"ქარ­თვე­ლი დამ­თვა­ლი­ე­რე­ბელ­მა 2018 წელს გა­მიც­ნო, რა­საც მოჰ­ყვა სა­ზღვარ­გა­რეთ კონ­კურ­სებ­სა და გა­მო­ფე­ნებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა, გა­მარ­ჯვე­ბა. ინ­ტე­რე­სი უცხო­ე­თი­დან, მათ შო­რის ამ­სტერ­და­მის ვან გო­გის მუ­ზე­უ­მი­დან, რო­მელ­მაც თა­ვის სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­ში, ჩემი ნა­ხა­ტი ვან გო­გის ნა­ხატ­თან ერ­თად გა­მო­აქ­ვეყ­ნა. ასე­ვე 2019 წელს, ჩემი ორი ნა­ხა­ტი შე­ი­ძი­ნა კა­ნა­დის ოქ­როს მწარ­მო­ე­ბელ­მა კომ­პა­ნი­ამ თა­ვი­სი და­ხუ­რუ­ლი კო­ლექ­ცი­ის­თვის..." დიდი მუ­შა­ო­ბი­სა და სხვა­დას­ხვა პო­პუ­ლა­რულ პლატ­ფორ­მებ­ზე გა­მო­ჩე­ნის შემ­დეგ, 2021 წელს, მი­ვი­ღე კი­დევ ერთი ღირ­სშე­სა­ნიშ­ნა­ვი მოწ­ვე­ვა ლუვ­რის მუ­ზე­უ­მი­დან, სა­დაც ჩემი ხარ­ჯე­ბით და გულ­შე­მატ­კივ­რე­ბის დახ­მა­რე­ბით (რომ­ლებ­მაც ნა­ხა­ტე­ბი შე­ი­ძი­ნეს), მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღე ოთხდღი­ან გა­მო­ფე­ნა­ში..." - გვიყ­ვე­ბა ახალ­გაზ­რდა მხატ­ვა­რი ალექ­სან­დრე ვა­შაყ­მა­ძე რომ­ლის შე­მოქ­მე­დე­ბა მსოფ­ლი­ო­ში უამ­რავ ადა­მი­ანს აღაფრ­თო­ვა­ნებს...

- ბა­ტო­ნო ალექ­სან­დრე, მალე თქვე­ნი ნა­მუ­შევ­რე­ბის გა­მო­ფე­ნა იგეგ­მე­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლოვ­ნე­ბის სა­სახ­ლე­ში...

- დიახ... ამ წლის და­სა­წყის­ში, ხე­ლოვ­ნე­ბის სა­სახ­ლი­დან მი­ვი­ღე პერ­სო­ნა­ლუ­რი გა­მო­ფე­ნის მო­წყო­ბის შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა. ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რებ­თან მო­ლა­პა­რა­კე­ბის დროს გა­და­წყდა, რომ ექ­სკლუ­ზი­უ­რი ექ­სპო­ზი­ცია, ძი­რი­თა­დად, ახა­ლი ნა­მუ­შევ­რე­ბით იქ­ნე­ბა წარ­მოდ­გე­ნი­ლი. ამას­თა­ნა­ვე, დამ­თვა­ლი­ე­რე­ბე­ლი იხი­ლავს ტი­ლო­ებ­საც, რომ­ლე­ბიც სო­ცი­ა­ლურ პლატ­ფორ­მებ­ზეა ატ­ვირ­თუ­ლი და ბევ­რის­თვის ნაც­ნო­ბია, მაგ­რამ აქამ­დე არ­სად გა­მო­ფე­ნი­ლა... მთე­ლი წლის და­ძა­ბუ­ლი მუ­შა­ო­ბის შემ­დეგ, 7 სექ­ტემ­ბერს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა ოცამ­დე ახალ ნა­მუ­შე­ვარს გა­ეც­ნო­ბა. გა­მო­ფე­ნას ჰქვია "EXODUS” რაც სიმ­ბო­ლუ­რად, ჩემი შე­მოქ­მე­დე­ბის გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დი­დან გა­მოს­ვლა­სა და ახალ ეტაპ­ზე გა­დას­ვლა­ზე მი­ა­ნიშ­ნებს. ვი­მე­დოვ­ნებ, რომ ეს ტრანსფორ­მა­ცია ფერ­წე­რის თაყ­ვა­ნის­მცემ­ლე­ბის­თვის სა­ინ­ტე­რე­სო იქ­ნე­ბა...

- რომ გა­იხ­სე­ნოთ კა­რი­ე­რის და­სა­წყი­სი, პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯე­ბი და ვან გო­გის მუ­ზე­უ­მის და­ინ­ტე­რე­სე­ბა...

- ჩემი სამ­ხატ­ვრო კა­რი­ე­რა, და­ი­წყო 2015 წელს, რო­დე­საც თბი­ლი­სის სამ­ხატ­ვრო აკა­დე­მი­ი­დან, "Life beyond tourism“ პრო­ექ­ტის ფარ­გლებ­ში, სხვა სტუ­დენ­ტებ­თან ერ­თად ფლო­რენ­ცი­ა­ში გა­მაგ­ზავ­ნეს, სა­დაც მხო­ლოდ ჩემ­მა ნა­მუ­შევ­რებ­მა გა­მო­იწ­ვი­ეს ღო­ნის­ძი­ე­ბის ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რე­ბი­სა და დამ­სწრე სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დიდი ინ­ტე­რე­სი და რამ­დე­ნი­მე სე­რი­ო­ზუ­ლი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბაც მი­ვი­ღე. ეს ჩემ­თვის დიდი სტი­მუ­ლის მომ­ცე­მი გახ­და. შემ­დე­გი ეტა­პი იყო პირ­ვე­ლი პერ­სო­ნა­ლუ­რი გა­მო­ფე­ნის­თვის მზა­დე­ბა და ქარ­თვე­ლი დამ­თვა­ლი­ე­რებ­ლის­თვის თა­ვის გაც­ნო­ბა 2018 წელს, რა­საც მოყ­ვა სა­ზღვარ­გა­რეთ კონ­კურ­სებ­სა და გა­მო­ფე­ნებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის მი­ღე­ბა, გა­მარ­ჯვე­ბა. მათ შო­რის ამ­სტერ­და­მის ვან გო­გის მუ­ზე­უ­მი­დან, რო­მელ­მაც თა­ვის სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­ში, ჩემი ნა­ხა­ტი ვან გო­გის ნა­ხატ­თან ერ­თად გა­მო­აქ­ვეყ­ნა.

ასე­ვე 2019 წელს, ჩემი ორი ნა­ხა­ტი შე­ი­ძი­ნა კა­ნა­დის ოქ­როს მწარ­მო­ე­ბელ­მა კომ­პა­ნი­ამ თა­ვი­სი და­ხუ­რუ­ლი კო­ლექ­ცი­ის­თვის...

- რო­გორც ვიცი, მი­ი­ღეთ ბი­ე­ნა­ლის პრე­ზი­დენ­ტის პი­რა­დი მოწ­ვე­ვა...

- 2020 წელს, ჩემ­თვის ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე სე­რი­ო­ზუ­ლი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა მი­ვი­ღე - მსოფ­ლი­ოს ყვე­ლა­ზე გრან­დი­ო­ზუ­ლი და პრეს­ტი­ჟუ­ლი ფეს­ტი­ვა­ლის, ფლო­რენ­ცი­ის ბი­ე­ნა­ლეს, დამ­ფუძ­ნე­ბელ­მა და პრე­ზი­დენ­ტმა პას­კალ სე­ლო­ნამ პი­რა­დად მი­მიწ­ვია ბი­ე­ნა­ლე­ზე, რო­მელ­ზეც გარ­კვე­უ­ლი მი­ზე­ზე­ბის გამო ვერ წა­ვე­დი. შემ­დეგ­ში კი­დევ ორი მოწ­ვე­ვა მო­მი­ვი­და მის­გან, მისი გუნ­დის­გან. ბოლო ფეს­ტი­ვა­ლი 2025 წელს ჩა­ტარ­დე­ბა, რო­მელ­ზეც აუ­ცი­ლებ­ლად გა­ვემ­გზავ­რე­ბი.

- რო­გო­რი იყო გა­მო­ფე­ნა ლუვრში და მისი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბე­ბი?

- დიდი მუ­შა­ო­ბი­სა და სხვა­დას­ხვა პო­პუ­ლა­რულ პლატ­ფორ­მებ­ზე გა­მო­ჩე­ნის შემ­დეგ, 2021 წელს, მი­ვი­ღე კი­დევ ერთი ღირ­სშე­სა­ნიშ­ნა­ვი მოწ­ვე­ვა ლუვ­რის მუ­ზე­უ­მი­დან, სა­დაც ჩემი ხარ­ჯე­ბით და გულ­შე­მატ­კივ­რე­ბის დახ­მა­რე­ბით (რომ­ლებ­მაც ნა­ხა­ტე­ბი შე­ი­ძი­ნეს), მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღე ოთხდღი­ან გა­მო­ფე­ნა­ში. დამ­თვა­ლი­ე­რებ­ლებ­მა ღრმა ემო­ცი­ე­ბი გა­მო­ხა­ტეს ჩემს სტენდთან, გან­სა­კუთ­რე­ბით ერთი ახალ­გაზ­რდა ქალი და­მა­მახ­სოვ­რდა, რო­მე­ლიც და­ახ­ლო­ე­ბით ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თი ერთ-ერთ ნა­ხატ­თან გაქ­ვა­ვე­ბუ­ლი­ვით იდგა. რო­დე­საც მე და ჩემი მე­უღ­ლე მი­ზე­ზით და­ვინ­ტე­რეს­დით, გვი­თხრა, რომ ეს ერ­თა­დერ­თი ნა­ხა­ტი იყო მთელ გა­მო­ფე­ნა­ზე, რო­მელ­მაც მის სულ­ში შე­აღ­წია ... ბევ­რი მსგავ­სი კო­მენ­ტა­რი და კომ­პლი­მენ­ტი მი­ვი­ღე სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩა­მოს­ვლის შემ­დე­გაც. პო­ტენ­ცი­უ­რი მყიდ­ვე­ლე­ბიც გა­ვი­ცა­ნი, რომ­ლე­ბიც უკვე გა­მო­ფე­ნის შემ­დეგ და­მი­კავ­შირ­დნენ, მთლი­ა­ნად გა­ეც­ნენ ჩემს იმ­ჟა­მინ­დელ შე­მოქ­მე­დე­ბას და ნა­ხა­ტე­ბი შე­ი­ძი­ნეს. ამ ინ­ფორ­მა­ცი­ის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით, ჩემ­მა პა­რი­ზელ­მა კუ­რა­ტორ­მა, დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი ჯგუ­ფის სა­ხე­ლით, მო­მა­ვალ გა­მო­ფე­ნებ­ში და ღო­ნის­ძი­ე­ბებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა შე­მომ­თა­ვა­ზა, კერ­ძოდ 2023 წელს, ნიუ იორკში artsy გა­ლე­რე­ა­ში გა­მარ­თულ გა­მო­ფე­ნა­ში, მაგ­რამ, მე­უღ­ლის ორ­სუ­ლო­ბის გამო, ვერ წა­ვე­დი (რა­საც, რა თქმა უნდა, არ ვნა­ნობ).

2024 წელს უკვე, მე­სა­მე ოფი­ცი­ა­ლუ­რი მოწ­ვე­ვა მი­ვი­ღე ლონ­დო­ნის გა­ლე­რე­ა­ში გა­მო­ფე­ნა­ზე, რო­მე­ლიც ოქ­ტომ­ბერ­ში გა­ი­მარ­თე­ბა და ყვე­ლა­ნა­ი­რად შე­ვეც­დე­ბი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის მი­ღე­ბას... გა­მო­ფე­ნას ლუვრში, სხვა ბევრ ახალ პრო­ექ­ტში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის მი­ღე­ბა მოყ­ვა, აღა­რა­ფერს ვამ­ბობ რი­გით გა­მო­ფე­ნებ­სა და პრო­ექ­ტებ­ზე, მხო­ლოდ გან­სა­კუთ­რე­ბულ შემ­თხვე­ვებ­ზე მო­გახ­სე­ნებთ, რო­მელ­თა­გა­ნაც ბრი­ტა­ნუ­ლი პრო­ექ­ტი გან­სა­კუთ­რე­ბით აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია. დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი ბიზ­ნეს­მე­ნი პი­რა­დად ჩა­მოფ­რინ­და თბი­ლის­ში ორი დღით ჩემ­თან შე­სახ­ვედ­რად, რათა თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის დე­ტა­ლებ­ზე პი­რა­დად გვე­სა­უბ­რა. ეს პრო­ექ­ტი დღემ­დე ხორ­ცი­ელ­დე­ბა და იმე­დია უახ­ლო­ეს მო­მა­ვალ­ში წარ­მა­ტე­ბუ­ლად დას­რულ­დე­ბა.

- ამე­რი­კე­ლი მწე­რა­ლი და პო­ე­ტი დინ გარ­დნე­რი ისევ აგ­რძე­ლებს თქვე­ნი ფერ­წე­რის მი­ხედ­ვით წიგ­ნე­ბის გა­მო­ცე­მას?

- მან ჩემი ნა­ხა­ტე­ბით გა­ფორ­მე­ბუ­ლი ექ­ვსი კრე­ბუ­ლი გა­მოს­ცა. წელს კი­დევ ორ წიგნ­ზე მუ­შა­ობს და გა­მო­ფე­ნას მო­უთ­მენ­ლად ელის, ახა­ლი ნა­ხა­ტე­ბი­დან რომ აარ­ჩი­ოს წიგ­ნის გა­რე­კა­ნი. ერთი პი­რა­დად მო­მი­ძღვნა, რად­გან თავს ჩემი შე­მოქ­მე­დე­ბის მთა­ვარ გულ­შე­მატ­კივ­რად მი­იჩ­ნევს და წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში ისე დავ­მე­გობ­რდით, რომ კვი­რა არ გავა, ერ­თმა­ნე­თი არ მო­ვი­კი­თხოთ. აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია რომ დინ გარ­დნე­რი გაქ­რის­ტი­ან­და, რაც მის პო­ე­ზი­ა­შიც აი­სა­ხა. ეს ჩემ­თვის ძა­ლი­ან სა­სი­ხა­რუ­ლოა და დიდი სურ­ვი­ლი მაქვს სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩა­მო­ვიყ­ვა­ნო ჩემი მის­და­მი პა­ტი­ვის­ცე­მის ნიშ­ნად. მსურს ჩვე­ნი კულ­ტუ­რა გა­ვაც­ნო. მად­ლი­ე­რე­ბი­სა და პა­ტი­ვის­ცე­მის ნიშ­ნად დავ­ხა­ტე მისი პორ­ტრე­ტი, მის­თვის საყ­ვა­რელ ფო­ვის­ტურ სტილ­ში და შევ­პირ­დი, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში სტუმ­რო­ბი­სას პი­რა­დად ვა­ჩუ­ქებ.

მთე­ლი ჩემი შე­მოქ­მე­დე­ბა და ზო­გა­დად ცხოვ­რე­ბის აზრი, ჭეშ­მა­რი­ტე­ბის ძი­ე­ბაა და ამ უმ­ძი­მეს გზა­ზე ნაბ­რძო­ლი და გან­ცდილ-და­ნა­ხუ­ლი ხდე­ბა ჩემი შთა­გო­ნე­ბის წყა­რო. იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ ქრის­ტი­ა­ნუ­ლად ცხოვ­რე­ბას ვცდი­ლობ და ყვე­ლა ჩემი მოქ­მე­დე­ბა, ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი პრიზ­მი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე­ობს, თა­მა­მად შე­მიძ­ლია ვთქვა, რომ არა­მარ­ტო ხე­ლოვ­ნე­ბა­ში, ზო­გა­დად ყვე­ლა­ფერ­ში სა­კუ­თა­რი თა­ვი­დან და­წყე­ბუ­ლი, გარე სამ­ყა­რო­თი დამ­თავ­რე­ბუ­ლი, ვხე­დავ ღმერ­თს და მის ხელს, რაც ჩემი აზ­რით გან­სხვა­ვე­ბულს ხდის ჩემს ნა­მუ­შევ­რებს. თუ რას ვგუ­ლის­ხმობ, ნა­ხატ­თან პი­რის­პირ დარ­ჩე­ნი­ლი დამ­თვა­ლი­ე­რებ­ლის­თვის მი­მინ­დვია. ზო­გა­დად რაც მხატ­ვრო­ბის როლს შე­ე­ხე­ბა ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში, ძნე­ლია გად­მოვ­ცე თუ რო­გო­რია ის გან­ცდა, რო­დე­საც შე­მოქ­მე­დე­ბით მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში შევ­დი­ვარ, თუმ­ცა მა­ინც შე­ვეც­დე­ბი ორი­ო­დე სი­ტყვით გი­თხრათ: შთა­გო­ნე­ბის და­ბა­დე­ბის მო­მენ­ტი­დან, მე მხო­ლოდ სუ­ლი­ე­რი ძა­ლის გამ­ტა­რი ვხდე­ბი, უკვე კარ­გად მომ­წი­ფე­ბუ­ლი და და­ნა­ხუ­ლი კი ტი­ლო­ზე გად­მო­მაქვს, რად­გან შე­მოქ­მე­დე­ბა, ჭეშ­მა­რი­ტე­ბის სუ­ლის გა­რე­შე არ არ­სე­ბობს და უბ­რა­ლო ხე­ლო­ბა და სი­ცა­რი­ე­ლეა.

ასე რომ მხო­ლოდ სა­კუ­თა­რი ძა­ლე­ბის იმე­დად არა­სო­დეს მიც­დია ხატ­ვა, არა­მედ ყო­ველ­თვის ლოც­ვით და სუ­ლი­ე­რი მომ­ზა­დე­ბით ვი­წყებ და იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ ერ­თა­დერ­თი ჭეშ­მა­რი­ტი შე­მოქ­მე­დი უფა­ლია, რო­დე­საც მის საქ­მეს ემ­სა­ხუ­რე­ბი, გა­მო­რი­ცხუ­ლია მი­სი­ვე ნე­ბის გა­რე­შე, რა­ი­მე ღი­რე­ბუ­ლი შექ­მნა ან თუნ­დაც სხვას, ვინ­მე უკე­თესს და­უ­მო­წაფ­დე. ბო­ლოს კი და­ვა­მა­ტებ, ღმერ­თი თა­ვის შე­მოქ­მე­დე­ბის გა­ზი­ა­რე­ბით ნე­ტა­რებს ადა­მი­ან­ში, ხოლო ადა­მი­ა­ნი, მისი შეც­ნო­ბით, რისი ცო­ცხა­ლი დას­ტუ­რი­ცაა ის სიყ­ვა­რუ­ლი, რო­მელ­საც ხე­ლო­ვა­ნი გა­ნიც­დის სამ­ყა­რო­ზე დაკ­ვირ­ვე­ბის, გა­აზ­რე­ბის და შე­მოქ­მე­დე­ბის დროს.

იხი­ლეთ ასე­ვე:

• "თავ­მდა­ბა­ლი ადა­მი­ა­ნი ვარ, მაგ­რამ არა უთავ­მოყ­ვა­რეო... ერთხელ რომ მი­თხრა სა­მი­ნის­ტრომ და­ფი­ნან­სე­ბა­ზე უარი, მე­ო­რედ აღარც მი­ვე­დი" - ქარ­თვე­ლი მხატ­ვა­რი, რომ­ლის ნა­ხა­ტე­ბი ლუვ­რის მუ­ზე­უმ­ში მოხ­ვდა