"ივანიშვილს სჭირდება ოფიციალური სტატუსი... როგორი პოპულარულიც უნდა იყოს ტალახაძე ან პეტრიაშვილი, ეს შედეგზე, გავლენას არ იქონიებს" - როგორ აფასებენ ექსპერტები "ოცნების" ოცეულს?

ბიძინა ივანიშვილი პოლიტიკურ ავანსცენაზე მესამედ გამოდის და "ქართული ოცნების“ პირველად სიაში პირველ ნომრად ჩნდება.

მისმა ამ ნაბიჯმა ოპოზიციურ სპექტრში ერთგვაროვანი შეფასება გამოიწვია: "ქართულ ოცნებას“ ძალიან უჭირს, სხვა შემთხვევაში, ჩრდილში მყოფი ივანიშვილი სიაში პირველ კანონმდებლად თავს არ ჩაიწერდა“, - ამბობენ ოპოზიციაში.

"ბიძინა ივანიშვილმა ღმერთსაც კი "გადაუჯოკრა“, მესამედ მოვიდა, ეს იძულებითი ნაბიჯია, ეს ყველაფერი კარგი ცხოვრებით არ არის განპირობებული“, - ასე შეაფასა "ქართული ოცნების“ სიის ოცეული პოლიტიკის ანალიტიკოსმა გია ხუხაშვილმა "ინტერპრესნიუსთან“ საუბრისას . როგორც მან აღნიშნა, სია "კატასტროფულად სუსტია" და მმართველი გუნდი "ორი კინკილა სპორტსმენის იმედზეა“.

"ბიძინა ივანიშვილის პირველ ნომრად დასახელებას აქვს რაციონალური და ირაციონალური ახსნა. რაციონალური ახსნა ისაა, რომ მას არ აქვს რეალურად არჩევნებში გამარჯვების იმედი. შესაბამისად, მას შეიძლება მოუწიოს ვინმესთან კოალიციის შექმნა და აქედან გამომდინარე, ამ მოლაპარაკებებში მისთვის მნიშვნელოვანია მოქმედებების სრული დიაპაზონი ჰქონდეს. მას შეიძლება მოუწიოს ორი ირაკლის ჩარეცხვა და ეს იყოს ერთ-ერთი პირობა პოსტსაარჩევნოდ კოალიციის შექმნის. პოტენციურ პარტნიორთან ურთიერთობაში მას ხელ-ფეხი გახსნილი უნდა ჰქონდეს. მას უნდა ჰქონდეს გადაწყვეტილების მიღების კომფორტი. პირველ ნომრად სხვა თუ დასახელდებოდა, ბუნებრივია, მანევრს მოუკლავდა, იმიტომ რომ ოპოზიციაში არ არსებობს ძალა, რომელიც მოლაპარაკებებს კობახიძესთან, ან ღარიბაშვილთან გამართავდა. ეს არის რაციონალური ახსნა. გარდა ამისა, მას ესმის, რომ სჭირდება პოლიტიკური იმუნიტეტი და გარკვეულწილად საკუთარი როლის სრულ ლეგალიზაციას ახდენს, ვინაიდან მას საკუთარ მომავალთან დაკავშირებით გარკვეული შფოთვები აქვს. ეს ირაციონალური ახსნაა, რომელიც ასევე სევდიანი ისტორიაცაა, მესამედ მოსვლის ისტორია. ვფიქრობ, რომ მას პრეტენზია იმუნიტეტის შესაძენად, სამომავლოდ უფრო პრეზიდენტობაზე ექნება. პრეზიდენტის სტატუსი და მისი კონსტიტუციური ფორმატი მისთვის კომფორტულია - გაძლევს იმუნიტეტს და სულაც არ არის ვალდებული კაბინეტში იჯდეს და 24 საათი იმუშაოს. ვფიქრობ, რომ ეს ყველაფერი კარგი ცხოვრებით არ არის განპირობებული.

რაც შეეხება სიას, სია კატასტროფულად სუსტია. გასაგებია, რომ მას სჭირდება ღილაკზე თითის დამჭერები. პოლიტიკური ნება არავის რომ არ გააჩნია, მარტივად იკითხება. პრობლემა ისაა, რომ ცნობად სახეებს მაინც არჩევდნენ სხვადასხვა სფეროდან, როგორც ჩანს, ძალიან დაკნინდა ამ მხრივ, არავინ დაეთანხმა და ორი კინკილა სპორტსმენის იმედზე დარჩნენ. შესაბამისად, სია ძალიან სუსტია. გარდა ამისა, რატომ 20-კაციანი სია, მათ ხომ საკონსტიტუციო უმრავლესობაზე აქვთ პრეტენზია?! რატომ არაა 50-კაციანი? ეს მეტყველებს, რომ მაინცდამაინც დიდი იმედი იმის, რომ გრძელი სიით შევლენ პარლამენტში თვითონაც არ აქვთ“, - განაცხადა გია ხუხაშვილმა.

პოლიტოლოგ რამაზ საყვარელიძის განცხადებით, "ქართული ოცნების“ საარჩევნო სიის პირველ ოცეულში როგორც ბიძინა ივანიშვილის, ისე სპორტსმენების ყოფნა, ამომრჩევლის მიზიდვას ემსახურება. მისი თქმით, "ქართულ ოცნებას“ "ასეთი ძლიერი მობილიზება“ არჩევნებში დამაჯერებელი შედეგისთვის სჭირდება:

"არჩევნების წინ ყველაფერს ამომრჩევლის მოზიდვის ფუნქცია აქვს. ალბათ, გასაკვირი არ იქნება, რომ იგივე ფუნქცია ჰქონდეს სიასაც. ამიტომ აქვეყნებენ ხოლმე სიასაც, მით უმეტეს, რომ პირველ ოცეულზეა საუბარი და არა უფრო მეტზე. ე.ი. სწორედ იმ სახეებზე, რომელმაც ამომრჩეველი უნდა მიიზიდოს. ამ თვალსაზრისით, შინაარსი - ვინ არის სიაში, გასაგებია - ბიძინა ივანიშვილი, როგორც "ოცნების“ ამომრჩევლისთვის მიმზიდველი ფიგურა და ბევრი ცნობილი ადამიანი, რომელთაც ასევე ამომრჩევლის მოზიდვის ფუნქცია უნდა შეასრულონ“.

საყვარელიძის თქმით, "ქართული ოცნების“ სიაში სპორტსმენების ყოფნის ფუნქციაა აჩვენოს, რომ "სპორტსმენები "ოცნებას“ უჭერენ მხარს“.

"ყველა ქვეყანაში საზოგადოებისთვის სათაყვანებელი ადამიანები: მსახიობები, სპორტსმენები, ხშირად ერთვებიან საარჩევნო კამპანიაში და აცხადებენ, ვის უჭერენ მხარს. ამ შემთხვევაში განცხადების ნაცვლად სიაში არიან, რაც უფრო თვალსაჩინო ფაქტია, თორემ ფუნქცია იგივეა, რომ აჩვენოს, რომ ცნობილი სპორტსმენები "ოცნებას“ უჭერენ მხარს“, - განაცხადა რამაზ საყვარელიძემ.

ვახტანგ ძაბირაძე, პოლიტოლოგი:

"სია, რომელიც "ქართულმა ოცნებამ“ წარადგინა და უპირველეს ყოვლისა ის, რომ ივანიშვილია სიის პირველი ნომერი, ეს, უბრალოდ, არაპირდაპირი აღიარებაა იმისა, თუ რამდენად მძიმე მდგომარეობაშია "ოცნება“. ივანიშვილი მათთვის არის ის კოზირი, რომელსაც მხოლოდ გაჭირვების შემთხვევაში თუ ჩამოვიდოდნენ. სხვა ვარიანტში, როცა მათ ჰქონდათ გარანტირებული მოგება, ივანიშვილი საერთოდ წინასაარჩევნო ბატალიებშიც კი არ იღებდა სერიოზულ მონაწილეობას. თუ რამდენად მწირია მათი ადამინური რესურსი, ზუსტად იმაზე მიანიშნებს ისიც, რომ იძულებულნი გახდნენ სიის პირველ ოცეულში პეტრიაშვილი და ტალახაძე ჩაესვათ. ორივე ძალიან მაგარი სპორტსმენია, მაგრამ რაღაც უცნაურია... მათ რომ სპორტისთვის თავი დანებებული ჰქონდეთ, კიდევ ჰო. ეს ოცეული ხომ იმას ნიშნავს, რომ ისინი აუცილებლად მოხვდებიან პარლამენტში - "ქართული ოცნება“ 30%-ის ფარგლებში რომ მაინც იქნება წარმოდგენილი პარლამენტში, როგორც მინიმუმ, ეს ხომ რეალურია, ამიტომ ისინი გარანტირებული დეპუტატები არიან. ახლა როგორ წარმოუდგენიათ, ტალახაძე რომ რინგზე გამოვა, როგორ უნდა გამოცხადდეს - შვიდგზის მსოფლიო ჩემპიონი, თუ საქართველოს პარლამენტის წევრი? ეს უნიკალური რამ არის, მგონია, ასეთი რამ მსოფლიოში არ მომხდარა, რომ რომელიმე ქვეყნის საკანონმდებლო ორგანოს წევრი, ამავე დროს სპორტულ ღონისძიებებებში ღებულობდეს მონაწილეობას. იგივე შეგვიძლია ვთქვათ პეტრიაშვილზე. ასეა თუ ისე, როცა მეტი რესურსი არ აქვთ, ჩათვალეს, რომ მხოლოდ მხარდაჭერა არ იყო საკმარისი. ხომ შეიძლებოდა მხარდამჭერთა ჯგუფში ყოფილიყო ერთიც და მეორეც? მაგრამ იმდენად მძიმე მდგომარეობაში არიან, ეს არასაკმარისად ჩათვალეს. ამასთანავე, ამ ოცეულში პოლიტიკურად ჩამოყალიბებული ადამიანები სულ ძველი სახეები არიან, ამიტომ მათგან რაღაც სიახლეს ნამდვილად არ ველი.

ამ ოცეულში ახალი სახეები პოლიტიკურ ამინდს რომ ვერ შექმნიან, ეს ხომ ცხადზე უცხადესია? ყველაზე კარგ ვარიანტში, გვექნება ის ვითარება, როგორიც დღეს გვაქვს - უკეთესობისკენ არაფერი შეიცვლება, ეს როგორც მინიმუმ. მაგრამ უბედურება ისაა, რომ უარესობისკენ შეიცვლება ყველაფერი, მეტი არაფერი. ამიტომ არა მგონია, რომ ეს "ოცნების“ წარმატებული პრეზენტაცია ყოფილიყოს. ჯობდა, ივანიშვილი საერთოდ არ ყოფილიყო პირველი ნომერი და გუნდისთვის ისე გამოეცხადებინა მხარდაჭერა. ჩემი აზრით, ეს გაცილებით უკეთესი იქნებოდა, ვიდრე იმის აღიარება, რომ, აი, იმდენად გაგვიჭირდა, რომ ივანიშვილი გამოვიყვანეთ ასპარეზზე. ეს ბევრს არაფერს შეცვლის, "ქართულ ოცნებას“ დღეს ისეთი მდგომარეობა აქვს, რომ უკეთესი სვლა არ არსებობს, გულითაც რომ უნდოდეთ, რა უნდა გააკეთონ ისეთი, 50%-ის აღება შეძლონ, თუნდაც უმრავლესობა მოიპოვონ? ამისთვის მათ არც ადამიანური და არც იდეოლოგიური რესურსი აქვთ. ახლა "ოცნების“ბუკლეტებს არიგებენ და ფაქტია, მათ დაპირებების თავიც აღარ აქვთ, გარდა იმისა, რომ "ნაციონალურ მოძრაობას“ დაიჭერენ. ენმ შეიძლება დასაჭერი კი არა, ძელზე გასასმელიც იყოს, მაგრამ ეს საზოგადოებისთვის რას ცვლის? რომც გაასამართლონ, მერე ამით რა? - არც არაფერი, ქვეყანაში იგივე ვითარება და მდგომარეობა იქნება, წინ ვერ წავალთ, იგივე პრობლემები დასავლეთთან და ისევ რუსეთთან ვრჩებით პირისპირ. ეს არის სულ“.

პოლიტოლოგი მირიან მირიანაშვილი ივანიშვილის ამ ნაბიჯის უკან მის პირად ინტერესს ხედავს, კერძოდ, ამბობს, რომ მას სჭირდება ოფიციალური სტატუსი იმისთვის, რომ პრეზიდენტის თანამდებობაზე კენჭისყრისთვის პოლიტიკური პლაცდარმი ჩამოიყალიბოს.

"აქ მთავარი ის ფაქტორია, რომ ბიძინა ივანიშვილი სიაში პირველ ნომრად დასახელდა. ივანიშვილი ძირითადად მის ნაბიჯებს "ქართული ოცნების“ ინტერესებით ხსნის ხოლმე, მაგრამ ამ კონკრეტულ შემთხვევაში სხვა შეფასება მაქვს - ჩემი აზრით, ივანიშვილის ამ ნაბიჯის უკან სრულიად მკაფიო პირადი ინტერესია - მას სჭირდება ოფიციალური სტატუსი იმისთვის, რომ პრეზიდენტის თანამდებობაზე კენჭისყრისთვის პოლიტიკური პლაცდარმი ჩამოიყალიბოს. ცალსახად, ეს ამ კატეგორიის ნაბიჯია, ანუ პოლიტიკურ ვაკუუმში ხომ არავინ ცხოვრობს და მას პირველ რიგში სჭირდება მისი პოლიტიკური პრეტენზიებისთვის საზოგადოების მომზადება არა მარტო საშინაო კონტურზე, არამედ ქვეყნის გარეთაც. ეს გზავნილი, პირველ რიგში, ამერიკული ელიტისთვისაა, რომ ის ემზადება ამ პოლიტიკური პასუხისმგებლობის მისაღებად.

დანარჩენ სიას რაც შეეხება, ბიძინა ივანიშვილის ხელში გაცილებით მეტი საარჩევნო რესურსია, ვიდრე ის, რომ საარჩევნო შედეგის ჩამოყალიბებისთვის კიდევ ვინმე სჭირდებოდეს. ეს უბრალოდ, საზოგადოების ემოციებისთვის ანგარიშის გაწევაა, ვიდრე შედეგის ჩამოყალიბებისთვის გადადგმული ნაბიჯი. როგორი პოპულარულიც უნდა იყოს ტალახაძე ან პეტრიაშვილი, ეს შედეგზე, დიდ გავლენას არ იქონიებს. ივანიშვილისთვის საარჩევნო შედეგების ჩამოყალიბებისთვის არც "ოცნების“ პოპულარობაა დიდწილად მნიშვნელოვანი. საარჩევნო კულინარია სულ სხვა რამ გახლავთ და ობივატელის გადასახედიდან მისი, ასე ვთქვათ, შიდა არქიტექტურა არ არის მარტივად შესაცნობი. იქ ძალიან ბევრი შიდამექანიზმია, რომელის ბერკეტებსაც ჯერ კიდევ ფლობს ბიძინა ივანიშვილი იმისდა მიუხედავად, რომ საზოგადოების ძალიან დიდ ნაწილში მისდამი ნეგატიური განწყობა და პრეტენზიები მატულობს. წინასაარჩევნოდ ეს ემოცია შეიძლება მეტწილად გაიზარდოს კიდეც და ამან არჩევნების შემდეგ ჩამოაყალიბოს შედეგი საზოგადოებისგან არმიღების თვალსაზრისით. ივანიშვილი საარჩევნო სიას სწორედ ამ კონტექსტში აყალიბებს, რომ არჩევნების შემდეგ ნეგატიური ემოცია არ იყოს მასშტაბური. ამიტომ სჭირდება მას პოპულარული ადამიანები სიებში და არა საარჩევნო შედეგის ჩამოსაყალიბებლად. მისთვის დღეს მნიშვნელოვანია ორი ფაქტორი: 1. დასავლეთის ელიტის შემზადება მისი საპრეზიდენტო ამბიციებისთვის და 2. არჩევნების შემდგომ საზოგადოების ემოცია, განსაკუთრებით თბილისში. ამ ორი ფაქტორის გათვალისწინებით იღებს ივანიშვილი გადაწყვეტილებებს.

ბიძინა ივანიშვილისთვის პოლიტიკური პრობლემის შექმნის ერთადერთი რესურსი არსებობს მსოფლიოში და ესაა აშშ-ს პოლიტიკური ელიტა და მისი ხელისუფლება, რომლისთვისაც მნიშვნელოვანი არჩევნებია. ისინი გამოთავისუფლდებიან სადღაც იანვრისთვის. ქართული ქუჩის ემოცია - ესაა მთავარი პრობლემა, რამაც შეიძლება ივანიშვილის პოლიტიკური გეგმები არიოს. ამიტომ ივანიშვილისთვის ახლა მთავარია, აშშ-ს პოლიტიკურმა ელიტამ არ მიიღოს მისი საწინააღმდეგო გადაწყვეტილება ქუჩის აქციების ეგზალტაციის მიზნით. აქციებმა თუ კრიტიკულს გადააჭარბა, მაშინ შეიძლება ამერიკისგან ლეგიტიმაცია არ მოვიდეს, არა და, დღეს ეს არის მსოფლიოში მთავარი - ამერიკა თუ ლეგიტიმაციას არ გაძლევს, შენ პოლიტიკურ მოცემულობად ვერ იქცევი, მან თუ არჩევნების ლეგიტიმაცია არ ცნო, შესაბამისად, ის არც ჩატარებულა და ეს ხელახალ არჩევნებს ნიშნავს პოლიტიკური ტურბულენტობის ფაზის გავლის შემდეგ და ეს ნიშნავს ბევრ პრობლემას ერთბაშად, რომლის მოგვარებისთვის საკუთრივ ბიძინას ბერკეტებიც, როლიც და ფუნქციაც შესაძლოა არასაკმარისი აღმოჩნდეს. ამიტომ რისკები აქ უნდა ვეძებოთ და არა სხვაგან“.