სად გაქრა ქართველი ახალგაზრდა? - ნეაპოლში ოჯახი 29 წლის ვანიკო ღარიბაშვილს ეძებს: "მიშველეთ, დამეხმარეთ, იქნებ ცოცხალი და უვნებელი ვიპოვო ჩემი ვანიკო"
მე5 დღეა, რაც იტალიის ქალაქ ნეაპოლში ქართველ მამაკაცს ეძებენ. 29 წლის ვანიკო ღარიბაშვილის კვალი შაბათ შუადღის შემდეგ იკარგება. ის ნეაპოლში მე-6 წელია ოჯახთან ერთად ცხოვრობს. ambebi.ge ვანიკოს მეუღლეს ფიქრია გოგატიშვილს დაუკავშირდა, რომელიც სამ შვილთან ერთად ეძებს მეუღლეს და დახმარებას ითხოვს.
"ვანიკოს მოლოდინში ვარ, ვუძლებ... აბსოლუტურად, არაფერია ახალი. გუშინ ცენტრალურ მორგში წავედი, რადგან ჩემს მეუღლეს არ ჰქონდა პასპორტი, ვიფიქრე, იქ ხომ არ იყო. ქალაქში უსაფრთხო გარემო არ არის, საკმაოდ საშიშია თან ატარო საბუთები, იპარავენ ტელეფონებს, ჩანთებს მხარზე აჭრიან... გახშირებული ქურდობის ფონზე, პოლიციის რეიდებიც ხშირია - ყველას აჩერებენ, ჩხრეკენ, ამოწმებენ, თან პასპორტი თუ არა, მისი ასლი მაინც უნდა გქონდეს. ქართველებისთვის საბუთების გაკეთება ძალიან რთული გახდა, იქიდან გამომდინარე, რომ ბევრი ქურდობა ხდება. ადრე ვანიკოც გაქურდეს, ჩანთა წაართვეს და მას მერე ტელეფონსაც აღარ ატარებდა, ზეპირად კი არავის ნომერი არ იცის, ჩემიც კი.
ვანიკო ნეაპოლთან ახლოს, პომილიანო დარკოში მუშაობდა მოხუცის მომვლელად, ორშაბათიდან შაბათ შუადღის ჩათვლით იქ იყო, სამსახურის შემდეგ თავისი სენიორა აცილებდა ნეაპოლში, რომელიც 40 წუთის სავალზეა. იმ დღესაც ასე მოხდა. ვანიკოს სამსახურიდან წამოსვლა უნდოდა და მისი შემცვლელიც მოვძებნეთ. ძალიან რთული სამუშაო ჰქონდა, 24 საათი არ ეძინა, პარკინსონიან ბაბუaს უვლიდა, რომელიც სულ გვერდში ყოფნას თხოვდა. ამ უძილობამ მასზე ძალიან იმოქმედა და ამიტომ აპირებდა წამოსვლას. როცა იმ ოჯახიდან გამოვიდა, ვანიკომ მისი შემცვლელი ნახა, მერე ჩემს მეგობართან შეიარა სახლში. ვინაიდან ტელეფონი არ ჰქონდა, მეგობარს ვთხოვე, დაარეკინე ჩემთან-თქო. ვიცოდი, ვანიკოს ხელფასის ნაწილი უნდა მოეტანა და შევთანხმდით, ერთმანეთს ბაზართან შევხვედროდით (9 თვის ბავშვი გვყავს, პამპერსები და ოჯახისთვის პროდუქტი უნდა შეგვეძინა). მეგობარმა მითხრა, გამოვიდაო, გზად ჩემი პირველი შვილი - ლევანი უნახავს და მისთვისაც უთქვამს, დედაშენს უნდა შევხვდე ბაზარშიო. დათქმულ ადგილას მივედი და ვანიკო ვერსად ვნახე, რამდენჯერმე ავიარ-ჩავიარე ბაზართან... აქედან იკარგება მისი კვალი, მას შემდეგ გაუჩინარდა.
ვანიკო უკონფლიქტო ადამიანია, ნარკოტიკს არ ეკარება, ხშირად არ სვამს, არც კრიმინალია და ქალის ამბავიც გამორიცხულია. ის ძალიან მზრუნველი მეუღლე და მამაა, გიჟდება ბავშვებზე, მათ მოვლა-აღზრდაში ძალიან მიწყობს ხელს. ზოგადად, მშვიდი ადამიანია, მაგრამ უძილობამ, ნერვიულობამ ბოლო დროს გადაღალა და გააღიზიანა. სენიორას არ უნდოდა მისი გამოშვება, ძალიან უყვართ იმ ოჯახში. არ ვიცი, რა ვიფიქრო და რა მოვიმოქმედო.
პოლიცია არაფერს მეუბნება, მგონია, არავინ არაფერს აკეთებს და ამაზე ვხდები ცუდად. გუშინწინ გავაკეთე განაცხადი და როგორ შეიძლება, კამერის ჩანაწერები მაინც არ ჰქონდეთ ამოღებული? სამი შვილით დავდივარ ყველგან, გუშინ კარაბინერების ორ ოფისში ვიყავი. მე უნდა დავდიოდე, თუ პოლიცია? ჟურნალისტთა კორპუსი მეტს ცდილობს, ისინი უფრო ეძებენ, ვიდრე პოლიცია.
6 წელი ხდება, რაც ნეაპოლში ვცხოვრობთ, აქამდე პრობლემა არ გვქონია, ბევრი იტალიელი მეგობარი გყვავს, ქართველებიც, ისინი მეხმარებიან და გვერდში მიდგანან. აქაა ვანიკოს დეიდაშვილი, რომელიც ერთი წუთით არ მტოვებს. ქართველმა ჟურნალისტმა იტალიაში - ნინა მამუკაძე-სორდინიმ კონსულთან გადამამისამართა, არც ვიცი, რამდენჯერ დავრეკე, მაგრამ არავინ მცემს პასუხს. თუ კი არავინ დამეხმარა, რისთვის არის პოლიცია და საკონსულო? ნინას და მაკა ხაჩოშვილის (თარჯიმანი) იმედი უფრო მაქვს, სიტყვები არ მყოფნის, მათ მიმართ მადლიერება რომ გამოვხატო. ესენი რომ არა, რა მეშველებოდა. ყველას ვთხოვ დახმარებას, იქნებ ცოცხალი და უვნებელი ვიპოვო ჩემი ვანიკო..