"ყაზახეთში უფრო "ჩუმი" ხალხი მიდის. აქტივისტები საქართველოსა და ბალტიისპირეთის ქვეყნებში გაიქცნენ" - რა ხდება რუსეთ-ყაზახეთის საზღვარზე?

საქართველოს შემდეგ, ყაზახეთი გახდა რუსეთიდან ემიგრაციის ახალი ტალღის მთავარი მიმართულება, რომელიც ვლადიმერ პუტინის გამოცხადებული მობილიზაციის შემდეგ დაიწყო. ადგილობრივი შსს-ს მონაცემებით, ერთ თვეზე ნაკლებ დროში ქვეყანაში 200 ათასამდე რუსი შემოვიდა. შეუძლებელია იმის გამოცნობა, რამდენი მათგანი დარჩება ყაზახეთში, რამდენი წავა შემდგომ და რამდენი დაბრუნდება რუსეთის ფედერაციაში. უკრაინული საიტი MEDUZA რუს ემიგრანტებს ესაუბრა, რომლებმაც უკვე გადაკვეთეს ყაზახეთის საზღვარი:

• "ომსკი-ასტანას მატარებლით ვიმგზავრე. მესაზღვრე რომ მოვიდა, გული ამიჩქარდა, მაგრამ ვცდილობდი სიმშვიდე შემენარჩუნებინა. როდესაც ჩემს საბუთს ამოწმებდნენ, იქვე მდგომ კაცს უთხრეს, - ჩაალაგე შენი ნივთები, გეკრძალებათ რუსეთის ფედერაციის დატოვებაო. რადგან მამოწმებდნენ, მივხვდი, რომ სიაში არ ვიყავი. საშინელი გრძნობაა, როდესაც გიხარია, რომ სხვა არ გაუშვეს და არა - შენ".

• "დედამ მითხრა, რომ არ უნდოდა შვილის დაკარგვა და მე უნდა წავსულიყავი ქვეყნიდან. მეგობრებთან ერთად ვოლგოგრადში ძველი მანქანა ვიშოვეთ და ყაზახეთის საზღვარზე, ვიშნევკას საგუშაგოს მივადექით. სამი კილომეტრი ფეხით გავიარეთ... გზის პირას ხალხმა ბანაკი მოაწყო, ყველაფერი ცოტათი ჰგავდა ჰიპების ფესტივალს. კარავი არ მქონდა, მაგრამ კეთილმა ადამიანებმა ნება მომცეს გავმთბარიყავი, მათ შემიფარეს. ღამით ტემპერატურა ხუთ გრადუსამდე დაეცა. საბედნიეროდ, იმ ღამეს ქარი და წვიმა არ ყოფილა".
• "განსაკუთრებულად მომზადებული არ ვიყავი, ქურთუკი და სვიტერი მეცვა. რომ არ გავყინულიყავი, ბევრი ვიარე. ძალიან დამეხმარნენ ბიჭები, რომლებსაც თან გაზის სანათები ჰქონდათ, იქვე დამსვეს, სადაც ყავა მზადდებოდა, ამან ცოტა გამათბო. რომ დაბნელდა, ხალხი ტელეფონებს ფანრებად იყენებდა. ბევრი ხალხი იყო და საცობი. რუსმა მესაზღვრეებმა გაცილებით სწრაფად გაგვიშვეს, ვიდრე ყაზახებმა. ამ პატარა ტერიტორიაზე დაიწყო ხალხის შეგროვება. მთელი ღამის განმავლობაში ყაზახმა მესაზღვრეებმა მხოლოდ ათი ადამიანი გაუშვეს... ხალხი იჯდა, იწვა ბალახში და იცვამდა ყველაფერს, რაც თან ჰქონდათ. ისინი გასათბობად ცხელ წყალს სვამდნენ".

• "საზღვრის გადაკვეთის შემდეგ აღმოვჩნდით სტეპის შუაგულში, სადაც გზა არ იყო. უცნობი ადამიანები გვხვდებოდნენ და ფულის გადახდას გვთავაზობდნენ, რათა დასახლებულ პუნქტამდე მივსულიყავით. ძირითადად ისინი უახლოესი სასაზღვრო სოფლის მკვიდრები იყვნენ. არაადეკვატურ ფასს ადებდნენ სოფელში მიყვანას, თუმცა ფეხით მისვლა ერთ საათში შეიძლებოდა. იყო რეკეტის შემთხვევებიც. ბიჭები ფეხით წავიდნენ უახლოეს სოფელ ჯანიბეკში. ადგილობრივებმა დაიჭირეს და მუქარის ძალით ფული წაართვეს. იყო შემთხვევები, როდესაც პოლიციის გამოძახება გახდა საჭირო. ატირაუში ყველა ჰოსტელი რუსეთიდან ჩამოსულმა ადამიანებმა დაიკავეს. ერთ-ერთის პატრონს შევუთანხმდით, რომ მცირე საფასურად შხაპის მისაღებად შეგვიშვებდა. იქიდან მატარებლით ალმათში გავემგზავრეთ, მაშინ ბილეთების შოვნა შესაძლებელი იყო..."
• "ალმათში პირველად ვცხოვრობდი ჰოსტელში, რომელიც სარდაფში იყო. იქ პირველად გამოვიყენე მეგობრების დახმარება და ვთხოვე ფულით დამხმარებოდნენ, რათა შიმშილით არ მოვმკვდარიყავი..."

ყაზახეთის დიდ ქალაქებში ბინის დაქირავება რთულია, რადგან გაზრდილი მოთხოვნის ფონზე ფასებიც გაიზარდა. დედაქალაქის გარეუბნებში ერთოთახიანი ბინის ფასი 200-300 ათასი ტენგედან (დაახლოებით 1200 ლარი) იწყება, თუმცა ადრე ცენტრში გარემონტებული ბინის დაქირავება 180 ათასად იყო შესაძლებელი. ზოგიერთი ახლა ქირაობს ბინებს ცენტრში მილიონ ტენგედ. ეს ზღაპრული ფულია ადგილობრივებისთვის.

რუსები დაბნეულები არიან, ძნელია იმის მიღება, რომ ერთი ცხოვრება დასრულდა და სრულიად განსხვავებული ისტორია დაიწყო. მათი დიდი ნაწილი რუსეთის ფედერაციაში ვეღარ დაბრუნდება, რადგან იქ პატიმრობა ემუქრებათ, როგორც დეზერტირებს.

"ყაზახეთში უფრო "ჩუმი" ხალხი მიდის. აქტივისტები საქართველოსა და ბალტიისპირეთის ქვეყნებში გაემგზავრნენ", - წერს "მედუზა".

კინოთეატრი კინოპარკი ურალსკში რუსებს ღამისთევის უფლებას აძლევს. მათ კინოდარბაზის შესასვლელთან სძინავთ...

"ემოციურად მძიმეა. ჯერ არ ვიცით, როგორ ვიცხოვრებთ, მაგრამ მაინც მიხარია, რომ წამოვედი. ჩვენ არ ვუჭერთ მხარს ომს და ჩემს ქალაქში შეუძლებელი იყო ამის საწინააღმდეგოდ რაიმეს თქმა. რუსეთში აღარასდროს დავბრუნდები", - ამბობს "მედუზასთან" რუსეთის ერთ-ერთი მოქალაქე.