"იყო მომენტები, როცა სადღაც არ მიმიღეს, რადგან მანანას სიძე ვიყავი" - რატომ ჩამოშორდა თეატრს ნიკო ნანიტაშვილი: მსახიობი და ტელეწამყვანი ოჯახზე, ცნობილ სიდედრსა და "ქართულ დისკოზე", რომელმაც 7 ქვეყანა მოიცვა

მსახიობი, მოცეკვავე, მომღერალი, ტელეწამყვანი - ეს ნიკო ნანიტაშვილის რეგალიების არასრული ჩამონათვალია. Ambebi.ge-სთან ინტერვიუში ამბობს, რომ თეატრს დროებით ჩამოშორდა, რადგან უფრო მეტი დრო გაეტარებინა ოჯახთან, მაგრამ მაინც ბევრი სამსახური აქვს.

ცნობილი ოჯახის სიძეა. უკვე წლებია, რაც გივი ბერიკაშვილის შვილიშვილზე, ანო მაისურაძეზეა დაქორწინებული. წყვილს ორი შვილი ჰყავს, რომელთა აღზრდაშიც მამაც დიდ მონაწილეობას იღებს. იყო დრო, როდესაც ბერიკაშვილის სიძეობა კარიერაში წინაღობად ექცა, მაგრამ ახლა უკვე მთელი საქართველო იცნობს. "ნიკოს ბენდის" სიმღერებს კი მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში მღერიან.

"ქართული დისკო“ ასე გქვია "ნიკოს ბენდის" შესრულებულ ერთ-ერთ სიმღერას, რომელიც „ტიკ-ტოზე“ ერთგვარ ჩელენჯად იქცა. ჩვენი საუბარიც სწორედ ამ სიმღერით დაიწყო:

ნიკო ნანიტაშვილი:

- "ქართული დისკო“ თავიდან ერთი ჩვეულებრივი იუმორისტული ნომერი იყო. მუსიკას ძირითადად ზვიო მოიძიებს ხოლმე, რაზეც შემდეგ ქავერებს ვაკეთებთ. ესეც ერთ-ერთი იტალიური ჯგუფის „ქოლორსის“ ახალი სიმღერა გახლდათ, რომელიც ზვიომ არ ვიცი, სად იპოვა. მოარგო ქართული ტექსტი და გადაცემაში შევასრულეთ. თავიდან ეს იყო ერთ-ერთი რიგითი ნომერი. ფეისბუქზე რომ ავტვირთეთ, დიდი არაფერი, სულ რაღაც 30-40 ათასი ნახვა ჰქონდა. დაახლოებით ორ კვირაში, არ ვიცი, საიდან შეაღწია უკრაინაში, სომხეთში, ყაზახეთში, აზერბაიჯანში, პოლონეთში, ახლა კი ბელორუსშიც დაიწყო ეს ტალღა. საერთოდ არ ველოდით ასეთ გამოხმაურებას. ჩვენი რეპერტუარიდან პირველად სიმღერა, რომელიც „გავარდა“ ეს იყო „ვისკი კოლა“, მაგრამ ამან აჯობა. როგორც გითხარით, ერთგვარ „ჩელენჯად“ იქცა „ტიკ-ტოკზე.“ ყოველდღე სხვადასხვა ქვეყნებიდან მომდის მესიჯები, რომ მათთან ჩვენი რეპერტუარით ჩავიდეთ. დღესაც პოლონეთიდან მომწერა ქართველმა, აქ ყველა გისმენთ და აუცილებლად ჩამოდითო. გვქონდა შემოთავაზება ყაზახეთიდან, უკრაინიდან.

- ფაქტია, რომ ამ სიმღერამ თქვენი ბენდის პოპულარობაც გაზარდა, აპირებთ გასტროლებზე სიარულს?

- დიახ, ძალიან. ახალი ბენდი ვართ და ერთი წელიც არ არის, რაც "ნიკოს შოუ“ "პოსტ ტვ"-ზე დაიწყო . ჯერჯერობით ეს პერიოდი მოთელვაა. გეფიცებით, აღარ შევდივარ ტიკტოკზე, მხოლოდ ამ სიმღერის სხვადასხვა ვერსიებს მაჩვენებს. რაც შეეხება გასტროლებს, ბელორუსსა და რუსეთის გარდა, სხვა ქვეყნებიდან თუ დაგვიძახებენ, აუცილებლად წავალთ. ჯერჯერობით ყველგან საომარი სიტუაციაა და ცოტა საფრთხესაც შეიცავს. ძალიან ბევრი უცხოელი "გუგლ თრანსლეითით" თარგმნის და ისე გვწერს სამადლობელ კომენტარებს.

- ბენდის სხვა წევრებზე რას გვეტყვით?

- ნანუ ჩემთან იყო „რუსთავი 2“-ში, მაგრამ იქ სხვა ბენდი მყავდა. აქ სხვა შემადგენლობით შევიკრიბეთ, როდესაც გავიგე რომ მანუ და ამიკო ჩემთან იქნებოდნენ, ძალიან გამიხარდა. ამიკო ჩოხარაძე იუმორისტულ ჟანრში წამყვანი ფიგურაა. მანუ უნიჭიერესი, ულამაზესი, გეტყვით, რომ ძალიან გამიმართლა ჩემს ბენდში, როგორც მუსიკოსებში, ასევე მომღერლებში.

- ნიკო, ბევრი სამსახური გაქვს, დროს როგორ ანაწილებთ?

- არ მკითხოთ, მართლა ძალიან დაკავებული ვარ, მაგრამ ჩემი პირველი სამსახური ოჯახია, ჩემთვის ყველაზე სასურველი, სადაც მინდა, რომ ბევრი დრო გავატარო. პროფესიით მსახიობი ვარ, მაგრამ ბოლო პერიოდი ცოტა არ იყოს, ჩემდა სამწუხაროდ, დროის უქონლობის გამო ჩამოვშორდი, იმედი მაქვს დროებითია ეს ყველაფერი. „მოზარდმაყურებელთა თეატრში ძალიან დატვირთული გრაფიკი მქოდნა და დროში ვიჭედებოდი. ამ ეტაპზე ჩემმა მეუღლემ სამსახური შეიცვალა და სკოლიდან ბავშვის გამოყვანა მე მიწევს. ვცდილობ გრაფიკს მოვერგო, მაგრამ ჩემი პირველი პროფესია მსახიობობაა დაა აქედან გამომდინარე ვარ მოცეკვავე, მომღერალი და ტელეწამყვანი. ბევრი კომენტარები წამოვიდა, მომღერლობა დაიბრალაო, არა, არ ვიბრალებ, არტისტი ვარ და არტისტულად ვცდილობ მივუდგე ყველაფერს.

- ნიკო, მახსოვს "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" მონაწილეობისას თქვენი მეუღლე ამბობდა, რომ კერძებს კარგად ამზადებთ, ახლა რაც პროექტშია, მშიერი ვარო...

- როდესაც სახლში დაღლილი მივდივარ, ჩემთვის ეს განტვირთვის საშუალებაა. მიყვარს თევზაობა, სპორტდარბაზში ვარჯიშიც, მაგრამ ჰობიდან ერთ-ერთია კერძების მომზადება. სტუდენტობისას წლები მარტო ვცხოვრობდი, ჩემი თავის პატრონი მე ვიყავი, სარეცხი იქნებოდა, უთო თუ საჭმლის მომზადება. ბებიას რეცეპტით ვამზადებდი კერძებს, კარგად გამომდიოდა, რეცეპტზე თბილისიდან ვურეკავდი ხოლმე. მეუბნებიან, რომ კარგი ხელი მაქვს სამზარეულოში.

- როგორც მახსოვს ბებიის გაზრდილი ხართ.

- ბებია-ბაბუების, როგორც დედის, ისე მამის მხრიდან. დედა საზღვარგარეთ იყო წასული სამუშაოდ, მამასაც სხვა გეგმები გამოუჩნდა. ბებია-ბაბუებს ჩემზე დიდი ამაგი აქვთ.

- ერთ-ერთ ინტერვიუში ამბობთ, მანანა ბერიკაშვილის სიძეობამ ხელი შემიშალაო.

- იყო ასეთიც...

- დღესაც ასე ფიქრობთ, მგონი აღარ გეძახიან ბერიკაშვილის სიძეს.

- მანანას უთქვამს სიამაყით, უცებ გავხდი ნიკა ნანიტაშვილის სიდედრიო. ეს ძალიან უხარია. რაც შეეხება ხელის შეშლას, რაღაც ეტაპებზე იყო მომენტები, რომ სადღაც არ მიმიღეს, იმის გამო, რომ მანანას სიძე ვიყავი. მანანა სულ იმას ამბობდა, არ გთხოვთ აყვანას, ნახეთ, რა შუეძლია და იმის მიხედვით გადაწყვიტეთო. ეუბნებოდნენ, ცუდად არ გაგვიგოთ, არავინ იფიქროს, რადგან თქვენი სიძეა მაგიტომ ავიყვანეთო. რაღაც მომენტებში დაჩაგრული ვიყავი, შეუმოწმებლად და გამოუცდელად მომდიოდა უარი. ახლა სხვანაირად არის, ხალხმა შემიყვარა, რაც ძალიან მაბედნიერებს. ერთგვარი ტრამპლინი აღმოჩნდა ჩემთვის „ცეკვავენ ვარსკვლავებში“ მონაწილეობა. თუნდაც ახლა „ღამის შოუ“. ისეთი ეტაპები მაქვს ცხოვრებაში ღმერთისა და ჩემს ირგვლივ ხალხის წყალობით, რომ სასიკეთოდ მიდის ყველაფერი.

- ბატონ გივი ბერიკაშვილთან ურთიერთობას როგორ გაიხსენებდით?

- რითაც შემიძლია ვიამაყო, გივი პაპასთან ურთიერთობა იყო. ასევე კახი ბაბუსთან (კახი კავსაძე)... პაპასთან ურთიერთობა ორი-სამი წლის განმავლობაში მომიწია, რაც ამ ოჯახში შემოვედი. მთელი ცხოვრება მეყოფა ის რჩევა დარიგება, გამოცდილება, რას მისგან მივიღე. ზოგადად, ჩემთვის პაპა-ბებიები ეტალონები არიან. სულ ვამბობ, რომ მათ მასწავლეს როგორ ვიყო კარგი მამა, მეუღლე, მხოლოდ კარგი მახსოვს, ჩემებისგანაც და გივი პაპასგან.

- ძალიან ახლო ურთიერთობა გაქვთ შვილებთან, ხშირად გვხვდება ხოლმე სოციალურ ქსელში თქვენი საერთო ვიდეოები...

- თეატრიდან გამომდინარე ცოტა მიჭირდა ბავშვებთან ურთიერთობა, რადგან დილას რომ გავდიოდი, მთელი დღე რეპეტიციები და სპექტაკლები მქონდა. ახლა დრო რომ გამომითავისუფლდა, ვცდილობ ხშირად ვიყო მათთან. თეატრის დატოვების ერთ-ერთი მიზეზი ესეც იყო. ვერიდები ხოლმე ამის თქმას, მაგრამ რაღაც მომეტში, რაც მე დამაკლდა ჩემს მშობლებთან ურთიერთობა, მინდა რომ ჩემმა შვილებმა ეს არ გამოსცადონ, რადგან რაღაცნაირად მაინც ხინჯად გრჩება ცხოვრების ბოლომდე, რომ მამას ფეხბურთზე არ მიყავდი. ყველაფერს გავაკეთებ, რომ ჩემ შვილებს მამის ნაკლებობა არ ჰქონდეთ და სადაც შემეძლება მათთან ვიყო.

მახსოვს ერთხელ ელისაბედის კრებაზე მისვლა ვერ მოვახერხე და ისეთი გულისტკივილით მითხრა, რაც ძალიან მეტკინა, ამიტომ ვცდილობ მაქსიმალურად მათთან ვიყო, დროულად მოვიდე სახლში. ბევრი დრო გავატარო, დავაძინო, გამოვუცვალო, ვაჭამო და ა. შ. ხანდახან შეიძლება ზედმეტიც მომდის ხოლმე, მაგრამ გაასმაგებული მაქვს ეს გრძნობა.

- რაც გისმენთ, კომფორტის ზონა თქვენთვის ოჯახია...

- დიახ, დილას ბავშვები სკოლაში მიმყავს, მერე გადაცემა მაქვს, ჩაწერები, ბენდი რაც გამოჩნდა, კონცერტებიც იგეგმება, ღონისძებებიც მიმყავს. თუმცა სადაც დრო მაქვს, სახლში ვარ ოჯახთან. მეუღლეც მუშაობს, მას თავისი სამსახური აქვს, ვცდილობთ ერთმანეთს ხელი შევუწყოთ და ორივე ერთად ვიყოთ შვილებთან.

- გული არ გწყდება, თეატრი რომ გვერდზე დარჩა, ხომ არ ფიქრობთ, რომ დადგება დრო და ამას ინანებთ?

- დადგება არა, ეს დრო უკვე არის. როდესაც წლები სწავლობ, შემდეგ 12 წელი თეატრში ხარ, ახალგაზრდა მსახიობი ხარ, გცნობენ რეჟისორები, მსახიობები... გივი პაპა ამბობდა და ნებისმიერი მსახიობი დამეთანხმება, რომ თეატრი პურს ვერ გაჭმევს ისეთი რაოდენობით, რომ შენც გეყოს და შენც ოჯახსაცო. თეატრი კიდევ ცალკე ოჯახია, ისე როგორც შენს ოჯახს უნდა შესწირო თავი, ასევე სჭირდება თეატრსაც სულ იქ ყოფნა უნდა. მთელი ცხოვრება ენთუზიაზმით გიწევს მუშაობა. ყველა მსახიობი თავგადაკლულია თავის პროფესიაში, უბრალოდ, რაღაც მომენტში ვიღაცას უჭირს, რომ თან ცხოვრების რიტმს აჰყვეს და თან თეატრშიც იყოს. არჩინოს საკუთარი თავი და ოჯახიც. ამ დროს გიწევს სამწუხარო გადაწყვეტილების მიღება. რაც შემეძლო მაქსიმალურად გავჭიმე ეს ეტაპი ჩემს ცხოვრებაში, მაგრამ რაღაც ეტაპზე ვეღარ შევძელი. გინდა, არ გინდა, ფინანსურად უნდა იყო ძლიერი, რომ შენი ოჯახი და ცოლ-შვილი კარგად გყავდეს. ჩემი გადმოსახედიდან, მარტო ის, რომ თეატრი ძალიან მიყვარს, მთლად საკმარისი არ აღმოჩნდა ჩემთვის.