"დედამიწაზე ჯოჯოხეთი თუ არსებობს, ის აქ იყო" - როგორ აქციეს რუსმა ოკუპანტებმა ხერსონის არასრულწლოვანთა ციხე ჩვენი დროის საკონცენტრაციო ბანაკად

უკრაინის პრეზიდენტი ვოლოდიმირ ზელენსკი 14 ნოემბერს, ხერსონის ოლქის განთავისუფლებიდან მალევე, პირადად ჩავიდა რეგიონში. პრეზიდენტმა მედიასთან განაცხადა, რომ ხერსონის რაიონში რუსეთის არმიამ "ისეთივე სისასტიკე ჩაიდინა, როგორც ქვეყნის სხვა რეგიონებში, სადაც შესვლა შეძლო“. ზელენსკის თქმით, უკრაინელმა გამომძიებლებმა დააფიქსირეს 400-ზე მეტი სამხედრო დანაშაული. The Washington Post-ის ჟურნალისტები ხერსონის მაცხოვრებლებს ესაუბრნენ, რომლებიც ყვებიან, რა ხდებოდა ქალაქში ოკუპაციის დროს.

ადგილობრივი მოსახლეობის თქმით, ხერსონში რუსი სამხედროები დაკავებულების წამებისთვის არასრულწლოვანთა ციხეს იყენებდნენ.

"დედამიწაზე ჯოჯოხეთი თუ არსებობს, ის აქ იყო“, - ასე აღწერს ამ ადგილს ციხის მოპირდაპირე მხარეს მცხოვრები 48 წლის სერგეი.

თვითმხილველები ამბობენ, რომ ციხის ნაცრისფერ 3-სართულიან კორპუსში მთელი დღის განმავლობაში მანქანები მიდიოდნენ, საიდანაც ხალხი ტომრებით გადმოჰყავდათ. გარკვეული პერიოდის შემდეგ, რუსმა სამხედროებმა ზოგიერთი მათგანი, ძალაგამოცლილი და ნაცემი გაათავისუფლეს, ზოგიც კი სხვა ციხეებში გადაიყვანეს. რა დაემართა ამ ადამიანებს შემდეგ უცნობია.

რუსები უკრაინელებს ყველაფერზე აკავებდნენ დაწყებული "არასწორი“ სიტყვების გამო, მაგალითად, თუ ვინმე იტყოდა "დიდება უკრაიანს"... აკავებდნენ ჩაცმულობის გამო ან თუ მათი ტატუ არ მოეწონებოდათ. "ისინი იჭერდნენ ყველას, პარტიზანებს, აქტივისტებს, ნებისმიერს“, - ამბობს ლარისა, ხერსონი მკვიდრი.

მრევლის თქმით, მღვდელიც დააკავეს და ყირიმში გაგზავნეს. დააკავეს ქალაქის მერიც კი და დღემდე არავინ იცის სად არის.

დაკავებების მასშტაბის ზუსტი შეფასება ჯერჯერობით შეუძლებელია, მაგრამ ხერსონის რეგიონალური საბჭოს ხელმძღვანელი, ალექსანდრე სამოილენკო მიიჩნევს, რომ ლაპარაკია ათასობით პატიმარზე.

"ყოველდღიურად წამების კამერებში 600 ადამიანი იყო. ბევრი ადამიანი დაიკარგა. ეს იყო კოშმარი...” სამოილენკოს თქმით, ის შიშობს, რომ ხერსონი შეიძლება გახდეს ერთ-ერთი იმ ქალქთაგანი, როგორიცაა ბუჩა, ირპენი და იზიუმი, სადაც ნაპოვნია რუსი სამხედროების არაერთი დანაშაულის მტკიცებულება.

64 წლის ალექსანდრე კუზმინი, ერთ-ერთია, ვინც ტყვეობას გადაურჩა. მისი თქმით, ციხეში FSB-ს თანამშრომლებმა ფეხი ჩაქუჩით დაუმსხვრიეს, მას შემდეგ რაც გაიგეს, რომ ათი წლის წინ დონბასში იბრძოდა რუსეთის წინააღმდეგ. საკანში ყოფნისას კი სხვა დაკავებულების ყვირილი ესმოდა. მეზობელი სახლების მცხოვრებლები ადასტურებენ, რომ დაკავებულების საშინელი ხმები ციხის კედლებიდან გარეთ აღწევდა... "გვესმოდა ნაწამები ხალხის ყვირილისა და კივილის ხმა“, - ამბობს ქალაქის ერთ-ერთი ცხოვრები

კუზმინმა ჟურნალისტებს განუცხადა თანასაკნელის, ახალგაზრდა კაცის შესახებ, რომელიც ადგილობრივ მცხოვრებლებს ეხმარებოდა. რუსებმა ის ელექტროშოკით აწამეს მკერდზე და სასქესო ორგანოებზე მავთული მიამაგრებს.

რუსები შედიოდნენ ადგილობრივ მაღაზიებში, რათა საკვები და დიდი რაოდენობით ალკოჰოლი ეყიდათ.

"ძალიან გვინდოდა ოკუპანტების განადგურებაა, მაგრამ უნდა გაგვეღიმა, რადგან ვიცოდით, რომ ერთი არასწორი სიტყვის გამო შეიძლებოდა ადგილზე დავეხოცეთ“, - ამბობს ადგილობრივი.

68 წლის იური, ციხიდან რამდენიმე კორპუსის მოშორებით ცხოვრობს, მისი შვილი დღემდე ტყვედ იმყოფება ყირიმში. რომანი, 38 წლის იყო, ადგილობრივი ტერიტორიული თავდაცვის ქვედანაყოფის ნაწილში მუშაობდა. როდესაც რუსებმა ხერსონი მარტის დასაწყისში დაიკავეს, მისი ქვედანაყოფი დარჩა და პარტინაზული ბრძოლა გააგრძელა. რუსები კვირების განმავლობაში ეძებდნენ რომანს. ბოლოს 4 აგვისტოს დაიჭირეს და ციხეში გადაიყვანეს, სადაც რამდენიმე დღის განმავლობაში სცემდნენ.2-3 კვირის შემდეგ სხვა ციხეში გადაიყვანეს და დღემდე ტყვედ იმყოფება. ორი თვის განმავლობაში იურის შეეძლო შვილისთვის ტკივილგამაყუჩებლები, წამლები, სიგარეტი და ტკბილეული დაეტოვებინა, თუმცა შვილის ნახვის უფლება არასოდეს მიუციათ.

გადაყვანიდან თითქმის ერთთვიანი ძებნის შემდეგ, შეიტყო, რომ რომანი ცოცხალი იყო და ყირიმის დედაქალაქ სიმფეროპოლში იმყოფებოდა. იურის თქმით, მას წარმოდგენაც არ აქვს, რა მოუვა მის შვილს, რომელსაც, როგორც წინააღმდეგობის მებრძოლს, სერიოზული ბრალდებები ემუქრება. მაშინაც კი, თუ მისი შვილი გაათავისუფლეს, იურის თქმით, წარმოდგენაც არ აქვს, რა მდგომარეობაში დაბრუნდება შინ.

ვარდან მაგლოჩიანი, 61 წლის მამაკაცია, რომელიც ასევე ხერსონის ციხის პატიმარად იქცა. მისი თქმით, რუსები ხშირად ხვრეტდნენ პატიმრებს დაუმორჩილებლობისთვის ან მათ ვინც ეჭვმიტანილი იყო პარტიზანობაში

ადგილზე მტკიცებულებები აღარ არსებობს ხანძრის გამო, რომელიც რუსების ხერსონიდან გასვლიდან რამდენიმე საათში გაჩნდა...