"ეს არის განცხადება, რომლის მიზანია ხელისუფლების კიდევ უფრო დემორალიზება მოახდინოს" - რას შეიძლება გულისხმობდეს "ანონიმუსის" მუქარა და რაზე შეიძლება წავიდეს ხელისუფლება
"უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ კანონპროექტის ხელახლა ინიციირების შემდეგ საქართველოში ვითარება უკიდურესად გართულდა. 15 აპრილიდან მოყოლებული საზოგადოების მნიშვნელოვანი ნაწილი ქუჩაში აპროტესტებს ხელისუფლების გადაწყვეტილებას და მხოლოდ ერთს, ამ კანონის არ მიღებას ითხოვს. უკიდურესად კრიტიკულია ჩვენი დასავლელი პარტნიორების გამოხმაურებაც, თუმცა "ქართულ ოცნებას" არაფრის გაგონება არ სურს. განსაკუთრებით მძიმე იყო 30 აპრილის ღამე, როდესაც სამართალდამცავები მშვიდობიან პროტესტანტებს დაუპირისპირდნენ.
"აქციის მონაწილეებზე თავდასხმას მოჰყვება თქვენი მთავრობის ყველა წარმომადგენლის შესახებ ინფორმაციის გასაჯაროება“.
რას ნიშნავს ეს განცხადება, ან რა ინფორმაციაზე შეიძლება იყოს საუბარი, ასევე, გუშინდელი აქციის დარბევასა და საქართველოში პოლიტიკური პროცესების სავარაუდო განვითარებაზე ambebi.ge-ს პოლიტოლოგი, GIPA-ს პროფესორი გიორგი კობერიძე ესაუბრა:
- ზოგადად, “ანონიმუსზე“ მაინც და მაინც დიდი წარმოდგენის არ ვარ. ეს გაერთიანება, თუ კარგად მახსოვს, 2009 - 2010-იან წლებში შეიქმნა, რომელიც მიზნად ისახავდა, გარკვეულწილად ზემოქმედება მოეპოვებინა პოლიტიკურ დღის წესრიგზე, მათ შორის, ჰქონდა კავშირი უოლ სტრიტის მოვლენებთან და იყო განსხვავებული მოძრაობა, შუა რგოლი ინტერნეტსა და სოცქსელებს შორის. მოგვიანებით, როდესაც რუსეთი უკრაინაში შეიჭრა, "ანონიმუსი“ შეეცადა რუსეთის ანგარიშებთან და აგენტების სიებთან დაკავშირებით ინფორმაცია გაესაჯაროებინა, თუმცა ვნახეთ, ეს არ მოხდა. ამიტომ გითხარით, რომ მათ შესაძლებლობებზე არ მაქვს ასეთი მაღალი წარმოდგენა. ეს არის პოლიტიკური განცხადება, რომლის მიზანია უთხრას საზოგადოებას, თქვენს გვერდით ვართო და ხელისუფლების კიდევ უფრო დემორალიზება მოახდინოს. მათი პრაქტიკული შესაძლებლობა არ ვიცი როგორია, რამდენად ძლიერი წვდომა შეიძლება ჰქონდეს ყველა მონაცემზე, როგორც ისინი აცხადებენ, ყოველ შემთხვევაში...
- რას ფიქრობთ, ქვეყანაში შექმნილ მდგომარეობაზე?
- რასაც ახლა ვუყურებ, ჩემთვის ეს არის პოლიტიკური სუიციდი ხელისუფლების მხრიდან, იმიტომ, რომ საკუთარ მოსახლეობაზე, მით უმეტეს მომავალზე, ახალგაზრდებზე ძალადობა იმ ფორმით, რასაც ვხედავთ, არის საშინელი პოლიტიკური სიგნალი, არა მხოლოდ საქართველოს მოსახლეობისთვის, არამედ იმისთვის, რომ საქართველომ ოფიციალურად კურსი შეიცვალა და ის სწორებას აკეთებს ბელორუსზე, ყირგიზეთზე, ტაჯიკეთზე. ეს იმ სიგნალსაც იძლევა, რომ საქართველო, საბოლოო ჯამში, ჩამოშორდება დასავლურ კურსს. ნებისმიერი ხელისუფლებისთვის, რომელიც ამ ნაბიჯს დგამს, ეს ნიშნავს, რომ ის ვა ბანკზე წავიდა. თუ ეს კანონი არ გაიწვიეს, ამით ხელისუფლება საბოლოო ჯამში დიქტატურას, რეპრესიულ პოლიტიკურ დღის წესრიგს დაამყარებს, ან ისინი ამას ვერ შეძლებენ და ხელისუფლება შეიცვლება. მათ თავად აწიეს დონე აქამდე, რომელიც მანამდე არ იყო - რამდენიმე თვის წინ ღიად ვფიქრობდი იმასაც, რომ რაღაც მომენტში მოქმედი ხელისუფლება არჩევნებს მოიგებდა, თან - პირწმინდად. ახლა იმას ვფიქრობ, საერთოდ მივლენ თუ არა არჩევნებამდე. ეს ყველაფერი მოულოდნელად თვითონ დააყენეს დღის წესრიგში. სწორედ ეს მაფიქრებინებს, რომ ამ კანონის შემოტანა მათი გადაწყვეტილება არ ყოფილა. ეს ორ ვარიანტზე მიანიშნებს: მათ ან რეალობის აღქმა აქვთ დაკარგული, ჰგონიათ, რომ ყველაფერი მათ ხელშია და ამას მართლა ვიღაცები მოუწონებდნენ, ან ღიად მეორე ვარიანტია - მათ ამ ყველაფრის განხორციელებას რუსეთი კარნახობს... ან სახედაკარგულებს თვითონ სჯერათ, რომ ეს კანონი მათ ძალაუფლებას განამტკიცებდა.
ესენი თუ კანონს არ გაიწვევენ, ყველა სცენარი შეიძლება განიხილებოდეს. შესაძლოა, მათ ამ შემთხვევაში კიდევ უფრო ხისტი ძალა გამოიყენონ, რომელიც ზოგადად, უზარმაზარ რისკთან არის დაკავშირებული და ამას ყველა ხელისუფლება ერიდება ხოლმე. მაგრამ თუკი ამათ შეძლეს და ხისტი ძალების გამოყენებით ჩაახშეს დემონსტრაციები, ეს საბოლოო ჯამში დემოკრატიულ ლეგიტიმაციას ეჭვქვეშ დააყენებს - სახალხო ლეგიტიმაცია მათ აღარ ექნებათ, ამასთანავე, ეს მიანიშნებს იმაზე, რომ საქართველო გახდება პრორუსული კურსის მქონე ძალადობრივი სახელმწიფო, სადაც როგორც ფეოდალიზმში, ერთი ადამიანი წარმართავს ყველაფერს. ამ ყველაფრის მოხდენის შანსი არსებობს, ეს არ არის შორეული და დისტანციური რაღაც, ვნახოთ, ჯერჯერობით სურათი ისეთია, რომ ერთ მხარეს დგას საქართველოს ხელისუფლება აქციაზე იძულებით ჩამოყვანილი ადამიანებით, რუსეთის ხელისუფლების პოლიტელიტის წარმომადგენლებით და მეორე მხარეს დგას საქართველოს მოსახლეობის აბსოლუტური უმრავლესობა, ახალგაზრდობა, საერთაშორისო მედია, საქართველოს მოკავშირეები.
რაც შეეხება რუსეთის პროცესებში ჩარევას, ის დიდ ომშია ჩართული. მას თუ აქ ღრმად შემოსვლა უნდა, ის საქართველოს ტერიტორიაზე ისედაც შემოსულია, ვხედავთ, სად დგანან და კიდევ უფრო წინ წამოსვლა თუ უნდათ, ამას ისედაც გააკეთებენ. მაგრამ ახლა რუსეთს რთული ვითარება აქვს. შესაძლოა საქართველოს ხელისუფლებას მართლა სჯეროდეს, რომ რუსეთი უძლეველი ძალაა, სინამდვილეში უძლეველი ძალები, უბრალოდ, არ არსებობენ.
ხელისუფლებას თუ წინა თვეს, მარტში 5-ბალიანი შკალით 4-ს მაინც დაუწერდნენ, ახლა მან დასავლეთის მიმართ ისეთი ხისტი დამოკიდებულება გამოავლინა, შესაძლოა მივიღოთ პერსონალური სანქციები მათ ფინანსებთან, გადაადგილებასთან, ქონებასთან ა.შ. დაკავშირებით. ეს არ არის პირველი მსოფლიოში, ეს ვიხილეთ მოლდოვაშიც, ბელარუსშიც, სადაც დასავლეთის მხრიდან ერთნაირი მეთოდი იყო - ხანგრძლივი დროით მოთმინება და დაკვირვება, საბოლოო ჯამში გადაიდგა სანქცირების ნაბიჯები და ისინი გამოცხადებულ იქნებ პერსონა ნონ გრატად. ამ შემთხვევაში "ქართულ ოცნებას“ ძალიან ბევრი რამ აქვს დასაკარგი იმიტომ, რომ მათი მთელი ქონება, ჯანმრთელობა, მოგზაურობა და სხვ. ევროპასთან არის დაკავშირებული, მუდმივად იქ დადიან და ბევრს კარგავენ. ამიტომ უცნაურ მოვლენას ვადევნებთ თვალს, რაც მაფიქრებინებს, რომ ეს საქართველოს ხელისუფლების სურვილი კი არა, შეიძლება უფრო მეტად რუსეთის მხრიდან დავალება იყოს, რომელსაც ასრულებენ. დარწმუნებული ვარ, აქ არის პერსონალური მუქარები კრემლის მხრიდან. ზოგადად, რუსეთს ახასიათებს ასეთი მუქარები. საქართველოს ხელისუფლებას თუკი მართლა ტყვედ ჰყავს აყვანილი რუსეთის ხელისუფლებას და თუ მას არ სურს რუსულ თამაშს აჰყვეს, გამოვიდეს და თქვას, რომ ისინი რუსეთის ტყვეობაში იმყოფებიან და დახმარება სთხოვონ საკუთარ მოსახლეობას. დარწმუნებული ვარ, ის ასიათასობით ადამიანი, რომელიც ქუჩაში დგას, ხელისუფლებას მხარს დაუჭერს, რომ გამოიხსნას რუსული ტყვეობიდან.
მარტის ბოლოს პოლიტიკური დღის წესრიგი იყო სრულიად მკვდარი, პირიქით, იყო იმის განცდა, რომ ხელისუფლება იქნებოდა სუპერ მოწოდების სიმაღლეზე, მალე მთელი ქვეყანა ფეხბურთში ევროპის ჩემპიონატით იცხოვრებდა... როდესაც ეს რუსული კანონპროექტი შემოაბრუნეს, ამ ყველაფრის ერთიანად ნგრევა მოხდა. ვფიქრობ, ეს თავად "ოცნებაში“ არ ჰქონდათ დაგეგმილი, მათი განცხადებები დეკემბერ-იანვარში იყო იმ პათოსით, რა სისულელეა, ამ კანონს არ შემოვაბრუნებთო და ახლა ხდება მისი შემობრუნება. სავარაუდოდ, ეს საქართველოს ხელისუფლებას არც არაფერში აწყობდა. თუკი ეს კანონი რამეში სჭირდებოდა, ხელისუფლება ამას არჩევნების შემდეგ გააკეთებდა. არის მეორე ვარიანტი - ადამიანი როცა წლების განმავლობაში იმყოფება ხელისუფლებაში, რეალობის აღქმას კარგავს..
ხელისუფლებას ცოტა დროღა დარჩა იმ გაგებით, რომ ხალხი უფრო და უფრო უკმაყოფილო ხდება, საპროტესტო ტალღა უფრო ზვირთდება, ხელისუფლების მიმართ მკაცრი ხდება და არა მარტო ნეიტრალური ამომრჩეველი, "ოცნების“ მომხრეების ნაწილიც ხვდება, რომ ერთ მხარეს დგას ახალგაზრდობა, მათი მეგობრები, ნაცნობები, ისინი, ვისაც ასევე მოღალატეებად აცხადებს ახალგაზრდობა. რთულია, როცა მოღალატეს გიწოდებენ და თან საფუძვლიანი ეჭვის გამო. როდესაც რუსეთის გამო ხალხს სცემენ და მერე ამ ყველაფერს უწონებ ხელისუფლებას, ეს ყველაფერი, რა თქმა უნდა, პრორუსულ მოღალატეობრივ პოლიტიკაზე მიანიშნებს, ამიტომაც ვიმეორებ, დღეს ძალიან რთულია, იყო "ოცნების“ მხარდამჭერი...
ვხედავთ, ამ კანონთან დაკავშირებით ახალგაზრდობას გაცნობიერებული აქვს რა შესაძლო საფრთხეები არსებობს. "ღირსებით ევროპისკენ“, "მამული, ენა სარწმუნოება“ და სხვა ცარიელი სიტყვები არავის სჯერა, ამ ფრაზების უკან არაფერი დგას. ეს ლოზუნგები მართლა ხომ არ ეფუძნება ევროპისკენ წასვლას? ის ცარიელია, ამიტომ არ გამოვრიცხავ მალე ისეთი რაღაცები შემოაგდონ, როგორიცაა: თუ რუსეთთან ახლოს ვიქნებით, აფხაზეთს ვიბრუნებთ, აფხაზები მოლაპარაკების მაგიდასთან გვიჯდებიანო... შეიძლება ეს ცარიელი პროპაგანდა ვიხილოთ, მაგრამ რუსეთმა ერთი მოლდოვას დაუბრუნა ოკუპირებული დნესტრისპირეთი და მეორე, საქართველოს დაუბრუნებს რამეს. ჰიპოთეზურადაც კი გამორიცხულია, ვინმე რაიმე მოლაპარაკებაზე წამოვიდეს, ეს მხოლოდ პროპაგანდა იქნება, ვინ რისი გამკეთებელია? რუსეთის მიერ ამის პრეცედენტი არ არსებობს - პრეზიდენტ იგორ დოდონის პერიოდში მოლდოვა ბოლომდე გაუწვა, დაუჩოქა რუსეთს, მზად ვარ შენი ვიყოო, მაგრამ საერთოდ არაფერი შეცვლილა. რუსეთის მიდგომა სხვანაირია, ის რაც მეტ სისუსტეს ხედავს, უფრო მეტად სჯერა, რომ სწორ გზაზე დგას. რუსეთი არ არის რაღაც რაციონალური ძალა, ის არის ემოციებზე დაფუძნებული იმპერია, რომელსაც ღრმად აქვს ჩამჯდარი იმპერიასთან დაკავშირებული ტრავმა და ფიქრობს, რომ ყველაზე კარგი პოლიტიკაა, როცა სჯის... რასაც ახლა ვხედავთ, ეს ყველაფერი არის რუსეთის მხრიდან საქართველოს ხელში ჩაგდების უგუნური მცდელობა. მათ ამის შესაძლებლობა არჩევნების შემდეგ ჰქონდათ, მაგრამ რუსეთმა იჩქარა არჩევნებამდე საქართველოში ამ კანონის მიღება, ჩათვალა, რომ უკრაინაში ომს იგებს და შეუძლია ყველგან, სადაც მას მოუნდება, ათამაშოს კუნთები, რაშიც ძალიან, ძალიან ცდება...
იხილეთ ასევე:
Ambebi.ge-ს განცხადება:
ქვეყანაში შექმნილი რთული პოლიტიკური ვითარებიდან გამომდინარე, ambebi.ge -ს კომენტარების განყოფილება ტროლ-ბოტების შტურმის სამიზნე გახდა, ამიტომაც დროებით ვთიშავთ კომენტარების ფუნქციას ჩვენს საიტზე. დროებითი შეზღუდვისთვის ბოდიშს ვუხდით პატიოსან მკითხველს, ვისაც ambebi-ge -ს საშუალებით სურს აზრის გამოთქმა.