"18 წელია, რაც აქა ვარ და უკვე გადავწყვიტე, რომ დაბრუნების დროა..." - ცუცა კაპანაძე ემიგრაციაში ცხოვრებასა და სამშობლოში დაბრუნების სურვილზე

15 ივნისს ნიუ-იორკში მცხოვრები ქართველები სასიამოვნო სანახაობის მოწმენი გახდებიან: ქართული კულტურის ცენტრში გაიმართება სპექტაკლი "ძველი თბილისი", რომელშიც ქართველი ბავშვები ითამაშებენ. ნიუ-იორკის ბავშვთა თეატრის ხელმძღვანელი ყველასთვის საყვარელი მსახიობი ცუცა კაპანაძეა, ხოლო პროდიუსერი - ქართული კულტურის დიდი მოამაგე ვიქტორ სირელსონი. ცუცა კაპანაძე თავის ამერიკულ ცხოვრებაზე გვიამბობს:

- ნიუ-იორკში უკვე 28 წელია არსებობს ქართული კულტურის ცენტრი და თეატრი, რომელიც საქართველოს დიდმა მეგობარმა ვიქტორ სირელსონმა დააარსა. ბატონ ვიქტორს ქართველი მეუღლე ჰყავს - ლიკა ბახტურიძე-სირელსონი. მათი დამსახურებაა, რომ ქართული კულტურის ცენტრში ხელოვნების ყველა დარგი ისწავლება - კლასიკური მუსიკით დაწყებული ჰიპ-ჰოპამდე. რაც მთავარია, აქ ქართველი ბავშვები ქართულ წერა-კითხვას და საქართველოს ისტორიას სწავლობენ.

- ბავშვთა თეატრის შექმნის იდეა როდის გაჩნდა?

- ქართული თეატრი ნიუ-იორკში 2007 წლიდან არსებობს. 2008 წელს მსახიობ ხათუნა იოსელიანს სთხოვეს, რომ ბავშვებისთვის სპექტაკლი დაედგა. პირველ სპექტაკლში საკვირაო სკოლის ბავშვები მონაწილეობდნენ - ეს იყო ნოდარ დუმბაძის "ელადოსი", რომელშიც მეც ვთამაშობდი. სწორედ მაშინ მთხოვეს, 3-დან 10 წლამდე ბავშვებთან მემუშავა და ასე ჩამოყალიბდა ორი თეატრი: ერთი - 3-დან 10 წლამდე, მეორე - უფრო მოზრდილებისთვის. იმ დროიდან პატარების ჯგუფთან მე ვმუშაობ.

- როგორები არიან ისინი - ნიუ-იორკში დაბადებული ქართველი ბავშვები?

- ცელქები, მაგრამ ძალიან ნიჭიერები და კარგები. ძალიან რომ გამაბრაზებენ, რომ გავგიჟდები და გავცხარდები, მერე ვატყუებ, ვაიმე, ბავშვებო, ცუდად ვარ-მეთქი. ერთ-ერთი ასეთი "გაგიჟებისას" ყველაზე ცელქებმა მითხრეს: ცუცა მას, კი ვიცით, რომ ცუდად არა ხართ, მაგრამ არა უშავს, ვითომ ცუდად ხართო. ზოგჯერ რომელიმე მომიახლოვდება, პერანგზე ჩამომქაჩავს და მეუბნება, ცუცა მას, ნუ ნერვიულობთო. მერე უცებ შემომეხვევიან და ჩამეხუტებიან. ეს ბავშვები იმხელა ძალასა და ენერგიას მაძლევენ, სიტყვით ვერც გადმოვცემ. ხშირად ვფიქრობ, რომ ამ ბავშვების და თეატრის გარეშე ვერ გავძლებდი... პირველი სამი წელი სულ ვტიროდი, უკან დაბრუნება მინდოდა. 18 წელია უკვე აქა ვარ და მადლობა უფალს, ნიუ-იორკში ქართული თეატრი არსებობს, მე ამ თეატრმა გადამარჩინა!

- სამწუხაროდ, ემიგრანტი ქართველების მეორე თაობას ენა უკვე ავიწყდება.

- აქ მცხოვრები პატარები დილიდან საღამომდე საბავშვო ბაღში ან სკოლაში არიან. მარტო ინგლისური ესმით და საღამოობით, ცოტა ხნით, მშობელთან ლაპარაკი საქმეს ვერ შველის. გააგრძელეთ კითხვა