების წარმომადგენლის მთავარი მესიჯები?

- უპირველეს ყოვლისა, ნება მომეცით, მადლობა გადავუხადო უამრავ ადამიანს ქუჩაში, რესტორნებში, კაფეებში, რომლებიც ძალიან მეგობრულად და კეთილგანწყობით მიღებენ. მე ნამდვილად შთაბეჭდილების ქვეშ ვარ. მე აქ იმიტომ ვარ, რომ ვისწავლე ამ საოცარი ქვეყნის სიყვარული, რომელიც ევროპის გულს ეკუთვნის. მე აქ ვარ და ეს არის ჩემი მარტივი მისია, გავაკეთო ყველაფერი, რომ მხარი დავუჭირო ამ შესანიშნავ ქვეყანას ევროკავშირისკენ მიმავალ გზაზე. სამწუხაროდ, ბოლო წლებში ბევრი ანტიდემოკრატიული ღონისძიება გატარდა და ვიმედოვნებ, რომ შევძლებ მცირე როლის შესრულებას ამ ქვეყნის დასაბრუნებლად. ეს ნიშნავს, რომ ჩვენ ვაცოცხლებთ საქართველოს ევროატლანტიკურ პერსპექტივას, რადგან ეს არის ზუსტად ის, რაც ქართველების აბსოლუტურ უმრავლესობას სურს.

- თქვენს ვიზიტთან დაკავშირებით საქართველოს ხელისუფლების არაერთმა წარმომადგენელმა გააკეთა განცხადება. მათი თქმით, თქვენ აქ მხოლოდ ოპოზიციის მხარდასაჭერად ხართ ჩამოსული, თქვენს ვიზიტს არჩევნებში ჩარევის მცდელობად აფასებენ და და ამიტომაც უარი თქვეს თქვენთან შეხვედრაზე. რას უპასუხებდით კრიტიკას, რომ თქვენ აქ არჩევნებზე ზეგავლენის მოხდენის მიზნით ხართ ჩამოსული და რომ "ქართული ოცნების“ წარმომადგენლები იქამდე არ შეგხვდებათ, ვიდრე "ბოდიშს არ მოიხდით?“

- გმადლობთ კითხვისთვის. მაინტერესებს, რატომ აქვთ მმართველ პარტიას და ხელისუფლებას ასეთი დაბალი თავდაჯერებულობა. 26 წელზე მეტია პოლიტიკაში ვარ, ყოველთვის ჩართული ვიყავი საგარეო და ევროპულ პოლიტიკაში. ჩემი სამუშაოს აღწერილობის ნაწილია გამგზავრება სხვა ქვეყნებში, არა სწავლების მიზნით, არამედ ერთმანეთის მოსმენისთვის. ყოველთვის, ყოველთვის და ყველგან ვხვდები ხელისუფლების, პარლამენტის, ოპოზიციის, სამოქალაქო საზოგადოების, მედიის წარმომადგენლებს, გარდა მსოფლიოს ერთი ქვეყნის, ეს არის საქართველო. ცხადია, მმართველ პარტიას, "ქართულ ოცნებას“, ხელისუფლებას არ სურს და არ შეუძლია ჩემთან შეხვედრა. კრიტიკა არ ნიშნავს ქვეყნის ან კოლეგების შეურაცხყოფას. კრიტიკა არის დემოკრატიის არსი და მე ვგრძნობ ამას ხალხის წინაშე, აქ, ქვეყანაში. ისევ და ისევ, ქართველების აბსოლუტური უმრავლესობა ევროკავშირში რაც შეიძლება მალე გაწევრიანების მომხრეა. მაგრამ მე აქ ვარ გერმანიის ბუნდესტაგის უმრავლესობის სახელით. ჩემი შეხედულება მმართველი პარტიის ანტიდემოკრატიულ პოლიტიკაზე არის ზუსტად ის, რასაც ევროკავშირის წევრი ქვეყნების უმრავლესობა, ევროკავშირის ინსტიტუტები უგზავნიან თბილისს. ასე რომ, ცოტა უცნაურია ჩემი დახატვა, როგორც მარგინალური ხმის.

მე არ ვარ იზოლირებული. ამ მთავრობას ეს შესანიშნავი ქვეყანა იზოლაციაში მიჰყავს. შეიძლება იმიტომ არ მოვწონვარ, რომ სოციალ-დემოკრატი ვარ. მაგრამ არ დაგავიწყდეთ, როდესაც მაისში ვიყავი აქ, ვიყავი მრავალპარტიული დელეგაციის წევრი ევროპის მრავალი ქვეყნიდან, ჩვენ წარმოვადგენთ ეროვნულ კონსერვატიულ პარტიებს, ლიბერალურ პარტიებს, კონსერვატიულ პარტიებს და მე ვიყავი ერთადერთი სოციალ-დემოკრატი. ორი კვირის წინ ამ ქვეყანას ეწვივნენ მაღალი რანგის პარლამენტარები, ძალიან მნიშვნელოვანი პარლამენტარები გერმანიის პარლამენტიდან, ის წარმომადგენელი იყო საგარეო საქმეთა საკითხებში და მთავრობაში არავის სურდა მათთან შეხვედრა. ჩემი დევიზი 26 წელზე მეტია არის ის, რომ დიალოგი არის გასაღები. ყოველთვის სჯობს ერთმანეთს ვესაუბროთ, ვიდრე მხოლოდ ერთმანეთზე ვილაპარაკოთ. მე მუდამ მზად ვარ პრეზიდენტთან, სხვა პოლიტიკოსებთან, სამოქალაქო საზოგადოების აქტივისტებთან შესახვედრად.

- მიმდინარე წელს რელიგიასთან დაკავშირებით თქვენს განცხადებებს საქართველოს ხელისუფლებისა და სასულიერო პირების მხრიდან დიდი კრიტიკა მოჰყვა. ქვეყნის მომავალთან დაკავშირებით თქვენ იკითხეთ, თუ როგორ შეიძლება საქართველოსთვის ახალგაზრდა თაობის გარეშე ნათელი მომავალი შეიქმნას მხოლოდ მართლმადიდებელი ეკლესიით, რომელიც მმართველი პარტიის ერთ-ერთი უახლოესი მოკავშირეა. ივნისში კი სოციალურ ქსელში დაწერეთ: "რელიგიის თავისუფლება და რელიგიის კრიტიკა განუყოფელია. სწორედ ასე მუშაობს დემოკრატია. ყველა ეკლესია, რელიგია და მორწმუნეები უნდა შეურიგდნენ კრიტიკას. ზოგიერთს ჯერ კიდევ აქვს ამასთან დაკავშირებით პრობლემები: ჩემს შემთხვევაში საქართველოს მართლმადიდებლობა და ისევ და ისევ ისლამი“. ეს განცხადება ერთ-ერთია, რის გამოც საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენლები თქვენგან ბოდიშის მოხდას მოითხოვენ. იმ რეაქციის გათვალისწინებით, რაც თქვენს ამ პოზიციას საქართველოში მოჰყვა, დღეს რას იტყოდით? კვლავ იგივეს თუ თქვენივე განცხადებას ოდნავ მაინც დააკორექტირებდით? (რამდენად გამართლებული იყო თქვენი მხრიდან მსგავსი განცხადების გაკეთება ქვეყანაში, რომლის მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი მართლმადიდებელია და რომელთათვისას ეკლესიასა და რელიგიასთან დაკავშირებული საკითხები ძალიან სენსიტიურია?)

- მე სრულიად მესმის ეს, რადგან მეც მგრძნობიარე ვარ, თუ საქმე რელიგიას ეხება. მე მჯერა ღმერთის. მე ვარ ძალიან აქტიური პროტესტანტი ქრისტიანი. ჩემი აღქმა ისეთია, რომ მე პირადად უფრო ხშირად დავდივარ ჩემს ტაძარში და უფრო ხშირად ვსტუმრობ ჩემი ეკლესიის მსახურებას, ვიდრე ყველა ეს ადამიანი აქ, თქვენს ქვეყანაში, რომლებიც მაკრიტიკებენ მართლმადიდებლურ ეკლესიასთან დაკავშირებით ჩემი განცხადებების გამო. ყველა ლიბერალურ დემოკრატიაში არის ერთი ურთიერთგაგება.

რელიგიის თავისუფლება და რელიგიის ან ეკლესიის კრიტიკის უფლება ერთი და იმავე მონეტის ორი მხარეა. ეკლესიას რელიგიური მიზეზების გამო არ ვაკრიტიკებდი. არა, მე უბრალოდ ხაზგასმით აღვნიშნე ის, რაც მასწავლეს თქვენს ქვეყანაში ხალხმა, რომ ეკლესია არ არის მხოლოდ რელიგიური ინსტიტუტი, ის ასევე არის პოლიტიკური აქტორი. დემოკრატიაში ეკლესიის კრიტიკა ნორმალური მოვლენა უნდა იყოს, თუ ეკლესია შემოდის პოლიტიკურ ასპარეზზე. მე როგორც რელიგიური ადამიანი, სხვებისგან ველი, რომ პატივს სცემენ ჩემს რელიგიას, ჩემს ეკლესიას, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ მე კრიტიკოსი ვარ. ეს დემოკრატიის ძალიან უცნაური გაგებაა.

- თქვენს მიერ სხვადასხვა საკითხზე გაკეთებული განცხადებების კრიტიკის გარდა, ხელისუფლების წარმომადგენელთა მხრიდან კრიტიკა არსებობს უშუალოდ თქვენს პერსონასთან დაკავშირებითაც და ალბათ, ამის შესახებ თქვენ უკვე გაქვთ ინფორმაცია. მათ შორის თქვენ მათი მხრიდან კრიტიკის ობიექტი ხართ, როგორც LGBT თემის აქტიური დამცველი. რას ფიქრობთ იმ კამპანიაზე, რომელიც თქვენს წინააღმდეგ ამ თვალსაზრისით მიმდინარეობს?

- ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც ვისწავლე ამ ქვეყნისა და ხალხის სიყვარული, არის მათი ტოლერანტობის, მრავალფეროვნებისა და ღიაობის ხანგრძლივი ისტორია. საქართველო არის ქვეყანა, რომელსაც შეუძლია იამაყოს მრავალ ეთნიკურ, რელიგიურ, კულტურულ და ასევე სექსუალურ უმცირესობებს შორის მშვიდობიანი თანაცხოვრებით და ამიტომაც ვარ შოკირებული, რომ მმართველი პარტია ცდილობს აქ ხალხის LGBTIთემის წინააღმდეგ მანიპულირებას. არ აქვს მნიშვნელობა არატრადიციული ორიენტაციის ხართ თუ არა, ეს მე არ მაინტერესებს, მაგრამ ჩვენი საერთო ვალდებულებაა პატივი ვცეთ უმცირესობებს. სწორედ ამას ველოდები ამ პოლიტიკოსებისგან და ეს უნდა იყოს ნორმა ევროკავშირში. ჩვენ უნდა ვიყოთ მრავალფეროვანი ყოველგვარი შიშის გარეშე და ეს ჩემი პირადი საქმეა და სირცხვილია, რომ ხალხი აქ, თქვენს ქვეყანაში, თავს დაცულად არ გრძნობს მათი სექსუალური იდენტობის გამო. ეს ანტი- LGBTIკანონი სირცხვილია და გთხოვთ, დაუბრუნდეთ საქართველოს საამაყო ისტორიას, რათა პატივი სცეთ ადამიანებს განურჩევლად მათი სახისა, წარმომავლობისა, სქესისა და სექსუალური იდენტობისა. ეს აძლიერებს ქვეყანას... გააგრძელეთ კითხვა