"ცე­რო­დე­ნა რა­ინ­დე­ბი", ფილ­მის რე­ჟი­სო­რე­ბი არი­ან ნელი ნე­რო­ვა და გენო წუ­ლა­ია... ფილ­მი დოდო ჩო­გო­ვა­ძის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით სა­კავ­ში­რო კი­ნო­ეკ­რან­ზე გა­მოს­ვლი­სას 5,4 მი­ლი­ონ­მა მა­ყუ­რე­ბელ­მა ნახა... დოდო ჩო­გო­ვა­ძე 1960-იანი წლე­ბის საბ­ჭო­თა კი­ნო­ფან­ტას­ტი­კის ქარ­თვე­ლი მშვე­ნე­ბაა. ის პირ­ვე­ლად 1963 წელს, "ცე­რო­დე­ნა რა­ინ­დებ­ში" გა­მოჩ­ნდა, მოგ­ვი­ა­ნე­ბით კი, მსა­ხი­ო­ბის სი­ლა­მა­ზემ და არ­ტის­ტუ­ლო­ბამ რუსი რე­ჟი­სო­რე­ბიც მო­ხიბ­ლა.

დოდო ჩო­გო­ვა­ძის კა­რი­ე­რის ძი­რი­თა­დი აღ­მავ­ლო­ბის წლე­ბი კი­ნო­ში 1963-1981 წლებ­ში ჰქონ­და, ფილ­მე­ბის ძი­რი­თა­დი ჟან­რი კი ომის თე­მა­ტი­კა, ფენ­თე­ზი და მე­ლოდ­რა­მაა... "ალა­დი­ნის ჯა­დოს­ნუ­რი სამ­ყა­რო ", - ასე ჰქვია რე­ჟი­სორ ბო­რის რი­ცა­რე­ვის სა­ხელ­გან­თქმულ ნა­მუ­შე­ვარს, რო­მელ­შიც დოდო ჩო­გო­ვა­ძემ ერთ-ერთი მთა­ვა­რი, "პრინ­ცე­სა ბუ­დუ­რის" როლი ითა­მა­შა. დოდო ჩო­გო­ვა­ძე თა­ვის დღე­ვან­დელ მოღ­ვა­წე­ო­ბა­სა და შთამ­ბეჭ­დავ წარ­სულ­ზე თა­ვად გვე­სა­უბ­რე­ბა..

- ქალ­ბა­ტო­ნო დოდო, დღე­ვან­დე­ლი გა­და­სა­ხე­დი­დან რო­გორ გახ­სენ­დე­ბათ თქვე­ნი ბავ­შვო­ბა?

- მახ­სენ­დე­ბა ნამ­დვი­ლი თბი­ლი­სი, სო­ლო­ლა­კი... კოლ­მე­ურ­ნე­ო­ბის მო­ე­დან­ზე დავ­დი­ო­დით, იქ ცნო­ბი­ლი ბა­ზა­რი იყო. ჩემი პა­ტა­რა კა­ლა­თა მქონ­და, ყვე­ლა­ფერს იქ ვყი­დუ­ლობ­დით... ასე სი­ა­რუ­ლით მო­მიხ­და ხუთი წლის ასაკ­ში ფილმში "მა­ნა­ნა“ გა­და­ღე­ბა. ძა­ლი­ან კარ­გად მახ­სენ­დე­ბა გა­და­ღე­ბე­ბი... არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი მე­დეა ჩა­ხა­ვა, რო­მე­ლიც იე­ზი­დი მე­ე­ზო­ვეს როლს ბრწყინ­ვა­ლედ ას­რუ­ლებ­და. ყვე­ლა მსა­ხი­ო­ბი ძა­ლი­ან კარ­გად მახ­სოვს, ვინც ამ ფილმში თა­მა­შობ­და.

- ლე­გენ­და­რუ­ლი მსა­ხი­ო­ბე­ბი თა­მა­შობ­დნენ, მათ­თან ხში­რად გი­წევ­დათ შეხ­ვედ­რა?

- არა, მე ამ ლე­გენ­დებ­თან შეხ­ვედ­რა ნაკ­ლე­ბად მო­მიხ­და, ასე­ვე მა­ნა­ნას რო­ლის შემ­სრუ­ლე­ბელ­თან... პარ­ტი­ზა­ნის როლი მქონ­და. ძა­ლი­ან სა­სა­ცი­ლო იყო, რად­გან ეს პირ­ვე­ლი როლი იყო, რო­მელ­ზეც მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო ხარ­ხა­რებ­და. ბავ­შვია, რო­მე­ლიც პირს აღებს, მას ბან­ტიც უკე­თია და ულ­ვა­შიც. ბან­ტი იმი­ტომ, რომ ქუდი ჩა­მო­მი­ვარ­და და მერე ისე და­ვი­ხუ­რე, ბან­ტი ისევ მი­ჩან­და. რე­ჟი­სორს იმ­დე­ნად მო­ე­წო­ნა, ასე და­ტო­ვა და ბან­ტი­ა­ნი, ქუ­დი­ა­ნი, ულ­ვა­ში­ა­ნი და თო­ფით ვჩან­ვარ...

- რო­გორც ახ­სე­ნეთ, ამ ფილმში სრუ­ლი­ად შემ­თხვე­ვით მოხ­ვდით...

- დიახ, ქუ­ჩა­ში მივ­დი­ო­დით და იმ ეზო­ში შე­ვი­ხე­დეთ, სა­დაც ამ ფილ­მს იღებ­დნენ. რე­ჟი­სორს რე­ვე­რან­სი გა­ვუ­კე­თე და მან დე­და­ჩემს თხო­ვა, მო­იყ­ვა­ნეთ, გა­და­ვი­ღე­ბო... მარ­თლაც მთე­ლი ქვე­ყა­ნა ჩემს გმირ­ზე ხა­ლი­სობ­და, ოღონდ არა­ვინ იცო­და, მე რომ ვი­ყა­ვი. მერე როცა ჩემს მე­გობ­რებს ვუ­თხა­რი, ყვე­ლა მათ­გან­მა ფილ­მი მე­ო­რედ ნახა...

- შემ­დეგ თქვენ საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის მას­შტა­ბით მო­ი­პო­ვეთ დიდი აღი­ა­რე­ბა... რო­გორ და­ი­წყო ეს ყვე­ლა­ფე­რი?

- ეს ყვე­ლა­ფე­რი ქო­რე­ოგ­რა­ფი­უ­ლი სას­წავ­ლებ­ლი­დან და­ი­წყო... საბ­ჭო­თა კავ­შირ­ში ბა­ლე­რი­ნე­ბის ფილმში გა­და­ღე­ბა ძა­ლი­ან მო­და­ში იყო... თბი­ლის­ში მოს­კო­ვი­დან ჯგუ­ფი ჩა­მო­ვი­და და ამარ­ჩი­ეს... მა­ნამ­დე, ათი წლის ასაკ­ში იყო - "ცე­რო­დე­ნა რა­ინ­დე­ბი", რო­მელ­შიც ფილ­მის, "მა­ნა­ნას" შემ­დეგ გა­და­მი­ღეს... იქაც გა­და­ღე­ბა შემ­თხვე­ვით მოხ­და. მე, პა­ტა­რა გოგო და რე­ჟი­სო­რი - ნელი ნე­რო­ვა პო­ლიკ­ლი­ნი­კა­ში შევ­ხვდით ერ­თმა­ნეთს... ბავ­შვე­ბი ყო­ველ­თვის ძა­ლი­ან მიყ­ვარ­და, იქ ერთ ბავ­შვს გა­ვე­თა­მა­შე, ამ დროს რე­ჟი­სორს ძა­ლი­ან მო­ვე­წო­ნე და ფილმზე ამიყ­ვა­ნა... ფილ­მის გა­და­ღე­ბე­ბი შე­სა­ნიშ­ნა­ვად მახ­სოვს. იქ გა­ვი­ცა­ნი ბელა მი­რი­ა­ნაშ­ვი­ლი...

- ცნო­ბი­ლია, რომ ფილმში "ალა­დი­ნის ჯა­დოს­ნუ­რი ლამ­პა­რი" 17 წლის ასაკ­ში ითა­მა­შეთ...

- არა, 14 წლის ვი­ყა­ვი... მა­ნამ­დე 13 წლის ასაკ­ში გამ­სინ­ჯა - რას­ტოვ­სკიმ, მაგ­რამ ძა­ლი­ან პა­ტა­რა ვი­ყა­ვი და ამი­ტომ ფილმზე დამ­ტკი­ცე­ბა ვერ მოხ­და. შემ­დეგ წელს როლ­ზე და­მამ­ტკი­ცეს, რად­გან დე­და­ჩემ­მა ერთი წელი მო­მი­მა­ტა და 14 წლის ნაც­ვლად 15 წლის წარ­მად­გი­ნა...

- დე­დას სურ­და, ხე­ლოვ­ნე­ბას გაჰ­ყო­ლო­დით?

- დედა გა­მორ­ჩე­უ­ლად ყუ­რა­დღე­ბი­ა­ნი იყო, თან გა­დამ­ყვა... მამა სამ­სა­ხურ­ში არ უშ­ვებ­და, დედა დი­ა­სახ­ლი­სი გახ­ლდათ და სულ მე დამ­დევ­და...

- პრინ­ცე­სას როლ­მა უდი­დე­სი პო­პუ­ლა­რო­ბა მო­გი­ტა­ნათ...

- საბ­ჭო­თა კავ­შირ­ში ამ ფილ­მის ძა­ლი­ან დიდი ბუმი იყო... მა­შინ საბ­ჭო­ეთ­ში აღ­მო­სავ­ლურ ზღაპ­რებს ნაკ­ლე­ბად იღებ­დნენ. ზღაპ­რებს მხო­ლოდ კი­თხუ­ლობ­დნენ, არ დად­გმუ­ლა და ამი­ტო­მაც აღ­მო­სავ­ლე­თი ყო­ველ­თვის დიდი ინ­ტე­რე­სი იყო. ეს პირ­ვე­ლი იყო და ამი­ტო­მაც ძა­ლი­ან პო­პუ­ლა­რუ­ლი იყო.

- გერ­მა­ნი­ა­ში თქვე­ნი ფოტო ღია ბა­რა­თებ­ზე და­ბეჭ­დეს, ალ­ბათ ძა­ლი­ან ბევრ ქვე­ყა­ნას ეწ­ვი­ეთ?

- არ იყო ასე... ფეს­ტი­ვალ­ზე ვი­ყა­ვი ლატ­ვი­ა­ში, ეს­ტო­ნეთ­ში... შემ­დეგ საფ­რან­გეთ­ში იყო ფეს­ტი­ვალ­ზე ფილ­მი გა­ტა­ნი­ლი, მაგ­რამ იქ მე ვერ წა­ვე­დი, რად­გან სა­ზღვრე­ბი გახ­სნი­ლი არ იყო. ყვე­ლა­ფე­რი ჩემს გა­რე­შე იყო და ამი­ტო­მაც არ­სად მი­მოგ­ზა­უ­რია.

- ფილ­მე­ბის "მა­ნა­ნას", "ცე­რო­დე­ნა რა­ინ­დე­ბის" შემ­დეგ სა­ქარ­თვე­ლო­ში რა შე­მო­თა­ვა­ზე­ბე­ბი გქონ­დათ?

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში ძა­ლი­ან კარ­გი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა მქონ­და. ეს იყო "დი­დოს­ტა­ტის მარ­ჯვე­ნა" შო­რე­ნას როლი... სამ­წუ­ხა­როდ უა­რის თქმა მო­მიხ­და, რად­გან მოს­კოვ­ში მქონ­და შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა, ასე და­ემ­თხვა. მოს­კოვ­ში უკვე ორი სცე­ნა­რი იდ­გმე­ბო­და, ჩემ­ზე იყო და­წე­რი­ლი. ვი­ნა­ი­დან როლ­ზე დამ­ტკი­ცე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, ასე ღა­ლა­ტი არ მინ­დო­და... თო­რემ, რა თქმა უნდა, ახლა შო­რე­ნას როლს ავირ­ჩევ­დი...

- ძა­ლი­ან მო­უხ­დე­ბო­დით...

- მეც ასე მგო­ნია, რად­გან ხა­სი­ა­თი­თაც შო­რე­ნა ვარ... მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა გული მწყდე­ბა, ამ როლ­ზე რომ უარი ვთქვი. რე­ჟი­სორ­მაც არ მა­პა­ტია, ასის­ტენ­ტმა მო­მა­ძა­ხა კი­დეც, სა­ქარ­თვე­ლო­ში სა­ერ­თოდ აღა­რა­სო­დეს გა­და­გი­ღებ­თო. ძა­ლი­ან ნა­წყე­ნე­ბი დარ­ჩნენ და თა­ვის მუ­ქა­რა შე­ას­რუ­ლეს კი­დეც... თუმ­ცა შემ­დეგ ასე­თი ფილ­მე­ბი, გა­და­ღე­ბე­ბი აღარც გაგ­რძე­ლე­ბუ­ლა. სა­ერ­თოდ აღარ იყო კინო სა­ქარ­თვე­ლო­შიც და რუ­სეთ­შიც...

- არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვად გა­მო­ი­ყუ­რე­ბით, ყვე­ლა მე­რილ სტრიპს გა­და­რებთ და არ­სად გაქვთ მიწ­ვე­ვე­ბი?

- დღეს ძი­რი­თა­დად რეკ­ლა­მებ­ში მი­ღე­ბენ... ზოგ­ჯერ სე­რი­ა­ლებ­ში მი­ღე­ბენ, მაგ­რამ სე­რი­ო­ზულ ფილმში არ მქო­ნია მიწ­ვე­ვა, თუმ­ცა ჩა­ნა­ფიქ­რი იყო.. გულ­წრფე­ლად გი­თხრათ, არა­სე­რი­ო­ზულ ფილ­მებ­ში გა­და­ღე­ბა არც მსურს..

- არც რუ­სე­თი­დან ყო­ფი­ლა შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა?

- არა და არც მიკ­ვირს... ვინ­მეს რომ გა­ახ­სენ­დე, ეკ­რან­ზე სულ უნდა ჩან­დე. რო­დე­საც ეკ­რან­ზე აღარ ხარ, მერე უკვე ნაკ­ლე­ბად მი­გიწ­ვე­ვენ. ახლა ვთქვათ, თუ ბე­ბი­ას როლ­ზე სურთ ვინ­მე, მოს­კოვ­ში ბე­ბი­ის რო­ლის შემ­სრუ­ლებ­ლის მეტი რა არის?!

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში უიშ­ვი­ა­თე­სია ქალი ქო­რე­ოგ­რა­ფი, თქვენ ძა­ლი­ან დიდი ხა­ნია ამ საქ­მეს ემ­სა­ხუ­რე­ბით...

- ორი სპე­ცი­ა­ლო­ბა მაქვს: მსა­ხი­ო­ბი და დიპ­ლო­მი­რე­ბუ­ლი დამ­დგმე­ლი ქო­რე­ოგ­რა­ფი ვარ. სპექ­ტაკ­ლებ­ში დად­გმე­ბი მქონ­და...ინ­სტი­ტუ­ტი­დან პე­ტერ­ბურ­გში ორი წლით ას­პი­რან­ტუ­რა­ში სას­წავ­ლებ­ლად გამ­გზავ­ნეს. თუმ­ცა სულ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ვი­ყა­ვი, იქ ჩავ­დი­ო­დი და გა­მოც­დებს ვა­ბა­რებ­დი. სულ ვთვლი, რომ ძა­ლი­ან იღ­ბლი­ა­ნი ვარ... პე­და­გო­გე­ბით და­ვი­წყოთ - გე­ნი­ო­სი ვახ­ტანგ ჭა­ბუ­კი­ა­ნი, გე­ნი­ა­ლუ­რი დოდო ალექ­სი­ძე, დიდი მიშა თუ­მა­ნიშ­ვი­ლი, ბედ­ნი­ე­რე­ბა მქონ­და მის გვერ­დით ვმჯდა­რი­ყა­ვი... შემ­დეგ პე­ტერ­ბურ­გშიც ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო პე­და­გო­გე­ბი მყავ­და. დოქ­ტო­რან­ტუ­რა­ში სწავ­ლის გაგ­რძე­ლე­ბას, იქ დარ­ჩე­ნას მთა­ვა­ზობ­დნენ. ასეთ პე­და­გო­გებ­თან სწავ­ლა ღმერ­თის დიდი წყა­ლო­ბაა... ყვე­ლა გა­მორ­ჩე­უ­ლი იყო, მაგ­რამ ვახ­ტანგ ჭა­ბუ­კი­ან­ზე წინ ვე­რა­ვის ვერ ვა­ყე­ნებ! დღეს დამ­დგმე­ლი ქო­რე­ოგ­რა­ფი ძა­ლი­ან ცო­ტაა... მე უფრო მე­ტად პრო­ფე­სორ-მას­წავ­ლე­ბე­ლი ვარ. ანუ ვდგამ აუ­დი­ტო­რი­ა­ში და ბავ­შვებ­თან მუ­შა­ო­ბის დროს... ისე­დაც და­მიდ­გამს ქარ­თულ ან­სამ­ბლებ­ში - „სირ­ტა­კი“, სხვა ცეკ­ვე­ბი, მაგ­რამ მოქ­მე­დი ქო­რე­ოგ­რა­ფი დღეს აღარ ვარ ასა­კის გამო...

კი­ნომ­ცოდ­ნე და­ვით ბუხ­რი­კი­ძე

- არი­ან მსა­ხი­ო­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც კი­ნოს ის­ტო­რი­ა­ში თითო-ორო­ლა სა­ი­მი­ჯო და და­უ­ვი­წყა­რი რო­ლით რჩე­ბი­ან. მათი ხატი, იმი­ჯი და გავ­ლე­ნა ზოგ­ჯერ იმ­დე­ნად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ იშ­ვი­ა­თი ეკ­რა­ნუ­ლი გა­მო­ნა­თე­ბაც კი საკ­მა­რი­სია და­სა­მახ­სოვ­რებ­ლად. ერთ-ერთი ასე­თია ულა­მა­ზე­სი მსა­ხი­ო­ბი დოდო ჩო­გო­ვა­ძე, რო­მე­ლიც საბ­ჭო­თა კი­ნო­ში 1967 წელს გა­მოჩ­ნდა. ბო­რის რი­ცა­რე­ვის ცნო­ბილ ფილმ-ზღა­პარ­ში „ალა­დი­ნის ჯა­დოს­ნუ­რი ლამ­პა­რი“ 14 წლის დამ­წყებ­მა მსა­ხი­ობ­მა პრინ­ცე­სა ბუ­დუ­რის როლი შე­ას­რუ­ლა. ამ როლ­მა დოდო ჩო­გო­ვა­ძეს იმ­დე­ნად დიდი პო­პუ­ლა­რო­ბა მო­უ­ტა­ნა, რომ მისი ფოტო ჟურ­ნალ „საბ­ჭო­თა ეკ­რა­ნის“ გა­რე­კან­ზე და­ბეჭ­დეს, ხოლო გერ­მა­ნი­ის დე­მოკ­რა­ტი­ულ რეს­პუბ­ლი­კა­ში მისი სახე ღია ბა­რა­თებ­ზეც კი გა­მოჩ­ნდა. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, 1974 წელს, რე­ჟი­სო­რებ­მა ნელი ნე­ნო­ვამ და გენო წუ­ლა­ი­ამ გა­და­ი­ღეს ფილმში „ცე­რო­დე­ნა რა­ინ­დე­ბი“ ახალ­გაზ­რდა მას­წავ­ლებ­ლის როლ­ში. რუ­სეთ­ში 1980-იან წლებ­ში კი­დევ გა­მოჩ­ნდა ფილ­მი „ცაში ღა­მის ალ­ქა­ჯე­ბი არი­ან“ (რე­ჟი­სო­რი ევ­გე­ნია ჟი­გუ­ლენ­კო). ის ღა­მის მფრი­ნავ-პი­ლოტს თა­მა­შობ­და, რო­მე­ლიც მე­ო­რე მსოფ­ლიო ომის დროს გერ­მა­ნელ ფა­შის­ტებს ებ­რძვის.