"იმის გამო, რომ მანქანა კორპუსის წინ დააყენა, მეზობელმა ჩემს შვილს სცემა. თურმე, მისი ადგილია. ვინ შემოუხაზა?!" - მუდმივი პრობლემა, რომელიც მეზობლებს ერთმანეთთან აპირისპირებს

ალბათ, ბევრი თქვენგანი შესწრებია მეზობლებს შორის დავას, მანქანის გაჩერების გამო. კონფლიქტის დროს ხშირად ისმის - ეს ადგილი ჩემია, შენ როგორ გაბედე აქ მანქანის დაყენება, შენ ვინ დაგიკანონა ეს ადგილი, აქ ვცხოვრობ და სადაც მინდა, იქ დავაყენებ მანქანას და ა.შ. ცხადია, ავტომობილების სიმრავლის გამო, შინ დაბრუნებულებს უჭირთ კორპუსთან ადგილების პოვნა და ამ გაწევ-გამოწევას სერიოზული კონფლიქტები მოსდევს, შეხლა-შემოხლაც კი.

ჩემი რესპონდენტი ახალგაზრდა გოგონაა, რომელსაც რამდენიმე დღის წინ მეზობელმა სცემა. 40 წლის ქალმა, თავის კორპუსთან მანქანის გაჩერების გამო, გოგონას სიტყვიერი და ფიზიკური შეურაცხყოფა მიაყენა. გოგონა ამბობს, რომ მას მანქანაც დაუზიანეს და წიხლებიც ურტყეს. ახლა ამ საქმეს საბურთალოს პოლიცია იძიებს და იმედი აქვს, რომ ქალი საკადრისად დაისჯება, ასეთი დანაშაულის ჩადენის სურვილი მომავალში რომ არ ჰქონდეს. გოგონამ ვინაობის გამხელა არ ისურვა, თუმცა გვიამბო მომხდარი ამბავი:

- სამი დღის წინ მანქანა ეზოში დავაყენე. ზოგადად, კორპუსში ყოველთვის სრული განუკითხაობაა, არავის აღელვებს მეორე ადამიანისთვის გზის ჩაკეტვა. იმ დღეს ჩემი ავტომობილი კედელთან ახლოს ეყენა და ბინიდან რომ ჩამოვედი, ვნახე, სამივე მხრიდან მანქანებს ვყავდი ჩაკეტილი. ჯერ ყველა მათგანი დავათვალიერე, იქნებ რომელიმე მძღოლმა ტელეფონის ნომერი დატოვა და დავუკავშირდები-მეთქი, მაგრამ არავის ჰქონდა ნომერი დატოვებული და რამდენჯერმე დავასიგნალე, რომ რომელიმე მათგანს გაეგო.

ამ დროს ერთი მამაკაცი გამოვიდა სადარბაზოდან და მითხრა, რომ გავწიო იქ გაეტევიო? მითანხმებდა, გასვლას შევძლებდი თუ არა იმ ადგილას, ამ დროს, პირველი სართულიდან გადმოდგა მეზობელი ქალი, ლანძღვა- გინებით. ამდენს რომ ასიგნალებ, თავი სოფელში ხომ არ გგონიაო და გადავიდა შეურაცხყოფაზე. - ეს რა ლაპარაკია, სოფელი რა შუაში-მეთქი, - შევეპასუხე და გავაგრძელე მანქანის გამოყვანა, თან ის მამაკაცი მატარებდა. ამ დროს, უცებ, მანქანის კარი გამიღო ამ ქალმა და დამემუქრა, ჩემს ადგილას ამიერიდან გაბედავ და დააყენებ და ნახავ, რა მოუვა შენს მანქანასო.

მკაფიო მუქარის ტექსტებს ამბობდა, ილანძღებოდა.

ამ დროს ავიღე ტელეფონი და ვუთხარი, ჩართული მაქვს ახლა ტელეფონი და შენს მუქარას ვიწერ-მეთქი. მაინც აგრძელებდა, ეს ჩანაწერიც ხელთ მაქვს და კარგად ჩანს, მერე უცებ როგორ შეეცადა ტელეფონის წართმევას. მალევე ჩავკეტე მანქანის კარები, ის კი მანქანის დაზიანებაზე გადავიდა, მინებზე ხელებს მირტყამდა, ფეხებს არტყამდა და იმუქრებოდა, რომ თუ მეორედ გავბედავდი იქ გაჩერებას, მანქანას დამიზიანებდა. სანომრე ნიშნები ჩაღუნა...

- მამაკაცი, რომელიც იქ იდგა, არ გამოგესარჩლათ?

- არა, ის იდგა და უყურებდა ამ ყველაფერს, არანაირი რეაქცია არ ჰქონია მაშინაც კი, როცა ფანჯრიდან ყვიროდა და წიოდა, არც მაშინ, როცა ჩემს მანქანას წიხლებს ურტყამდა. მას ხმა არ ამოუღია, აიგნორებდა და მე მეუბნებოდა, აქ გამოეტევა შენი მანქანაო. მოკლედ, რეაქცია საერთოდ ნული იყო.

მანქანა ცოტა მოშორებით გავიყვანე, სადაც არ ჩაკეტავდნენ, ისეთ ადგილას დავაყენე, რამდენიმე საბუთი ავიღე და ისევ მამაჩემთან, სახლში შევბრუნდი. ლიფტით უნდა ავსულიყავი სახლში, ამ დროს, მოულოდნელად ისევ მომვარდა ეს ქალი, დამიწყო ჭიდაობა და ტელეფონის წართმევა. მართლა არ ვიცი, რა ძალა მომეცა, ტელეფონი არ მივეცი, მოვიგერიე, მაგრამ ხელები დალურჯებული და გაკაწრული მაქვს მისი ფრჩხილებით. ამ ჭიდაობის დროს მისი ქმარი გამოვიდა ბინიდან და იკითხა, აქ რა ხდებაო? ხედავდა, როგორ მართმევდა ტელეფონს და მეჭიდავებოდა მისი ცოლი. ვეუბნებოდი, მომაშორე ეს ქალი-მეთქი, მაგრამ არანაირი რეაქცია არ ჰქონია. გვიყურა 2-3 წუთი და შებრუნდა ისევ სახლში.

როგორც იქნა, მოვიგერიე, შემოვტრიალდი და ლიფტში შესვლას ვაპირებდი, ამ დროს ზურგში ისე ძლიერად ჩამარტყა წიხლი, რომ ახლაც მტკივა. შევასწარი ლიფტში და განერვიულებული ავედი სახლში. ისე ცუდად ვიყავი, არაფრის თავი არ მქონდა. ამ დროს დედაჩემმა დამირეკა, წელის ძლიერი ტკივილი მქონდა და შემეშინდა, რამე ცუდი დაზიანება არ მქონდეს-მეთქი. დედას მოვუყევი, რაც მოხდა, მან სასწრაფოდ დარეკა 112-ში, საპატრულო გამოიძახა, თვითონაც მალევე გაჩნდა კორპუსთან და მეც დამკითხა პოლიციამ.

- როგორ ფიქრობ, ასე რამ გადარია ეს ქალი?

- ამ ქალთან არანაირი კონტაქტი არ მქონია, არასდროს. ის გაბრაზდა იმის გამო, რომ მისი აზრით, მის ადგილას დავაყენე მანქანა. სპეციალურად ჩამკეტა, რომ მანქანა არ გამეყვანა. მერე, როგორ გავბედე სიგნალის მიცემა და გასვლა როგორ მოვითხოვე... არადა, ვიფიქრე, იქნებ არ იცის, ვინ ვარ-მეთქი და რომ მლანძღავდა და უშვერი სიტყვებით მაგინებდა, მე ვუხსნიდი, ხომ იცი, ვისი შვილი ვარ, მეექვსე სართულზე ვცხოვრობთ-მეთქი.

კიდევ კარგი, მამაჩემმა არ გაიგო ეს ამბავი, თორემ ხომ გამოსტყუებდა ხელს და აქეთ დაგვადანაშაულებდნენ. ზოგადად, ამ კორპუსში სულ არის მანქანის დაყენების პრობლემა, მაგრამ ასეთი ინციდენტი არასოდეს ყოფილა. ის უნდა დაისაჯოს, რომ სხვასთან არ გაბედოს ასე მოქცევა. მე უკვე ჩავიტარე ექსპერტიზა, მანქანასაც ჩაუტარდება ექსპერტიზა და იმედი მაქვს, მოუწევს, პასუხი აგოს ჩადენილის გამო.

ვერ წარმოიდგენთ, 23 წლის გოგოს 40 წლის ქალი რა სიტყვებით მესაუბრებოდა.

ალბათ, ჰგონია არ მოჰყვება რეაგირება, სულ ამბობდა, ფეხები არ მომჭამოო და ვერ გავიმეორებ იმ სიტყვებს, რასაც ამბობდა... აუცილებლად უნდა მოჰყვეს ამას რეაგირება, კანონის ფარგლებში... განაგრძეთ კითხვა