მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
8
მაისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
მკითხველის რჩევით
ასევე დაგაინტერესებთ
"დავტოვე ჩემი სხეული... ძალიან მშვიდ ადგილას აღმოვჩნდი, ტკივილი გაქრა. დავინახე თეთრი სინათლის სამი გამოსახულება..." - რას ჰყვებიან ადამიანები, რომელთაც კლინიკური სიკვდილი გადაიტანეს?
11:36 / 30-10-2023
რამდენიმე წლის წინ, ინგლისის ერთ-ერთ სოფელში დევიდ დიჩფილდი რკინიგზაზე მომხდარი ინცინდენტის შემდეგ სიკვდილს ძლივს გადაურჩა. ახლა მისი ძალიან ცოტა ადამიანს ესმის, რადგან ის, რასაც კაცი ჰყვება, ადამიანებისთვის დაუჯერებელია.
ამის თაობაზე სტატიას BBC აქვეყნებს, რომელსაც მცირე შემოკლებით გთავაზობთ:
2006 წელს დევიდ დიჩფილდი 46 წლის იყო, ის ბევრს სვამდა. ლონდონში ცხოვრება კარგად არ მიდიოდა.
"მშენებლობაზე ვმუშაობდი, საქმეები ცუდად მიდიოდა, ფული არ მქონდა და ბინიდან გამოსახლებას მიპირებდნენ“, - იხსენებს ის.
შედეგად, მან დატოვა დედაქალაქი და დასთან ერთად საცხოვრებლად კემბრიჯშირში გადავიდა. ერთ დღეს შეყვარებულის გასაცილებლად დევიდი რკინიგზის სადგურში წავიდა. დამშვიდობებისას ქურთუკის ნაწილი მატარებლის დახურულ კარში მოჰყვა. მას შემდეგ, კი რაც მატარებელი დაიძრა, კაცი ლიანდაგზე გადავარდა და მძიმე დაზიანებები მიიღო. ვიდრე სასწრაფო დახმარების მანქანამ ის ახლომდებარე საავადმყოფოში ოპერაციისთვის გადაიყვანა, დევიდმა არაჩვეულებრივი და მოულოდნელი სულიერი გამოცდილება მიიღო.
"მე დავტოვე ჩემი სხეული. საავადმყოფოში განვითარებული დრამაც უკან მოვიტოვე. ტკივილი, რომელსაც ჩემი სხეული განიცდიდა, გაქრა. ძალიან მშვიდ ადგილას აღმოვჩნდი“, - ამბობს დევიდი, რომელმაც კლინიკური სიკვდილი გადაიტანა.
"ზევით რომ ავიხედე, დავინახე თეთრი სინათლის სამი სიმეტრიული გამოსახულება, რომლებიც ნელ-ნელა მომიახლოვდნენ. სინათლე იმდენად კაშკაშა და ინტენსიური იყო, რომ შემეძლო მასში ჩამეხედა. ვგრძნობდი, რომ სინათლე ნელ-ნელა მთელ ჩემს სხეულში შემოდიოდა და მკურნავდა“.
კაცის თქმით, მას ანგელოზის მსგავსი არსებები კურნავდნენ.
"ვგრძნობდი, რომ ისინი კურნავდნენ ჩემს სხეულზე არსებულ ყველა ჭრილობას და აშორებდნენ ჩემს ცხოვრებას დაგროვილ მწუხარებას, მათ შეაღწიეს ჩემს სულიერ არსში. პირველად ვიგრძენი თავი სრულყოფილად და მაშინ მივხვდი, როგორ გავატარე მთელი ჩემი ცხოვრება“.
მაგრამ დევიდის გამოცდილების ბოლო ეტაპი ყველაზე ძლიერი იყო. ის აღწერს ვარსკვლავებსა და გალაქტიკებს შორის ყოფნის განცდას, უსასრულობაში ყურებას და სინათლის თეთრ გვირაბს.
"ვგრძნობდი, რომ ჩემი სხეულის ყველა მოლეკულა ვიბრირებდა სიყვარულით სავსე ენერგიით, რომელიც მოდიოდა თეთრი სინათლის სახით უზარმაზარი გვირაბიდან. ვიცოდი, რომ მთელი ცხოვრების წყაროს ვუყურებდი. ეს იყო ღმერთი, თეთრი სინათლის ამ უზარმაზარი გვირაბის სახით. დიდი სიხარული მავსებდა“.
დევიდში სულიერი გამოღვიძების ეფექტი არა მხოლოდ მყისიერი აღმოჩნდა, არამედ მის ცხოვრებაზე უმნიშვნელოვანესი გავლენა მოახდინა. ის ამბობს, რომ ახლა აგრძელებს ცხოვრებას კმაყოფილების გრძნობით და სამყაროს ენერგიებთან შესაბამისობაში.
ყოველგვარი მომზადებისა და გამოცდილების გარეშე, დევიდს განუვითარდა კლასიკური სიმფონიების შექმნისა და ხატვის უნარი. მის კომპოზიციებს ასრულებენ ადგილობრივ საკონცერტო დარბაზებში და მისი ერთ-ერთი ნახატი ამჟამად გამოფენილია ბიბლიის მუზეუმში, ვაშინგტონში.
თუმცა, დევიდი ამას რელიგიურ გამოცდილებად არ მიიჩნევს და ურჩევნია საკუთარ თავს სულიერი პიროვნება უწოდოს.
- გამოღვიძება
დოქტორი სტივ ტეილორი სულიერი და ტრანსპერსონალური ფსიქოლოგი, ადამიანის ინტენსიურ ტანჯვასა და აუხსნელ სულიერ გამოცდილებას შორის კავშირს სწავლობს. ის ამბობს, რომ დევიდის მსგავსი გამოცდილება ხშირია.
”როდესაც თქვენ გაქვთ სიკვდილთან ახლოს გამოცდილება, ეს იმდენად რეალური და ბევრად უფრო ინტენსიურია, ვიდრე ჩვეულებრივი რეალობის გაცნობიერება. თქვენი შეხედულება რეალობის შესახებ სამუდამოდ იცვლება".
"ეს ხშირად ემართებათ ადამიანებს, რომლებსაც აქვთ ცხოვრებისადმი სეკულარული შეხედულება და მაშინაც კი, სულაც არ ხდებიან რელიგიურები“, - ამბობს დოქტორი ტეილორი, ბეკეტის უნივერსიტეტის უფროსი ლექტორი.
მისი თქმით, ზოგიერთი ადამიანი ასეთ გამოცდილებას რელიგიური ტერმინებით ხსნის.
პოპულარული სამეცნიერო თეორიების თანახმად, სიკვდილთან ახლო გამოცდილებას ტვინში ჟანგბადის ნაკლებობა იწვევს.
მაგრამ დოქტორი ტეილორი ამბობს, რომ კვლევის დასკვნები ამ სფეროში არაზუსტია და არ იძლევა მკაფიო მეცნიერულ ახსნას.
- ნიკოლაი ვორონინი, BBC მეცნიერების რუბრიკის კორესპონდენტი:
ადამიანები, რომლებსაც ჰქონდათ სიკვდილთან ახლო გამოცდილება (NDE), ამბობენ, რომ ამ ფაქტმა ძირეულად შეცვალა მათი პიროვნება და მსოფლმხედველობა. თუმცა, სამეცნიერო სამყაროში არსებობს უამრავი ჰიპოთეზა და ახსნა იმის შესახებ, თუ რა იწვევს კონკრეტულად ამ გამოცდილებას.
NDE-ს გადარჩენილები ხშირად აცხადებენ, რომ გაიზარდა მათში სხვებისადმი თანაგრძნობის უნარი, ისინი უფრო უკეთ უგებენ ცხოვრებას და მეტი იციან სამყაროს შესახებ. თუმცა, ამ სახის ამბებს - რომელთა დადასტურება და უარყოფა შეუძლებელია - უნდა მოექცეთ ჯანსაღი სკეპტიციზმით.
ყველა, ვინც განიცდის NDE-ს, საუბრობს სასწაულებრივ ცვლილებებზე, რომლებიც გადარჩენის შედეგად მასში მოხდა.
ზოგიერთი ადამიანი განიცდის ღრმა ტრავმას ამ გამოცდილებით ან დაბნეულად გრძნობს თავს. პიროვნების ცვლილებები ასევე შეიძლება შორს იყოს მხოლოდ პოზიტიურისაგან. ზოგიერთი ადამიანისთვის NDE-მ შეიძლება გამოიწვიოს შფოთვა, დეპრესია ან მძიმე პოსტტრავმული სტრესული აშლილობა.
ასევე უნდა გვახსოვდეს, რომ სხვადასხვა სამედიცინო მდგომარეობამ შეიძლება გამოიწვიოს NDE. ეს შეიძლება იყოს ტვინში ჟანგბადის ნაკლებობა, წამლის დოზის გადაჭარბება, ფსიქიკური აშლილობა და სხვა. ეს ნიშნავს, რომ არასოდეს შეიძლება დარწმუნებით ითქვას, არის თუ არა NDE სულიერი გამოცდილება ან ჰალუცინაცია, რომელიც გამოწვეულია ადამიანის სამედიცინო მდგომარეობით.
- რაც დანამდვილებით შეიძლება ითქვას, სხვადასხვა კულტურაში გაზრდილი ადამიანები განსხვავებულად აღწერენ სიკვდილთან ახლო მდგომარეობას. რაც იმაზე მეტყველებს, რომ ეს შეიძლება უფრო მეტად გამოწვეული იყოს ჩვენი კულტურული რწმენით, ვიდრე ნებისმიერი ობიექტური რეალობით.
ჯიჯი სტრელერი ჩრდილოეთ ლონდონში ცხოვრობს. 2014 წელს დააარსა ჯგუფი Near-Death Experience UK, მას შემდეგ, რაც საავადმყოფოში თითქმის გარდაიცვალა.
”მე განვიცადე სიცარიელის განცდა, ის, რასაც ხშირად სინათლის გვირაბს უწოდებენ. ის აბსოლუტურად სავსე იყო სიმშვიდით და სიყვარულის გრძნობით. მე არ ვიყავი ჯიჯი, მაგრამ მაინც ვარსებობდი, ჯერ კიდევ ვიცნობდი ჩემს თავს და ჩემს გარემოცვას“.
"ეს ადგილი იყო უფრო ნათელი და რეალური, ვიდრე ეს სამყარო, სადაც ვცხოვრობ და საიდანაც იქაურობა ოცნების სამყაროს ჰგავს“, - ამბობს ჯიჯი.
ამ ინციდენტის შემდეგ მის ცხოვრებაში სერიოზული ცვლილებები მოხდა, მაგალითად, მან დაიწყო კვანტური ფიზიკის გაგება. ამან აიძულა იგი მრავალი წლის განმავლობაში ეძია პასუხები მთავარ რელიგიურ ტრადიციებში, ისევე როგორც რელიგიის მისტიკურ განშტოებებში. მაგრამ არცერთი მათგანი არ აკმაყოფილებდა მას და ახლა ტრადიციული რელიგიების მიმართ ამბივალენტური დამოკიდებულება აქვს.
”ჩემმა გამოცდილებამ მასწავლა, რომ ჩვენი ცნობიერება რეალობისა და არსებობის შესახებ სცილდება ყველა ადამიანურ კონსტრუქციას. მაგრამ მე მჯერა, რომ ჩვენ ყველანი წარმოუდგენლად ურთიერთკავშირში ვართ”.
დევიდ დიჩფილდის მგსავსად, ის გახდა სულიერი ადამიანი და პატივს სცემს რელიგიურ ტრადიციებს, მაგრამ თავად არ არის რელიგიური.
დოქტორი სტივ ტეილორი გაოცებულია დევიდის და ჯიჯის მიერ მოხსენებული "სულიერი“ გამოცდილებით, მაგრამ აღიარებს, რომ ეს ძალიან იდუმალია იმისთვის, რომ ადამიანებმა ჭეშმარიტებად მიიღონ:
”ჩვენ ძალიან ვამაყობთ, რომ ჩვენ ადამიანებს შეგვიძლია ავხსნათ რეალობა და ავხსნათ მთელი ჩვენი გამოცდილება. მაგრამ არის რაღაცეები, რომლებიც ზედმეტად უცნაურია ბოლომდე გასაგებად“.
მკითხველის კომენტარები /
6 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
sponsored by
ContentRoom
რუბრიკის სხვა სიახლეები
დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ახალი რომის პაპის ასარჩევად კონკლავი სიქსტეს კაპელაში დღეს შეიკრიბება
კვირის კითხვადი სტატიები
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
მკითხველის რჩევით
მქონდა შემთხვევა როცა ნარკოზით დამაძინეს საავადმყოფოში გამამზადეს ოპერაციისთვის და ნარკოზის სიზმარში ვნახულობდი,რომ თითქოს სადღაც დიდ მწვანე გორაკზე მივდიოდი, ვიცოდი რომ იქ რაღაც მელოდა რაღაც მნიშვნელოვანი, ყველასგან აღმატებული მისი ძალა მეძახდა და ამ დროს ისეთი სიმშვიდე ისეთი სიყვარული სუფევდა ჩემში როგორც არასდროს... ხე იდგა ამ გორაკზე და მისკენ მივდიოდი ირგვლივ სულ სიმწვანე იყო მწვანე ხასხასა ბალახი და თავს ვგრძნობდი როგორც დაცული, სიყვარულითა და კმაყოფილებით სავსე. მომიტევეთ ამ გრძნობის გადმოცემა სიტყვებით შეუძლებელია... საოცარ კმაყოფილებას,სიყვარულს და დაცულობას ვგრძნობდი ჩემში. აბსულუტურად ყველაფერი გაქრა რაც იქამდე იყო, შეიძლებ ითქვას რომ მე მე არ ვიყავი მაგრამ კიდეც ვიყავი და მახსოვდა საკუთარი თავი... ეს ყველაფერი მახსოვს და შემდეგ ნარკოზიდან გამოვედი და წყურვილის აუტანელმა შეგრძნებამ გამაღვიძა. ამის შემდეგ ბევრჯერ ვცადე მსგავსი შეგრძნებებბეისთვის მიმეღწია ვფიქრობდი, ვუღრმავდებოდი გონებაში,ვიხსენებდი ყველა დეტალს ისევ იგივე გრძნობას თავლდახუჭული მაგრამ არ გამომდიოდა. სასწაული გრძნობა იყო ხალხო, სრული მოცემულობა ენით აღუწერელი... ეს იყო სიმშვიდის,სიყვარულის, დაცულობის,კმაყოფილების ნირვანა.
ჩემს შვილს ჰქონდა ანალოგიური მდგომარეობა, როდესაც რვა წლის იყო. სავადმყოფოში იწვა და ცუდად იყო. ნუ არ მინდა დეტალების აღწერა, მაგრამ დაეცა ტემპერატურა და არ ესინჯებოდა წნევა და პულსი. ექიმმა მოახერხა მისი მდგომარეობიდან გამოყვანა. ბავში როგორც კი მოვიდა გონზე, მკითხა - დედა, როგორ მოხდა ასე? მე აქ ვიწექი, მაგრამ მაინდ კედელზე ( და ხელით მაჩვენა) აქ ვეკიდე და ჩემს თავს ზემოდან ვუყურებდი. და მერე მკითხა - ექიმმა რატომ დაიძახა ჩემზე ,,მოკვდა, მოკვდაო!,, ახლა ის უკვე დიდი ბიჭია და ეს ამბავი ბუნდოვნად ახსოვს. ის ამბობს რომ მახსოვს საწოლზე ჩემს თავს რომ ვუყურებდი, ის იყო ძალიან უმნიშვნელო როგორც ადამიანის ჩრდილი და იქ რაც ვიყავი ის ძალიან მნიშვნელოვანიო. ისე ვუყურებდი ჩემს თავს, როგორც ჩრდილსო.