"ჯიბეში საცოლის ფოტო აღმოუჩინეს, რომელსაც აწერია: "დამიბრუნდი, დაგელოდები..." - იმ ჯარისკაცების ახალი სია, ვინც მე-2 მსოფლიო ომში უგზო-უკვლოდ დაკარგულებად მიიჩნეოდნენ

AMBEBI.GE, მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესის გათვალისწინებით, განაგრძობს მეორე მსოფლიო ომში უგზო-უკვლოდ დაკარგული ქართველების შესახებ ინფორმაციის მოძიებას. რამდენიმე ხნის წინ, ქერჩის კომისიამ მოგვაწოდა ქერჩის ბრძოლებში უგზო-უკვლოდ დაკარგული ერთ-ერთი ქართველის შესახებ ინფორმაცია, რომელსაც ოჯახის წევრი და ახლობელი არ გამოუჩნდა.

"2018 წელს მოგაწოდეთ ინფორმაცია ქერჩში ნაპოვნ ბიჭზე, კლიმენტი გიგლას ძე თავბერიძეზე, რომელიც წარმოშობით ჩოხატაურის რაიონის სოფელ ხიდისთავიდან იყო. მის შესახებ ინფორმაციას არავინ გამოეხმაურა... ახლა გავარკვიეთ, რომ დედისერთა ყოფილა - ჯიბეში საცოლის ფოტო აღმოუჩინეს, რომელსაც აწერია, "დამიბრუნდი, დაგელოდები..." ამდენი ადამიანის იდენტიფიცირებაზე გვიმუშავია და ასე არავისზე მტკენია გული. დედისერთა, უწვერულვაშო ბიჭი გაუშვეს ომში და მასთან ერთად დაიქცა მისი ოჯახიც..." - ამბობს ქერჩის კომისიის წარმომადგენელი სუსანა კირაკოზიანი.

აქვე გაგაცნობთ, იმ ქართველების გვარ-სახელებს, რომლებიც ტყვედ ჩავარდნის შემდეგ, ერთ-ერთ ყველაზე სასტიკ ტყვეთა ბანაკში, აუშვიცში გადაიყვანეს, საიდანაც უკან თითქმის ვერავინ ბრუნდებოდა.

ქართველი ემიგრანტი მეგი სტემპენ-გიუნტერი რამდენიმე თვის განმავლობაში მუშაობდა აუშვიცისა და ბოხოლთის არქივებში, რათა ათასობით დაღუპულ ტყვეთა შორის, ქართული გვარ-სახელებიც ეპოვნა.

გთავაზობთ იმ ადამიანების სიას, რომლებიც დღემდე უგზო-უკვლოდ დაკარგულად ითვლებოდნენ:

ვლადიმერ თადეოზის ძე გიორგაძე, დაბადებული 1922 წლის 20 აპრილს, ტყიბულის რაიონი სოფელ ჯვარისაში. დედის სახელი - ლიდია. ტყვედ ჩავარდა 1941 წლის 24 ივლისს. ბანაკი: შტალაგი VIII (308); ბანაკის ნომერი: 8231; გარდაიცვალა 1941 წლის 7 ნოემბერს, გარდაცვალების მიზეზად მითითებულია გულის სისუსტე. პირველადი დაკრძალვის ადგილი: აუშვიცი.

პავლე გიორგის ძე ბაგაური, დაბადებული 1921 წლის 8 სექტემბერს, საგარეჯოს რაიონის სოფელ რუსიანში. დის სახელია ეკატერინე, დედის - ბარბალე. ტყვედ ჩავარდა 1942 წლის 26 ივლისს. ბანაკი: შტალაგი VIII (318); ბანაკის ნომერი: 8055; გარდაიცვალა ფილტვების ანთებით, 1941 წლის 3 ნოემბერს. პირველადი დაკრძალვის ადგილი: აუშვიცი.

ნიკოლოზ ივანეს ძე გლუნჩაძე, დაბადებული 1917 წლის 20 ივლისს, ხაშურის რაიონის სოფელ სათივეში. დედა ევა შავიძე, მეუღლე ანა ხეთაგუროვა. ტყვედ ჩავარდა 1941 წლის 5 ივლისს. ბანაკი: შტალაგი VIII (308), ბანაკის ნომერი: 30140. გარდაიცვალა 1941 წლის 20 დეკემბერს. პირველადი დაკრძალვის ადგილი: აუშვიცი. მის დოკუმენტაციაში აღწერილია მისი გარეგნობაც - სიმაღლე: 171 სმ, შავი თმა, ყავისფერი თვალები. საუბრობდა ქართულ და რუსულ ენებზე.

ალექს სიმონის ძე კურტანიძე, დაბადებული 1919 წლის 15 აგვისტოს, ხაშურის რაიონის სოფელ ალიში. ტყვედ ჩავარდა 1941 წლის 6 ივლისს. ბანაკი: შტალაგი VIII (318); ბანაკის ნომერი: 7495; გარდაიცვალა 1941 წლის 13 ნოემბერს. პირველადი დაკრძალვის ადგილი: აუშვიცი.

გიორგი ვარლამის ძე ქათამაძე, დაბადებული 1920 წლის 20 იანვარს, თერჯოლის რაიონის სოფელ გოდოგანში. ტყვედ ჩავარდა, 1941 წლის 29 ივნისს. ბანაკი: შტალაგი VIII (318); ბანაკის ნომერი: 7958; გარდაიცვალა 1942 წლის 10 თებერვალს. პირველადი დაკრძალვის სავარაუდო ადგილი: აუშვიცი.

ნიკოლოზ მიხეილის ძე ყიფშიძე, დაბადებული 1914 წელს, ჭიათურის რაიონის სოფელ ნავარძეთში. მეუღლე - გუგულა ყიფშიძე. ტყვედ ჩავარდა 1942 წლის 14 ივლისს სევასტოპოლში. ბანაკი: შტალაგი VI კ (326); ბანაკის ნომერი: 70264 გარდაიცვალა 1942 წლის 12 დეკემბერს. დაკრძალვის სავარაუდო ადგილი: ბოხოლთი, გერმანია;

ნიკა ფილიმონის ძე კუბლაშვილი, დაბადებული 1909 წელს ტყიბულის რაიონის სოფელ ახალდაბაში. მეუღლე - კუბლაშვილი თამარა. ტყვედ ჩავარდა 1942 წლის 12 სექტემბერს. ბანაკი: შტალაგი 367; ბანაკის ნომერი: 12275. გარდაიცვალა 1942 წლის 30 დეკემბერს. პირველადი დაკრძალვის სავარაუდო ადგილი: ბოხოლთი.