"ევ­რო­კო­მი­სია ევ­რო­პულ საბ­ჭოს რე­კო­მენ­და­ცი­ას აძ­ლევს, უკ­რა­ი­ნას და მოლ­დო­ვას ევ­რო­კავ­ში­რის წევ­რო­ბის კან­დი­და­ტის სტა­ტუ­სი მი­ა­ნი­ჭოს, სა­ქარ­თვე­ლოს­თან და­კავ­ში­რე­ბით კი აცხა­დებს, რომ სა­კითხს კონ­კრე­ტუ­ლი პი­რო­ბე­ბის შეს­რუ­ლე­ბის შემ­დეგ და­უბ­რუნ­დე­ბა.

"სა­ქარ­თვე­ლომ წარ­მა­ტე­ბის­თვის ახლა პო­ლი­ტი­კუ­რად უნდა მო­ახ­დი­ნოს შეკ­ვრა და ევ­რო­კავ­ში­რის მი­მარ­თუ­ლე­ბით სტრუქ­ტუ­რუ­ლი რე­ფორ­მე­ბი გან­სა­ზღვროს - ვიძ­ლე­ვით რე­კო­მენ­და­ცი­ას, რომ ევ­რო­პუ­ლი პერ­სპექ­ტი­ვა მი­ე­ნი­ჭოს სა­ქარ­თვე­ლოს, შემ­დეგ კი და­ვუბ­რუნ­დეთ სა­კითხს და ვნა­ხოთ, რამ­დე­ნად აკ­მა­ყო­ფი­ლებს პი­რო­ბებს, სა­ნამ კან­დი­და­ტის სტა­ტუსს მი­ვა­ნი­ჭებთ", - ამის შე­სა­ხებ ევ­რო­კო­მი­სი­ის პრე­ზი­დენ­ტმა ურ­სუ­ლა ფონ დერ ლა­ი­ენ­მა ბრი­უ­სელ­ში გა­მარ­თულ ბრი­ფინგზე გა­ნა­ცხა­და. მი­სი­ვე თქმით, სა­ქარ­თვე­ლო იზი­ა­რებს იმა­ვე პო­ტენ­ცი­ალს, რო­მე­ლიც უკ­რა­ი­ნას და მოლ­დო­ვას გა­აჩ­ნი­ათ.

სა­ქარ­თვე­ლოს ევ­რო­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის პერ­სპექ­ტი­ვა­ზე AMBEBI.GE-ს სა­კუ­თარ მო­საზ­რე­ბებს პო­ლი­ტო­ლო­გე­ბი უზი­ა­რე­ბენ.

გია ხუ­ხაშ­ვი­ლი:

ასევე დაგაინტერესებთ

16:03 / 17-06-2022

რა პირობები უნდა შეასრულოს საქართველომ კანდიდატის სტატუსის მისაღებად - ევროკომისია რეკომენდაციებსა და მოსაგვარებელი საკითხების სიას აქვეყნებს

19:03 / 17-06-2022

"ეს მთავრობის და ოპოზიციის ნაწილის პასუხისმგებლობაა - ოპოზიციამ დაანებოს თავი სირბილს დედაქალაქებში - ერთად ვაიძულოთ ხელისუფლება... " - პრეზიდენტი ევროკომისიის რეკომენდაციაზე

10:49 / 18-06-2022

როგორ ეხმაურებიან რუსეთში ევროკომისიის გადაწყვეტილებას - "ცნობილი ტრიოდან ერთ-ერთს უარი უთხრეს... ხომ არ აგვიანებს ევროპა?!"

11:22 / 18-06-2022

"ოცნებაში" "ცივი შხაპის" გადავლება დიდად არ ეამათ... მეჩვენებოდა, რომ ისინი მაინც ელოდნენ დათქმებით კანდიდატის სტატუსს" - კონფლიქტოლოგი

14:41 / 18-06-2022

"ევროკავშირის წევრობისთვის მზადება ბურგერისთვის "მაკდონალდსის" რიგში დგომას არ ჰგავს" - ევროპარლამენტარი ტომ ვანდერკენდელარე

"ეს შე­დე­გი მო­სა­ლოდ­ნე­ლიც იყო, გუ­შინ დავ­წე­რე სტა­ტუ­სი და რა­საც ჰქვია, ტყვია-ტყვი­ა­ში ჩა­ვა­ჯი­ნე, რა­საც ვე­ლო­დი, ის მოხ­და. ჩვენ პერ­სპექ­ტი­ვა ნული გვაქვს იმი­ტომ, რომ გვყავს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, რო­მელ­საც არა აქვს პო­ლი­ტი­კუ­რი ნება, რამე შეც­ვა­ლოს. ხოლო რო­დე­საც ადა­მი­ანს რე­ფორ­მე­ბის გა­ტა­რე­ბის ნება არ აქვს, იმას რაც გინ­და და­უ­წე­რო, მა­ინც არ გა­ა­კე­თებს.

შე­სა­ბა­მი­სად, რჩე­ბა ერ­თა­დერ­თი გზა - შე­იც­ვა­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა. მას ჯერ შან­სი უნდა მივ­ცეთ, რა თქმა უნდა. ჯერ პი­რო­ბე­ბი გა­მოქ­ვეყ­ნდე­ბა და მერე უნდა ჩა­მოვ­ყა­ლიბ­დეთ - თუ ას­რუ­ლე­ბენ, ას­რუ­ლე­ბენ, თუ არა და შემ­დეგ შე­სა­ბა­მი­სი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბი იქ­ნე­ბა მი­ღე­ბუ­ლი. ეს სა­კი­თხი შემ­დეგ სა­მიტ­ზეც შე­იძ­ლე­ბა დაბ­რუნ­დეს დღის წეს­რიგ­ში, 6 თვის შემ­დეგ, თე­ო­რი­უ­ლად ყვე­ლა­ფე­რი შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს, მაგ­რამ ეს იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ ამ პი­რო­ბებს შე­ას­რუ­ლებ. მაგ­რამ ვი­ნაა პი­რო­ბე­ბის შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი? - ესაა მთა­ვა­რი კი­თხვა.

ახლა "ოც­ნე­ბა" ათას რა­მეს იტყვის, თა­ვის მარ­თლე­ბის რე­ჟიმ­ში ჩად­გე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა კო­ბა­ხი­ძემ სა­ერ­თოდ თავი გა­და­ი­პარ­სოს და ამა­ზე გა­და­ვერ­თოთ ყვე­ლა, ათა­სი რა­ღაც მოხ­დე­ბა... აქამ­დე რას აკე­თებ­დნენ - ან­ტი­ევ­რო­პულ გან­წყო­ბას არ თე­სავ­დნენ, აბა, რას აკე­თებ­დნენ? მთე­ლი ევ­რო­პარ­ლა­მენ­ტი ბოლო სი­ტყვე­ბით ლან­ძღეს და მეტი ან­ტი­ევ­რო­პუ­ლი რაღა გინ­დათ? დეგ­რა­და­ცი­აა, სრუ­ლი, ათა­სი და­პი­რე­ბა გა­ი­ცა და არ შეს­რულ­და, მი­შე­ლის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით დო­კუ­მენტს ხელი მო­ე­წე­რა და ანუ­ლი­რე­ბა მო­ახ­დი­ნეს, რო­მე­ლი ერთი მი­ზე­ზი და­გი­სა­ხე­ლოთ?

სკეპ­ტი­კუ­რად ვუ­ყუ­რებ იმას, რომ რამე შე­იც­ვა­ლოს, თუმ­ცა თე­ო­რი­უ­ლად ყვე­ლა­ფე­რი შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს. აქ თა­რი­ღებს არა­ნა­ი­რი მნიშ­ვნე­ლო­ბა არ აქვს, პი­რო­ბებს თუ არ შე­ას­რუ­ლებ, სტა­ტუ­სის მი­ღე­ბა შე­იძ­ლე­ბა შო­რე­უ­ლი პერ­სპექ­ტი­ვა გახ­დეს. პი­რო­ბე­ბის შეს­რუ­ლე­ბის პო­ლი­ტი­კურ ნე­ბას ვერ ვხე­დავ, შე­სა­ბა­მი­სად, რა­ღაც სის­ტე­მუ­რად უნდა შე­იც­ვა­ლოს ქვე­ყა­ნა­ში, რომ პროგ­ნო­ზი გა­ვა­კე­თო, აქ დრო­ზე და სტაჟ­ზე ხომ არაა ლა­პა­რა­კი, აქ პი­რო­ბე­ბის შეს­რუ­ლე­ბაა მთა­ვა­რი".

გი­ორ­გი გობ­რო­ნი­ძე, სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის სპე­ცი­ა­ლის­ტი:

"ევ­რო­კო­მი­სი­ის დას­კვნა­ში რამ­დე­ნი­მე სა­გუ­ლის­ხმო სა­კი­თხია და მე იქ ვერ და­ვი­ნა­ხე კრი­ტი­კა, რო­მე­ლიც არ იყო სა­ფუძ­ვლი­ა­ნი. ეს დას­კვნა, თა­ვი­დან ბო­ლომ­დე, იყო პირ­და­პი­რი რეფ­ლექ­სია იმ და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბის და იმ პო­ზი­ცი­ის, რო­მელ­საც ქარ­თუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფო, დიპ­ლო­მა­ტია და მთლი­ა­ნად ქარ­თუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი კლა­სი იჩენ­და ჩვე­ნი ევ­რო­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის მი­მართ. ბოლო პე­რი­ოდს თუ გა­დავ­ხე­დავთ, ევ­რო­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის სა­კი­თხი გა­და­იქ­ცა რა­ღაც ილუ­ზო­რულ და ნა­ხევ­რად მი­თი­ურ თე­მად, თით­ქოს და ეს იყო რა­ღაც უკ­ვდა­ვე­ბის წყა­ლი და მთე­ლი ამ პე­რი­ო­დის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვერ ვხე­დავ­დი კონ­ცეპ­ტუ­ა­ლურ მუ­შა­ო­ბას, ქმე­დით მუ­შა­ო­ბას და ძლი­ერ დიპ­ლო­მა­ტი­ას ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით.

ამ დას­კვნით გა­მო­იკ­ვე­თა ის, რომ ქარ­თულ­მა დიპ­ლო­მა­ტი­ამ ვერც ერთ ეტაპ­ზე ვერ გა­ი­აზ­რა, რომ:

1. არ შე­იძ­ლე­ბა ვი­ყოთ შე­ტე­ნი­ლი რო­მე­ლი­მე პა­კეტ­ში იმი­ტომ, რომ უკ­რა­ი­ნა და მოლ­დო­ვა ეს არის ორი ძა­ლი­ან გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი რე­გი­ო­ნი, ორი­ვე არის ევ­რო­კავ­ში­რის მო­სა­ზღვრე სა­ხელ­მწი­ფო.

2. მოლ­დო­ვა­ში დღემ­დე აქ­ტი­უ­რად გა­ნი­ხი­ლე­ბა რუ­მი­ნეთ­თან ინ­ტეგ­რა­ცი­ის სა­კი­თხი. უკ­რა­ი­ნა დღეს არის პირ­და­პი­რი თავ­დას­ხმის ობი­ექ­ტი რუ­სე­თის ფე­დე­რა­ცი­ი­დან და შე­სა­ბა­მი­სად, უკ­რა­ი­ნი­სა და მოლ­დო­ვის მი­მართ ევ­რო­პის მგრძნო­ბე­ლო­ბა ყო­ველ­თვის ბევ­რად უფრო გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა, ვიდ­რე სა­ქარ­თვე­ლოს მი­მართ. სა­ქარ­თვე­ლო ბევ­რად უფრო ახ­ლო­საა ახლო აღ­მო­სავ­ლე­თის რე­გი­ონ­თან და შე­იძ­ლე­ბა გა­ნი­ხი­ლო, რო­გორც ევ­რო­პის უკი­დუ­რე­სი სამ­ხრე­თი (ისე­ვე, რო­გორც ახლო აღ­მო­სავ­ლე­თის უკი­დუ­რე­სი ჩრდი­ლო-და­სავ­ლე­თი ნა­წი­ლი) და შე­სა­ბა­მი­სად, ევ­რო­პა ჩვენ გან­გვი­ხი­ლავს რო­გორც გან­სხვა­ვე­ბულ სო­ცი­ო­კულ­ტუ­რულ სივ­რცეს.

3. ჩვე­ნი გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი მო­ცე­მუ­ლო­ბა, რო­გორც საფ­რან­გე­თის პრე­ზი­დენ­ტმა გა­აჟ­ღე­რა, არის თვი­სებ­რი­ვად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი, არ ვართ ამ წუ­თას ცხე­ლი წერ­ტი­ლი, სა­ბედ­ნი­ე­როდ, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ გვაქვს ოკუ­პი­რე­ბუ­ლი რე­გი­ო­ნე­ბი. ჩვენ­თან არ არის 200 ათა­სი რუსი ჯა­რის­კა­ცი და ჩვენ გა­მოვ­დი­ვართ უსაფრ­თხო­ე­ბის თვი­სებ­რი­ვად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი მო­ცე­მუ­ლო­ბი­დან, ვიდ­რე უკ­რა­ი­ნა და მოლ­დო­ვა.

კი­თხვა მაქვს ჩვენს დიპ­ლო­მა­ტი­ას­თან: სად­მე არის ეს გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი და გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მო­ცე­მუ­ლო­ბა ასა­ხუ­ლი და წარ­მოდ­გე­ნი­ლი? ის, რომ ჩვენ რა­ღაც ეტაპ­ზე მი­ვი­ღეთ ასო­ცი­რე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა ერ­თობ­ლი­ვად და ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით ვი­ყა­ვით ლი­დე­რი სა­ხელ­მწი­ფო, არ ცვლის პირ­ველ მო­ცე­მუ­ლო­ბას, რომ ევ­რო­პა ჩვენ აღგ­ვიქ­ვამს გან­სხვა­ვე­ბულ სო­ცი­ო­კულ­ტუ­რულ სივ­რცედ. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ევ­რო­პას­თან კო­მუ­ნი­კა­ცი­ი­სას ჩვენ ყო­ველ­თვის მოგ­ვე­თხო­ვე­ბა ბევ­რად მეტი ძა­ლის­ხმე­ვა, ვიდ­რე მო­ე­თხო­ვე­ბა იმა­ვე უკ­რა­ი­ნას და მოლ­დო­ვას და ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით ბევ­რად მეტი გვაქვს სა­მუ­შაო.

კი­თხვა ნო­მე­რი სამი: რით იწყე­ბა რე­კო­მენ­და­ცი­ე­ბი? - პო­ლი­ტი­კუ­რი პო­ლა­რი­ზა­ცი­ით. ჩვენ ევ­რო­პე­ლე­ბის დახ­მა­რე­ბა-ჩარ­თუ­ლო­ბა ფეხ­ზე და­ვი­კი­დეთ და ამის შემ­დეგ ვე­ლო­დით, რომ კან­დი­და­ტის სტა­ტუსს მოგ­ვცემ­დნენ? ბოლო პე­რი­ოდ­ში, სა­ქარ­თვე­ლო­ში მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სებ­ში ევ­რო­კავ­ში­რის ჩარ­თუ­ლო­ბა იყო საკ­მა­ოდ მა­ღა­ლი. გა­ვიხ­სე­ნოთ შარლ მი­შე­ლის ჩა­მოს­ვლა და მა­ნამ­დე მისი წარ­მო­მად­გენ­ლის ფაქ­ტობ­რი­ვი გად­მო­სახ­ლე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ში. შიდა პო­ლი­ტი­კუ­რი პო­ლა­რი­ზა­ცი­ის გან­მუხ­ტვის მიზ­ნით, ევ­რო­კავ­შირ­მა ძა­ლი­ან ბევ­რი გა­ა­კე­თა და ვკი­თხუ­ლობ: რა და­ე­მარ­თა ამ დო­კუ­მენტს? - ფე­ხებ­ზე და­ი­კი­და რო­გორც მთავ­რო­ბამ, ასე­ვე სტრა­ტე­გი­ულ­მა ოპო­ზი­ცი­ამ იმი­ტომ, რომ ერ­თად დაჯ­დო­მა, კომ­პრო­მი­სი და კონ­სენ­სუ­სი ქარ­თუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რის­თვის უცხოა.

რო­დე­საც ევ­რო­კავ­ში­რი ჩა­ერ­თო ქვე­ყა­ნა­ში პო­ლი­ტი­კუ­რი კრი­ზი­სის გან­მუხ­ტვის პრო­ცეს­ში, ქარ­თულ­მა პო­ლი­ტი­კურ­მა ძა­ლებ­მა - პირ­ველ რიგ­ში ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ და მერე ოპო­ზი­ცი­ამ - სტრა­ტე­გი­უ­ლად მსხვილ­მა პარ­ტი­ებ­მა რა ქნეს? - ხან მი­უ­ერ­თდნენ, ხან არ მი­უ­ერ­თდნენ, სხვა­დას­ხვა­ნა­ი­რად წე­რეს და იკი­თხეს და დარ­ჩა ქვე­ყა­ნა ისევ პრე­ა­პო­კა­ლიპ­ტუ­რი პო­ლი­ტი­კუ­რი ტურ­ბუ­ლენ­ტო­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ბუ­ნებ­რი­ვი იყო ის, რომ ევ­რო­კო­მი­სია და ევ­რო­კავ­ში­რი ამას ისე არ გა­ა­ტა­რებ­და. ის ჩა­ერ­თო გან­მუხ­ტვა­ში, როცა მი­ვე­დით კონ­სე­სუ­სამ­დე, მერე შემ­დგა­რი კონ­სენ­სუ­სი ყვე­ლა პარ­ტი­ამ ფე­ხებ­ზე და­ი­კი­და, ამას ექ­ნე­ბო­და შე­დე­გე­ბი. უნდა გა­ვი­აზ­როთ, რომ სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი დგას ერთ უმ­თავ­რეს პრინ­ციპ­ზე - ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა, შე­თან­ხმე­ბა უნდა შეს­რულ­დეს, თუ აწერ შე­თან­ხმე­ბას, კე­თი­ლი ინე­ბე და დარ­ჩი იმ სა­ერ­თა­შო­რი­სო ვალ­დე­ბუ­ლე­ბე­ბის ერ­თგუ­ლი, რო­მე­ლიც გვაქვს.

აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია მთავ­რო­ბის წევ­რე­ბის სას­წა­უ­ლი ფრა­ზე­ბით და რი­ტო­რი­კით გა­მოს­ვლე­ბი. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ ახლა მა­ინც და­ა­ნე­ბოს თავი რა­ღაც სას­წა­ულ რი­ტო­რი­კას, დას­ხდნენ, გა­ა­ა­ნა­ლი­ზონ ეს რე­კო­მენ­და­ცი­ე­ბი და რისი ვალ­დე­ბუ­ლე­ბე­ბიც აი­ღეს, კე­თი­ლი ინე­ბონ და იმუ­შა­ონ. ასე არაა, რომ ჩვენ კაი ტი­პე­ბი ვართ და ამი­ტომ უნდა მიგ­ვი­ღოს ევ­რო­კავ­შირ­მა. ჩვენ კი გვაქვს წარ­მოდ­გე­ნა, რომ სამ­ყა­როს ჭიპი ვართ, მაგ­რამ ბევრ ევ­რო­პულ ქვე­ყა­ნას სულ ცალ ფეხ­ზე ვკი­დი­ვართ.

ერ­თა­დერ­თი, ჩვენ ამ შემ­თხვე­ვა­ში ვჭირ­დე­ბით აშშ-ს, მე­ო­რე - რუ­სეთს, ჩი­ნეთს და მე­სა­მე რიგ­ში - თურ­ქეთს და ირანს. ამე­რი­კის გარ­და, აქე­დან არც ერთი პერ­სპექ­ტი­ვა არაა მომ­ხიბ­ლა­ვი. იმის­თვის, რომ ჩვენ მხო­ლოდ ამათ არ ვჭირ­დე­ბო­დეთ, შე­სას­რუ­ლე­ბე­ლი გვაქვს ვალ­დე­ბუ­ლე­ბე­ბი და თავი და­ვა­ნე­ბოთ გა­დამგდე­ბო­ბას. თუ გვინ­და, რომ პერ­სპექ­ტი­ვა გვქონ­დეს, გა­მო­ვი­ტა­ნოთ სა­თა­ნა­დო დას­კვნე­ბი იმ რე­კო­მენ­და­ცი­ე­ბი­დან, რო­მე­ლიც ჩვენ წარ­მოგ­ვიდ­გი­ნეს, მერე უნდა შე­იქ­მნას კონ­კრე­ტუ­ლი სა­მოქ­მე­დო გეგ­მა, რამ­დენ ხან­ში რა უნდა იყოს გა­კე­თე­ბუ­ლი და ეს უნდა შეს­რულ­დეს. ამ შემ­თხვე­ვა­ში მოგ­ვე­თხო­ვე­ბა - კონ­სო­ლი­და­ცია და მუ­შა­ო­ბა. პო­ლი­ტი­კო­სებ­მა ერთხელ და სა­მუ­და­მოდ იფიქ­რონ ისე, რო­გორც სა­ხელ­მწი­ფოს წარ­მო­მად­გენ­ლებს ეკად­რე­ბათ. გან­სხვა­ვე­ბა უნდა იყოს უბან­ში, ბირ­ჟა­ზე გან­ხი­ლულ სა­ხელ­მწი­ფო პო­ლი­ტი­კა­სა და სა­ხელ­მწი­ფოს მა­ღა­ლი ტრი­ბუ­ნი­დან გან­ხი­ლულ პო­ლი­ტი­კას შო­რის".

გი­ორ­გი კო­ბე­რი­ძე, GIPA-ს პრო­ფე­სო­რი:

"პო­ლი­ტი­კუ­რი კა­ტას­ტრო­ფა ვი­თარ­დე­ბა ჩვენს თვალ­წინ. ქვე­ყა­ნა, რო­მე­ლიც არ­სე­ბო­ბი­დან დღემ­დე ევ­რო­პი­სა­კენ მი­ის­წრაფ­ვის გე­ო­პო­ლი­ტი­კურ ცი­ხე­ში აღ­მოჩ­ნდა. 2008 წელს, რო­დე­საც MAP-ის გა­რე­შე დავ­რჩით რუ­სეთ­მა ეს სა­მოქ­მე­დო სიგ­ნა­ლად აღიქ­ვა და ომი დაგ­ვი­წყო, დღეს კი ევ­რო­კავ­ში­რის უარი ერ­თდრო­უ­ლად შიდა და სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კურ უმ­ძი­მეს შე­დე­გებს გვი­ქა­დის და თან ძა­ლი­ან გრძელ­ვა­დი­ანს.

სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ არა­ფე­რი გა­ა­კე­თა იმი­სათ­ვის, რომ ევ­რო­კავ­შირს არ დარ­ჩე­ნო­და რა­ი­მე სა­ფუძ­ვე­ლი უარი ეთ­ქვათ ჩვე­ნი კან­დი­და­ტუ­რი­სათ­ვის. რო­დე­საც ისე­დაც კი­თხვის ნიშ­ნე­ბით გი­ყუ­რე­ბენ და შენ არა­ფერს აკე­თებ სა­პი­რის­პი­როს და­სამ­ტკი­ცებ­ლად და უბ­რა­ლოდ, გსურს რომ მი­ი­ღო ის, რაც გგო­ნია რომ გე­კუთ­ვნის, ასე არ ხდე­ბა ხოლ­მე.

მე­ო­რეს მხრივ, სწო­რედ ოფი­ცი­ა­ლუ­რი ბრი­უ­სე­ლი იყო ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ყვე­ლა­ნა­ირ გა­დაც­დო­მა­ზე, ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბე­ბის დარ­ღვე­ვა­ზე და ავ­ტოკ­რა­ტი­ულ ტენ­დენ­ცი­ებ­ზე თვალს რომ ხუ­ჭავ­და და ლა­მაზ-ლა­მა­ზი სი­ტყვე­ბით აფორ­მებ­და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის გა­დად­გმულ პო­ლი­ტი­კუ­რად უმ­ძი­მეს ნა­ბი­ჯებს. რა ეგო­ნათ ფე­ის­ბუ­ქი­სა და ტვი­ტე­რის ორაზ­რო­ვა­ნი პოს­ტე­ბი­თა და დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი შე­ლა­მა­ზე­ბე­ბით რა­ი­მე შე­იც­ვლე­ბო­და და რე­ფორ­მე­ბი ახა­ლი ტემ­პით გაგ­რძელ­დე­ბო­და?! დღეს აღ­მო­ა­ჩი­ნეს, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ოლი­გარ­ქი­აა?!

ასეთ მძი­მე გე­ო­პო­ლი­ტი­კურ რე­ა­ლო­ბა­ში სა­ქარ­თვე­ლო­სათ­ვის უა­რის თქმა ამ ქვეყ­ნის მო­მა­ვალ­ზე უა­რის თქმაა. თუკი ერთი წუ­თით მა­ინც ვფიქ­რობთ, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას არ შე­ეძ­ლო ყვე­ლა­ფე­რი გა­ე­კე­თე­ბი­ნა და წინ სა­ხელ­მწი­ფო ინ­ტე­რე­სე­ბი და­ე­ყე­ნე­ბი­ნა პერ­სო­ნა­ლურ და პარ­ტი­ულ ინ­ტე­რე­სებ­თან შე­და­რე­ბით, ძა­ლი­ან ცდე­ბით, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას ძა­ლი­ან ბევ­რი რა­ი­მეს გა­კე­თე­ბა შე­ეძ­ლო. უბ­რა­ლოდ, რე­ფორ­მე­ბის გა­ტა­რე­ბა, რომ­ლი­თაც ისევ და ისევ სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი ისარ­გებ­ლებ­დნენ ძა­ლი­ან ბევრ რა­მეს შეც­ვლი­და. ამას­თან, ამ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ღო­ნის­ძი­ე­ბე­ბი­თა და ცვლი­ლე­ბე­ბით ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას შე­ეძ­ლო ეი­ძუ­ლე­ბი­ნა ბრი­უ­სე­ლი და მო­ე­პო­ვე­ბი­ნა სა­ქარ­თვე­ლო­სათ­ვის ის, რა­საც ამ­დე­ნი ხა­ნია ვეს­წრაფ­ვით.

ამას­თან, დღე­ვან­დე­ლი ეგ­ზის­ტენ­ცი­ა­ლუ­რი საფრ­თხის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით სა­ქარ­თვე­ლო­სათ­ვის უა­რის თქმა სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ა­ზე უა­რის თქმა­საც ნიშ­ნავს. "მაპ­ზე უკე­თე­სი" კი არც 2008-ში ნიშ­ნავ­და რა­ი­მეს და არც ახლა ნიშ­ნავს, გარ­და იმი­სა, რომ ამით რუ­სეთს უფრო მეტ მა­დას აღუძ­რავს. ანუ მოხ­და ის, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წინ­და­უ­ხე­და­ო­ბამ და სა­ხელ­მწი­ფო ინ­ტე­რე­სე­ბის მე­ო­რე პლან­ზე გა­და­ტა­ნამ და ევ­რო­კავ­ში­რის მხრი­დან გე­ო­პო­ლი­ტი­კურ­მა ინ­დი­ფე­რენ­ტუ­ლო­ბამ სა­ქარ­თვე­ლო პო­ლი­ტი­კუ­რი კა­ტას­ტრო­ფის წი­ნა­შე და­ა­ყე­ნა. ახლა, რო­დე­საც მოლ­დო­ვა­ცა და უკ­რა­ი­ნაც მძი­მე გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი რე­ა­ლო­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით ევ­რო­კავ­ში­რის კან­დი­და­ტე­ბი ხდე­ბი­ან და ამა­ვე მძი­მე გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი რე­ა­ლო­ბის ფონ­ზე სა­ქარ­თვე­ლოს უარს ეუბ­ნე­ბი­ან, ეგ პრაგ­მა­ტიზ­მში ვერ ჩაჯ­დე­ბა.

გულ­წრფე­ლად მჯე­რა რომ სა­ქარ­თვე­ლოს ად­გი­ლი იყო, არის და კი­დეც იქ­ნე­ბა ერ­თი­ან ევ­რო­პა­ში, რად­გან ეს ჩვე­ნი კულ­ტუ­რუ­ლი, პო­ლი­ტი­კუ­რი და ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­უ­რი არ­ჩე­ვა­ნია, მაგ­რამ ის, რომ ქვეყ­ნის შიგ­ნით ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა შუა აზი­ურ პო­ლი­ტი­კურ ნაკ­ვთებს ატა­რებს და ბრი­უ­სე­ლის მხრი­დან ან თვალ­და­ხუ­ჭუ­ლად ხვდე­ბოდ­ნენ, ან/და ინ­დი­ფე­რენ­ტუ­ლად უყუ­რებ­დნენ ამას - ამა­საც უნდა გა­ვუს­წო­როთ თვა­ლი. არც ის უნდა და­ვი­ვი­წყოთ, რომ კო­ლექ­ტი­უ­რი ოპო­ზი­ცია სუს­ტი, დიდ­წი­ლად იდე­ო­ლო­გი­ის არმ­ქო­ნეა, რო­მე­ლიც ისევ მოძ­ვე­ლე­ბულ პო­ლი­ტი­კურ სა­ხე­ებ­ზე დგას და რე­ა­ლუ­რი ალ­ტერ­ნა­ტი­ვის შექ­მნა აღარ შე­უძ­ლია. ანუ გვაქვს ის, რა­საც ინ­გლი­სურ­ში Prefect Storm-ს უწო­დე­ბენ ანუ ის, ყვე­ლა ნე­გა­ტი­უ­რი მოვ­ლე­ნის ერ­თი­ა­ნად დამ­თხვე­ვი­სას რომ ხდე­ბა ხოლ­მე”.