სამხედრო
საზოგადოება
სამართალი

7

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ოთხშაბათი, მთვარის მეთერთმეტე დღე დაიწყება 15:27-ზე, მთვარე ქალწულშია დაასრულეთ ძველი საქმეები, ახლების დაწყებას ნუ იჩქარებთ. გადაწყვეტილებების მიღებისას მეტი დაფიქრება გმართებთ. მოერიდეთ ფინანსური საკითხების მოგვარებას. ცუდი დღეა ვაჭრობისათვის. საქმეებისა და ურთიერთობის გარჩევა სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა შემოქმედებითი საქმიანობისთვის. შეძლებისდაგვარად მოერიდეთ მჭრელი და მჩხვლეტავი ნივთების გამოყენებას. პური შეგიძლიათ დატეხოთ. კარგი დღეა ხანგრძლივი მოგზაურობის დასაწყებად. საცხოვრებელი ადგილის, სამსახურის, საქმიანობის შესაცვლელად. კარგი დღეა ნიშნობისა და ქორწინებისათვის. კუჭის გადატვირთვას არ გირჩევთ. მოერიდეთ რთულად გადასამუშავებელი საკვების მიღებას. კარგია სეირნობა, ბაღსა და ბოსტანში მუშაობა; ვარჯიში; ორგანიზმის გაწმენდა და ფიტოთერაპია.
მსოფლიო
კულტურა/შოუბიზნესი
Faceამბები
მოზაიკა
მეცნიერება
სპორტი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ვერ წარმოიდგენ, როგორ მიხარია, როცა მეუბნებიან მამაშენს ჰგავხარ, ისეთივე სამართლიანი ხარო..." - 19 წლის ბიჭის წერილი რუსეთთან ომში დაღუპულ მამას
"ვერ წარმოიდგენ, როგორ მიხარია, როცა მეუბნებიან მამაშენს ჰგავხარ, ისეთივე სამართლიანი ხარო..." - 19 წლის ბიჭის წერილი რუსეთთან ომში დაღუპულ მამას

ვე­ტე­რა­ნე­ბის საქ­მე­თა სა­ხელ­მწი­ფო სამ­სა­ხუ­რი 2008 წლის აგ­ვი­ტოს ომში გარ­დაც­ვლი­ლი მებ­რძო­ლის, ნო­დარ დევ­ნო­ზაშ­ვი­ლის ვა­ჟის წე­რილს აქ­ვეყ­ნებს. 19 წლის ახალ­გაზ­რდა წერს, თუ რო­გორ გა­უ­ჭირ­და მა­მის და­კარ­გვის­გან მი­ღე­ბულ ტკი­ვილ­თან გამ­კლა­ვე­ბა...

2008 წლის რუ­სეთ-სა­ქარ­თვე­ლოს ომში და­ღუ­პუ­ლი მებ­რძო­ლის, ნო­დარ დევ­ნო­ზაშ­ვი­ლის ვაჟი, 19 წლის შალ­ვა - წე­რი­ლი მა­მას

"2008 წლის შემ­დეგ ჩვე­ნი ცხოვ­რე­ბა სრუ­ლი­ად შე­იც­ვა­ლა და დიდ­მა ტკი­ვილ­მა და ცრემ­ლმა მო­იც­ვა, მამა... ძა­ლი­ან გვი­ჭირ­და... დედა მუ­შა­ობ­და, ტკი­ვი­ლით სავ­სე გუ­ლით, თუმ­ცა, ჩვენ, თა­ვის ტკი­ვილ­სა და ცრემ­ლებს არ გვაჩ­ვე­ნებ­და; გან­სა­კუთ­რე­ბით მე გა­მი­ჭირ­და უშე­ნო­ბით გა­მოწ­ვე­ულ ტკი­ვილ­თან შეხ­ვედ­რა და უმა­მო­ბის ტრა­გე­დი­ას­თან გამ­კლა­ვე­ბა, მამა...

ყო­ველ ღამე ვე­ლო­დე­ბო­დი შენს დაბ­რუ­ნე­ბას, რად­გან არ მინ­დო­და, შევ­გუ­ე­ბო­დი იმ აზრს, რომ შენ ჩვენ­თან ვე­ღარ მოხ­ვი­დო­დი... ხომ გახ­სოვს, და­ვითს, ბავ­შვო­ბი­დან უნ­დო­და, შენს გზას გა­ყო­ლო­და და სამ­ხედ­რო გა­მო­სუ­ლი­ყო; მისი ოც­ნე­ბა მხო­ლოდ ის იყო, სა­ქარ­თვე­ლოს თავ­დაც­ვის ძა­ლებ­ში ემ­სა­ხუ­რა და ჩვე­ნი სამ­შობ­ლო და­ეც­ვა. ასეც მო­იქ­ცა, აის­რუ­ლა ოც­ნე­ბა, მამა დღეს, სამ­ხედ­რო ფორ­მა აც­ვია და მას, სიყ­ვა­რუ­ლით და სი­ა­მა­ყით ატა­რებს.

პირ­ვე­ლად, სამ­ხედ­რო ფორ­მა რომ ჩა­იც­ვა, თქვა:’’ჩემ­ში მამა გა­ცო­ცხლდა, თუმ­ცა, ჩემ­გან არც არა­სო­დეს წა­სუ­ლა, ყო­ველ წამს და წუთს სულ ჩემ­თან და ჩემ­ში­აო!"

სულ ვცდი­ლობთ, შენ­სა­ვით სა­მარ­თლი­ა­ნი, კე­თილ­გო­ნი­ე­რი, სამ­შობ­ლოს მოყ­ვა­რუ­ლი ვი­ყოთ და ისე­თი­ვე პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით მო­ვე­კი­დოთ საქ­მეს, რო­გორც ამას შენ აკე­თებ­დი, მამა. რო­გორ მე­ნატ­რე­ბო­დი, რო­გორ მი­ჭირ­და უშე­ნო­ბა! მე ხომ მხო­ლოდ 4 წლის ვი­ყა­ვი, როცა შენ ამ უსა­მარ­თლო ომს შე­ე­წი­რე...

წახ­ვე­დი და აღარ დაბ­რუნ­დი! მას შემ­დეგ, რა­საც არ უნდა ვფიქ­რობ­დე, ვა­კე­თებ­დე, სულ იმას ვე­უბ­ნე­ბი სა­კუ­თარ თავს: - ისე მო­ი­ქე­ცი, რო­გორც მამა მო­იქ­ცე­ო­და! ისე­თი ღირ­სე­უ­ლი იყა­ვი, რო­გორც ამას ნო­დარ დევ­ნო­ზაშ­ვი­ლი იმ­სა­ხუ­რებს!

ვერ წარ­მო­იდ­გენ, რო­გორ მი­ხა­რია, როცა მე­უბ­ნე­ბი­ან მა­მა­შენს ჰგავ­ხარ, ისე­თი­ვე სა­მარ­თლი­ა­ნი ხარო... სწო­რედ ამი­ტომ გა­დავ­წყვი­ტე სა­მარ­თალმცოდ­ნე­ო­ბა­ზე ჩა­მე­ბა­რე­ბი­ნა;

მინ­და, მთე­ლი ჩემი ცხოვ­რე­ბა სი­მარ­თლის სამ­სა­ხურ­ში ვიდ­გე! ყვე­ლა და­ჩაგ­რუ­ლი და უი­მე­დო ვა­ნუ­გე­შო, იმე­დი მივ­ცე და მას­თან ერ­თად გა­ვი­მარ­ჯვო!

ყვე­ლა­ზე მეტ ძა­ლას ის გვაძ­ლევს, ის გვამ­ხნე­ვებს და ბრძო­ლის სუ­ლის­კვე­თე­ბას იმის შეგ­რძნე­ბა გვიღ­ვი­ვებს, რომ მა­მაჩ­ვე­ნი გმი­რია, რო­მელ­მაც ჩვენს სამ­შობ­ლოს შეს­წი­რა თა­ვი­სი ლა­მა­ზი სი­ცო­ცხლე და ამა­ყად დავ­დი­ვართ ამ მად­ლი­ან მი­წა­ზე, მამა! მად­ლო­ბა ამ სი­ა­მა­ყის­თვის, მად­ლო­ბა თავ­გან­წირ­ვის­თვის, მამა! უსას­რუ­ლოდ მიყ­ვარ­ხარ და მე­ნატ­რე­ბი... შენი შვი­ლი, შალ­ვა!"

მკითხველის კომენტარები / 5 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
მარინა
1

shah-nazar-ს რატომ ხართ ასეთი ბოღმით სავსე. რა გჭირთ. რა გინდათ ბიჭებს უხარიათ გმირი მამის შვილობა. პირიქით დალოცეთ, ბედნიერი ცხოვრების გზა უსურვეთ. ბოღმით თქვენ რა გემატებათ. იმიტომ ვართ ასეთ დღეში თქვენნაირი ადამიანები რომ ცხოვრობენ ამ მიწაზე..... 

ღმერთმა დაგლოცოთ ბიჭებო. წარმატებები და კეთილი საქმეების კეთება.....

shah-nazar
19

უსამართლო ომი რა ტერმინია?

რატოა უსამართლო?

სამართლიანი ომიც არსებობს სადმე?

ბჟუტურებს რაღაცას...

 

ავტორი:

"ვერ წარმოიდგენ, როგორ მიხარია, როცა მეუბნებიან მამაშენს ჰგავხარ, ისეთივე სამართლიანი ხარო..." - 19 წლის ბიჭის წერილი რუსეთთან ომში დაღუპულ მამას

"ვერ წარმოიდგენ, როგორ მიხარია, როცა მეუბნებიან მამაშენს ჰგავხარ, ისეთივე სამართლიანი ხარო..." - 19 წლის ბიჭის წერილი რუსეთთან ომში დაღუპულ მამას

ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახური 2008 წლის აგვიტოს ომში გარდაცვლილი მებრძოლის, ნოდარ დევნოზაშვილის ვაჟის წერილს აქვეყნებს. 19 წლის ახალგაზრდა წერს, თუ როგორ გაუჭირდა მამის დაკარგვისგან მიღებულ ტკივილთან გამკლავება...

2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომში დაღუპული მებრძოლის, ნოდარ დევნოზაშვილის ვაჟი, 19 წლის შალვა - წერილი მამას

"2008 წლის შემდეგ ჩვენი ცხოვრება სრულიად შეიცვალა და დიდმა ტკივილმა და ცრემლმა მოიცვა, მამა... ძალიან გვიჭირდა... დედა მუშაობდა, ტკივილით სავსე გულით, თუმცა, ჩვენ, თავის ტკივილსა და ცრემლებს არ გვაჩვენებდა; განსაკუთრებით მე გამიჭირდა უშენობით გამოწვეულ ტკივილთან შეხვედრა და უმამობის ტრაგედიასთან გამკლავება, მამა...

ყოველ ღამე ველოდებოდი შენს დაბრუნებას, რადგან არ მინდოდა, შევგუებოდი იმ აზრს, რომ შენ ჩვენთან ვეღარ მოხვიდოდი... ხომ გახსოვს, დავითს, ბავშვობიდან უნდოდა, შენს გზას გაყოლოდა და სამხედრო გამოსულიყო; მისი ოცნება მხოლოდ ის იყო, საქართველოს თავდაცვის ძალებში ემსახურა და ჩვენი სამშობლო დაეცვა. ასეც მოიქცა, აისრულა ოცნება, მამა დღეს, სამხედრო ფორმა აცვია და მას, სიყვარულით და სიამაყით ატარებს.

პირველად, სამხედრო ფორმა რომ ჩაიცვა, თქვა:’’ჩემში მამა გაცოცხლდა, თუმცა, ჩემგან არც არასოდეს წასულა, ყოველ წამს და წუთს სულ ჩემთან და ჩემშიაო!"

სულ ვცდილობთ, შენსავით სამართლიანი, კეთილგონიერი, სამშობლოს მოყვარული ვიყოთ და ისეთივე პასუხისმგებლობით მოვეკიდოთ საქმეს, როგორც ამას შენ აკეთებდი, მამა. როგორ მენატრებოდი, როგორ მიჭირდა უშენობა! მე ხომ მხოლოდ 4 წლის ვიყავი, როცა შენ ამ უსამართლო ომს შეეწირე...

წახვედი და აღარ დაბრუნდი! მას შემდეგ, რასაც არ უნდა ვფიქრობდე, ვაკეთებდე, სულ იმას ვეუბნები საკუთარ თავს: - ისე მოიქეცი, როგორც მამა მოიქცეოდა! ისეთი ღირსეული იყავი, როგორც ამას ნოდარ დევნოზაშვილი იმსახურებს!

ვერ წარმოიდგენ, როგორ მიხარია, როცა მეუბნებიან მამაშენს ჰგავხარ, ისეთივე სამართლიანი ხარო... სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე სამართალმცოდნეობაზე ჩამებარებინა;

მინდა, მთელი ჩემი ცხოვრება სიმართლის სამსახურში ვიდგე! ყველა დაჩაგრული და უიმედო ვანუგეშო, იმედი მივცე და მასთან ერთად გავიმარჯვო!

ყველაზე მეტ ძალას ის გვაძლევს, ის გვამხნევებს და ბრძოლის სულისკვეთებას იმის შეგრძნება გვიღვივებს, რომ მამაჩვენი გმირია, რომელმაც ჩვენს სამშობლოს შესწირა თავისი ლამაზი სიცოცხლე და ამაყად დავდივართ ამ მადლიან მიწაზე, მამა! მადლობა ამ სიამაყისთვის, მადლობა თავგანწირვისთვის, მამა! უსასრულოდ მიყვარხარ და მენატრები... შენი შვილი, შალვა!"