"ჩემი ვაჟი 14 წლის არის... მის აღზრდაში კესოც მონაწილეობდა - სანამ პატარები იყვნენ, ზედმეტი ყურადღების გამო იძაბებოდნენ" - როგორი მამაა ლევან ყოჩიაშვილი ეკრანს მიღმა?

ლევან ყოჩიაშვილის გმირი ერთ-ერთია იმ პერსონაჟებიდან, რომელიც ჩცდ-ს პირველი სეზონიდან დღემდე სერიალშია. მამა, რომელიც 5 შვილიან ოჯახს არჩენს, მუდმივად გადარბენაზეა, უყვარს მეგობრებთან ერთად განტვირთვა და ხშირად უწევს ცოლის დაქალების წუწუნის მოსმენა - ასეთია დათო გოცირიძის ყოველდღიურობა.

როგორია ლევან ყოჩიაშვილის ცხოვრება ეკრანს მიღმა და ვინ არიან მისი შვილები, ამის შესახებ ის ჟურნალს "გზასთან" საუბრობს:

- ძალიან პატარა ასაკის - 20 წლის ვიყავი, როცა ჩემი უფროსი შვილი - კესო გაჩნდა. საერთოდ, თავდაპირველად, ძნელია, როცა თავადაც თითქმის ბავშვს ბავშვი გიჩნდება. მშობლებიც გეხმარებიან... დროთა განმავლობაში პასუხისმგებლობა ძლიერდება... მამობის პასუხისმგებლობა ბავშვის გაჩენისთანავე ვიგრძენი.

- ერთგვარი სტრესიც იყო შვილის შეძენა, არა?

- მგონი, ყველასთვის ასეა, როცა პატარა ასაკში შვილი შეეძინება. ბავშვს ზრუნვა სჭირდება. თან, მაშინ ცოტათი სხვანაირი დრო იყო. რაღაცები ჭირდა, არ იშოვებოდა...

- უფროს შვილთან როგორი ურთიერთობა გქონდათ გარდატეხის ასაკამდე?

- საერთოდ, სულ ვცდილობ, შვილებს ისე მოვექცე, როგორც ჩემი მშობლები მექცეოდნენ - მათი აღზრდის მეთოდის "ასლს ვაკეთებდი": დედ-მამასთან ვმეგობრობდი. ახლაც ასეა. შვილების აღზრდისას იმის "კოდირება" მოვახდინე, რაც მშობლებისგან საკუთარ თავზე გამოცდილი მქონდა.

- გაამართლა?

- კი, გაამართლა. ყველაფერი კარგად გამოდის.

- კესოს გარდატეხის ასაკს როგორ გაუმკლავდით?

- განსაკუთრებული სირთულეები არ ყოფილა. მოზარდობისას ადამიანს რაღაცები ემართება, ჯიუტდება, მაგრამ კესოს შემთხვევაში, ამ პერიოდმა ძალიან უმტკივნეულოდ ჩაიარა.

- თქვენს პროფესიულ არჩევანს მშობლები როგორ შეხვდნენ და თავად როგორი რეაქცია გქონდათ, როცა თქვენი შვილის პროფესიული არჩევანი შეიტყვეთ?

- ჩემს გადაწყვეტილებას მშობლები გაგებით შეხვდნენ, მხარში ამომიდგნენ... მათგან არანაირი წინააღმდეგობა არ შემხვედრია, პირიქით - ხელი შემიწყვეს. ხომ მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანს დაუჯერონ, ენდონ, არა? ჰოდა, ჩემს მშობლებს ასეთი დამოკიდებულება ჰქონდათ და თავადაც ასე ვარ განწყობილი: თუ ადამიანი საკუთარ გადაწყვეტილებაში დარწმუნებულია, მონდომებულია, სულ ამაზე ოცნებობს, ფიქრობს, ცხადია, მხარი უნდა დაუჭირო, მხარში ამოუდგე...

ჩემმა შვილმა საერთაშორისო სამართლის ფაკულტეტი დაამთავრა, წელს საჯარო მართვის ფაკულტეტს (მაგისტრატურას) ამთავრებს. მაგისტრატურის 1 სემესტრის განმავლობაში პოლონეთში სწავლობდა. მისი პროფესიული არჩევანი ჩემთვის მოულოდნელი არ ყოფილა - მერვე კლასიდან იცოდა, რომელი პროფესიის დაუფლება, რომელ სასწავლებელში სწავლა სურდა. იცოდა, რისკენ მიდიოდა და მიდის. როგორც შემიძლია, მხარში ვუდგავარ.

- მეორე შვილის შეძენისას მამობის პასუხისმგებლობა ალბათ უფრო მეტად გქონდათ შეგნებული, არა?

- კი, რა თქმა უნდა. ვასილი კესოს გაჩენიდან 9 წლის შემდეგ დაიბადა. მის გაჩენას უფრო მომზადებული შევხვდი. უკვე დიდი ასაკისაც ვიყავი, შემოსავალი, ცხოვრებაში ჩემი ადგილი და შვილის ყოლის გამოცდილება მქონდა.

- თქვენს ვაჟს რა ინტერესები აქვს?

- 14 წლის არის. ჯერ პროფესიული არჩევნის შესახებ არაფერს ამბობს. კარგი შვილია. წყალბურთითაა დაკავებული. ბიჭები ცოტათი ყალთაბანდები არიან ხოლმე, მაგრამ სწავლასთან დაკავშირებით ვასილს თავისმა დამ, რომელიც სკოლაშიც, უნივერსიტეტშიც წარჩინებით სწავლობდა, კარგი მაგალითი მისცა. ვასილიც ძალიან ცდილობს... პანდემიის დროს, უსკოლობით ბავშვები ცოტათი მოდუნდნენ, მაგრამ ონლაინ სწავლობდა. სამართლიანი ბავშვია - მომწონს....წაიკითხეთ სრულად