"საქართველოს პურის მრეწველთა კავშირის“ თავმჯდომარის, მალხაზ დოლიძის განცხადებით, დღეს არანაირი საშიშროება არ არის იმისა, რომ პურის ფასმა შეიძლება მოიმატოს.
როგორც მან აღნიშნა, ერთი ტომარა ფქვილის ღირებულება, გასულ წელთან შედარებით, 10-15 ლარით ნაკლებია.
მისივე თქმით, საქართველოს წელიწადში 800 000 ტონა ფქვილი სჭირდება, თუმცა ქვეყანა ამ რაოდენობის პროდუქტს თავად ვერ აწარმოებს.
"ამჟამად ფქვილის მარაგები არის. გარდა ამისა, ქვეყანაში დიდი რაოდენობით ფქვილი შემოდის და ამან, გარკვეულწილად, ჩვენი წისქვილების მუშაობაზეც იმოქმედა.
ერთი ტომარა ფქვილის ღირებულება, თუ შარშანდელს შევადარებთ, 10-15 ლარით ნაკლებია. მიმდინარეობს შეკრებები იმისთვის, რომ საკვებ პროდუქტებზე, მით უმეტეს, პირველადი მოხმარების პროდუქტზე ფასებმა დაიკლოს. არის მოლოდინი, რომ პურის ფასიც შემცირდეს, მაგრამ ამას მუშაობა და დრო სჭირდება.
საქართველოს წელიწადში 800 000 ტონა ფქვილი სჭირდება. ჩვენ, სამწუხაროდ, არ ვართ ხორბლის მწარმოებლები, მხოლოდ მომხმარებლები ვართ. შარშან, პირველად, ფასების გაზრდის გამო, საქართველოში ადამიანებმა ხორბლის წარმოება დაიწყეს და 150 000 ტონა მოიყვანეს. ტენდენცია ასე უნდა გაგრძელდეს. რაც შეეხება ქართველი მეწარმეების ზარალს, გლეხი ყველაზე კარგი ეკონომისტია. მაშინ, როდესაც ხორბალი 1 ლარი და 10 თეთრი ღირდა, მათ არ ჩააბარეს პროდუქტი და გაძვირებას დაელოდნენ. ამასობაში, ფასი კლებისკენ წავიდა. რა თქმა უნდა, ის, ვინც შრომობს, არ უნდა დაზარალდეს, მაგრამ თავდაცვის მექანიზმებიც არსებობს, მაგალითად, როგორიც დაზღვევაა.
თუ ხორბლის ფასთან მიმართებით პურის ფასმა არ დაიკლო, ამ ფასზე ფოკუსირება კარგ შედეგს არ მოგვცემს. პური უნდა ღირდეს იმდენი, რამდენიც ღირს.
დღეს არანაირი საშიშროება არ არსებობს იმის, რომ პურის ფასმა მოიმატოს, პირიქით, მუშაობენ იმისთვის, რომ დაიკლოს კიდეც“, - განაცხადა მალხაზ დოლიძემ „მედიაცენტრ მთავარში“ პრესკონფერენციაზე.
რომელ დაზღვევაზე ლაპარაკობთ? საქართველიში სადაც ხორბალი მოდის, ძირითადი პრობლემა გვალვაა. დაზღვევიდაბ დამირეკეს და შემომთავაზეს წყალდიდობისგან დაზღვევა. ვუთხარი, პირიქით დავაზღვიოთ, თუ შირაქში წყალდიდობა იყო, ფულს მე გადაგიხდითთქო, გაეცინათ და მადლობა და ბოდიში ერთად მომიხადეს. აი თქვენი დაზღვევა. არ აზღვევენ გვალვაზე, ხანძარზე და სხვა შედეგებზე. ნაკვეთების გადაწვა აიკრძალა და სწორია, მაგრამ ქიმიკატები ისეთი ფასი ღირს და იმდენი დაავადება გაჩნდა, რომ კარტელურ დივერსიაზე გიჩნდება ეჭვი. მექანიზაციის ცენტრები გაიძარცვა და დამუშავების ფასები ქაოტურია, აგერ უკვე აპრილი მოვიდა და შეღავათიანი აგროკრედიტები ჯერ არ ჩაუშვიათ ბანკებში, სადაც თავისი რესურსით გაცემა წლიური 24 % გახდა. რა ვქნათ? იქნებ გვითხრათ და რაიმე ფორმულა დაგვიწეროთ?
ფქვილი მართა გაიაფდა, ეს სიმართლეა, მაგრამ თონეში პურის ფასი ისევ იგივე რჩება!!!
ამას უნდა მიეხედოს სასწრაფოდ...