გა­სულ კვი­რას ევ­რო­პარ­ლა­მენ­ტში სა­ქარ­თვე­ლო­ში მე­დი­ის თა­ვი­სუფ­ლე­ბი­სა და ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბის უსაფრ­თხო­ე­ბის დარ­ღვე­ვე­ბის შე­სა­ხებ იმ­სჯე­ლეს, შე­დე­გად კი, შეძ­ლე­ბა ით­ქვას, უკი­დუ­რე­სად კრი­ტი­კუ­ლი რე­ზო­ლუ­ცია მი­ი­ღეს, რო­მელ­შიც ლა­პა­რა­კია სა­სა­მარ­თლო სის­ტე­მის პრობ­ლე­მებ­ზე, მე­დი­ის თა­ვი­სუფ­ლე­ბის შე­ზღუდ­ვა­ზე, ნიკა გვა­რა­მი­ას და­კა­ვე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბულ კი­თხვებ­ზე. ევ­რო­პარ­ლა­მენ­ტა­რე­ბი ასე­ვე მო­ი­თხო­ვენ პერ­სო­ნა­ლუ­რი სან­ქცი­ე­ბის და­წე­სე­ბის გან­ხილ­ვას "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" დამ­ფუძ­ნებ­ლის, ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის­თვის, რო­მელ­საც, რო­გორც რე­ზო­ლუ­ცი­ა­ში ჩა­ი­წე­რა, კავ­ში­რე­ბი აქვს კრემლთან და "დესტრუქ­ცი­ულ როლს“ თა­მა­შობს სა­ქარ­თვე­ლოს ში­და­პო­ლი­ტი­კურ ცხოვ­რე­ბა­ში. ევ­რო­პარ­ლა­მენ­ტის პო­ლი­ტი­კურ­მა ჯგუ­ფებ­მა სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის ევ­რო­კავ­ში­რის წევ­რო­ბის კან­დი­და­ტის სტა­ტუ­სის მი­ნი­ჭე­ბის მხარ­და­ჭე­რა გა­ნა­ცალ­კე­ვეს უკ­რა­ი­ნი­სა და მოლ­დო­ვის მკა­ფიო მხარ­და­ჭე­რის­გან და გა­ნა­ცხა­დეს, რომ იმა­ვე სტა­ტუ­სის მი­სა­ღე­ბად სა­ქარ­თვე­ლოს­თან სა­მუ­შა­ოა. სამ­წუ­ხა­როდ, რე­ზო­ლუ­ცი­ას მმარ­თვე­ლი გუნ­დის­გან ადეკ­ვა­ტუ­რი გან­ცხა­დე­ბე­ბის ნაც­ვლად ისევ ყვე­ლაფ­რის ოპო­ნენ­ტე­ბის­თვის გა­დაბ­რა­ლე­ბა და ევ­რო­პარ­ლა­მენ­ტის კრი­ტი­კა მოჰ­ყვა. რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა გაგ­რძელ­დეს პრო­ცე­სე­ბი, იხუ­რე­ბა თუ არა „შე­საძ­ლებ­ლო­ბის ფან­ჯა­რა“ სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის, ანუ უარს გვე­ტყვი­ან თუ არა ევ­რო­კავ­ში­რის წევ­რო­ბის კან­დი­და­ტის სტა­ტუ­სის მი­ნი­ჭე­ბა­ზე? - ამ სა­კი­თხებ­ზე გა­ზეთ "კვი­რი­ის პა­ლიტ­რას­თან" სა­უბ­რობს სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის სპე­ცი­ა­ლის­ტი, ჯიპა-ს პრო­ფე­სო­რი გი­ორ­გი კო­ბე­რი­ძე. გთა­ვა­ზობთ ამო­ნა­რი­დებს ინ­ტერ­ვი­უ­დან:

- რთუ­ლი სათ­ქმე­ლია, რო­გო­რია სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის გან­ზრახ­ვა და მო­ტი­ვა­ცია, მაგ­რამ სა­ქარ­თვე­ლოს შან­სი ჯერ­ჯე­რო­ბით მა­ინც დიდი აქვს, იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ ევ­რო­პის გან­წყო­ბა აშ­კა­რად კონ­სტრუქ­ცი­უ­ლია. ჩვე­ნი პარტნი­ო­რე­ბი ფიქ­რო­ბენ, რომ სა­ჭი­როა ერ­თგვა­რი მო­ტი­ვა­ცია, რის­თვი­საც შე­საძ­ლოა კრი­ტი­კუ­ლი რე­ზო­ლუ­ცი­ის მი­ღე­ბა აღ­მოჩ­ნდეს საკ­მა­რი­სი. თუ სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ მა­ინც გა­და­წყვი­ტა, რომ შე­უძ­ლია ევ­რო­პუ­ლი კურ­სი­დან გა­დახ­ვე­ვა, მი­იჩ­ნია, რომ ევ­რო­პის კავ­შირ­ში თა­ვი­სი პი­რო­ბე­ბით შეძ­ლებს გა­წევ­რე­ბას, ეს იქ­ნე­ბა არას­წო­რი ნა­ბი­ჯი. ევ­რო­კავ­ში­რი მშვე­ნივ­რად ხვდე­ბა, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს დე­მოკ­რა­ტი­ის ხა­რის­ხი მა­ღა­ლი არ არის, მაგ­რამ პო­ლი­ტი­კუ­რი ნე­ბის გამო მა­ინც გვიწ­ვდი­ან დახ­მა­რე­ბის ხელს, თუმ­ცა თუ ამ პო­ლი­ტი­კურ დახ­მა­რე­ბა­ზე სა­თა­ნა­დო პო­ზი­ტი­უ­რი პა­სუ­ხი არ გა­ვე­ცით, მა­შინ უნდა მი­ვიჩ­ნი­ოთ, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის ეს შან­სი და­ი­კარ­გე­ბა. ეს გან­სა­კუთ­რე­ბით მძი­მე იქ­ნე­ბა, თუ უკ­რა­ი­ნამ და მოლ­დო­ვამ მი­ი­ღეს კან­დი­და­ტის სტა­ტუ­სი, სა­ქარ­თვე­ლომ კი - არა. ეს იქ­ნე­ბა უი­მე­დო­ბის და უპერ­სპექ­ტი­ვო­ბის და­სა­წყი­სი, რა­მაც შე­იძ­ლე­ბა ვი­თა­რე­ბა რო­გორც სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კურ ას­პა­რეზ­ზე, ისე - ქვეყ­ნის შიგ­ნით გა­ა­უ­ა­რე­სოს.

- ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი გვიმ­ტკი­ცე­ბენ, რომ რე­ზო­ლუ­ცი­ა­ში არა­ერ­თი უზუს­ტო­ბაა და ამას ოპო­ზი­ცი­ას აბ­რა­ლე­ბენ. ბუ­ნებ­რი­ვად ჩნდე­ბა კი­თხვა: თვი­თონ რას აკე­თე­ბენ, რა­ტომ არ იმუ­შა­ვეს ევ­რო­პელ პარტნი­ო­რებ­თან სწო­რი ინ­ფორ­მა­ცი­ის მი­სა­წო­დებ­ლად? აქვე გა­ვიხ­სე­ნებ პრე­ზი­დენ­ტის გან­ცხა­დე­ბას, ვგეგ­მავ­დი ევ­რო­პა­ში და­მა­ტე­ბით ვი­ზი­ტებს, მაგ­რამ მთავ­რო­ბი­დან უარი მი­თხრეს და და­მარ­წმუ­ნეს, ყვე­ლა­ფე­რი გა­ვა­კე­თეთ კან­დი­და­ტის სტა­ტუ­სის­თვის და აღარ არის სა­ჭი­რო ზედ­მე­ტი აქ­ტი­უ­რო­ბაო... რას­თან გვაქვს საქ­მე, რა თა­მაშს თა­მა­შობს "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა"?

- და­ვი­წყოთ იმით, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს უკვე დიდი ხა­ნია ნა­კის­რი აქვს ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა, ქვე­ყა­ნა­ში გა­ტარ­დეს სა­ფუძ­ვლი­ა­ნი სა­სა­მარ­თლოს რე­ფორ­მა და შე­წყდეს ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბის დევ­ნა. ეს არ არის გუ­შინ და­წყე­ბუ­ლი პრო­ცე­სი. სა­ქარ­თვე­ლოს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის პე­რი­ო­დის გან­მავ­ლო­ბა­ში, ანუ საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის ნგრე­ვის შემ­დეგ სა­ქარ­თვე­ლოს ყვე­ლა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მი­მართ არ­სე­ბობ­და ეს მო­თხოვ­ნე­ბი, მაგ­რამ ჩვე­ნი­ვე შეც­დო­მებ­ზე ვე­რა­ფე­რი ვის­წავ­ლეთ. რა­საც დღეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა აკე­თებს, ყვე­ლა­ფე­რი არის არა­ევ­რო­პუ­ლი. მსგავ­სი პო­ლი­ტი­კუ­რი ქცე­ვა ახა­სი­ა­თებს ავ­ტოკ­რა­ტი­ულ რე­ჟი­მებს. ქვე­ყა­ნა­ში, რო­მელ­საც აქვს სურ­ვი­ლი, პრე­ტენ­ზია, შე­საძ­ლებ­ლო­ბა და თვითრწმე­ნა, რომ უნდა და­ემ­სგავ­სოს ევ­რო­პულ ქვეყ­ნებს, გა­უ­გე­ბა­რია ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ამ­გვა­რი მოქ­მე­დე­ბა. ერთ რა­მე­საც და­ვა­მა­ტებ: სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა რე­ფორ­მე­ბის გა­ტა­რე­ბას მხო­ლოდ იმი­ტომ კი არ უნდა ცდი­ლობ­დეს, რომ ევ­რო­კავ­შირ­ში გა­წევ­რდეს, არა­მედ იმი­ტომ, რომ ეს არის სწო­რი გზა, რო­მე­ლიც სა­ხელ­მწი­ფოს, სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, ბიზ­ნესს, მო­ქა­ლა­ქე­ებს მო­უ­ტანს უსაფრ­თხო გა­რე­მოს, სა­დაც მათი უფ­ლე­ბე­ბი და­ცუ­ლი იქ­ნე­ბა. თუკი მა­ინც და­ირ­ღვე­ვა ვინ­მეს უფ­ლე­ბე­ბი, სა­სა­მარ­თლო მი­ი­ღებს სა­მარ­თლი­ან გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას და მო­ქა­ლა­ქის ბედი არ იქ­ნე­ბა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი ოლი­გარ­ქი­უ­ლი მმარ­თვე­ლო­ბის კე­თილ ნე­ბა­ზე.

ასევე დაგაინტერესებთ

14:32 / 14-06-2022

რატომ მიიჩნევს მმართველი გუნდი, რომ ვიღაცას ივანიშვილის პოლიტიკაში შემობრუნება სურს, რაც ქვეყნის ომში ჩათრევის ტოლფასი შეიძლება გახდეს? - რას პასუხობენ "ოცნების" დეპუტატები ამ კითხვას

- თქვენ ახ­სე­ნეთ, რომ ამ­გვარ პო­ლი­ტი­კას ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად ატა­რებს, რისი მო­ტი­ვიც, ერთი მხრივ, არის ის, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის აზ­რით, ამ­გვა­რად ძა­ლა­უფ­ლე­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბა უფრო იო­ლია, მაგ­რამ, ამავდრო­უ­ლად, ბოლო დროს გაჩ­ნდა ძა­ლი­ან ბევ­რი კი­თხვა "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" სა­გა­რეო კურსთან და­კავ­ში­რე­ბით. ეს ყვე­ლა­ფე­რი ხომ არ არის გან­პი­რო­ბე­ბუ­ლი მარ­თლაც რუ­სეთ­თან მათი პირ­და­პი­რი თუ არა­პირ­და­პი­რი კავ­ში­რით?

- მოდი, და­ვი­წყოთ იმით, რომ ამ­ჟა­მინ­დე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა თა­ვი­სი ლე­გი­ტი­მა­ცი­ის წყა­როდ მი­იჩ­ნევს არა სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბის, არა­მედ ერთი ადა­მი­ა­ნის ნე­ბას და ეს ერთი ადა­მი­ა­ნი არის ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც ჩრდი­ლი­დან მარ­თავს სა­ხელ­მწი­ფოს. დიდი ხა­ნია, ამ დას­კვნამ­დე აქაც და უცხო­ეთ­შიც ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი მი­ვი­და: პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი, ექ­სპერ­ტე­ბი, მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი... ეს ყვე­ლა­ფე­რი სა­ხი­ფა­თოა დე­მოკ­რა­ტი­ის­თვის, რად­გან ნე­ბის­მი­ერ დე­მოკ­რა­ტი­ულ სა­ხელ­მწი­ფო­ში აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, ლე­გი­ტი­მა­ცი­ის წყა­რო იყოს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა, მით უფრო - ქვეყ­ნის სა­გა­რეო კურ­სის თვალ­საზ­რი­სით... დღეს სა­ქარ­თვე­ლოს სა­გა­რეო თუ სა­ში­ნაო კურ­სი წყდე­ბა იმის მი­ხედ­ვით, რა სურთ და­ხუ­რულ კარს მიღ­მა და რა სურს სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას, ამის გან­მა­პი­რო­ბე­ბე­ლი არის არა ქარ­თვე­ლი ხალ­ხის სურ­ვი­ლი, არა­მედ რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნის ნება, გან­ზრახ­ვა და ხედ­ვა. ეს არის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბის ყოვ­ლად არა­დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი პრო­ცე­სი. სა­ზო­გა­დო­ე­ბა, პრაქ­ტი­კუ­ლად, გა­მო­თი­შუ­ლია პრო­ცე­სე­ბი­დან და ამას დიდ­წი­ლად ხელს უწყობს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, რად­გან სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ხში­რად არ აწ­ვდის სა­ჭი­რო ინ­ფორ­მა­ცი­ას, ან აწ­ვდის და­მა­ხინ­ჯე­ბით, თა­ნაც სა­ზო­გა­დო­ე­ბის სა­ხე­ლით ისე ლა­პა­რა­კობს, რომ მისი დიდი ნა­წი­ლის მარ­გი­ნა­ლი­ზა­ცი­ას ახ­დენს; ამ­ბობს, რომ მათ არა­ვინ არა­ფერს ეკი­თხე­ბა, რომ ყვე­ლა, ვინც მათ­სა­ვით არ ფიქ­რობს, მტე­რია და ა.შ.

ამ­გვა­რი მოქ­მე­დე­ბე­ბი ქმნის ჩიხს, ხიდ­ჩა­ტე­ხი­ლო­ბა­სა და ელი­ტიზმს, რო­დე­საც რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნის ნება, ხედ­ვა შე­იძ­ლე­ბა საკ­მა­რი­სი იყოს სა­ხელ­მწი­ფოს სა­ხე­ლით გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­სა­ღე­ბად. მეტ­საც გე­ტყვით - ამ პრო­ცესს კარ­გად ასა­ხავს ფრა­ზა: სა­ხელ­მწი­ფოს ხელ­ში ჩაგ­დე­ბა, მით­ვი­სე­ბა. ეს შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს პარ­ტი­ის, კომ­პა­ნი­ის, კერ­ძო ადა­მი­ა­ნის მიერ. ამ დროს სა­ხელ­მწი­ფო სა­კუ­თა­რი ინ­ტე­რე­სე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე კი აღარ მოქ­მე­დებს, არა­მედ მოქ­მე­დებს კერ­ძო ადა­მი­ა­ნის ან ჯგუ­ფის ინ­ტე­რე­სე­ბის შე­სა­ბა­მი­სად.

- პრე­მი­ე­რი ამ­ტკი­ცებს, რომ თურ­მე არა­ფე­რია თუ არ მოგ­ვცე­მენ კან­დი­და­ტის სტა­ტუსს...

- თუ სა­ქარ­თვე­ლოს უარი უთხრეს კან­დი­და­ტის სტა­ტუ­სის მი­ნი­ჭე­ბა­ზე, ეს იქ­ნე­ბა მთე­ლი ევ­რო­ინ­ტეგ­რა­ცი­უ­ლი პრო­ცე­სის შე­ჩე­რე­ბის ნი­შა­ნი. ჩვენ ასე­თი შან­სი ევ­რო­პას­თან და­ახ­ლო­ე­ბის, შე­იძ­ლე­ბა აღა­რას­დროს მოგ­ვე­ცეს. შე­იძ­ლე­ბა ამას მოჰ­ყვეს ის, რომ გა­უქ­მდეს ასო­ცი­რე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა, ვი­ზა­ლი­ბე­რა­ლი­ზა­ცია, შე­წყდეს ეკო­ნო­მი­კუ­რი დახ­მა­რე­ბე­ბი. გა­უ­ცხო­ე­ბის პრო­ცეს­თან ერ­თად ავ­ტოკ­რა­ტია გაძ­ლი­ერ­დე­ბა, რის შე­კა­ვე­ბა­საც ამ ეტაპ­ზე ქარ­თვე­ლი ხალ­ხი ევ­რო­პის, და­სავ­ლუ­რი ინ­სტი­ტუ­ტე­ბის დახ­მა­რე­ბით მეტ-ნაკ­ლე­ბად ახერ­ხებს. ასე იყო წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პე­რი­ოდ­შიც. წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ცვლი­ლე­ბა, სხვა ობი­ექ­ტურ მი­ზე­ზებ­თან ერ­თად იმა­ნაც გა­მო­იწ­ვია, რომ იმ­ჟა­მინ­დელ­მა ავ­ტოკ­რა­ტი­ულ­მა მმარ­თვე­ლო­ბამ შე­ა­ფერ­ხა ქვეყ­ნის ევ­რო­პუ­ლი მო­მა­ვა­ლი. და­სავ­ლე­თი მა­ში­ნაც ძა­ლი­ან კრი­ტი­კუ­ლი იყო, გან­სა­კუთ­რე­ბით, სა­ა­კაშ­ვი­ლის მმარ­თვე­ლო­ბის ბოლო პე­რი­ოდ­ში, დიპ­ლო­მა­ტე­ბი მა­ში­ნაც ძა­ლი­ან მკაც­რად ლა­პა­რა­კობ­დნენ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ავ­ტოკ­რა­ტი­ის საფრ­თხე­ზე. დღე­საც იგი­ვე პრო­ცე­სებს ვხე­დავთ.

- "თი­თო­ე­ულ ჩვენ­განს რომ სან­ქცი­ე­ბი დაგ­ვი­წე­სონ, ქვე­ყა­ნა ომში არ ჩა­ერ­თვე­ბა. ქვე­ყა­ნა­ში იქ­ნე­ბა მშვი­დო­ბა და სიმ­შვი­დე, მოხ­დე­ბა ქვეყ­ნის ეკო­ნო­მი­კუ­რი გან­ვი­თა­რე­ბა", - ეს კი თბი­ლი­სის მერ­მა კახა კა­ლა­ძემ გა­ნა­ცხა­და რე­ზო­ლუ­ცი­ა­ზე სა­უბ­რი­სას.

- ასე ცდი­ლო­ბენ სა­კუ­თა­რი სიმ­ხდა­ლის ლე­გი­ტი­მა­ცი­ას. სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხელ­მწი­ფო ყო­ველ­თვის იდგა იდე­ა­ზე, რომ სა­კუ­თა­რი თა­ვი­სუფ­ლე­ბის და ინ­ტე­რე­სე­ბის და­სა­ცა­ვად გა­ე­ღო ბევ­რი რამ, მათ შო­რის უსაფრ­თხო­ე­ბაც. დღეს კი არარ­სე­ბუ­ლი კონ­ფლიქ­ტის საფრ­თხით გვა­ში­ნე­ბენ, გა­მო­დი­ან და აკე­თე­ბენ გა­უ­გე­ბარ გან­ცხა­დე­ბებს უკ­რა­ი­ნა­ზე, ევ­რო­პარ­ლა­მენტზე, ხე­ლოვ­ნუ­რად ქმნი­ან ჰი­პო­თე­ზუ­რი ომის თა­ვი­დან აცი­ლე­ბის რი­ტო­რი­კას, ეს არის სიმ­ხდა­ლის და რუ­სეთ­თან მიტ­მას­ნე­ბის ლე­გი­ტი­მა­ცი­ის მცდე­ლო­ბა. ისი­ნი ცდი­ლო­ბენ ასე გა­ა­მარ­თლონ არა მხო­ლოდ სა­კუ­თა­რი სიმ­ხდა­ლე, არა­მედ მო­კავ­ში­რე­ე­ბის გა­დაგ­დე­ბის პო­ლი­ტი­კაც. ომის და­წყე­ბა, რა თქმა უნდა, ყვე­ლა­ზე დიდი სი­გი­ჟე იქ­ნე­ბო­და, ეს ყვე­ლა გო­ნი­ერ ადა­მი­ანს ეს­მის ქვეყ­ნის შიგ­ნი­თაც და გა­რე­თაც. თუ ვინ­მე რა­მეს ამ­ბობ­და ამა­ზე, ეს იყო ერ­თე­უ­ლი შემ­თხვე­ვე­ბი და არა­ნა­ი­რი გავ­ლე­ნა ამას ზო­გად ვი­თა­რე­ბა­ზე არ მო­უხ­დე­ნია.

"დათვს რომ ბა­ბა­ია უნდა და­უ­ძა­ხო", ეს რა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კა არ არის, ეს არის სიმ­ხდა­ლის პო­ლი­ტი­კა. გა­აგ­რძე­ლეთ კი­თხვა