სა­ქარ­თვე­ლო­ში გან­ვი­თა­რე­ბულ მოვ­ლე­ნა­თა­გან ბოლო დრო­ის ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე ხმა­უ­რი­ა­ნი ამ­ბა­ვი ჯერ არა­შე­ნე­ბულ "ნა­მახ­ვა­ნ­ჰესს" უკავ­შირ­დე­ბა, რომ­ლის მშე­ნებ­ლო­ბა­საც მო­სახ­ლე­ო­ბის ნა­წი­ლი ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბა. რამ­დე­ნი­მე დღის წინ მი­ღე­ბუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით, კაშხლის მშე­ნებ­ლო­ბა 9-დან 12 თვემ­დე დრო­ით გა­და­ი­დე­ბა. სა­ქარ­თვე­ლოს მა­ღა­ლი თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რე­ბი მი­უ­თი­თე­ბენ, რომ ჰესი უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი იქ­ნე­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს ეკო­ნო­მი­კუ­რი და ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის­თვის. პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრმა, ირაკ­ლი ღა­რი­ბაშ­ვილ­მა "ნა­მახ­ვა­ნ­ჰეს­ზე" ლა­პა­რა­კი­სას შემ­დე­გი გან­ცხა­დე­ბაც კი გა­ა­კე­თა: "დღეს ჩვე­ნი ქვეყ­ნის წი­ნა­აღ­მდეგ ჰიბ­რი­დუ­ლი ენერ­გე­ტი­კუ­ლი ომის გა­მოკ­ვე­თილ ნიშ­ნებს ვხე­დავთ".

ზო­გა­დად, სა­ქარ­თვე­ლოს ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის­თვის ჰე­სე­ბის მშე­ნებ­ლო­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ბა­ზე, გარე ძა­ლე­ბის ინ­ტე­რე­სებ­სა და კონ­კრე­ტუ­ლად "ნა­მახ­ვა­ნ­ჰეს­ზე" AMBEBI.GE-ს სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის ექ­სპერ­ტი, გი­ორ­გი გობ­რო­ნი­ძე ესა­უბ­რე­ბა.

- უპირ­ვე­ლეს ყოვ­ლი­სა, როცა ვლა­პა­რა­კობთ ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა­ზე, ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, ქვე­ყა­ნა­ში აღ­ნიშ­ნუ­ლი სა­კი­თხე­ბი ფუნ­და­მენ­ტუ­რად ნაკ­ვლე­ვი იყოს, გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან, რომ ენერ­გე­ტი­კუ­ლი უსაფრ­თხო­ე­ბა ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი უსაფრ­თხო­ე­ბის ერთ-ერთი უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი კომ­პო­ნენ­ტია, რა­ზეც და­მო­კი­დე­ბუ­ლია ქვეყ­ნის ეკო­ნო­მი­კუ­რი პო­ტენ­ცი­ა­ლი, მდგრა­დი გან­ვი­თა­რე­ბა და კი ბა­ტო­ნო, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა და ენერ­გო­უ­საფრ­თხო­ე­ბა სა­ხელ­მწი­ფოს სრულ­ფა­სო­ვა­ნი და მდგრა­დი გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის ფუნ­და­მენ­ტუ­რი მნიშ­ვნე­ლო­ბი­საა. რაც შე­ე­ხე­ბა ჰე­სე­ბის მშე­ნებ­ლო­ბას, ჰე­სე­ბი, ისე­ვე, რო­გორც სხვა ენერ­გო­ო­ბი­ექ­ტე­ბი, რო­მე­ლიც სა­ხელ­მწი­ფოს სა­შუ­ა­ლე­ბას მის­ცემს, ენერ­გე­ტი­კუ­ლი რე­სურ­სე­ბი გარე ბაზ­რე­ბის­გან და­მო­უ­კი­დებ­ლად ჰქონ­დეს და ამ თვალ­საზ­რი­სით ნა­წი­ლობ­რივ მა­ინც იყოს თვითკმა­რი, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, სტრა­ტე­გი­უ­ლი და ფუნ­და­მენ­ტუ­რი მნიშ­ვნე­ლო­ბი­საა. თუმ­ცა, აქ რამ­დე­ნი­მე გა­რე­მო­ე­ბაა მხედ­ვე­ლო­ბა­ში მი­სა­ღე­ბი:

პირ­ვე­ლი, რომ ჰე­სე­ბი, ისე­ვე, რო­გორც თბო­ე­ლექტრო­სად­გუ­რე­ბი, მზის სად­გუ­რე­ბი და ქა­რის ელექტრო სად­გუ­რე­ბი, სა­ჭი­როა და არ იქ­ნე­ბო­და სწო­რი იმა­ზე ლა­პა­რა­კი, რომ ჩვენ ენერ­გე­ტი­კუ­ლი სიმ­ძლავ­რე­ე­ბი არ გვჭირ­დე­ბა, გან­სა­კუთ­რე­ბით იმ ფონ­ზე, როცა ჩვე­ნი ჰიდ­რო­ე­ნერ­გო რე­სურ­სე­ბის ძა­ლი­ან მცი­რე ნა­წილს, და­ახ­ლო­ე­ბით, 20%-ს ვი­ყე­ნებთ, მაგ­რამ ასე­ვე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ ამ თვალ­საზ­რი­სით უსაფრ­თხო­ე­ბის გან­მტკი­ცე­ბის პრო­ცეს­ში ჩვე­ნი ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი უსაფრ­თხო­ე­ბის ინ­ტე­რე­სის ჩვენ კი­დევ ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი კომ­პო­ნენ­ტი არ და­ვა­ზა­რა­ლოთ - ესაა იგი­ვე, გა­რე­მოს დაც­ვა, ბუ­ნებ­რი­ვი და ტექ­ნო­გე­ნუ­რი კა­ტას­ტრო­ფე­ბის თა­ვი­დან აცი­ლე­ბა და ა.შ. ასე რომ, ჩვენ თუ ერთ საქ­მეს ვა­კე­თებთ, არ უნდა გა­ვა­ფუ­ჭოთ სხვა და ეს ამ შემ­თხვე­ვა­ში ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ჰე­სის მშე­ნებ­ლო­ბა არ გა­მო­რი­ცხავს იმას, რომ ჰესი აშენ­დეს უსაფრ­თხოდ.

ასევე დაგაინტერესებთ

13:33 / 29-03-2021

"დღეს ჩვენ ვხედავთ ჰიბრიდული ენერგეტიკული ომის გამოკვეთილ ნიშნებს ჩვენი ქვეყნის წინააღმდეგ" - რა განაცხადა პრემიერმა "ნამახვანჰესზე"?

- რამ­დე­ნად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ზო­გა­დად, რომ სა­ქარ­თვე­ლო ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი იყოს და ამ თვალ­საზ­რი­სით, რა პრობ­ლე­მე­ბი გვაქვს, რა უნდა შე­იც­ვა­ლოს, რათა ამას მი­ვაღ­წი­ოთ?

- ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა ჩვენ­თვის სტრა­ტე­გი­უ­ლი მნიშ­ვნე­ლო­ბი­საა, გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან თუნ­დაც, რომ საკ­მა­ოდ რთულ რე­გი­ონ­ში ვართ. შევ­ხე­დოთ, ვინ არი­ან ჩვე­ნი პარტნი­ო­რე­ბი ამ თვალ­საზ­რი­სით - ჩვენ ძი­რი­თა­დად რუ­სულ, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნულ და თურ­ქულ ენერ­გო­რე­სურ­სებ­ზე ვართ და­მო­კი­დე­ბუ­ლი და სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, ვერც ერთი მათ­გა­ნი ჩა­ით­ვლე­ბა იმ პარტნი­ო­რად, რო­მელ­თა­ნაც შეგ­ვიძ­ლია, თავი 100%-ით უსაფრ­თხოდ ვიგ­რძნოთ - ეს ერთი მი­მარ­თუ­ლე­ბაა. მე­ო­რეა, რომ გვაქვს სიმ­ძლავ­რე­ე­ბი, თუნ­დაც ჰიდ­რო­რე­სურ­სე­ბის სა­ხით, რო­მე­ლიც შეგ­ვიძ­ლია გა­მო­ვი­ყე­ნოთ, რომ შე­ვამ­ცი­როთ ეს და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა და თუ ვერ ვიქ­ნე­ბით ბო­ლომ­დე და­მო­უ­კი­დებ­ლე­ბი, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ისიც, რომ მომ­წო­დებ­ლე­ბი მაქ­სი­მა­ლუ­რად დი­ვერ­სი­ფი­ცი­რე­ბუ­ლი გვყავ­დეს, რაც ჩვენს რე­გი­ონ­ში რთუ­ლად მი­საღ­წე­ვია. ამ ფონ­ზე კი­დევ უფრო მა­ღა­ლია ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ბა, ეს ერთ-ერთი სა­კი­თხია, რა­ზეც სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში კონ­სენ­სუ­სი უნდა არ­სე­ბობ­დეს, რად­გან ჩვენ გვჭირ­დე­ბა ის, რომ ენერ­გო­რე­სურ­სე­ბის გარ­კვე­უ­ლი ნა­წი­ლი მა­ინც (რად­გან ჩვენ არ გვაქვს ბუ­ნებ­რი­ვი აირი და ნავ­თო­ბი) ჩვე­ნი­ვე გვქონ­დეს და ეს ბო­ლომ­დე ათ­ვი­სე­ბუ­ლი იყოს.

- ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით რო­გო­რია რუ­სე­თის ინ­ტე­რე­სე­ბი ჩვენ მი­მართ?

- რუ­სე­თის ფე­დე­რა­ცი­ას ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვი, გა­სა­გე­ბი ეკო­ნო­მი­კუ­რი ინ­ტე­რე­სი აქვს. ეს არ არის მარ­ტო ინ­ტე­რე­სი სა­ქარ­თვე­ლოს მი­მართ ან სა­ქარ­თვე­ლოს წი­ნა­აღ­მდეგ, ესაა ინ­ტე­რე­სი უპირ­ვე­ლეს ყოვ­ლი­სა, რუ­სე­თის ფე­დე­რა­ცი­ის­თვის, რომ მას სურს, ჰქონ­დეს კონ­ტრო­ლი ენერ­გო­რე­სურ­სე­ბის რო­გორც მიმ­ღებ, ისე გა­მა­ნა­წი­ლე­ბელ სა­შუ­ა­ლე­ბებ­სა და რე­სურ­სებ­ზე, რომ იგი თვი­თონ იყოს ენერ­გო­რე­სურ­სე­ბის ძი­რი­თა­დი მიმ­წო­დე­ბე­ლი მსოფ­ლიო ბაზ­რის­თვის, ყო­ველ შემ­თხვე­ვა­ში, მისი საგ­რძნო­ბი ნა­წი­ლის­თვის. რაც უფრო მე­ტად არი­ან სხვა სა­ხელ­მწი­ფო­ე­ბი და­მო­კი­დე­ბულ­ნი რუ­სე­თის ფე­დე­რა­ცი­ის ენერ­გე­ტი­კულ რე­სურ­სებ­ზე, მით უფრო იოლი ხდე­ბა რუ­სე­თის­თვის მისი პო­ლი­ტი­კუ­რი დღის წეს­რი­გის იმპლე­მენ­ტა­ცია. შე­სა­ბა­მი­სად, აქ სა­უ­ბა­რი იმა­ზე, რომ რა­ღაც გან­სა­კუთ­რე­ბულ კონ­სპი­რა­ცი­ას ვა­წყდე­ბით, რო­მელ­ზეც მსჯე­ლო­ბა ძა­ლი­ან ჰი­პო­თე­ტუ­რი იქ­ნე­ბო­და, სწო­რი არ არის, რად­გან ეს ინ­ტე­რე­სი ძა­ლი­ან კონ­კრე­ტუ­ლი და გა­მო­ხა­ტუ­ლია - მოს­კო­ვი და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლია, რომ ის სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის ენერ­გო­რე­სურ­სე­ბის ძი­რი­თა­დი მომ­წო­დე­ბე­ლი იყოს და ჩვენ მას­ზე ვი­ყოთ და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, ისე­ვე, რო­გორც ნე­ბის­მი­ე­რი სხვა სა­ხელ­მწი­ფო იქ­ნე­ბა და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი, რომ მე­ზო­ბე­ლი ქვეყ­ნე­ბი მას­ზე ენერ­გე­ტი­კუ­ლად და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბი იყ­ვნენ. ანუ, აქ რა­ღაც გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი კი არა­ფე­რი ხდე­ბა, ეს ბუ­ნებ­რი­ვი მო­ცე­მუ­ლო­ბაა, რა­საც ყვე­ლა ქვე­ყა­ნა აკე­თებს, ვი­საც ენერ­გე­ტი­კულ რე­სურ­სებ­ზე წვდო­მა აქვს, რუ­სე­თი კი მსოფ­ლი­ო­ში ენერ­გო­რე­სურ­სე­ბის ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე მსხვი­ლი ექ­სპორ­ტი­ო­რია. თა­ვის­თა­ვად ცხა­დია, მას აღ­ნიშ­ნუ­ლი ამ­ბი­ცია აქვს, ისე­ვე, რო­გორც ეს აქვს აზერ­ბა­ი­ჯანს, ისე­ვე, რო­გორც ტე­რი­ტო­რი­უ­ლი თა­ვი­სე­ბუ­რე­ბე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ეს ამ­ბი­ცია თურ­ქეთ­საც აქვს, რომ იგი იყოს არა მხო­ლოდ ენერ­გო­რე­სურ­სე­ბის, არა­მედ ზო­გა­დად, მსოფ­ლიო ვაჭ­რო­ბა­ში ერთ-ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ჰაბი.

- კონ­კრე­ტუ­ლად "ნა­მახ­ვა­ნ­ჰესს" რომ შე­ვე­ხოთ, პრე­მი­ერ­მა ამა­ზე სა­უბ­რი­სას შემ­დე­გი გან­ცხა­დე­ბა გა­ა­კე­თა: "დღეს ჩვენ ვხე­დავთ ჰიბ­რი­დუ­ლი ენერ­გე­ტი­კუ­ლი ომის გა­მოკ­ვე­თილ ნიშ­ნებს ჩვე­ნი ქვეყ­ნის წი­ნა­აღ­მდეგ". და­ე­თან­ხმე­ბო­დით თუ არა ამ გან­ცხა­დე­ბას და რაში გა­მო­ი­ხა­ტე­ბა ეს?

- რო­დე­საც ვლა­პა­რა­კობთ ზო­გა­დად, ჰიბ­რი­დულ ომსა და ნე­ბის­მი­ე­რი ტი­პის უსაფრ­თხო­ე­ბის გა­მოწ­ვე­ვა­ზე, ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, ვი­ცო­დეთ, რო­გორ უყუ­რებს ამ გა­მოწ­ვე­ვას თვი­თონ სა­ხელ­მწი­ფო. ჩვენ იმ რე­ა­ლო­ბა­ში ვცხოვ­რობთ, რო­დე­საც სა­ხელ­მწი­ფოს მკა­ფი­ოდ გა­წე­რი­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ხედ­ვა ნა­ცი­ო­ნა­ლურ უსაფრ­თხო­ე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით არ გა­აჩ­ნია - ბო­ლოს და­ახ­ლო­ე­ბით 10 წლის წი­ნაა გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი ჩვე­ნი ეროვ­ნუ­ლი უსაფრ­თხო­ე­ბის კონ­ცეფ­ცია. თვი­თონ ტერ­მი­ნი "ჰიბ­რი­დუ­ლი ენერ­გე­ტი­კუ­ლი ომიც" რას შე­იძ­ლე­ბა ნიშ­ნავ­დეს - გა­სა­გე­ბია, რომ აქ პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრმა ალ­ბათ იგუ­ლის­ხმა ის, რომ ჩვენს ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბას ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბი­ან გარე ძა­ლე­ბიც, რაც იდე­ა­ში, ლო­გი­კუ­რია, მაგ­რამ მე­ო­რე მხრივ, არ შე­იძ­ლე­ბა, იქით წა­ვიყ­ვა­ნოთ სა­უ­ბა­რი, რომ ყვე­ლა ადა­მი­ა­ნი, ვი­საც სა­ქარ­თვე­ლო­ში პრო­ტეს­ტი აქვს ან გარ­კვე­ულ ინფრას­ტრუქ­ტუ­რულ პრო­ექ­ტებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით კი­თხვე­ბი უჩ­ნდე­ბა, მა­ინ­ცდა­მა­ინც ამ უცხო ქვეყ­ნის პო­ლი­ტი­კუ­რი დღის წეს­რი­გის გან­მა­ხორ­ცი­ე­ლე­ბე­ლია.

რას­თან და­კავ­ში­რე­ბი­თაა "ნა­მახ­ვან­ზე" კი­თხვე­ბი? პირ­ვე­ლი კი­თხვე­ბი მა­ინც უსაფრ­თხო­ე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ჩნდე­ბა, რამ­დე­ნად იქ­ნე­ბა მო­სახ­ლე­ო­ბა და სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და­ცუ­ლი იმის­გან, რომ არ მოხ­დე­ბა გარ­კვე­უ­ლი ტექ­ნო­გე­ნუ­რი კა­ტას­ტრო­ფა, რო­დე­საც აღ­ნიშ­ნუ­ლი ობი­ექ­ტი აშენ­დე­ბა. მით უმე­ტეს, კომ­პა­ნია, რო­მე­ლიც მო­ცე­მულ ობი­ექტს აშე­ნებს, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში მა­ღალ ნდო­ბას არ იწ­ვევს. ჩვენ ნა­ნა­ხი გვაქვს მის მიერ გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი ერთი პრო­ექ­ტი, ეს უკვე აჭა­რა­ში აშე­ნე­ბუ­ლი ჰიდ­რო­ე­ლექტრო სად­გუ­რია, სა­დაც სა­მი­დან ორი გვი­რა­ბი ჩა­მო­ი­შა­ლა და მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ჰე­სის მშე­ნებ­ლო­ბა 2 წლის წინ დას­რულ­და, ის დღემ­დე არ ფუნ­ქცი­ო­ნი­რებს და არ იძ­ლე­ვა იმ შე­დეგს, რა შე­დე­გიც მას უნდა მო­ე­ტა­ნა.

აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ლო­გი­კუ­რია, როცა კი­თხვე­ბი ჩნდე­ბა და უმ­ჯო­ბე­სია, სა­ხელ­მწი­ფომ იმა­ზე იმუ­შა­ოს, რომ ასეთ კი­თხვებს ელე­მენ­ტა­რუ­ლად, გა­ე­ცეს პა­სუ­ხი. როცა ლა­პა­რა­კო­ბენ, რომ შეც­დო­მე­ბი იქნა დაშ­ვე­ბუ­ლი, უკაც­რა­ვად და, ეს შეც­დო­მე­ბი აქაც რომ არ იქ­ნე­ბა დაშ­ვე­ბუ­ლი, ამის­გან ჩვენ და­ზღვე­ულ­ნი ვართ?

ერ­თია, რომ გვჭირ­დე­ბა სიმ­ძლავ­რე­ე­ბი, მაგ­რამ რო­გორც უკვე აღ­ვნიშ­ნე, ეს სიმ­ძლავ­რე­ე­ბი იმავდრო­უ­ლად, უსაფრ­თხო უნდა იყოს - მე არ უნდა მქონ­დეს იმის შიში, რომ ჰესი როცა აშენ­დე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა, ერთ დღეს და­ვიტ­ბო­რო იმის გამო, რომ ვი­ღა­ცას რა­ღაც შე­ე­შა­ლა, მა­გა­ლი­თად, ვერ გათ­ვა­ლა, რა სიმ­ყა­რის უნდა ყო­ფი­ლი­ყო კაშ­ხა­ლი, რო­გო­რი უნდა ყო­ფი­ლი­ყო გვი­რა­ბი და ა.შ. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ნე­ბის­მი­ერ შემ­თხვე­ვა­ში, საფრ­თხე­ე­ბი უნდა გა­მოვ­რი­ცხოთ და სა­ზო­გა­დო­ე­ბის პრო­ტეს­ტიც უპირ­ვე­ლეს ყოვ­ლი­სა, აქე­თაა მი­მარ­თუ­ლი.

მედ­ლის მე­ო­რე მხა­რეა, რომ ასე­ვე ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის სხვა ინ­ტე­რე­სიც, რო­გო­რი­ცაა იგი­ვე, მათი სა­კუთ­რე­ბის უფ­ლე­ბა, მათი ქო­ნებ­რი­ვი უფ­ლე­ბე­ბი, და­ცუ­ლი იყოს. მივ­დი­ვართ მე­სა­მე პრობ­ლე­მამ­დეც - რა­ტო­მაა მთავ­რო­ბის მი­მართ ასე­თი უნ­დობ­ლო­ბა? იმი­ტომ, რომ ჩვენ ვხე­დავთ, რომ ინფრას­ტრუქ­ტუ­რუ­ლი პრო­ექ­ტე­ბის უდი­დე­სი ნა­წი­ლი ბოლო პე­რი­ოდ­ში, გარ­კვე­უ­ლი ხარ­ვე­ზე­ბით გან­ხორ­ცი­ელ­და. ხში­რად ჩვენ რა­ღაც პრო­ექ­ტებს მეც­ნი­ე­რუ­ლი გათ­ვლე­ბის­გან და­მო­უ­კი­დებ­ლად ვა­კე­თებთ, არ ვუს­მენთ სპე­ცი­ა­ლის­ტებს და შემ­დეგ უფრო რთუ­ლი და მძი­მე შე­დე­გე­ბის წი­ნა­შე ვდგე­ბით.

სამ­წუ­ხა­რო რე­ა­ლო­ბაა ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში ის, რომ გა­რე­მოს დაც­ვის პო­ლი­ტი­კა ზო­გა­დად, უგუ­ლე­ბელ­ყო­ფი­ლი იყო და ის არ გა­ნი­ხი­ლე­ბო­და სრულ­ფა­სოვ­ნად, რო­გორც ეროვ­ნუ­ლი უსაფრ­თხო­ე­ბის პო­ლი­ტი­კის ნა­წი­ლი, არა­და, ეს ეროვ­ნუ­ლი უსაფრ­თხო­ე­ბის პო­ლი­ტი­კის ერთ-ერთი ფუნ­და­მენ­ტუ­რი კომ­პო­ნენ­ტია, რად­გან საქ­მე ადა­მი­ა­ნის სა­ცხოვ­რე­ბელ გა­რე­მოს შე­ე­ხე­ბა, ადა­მი­ა­ნებს კი სრუ­ლი უფ­ლე­ბა აქვთ, ნე­ბის­მი­ე­რი საფრ­თხის შე­სა­ხებ იცოდ­ნენ, რაც მათ შე­იძ­ლე­ბა, გა­რე­მო­დან და­ე­მუქ­როს. სწო­რედ ამა­ზეა ლა­პა­რა­კი, რომ ეს კი­თხვის ნიშ­ნე­ბი თუ მო­იხ­სნე­ბა, თუ შე­მო­ვა კომ­პა­ნია, რო­მელ­საც წარ­მა­ტე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბის დიდი ის­ტო­რია ექ­ნე­ბა, თუ ჯე­რო­ვა­ნი ექ­სპერ­ტუ­ლი კვლე­ვე­ბი ჩა­ტარ­დე­ბა და თუ მო­სახ­ლე­ო­ბის ინ­ტე­რე­სი ბო­ლომ­დე გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა, არ მგო­ნია, ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა იმის წი­ნა­აღ­მდე­გი იყოს, რომ ქვე­ყა­ნას ენერ­გო­სიმ­ძლავ­რე­ე­ბი გა­აჩ­ნდეს.

არას­წო­რია ასე­თი მიდ­გო­მა, რომ ხალ­ხი ენერ­გო­და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ გა­მო­დის და ადა­მი­ა­ნე­ბი სა­კუ­თა­რი ქვეყ­ნის წი­ნა­აღ­მდეგ ჰიბ­რი­დუ­ლი ომის ნა­წილ­ნი არი­ან. ეს პრობ­ლე­მა ჰქონ­და სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ლი­ტი­კურ კლასს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის მო­პო­ვე­ბის დღი­დან - ყვე­ლას, ვინც მმარ­თვე­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ელი­ტის მიერ შე­მო­თა­ვა­ზე­ბულ მე­ინ­სტრი­მულ იდე­ას არ ეთან­ხმე­ბა, ვე­ძა­ხით სა­ხელ­მწი­ფოს მტერ­სა და მო­ღა­ლა­ტეს, მა­შინ, რო­დე­საც შე­იძ­ლე­ბა, მო­ის­მი­ნოს ადა­მი­ან­მა კრი­ტი­კა და გა­ი­გოს, რა­შია პრობ­ლე­მა.

სულ მცი­რე, თვი­თო­ნაც უნდა გა­უჩ­ნდეთ კი­თხვე­ბი - მე არ მგო­ნია, რო­მე­ლი­მე ნა­ცი­ო­ნა­ლურ ხე­ლი­სუ­ფალს აწყობ­დეს ასე­თი რამ, რომ გან­ხორ­ცი­ელ­დეს გი­გან­ტუ­რი ჰე­სის პრო­ექ­ტი, რო­მე­ლიც შემ­დეგ ასე­უ­ლო­ბით ან ათასე­უ­ლო­ბით მო­ქა­ლა­ქის სი­ცო­ცხლეს და ჯან­მრთე­ლო­ბას საფრ­თხეს შე­უქ­მნის. მთავ­რო­ბამ უნდა წარ­მო­ად­გი­ნოს ყვე­ლა გა­რან­ტია იმი­სა, რომ პრო­ექ­ტი, რო­მე­ლიც ხორ­ცი­ელ­დე­ბა, 100%-ით უსაფრ­თხოა - აქ სა­უ­ბა­რი არაა 99%-იან უსაფრ­თხო­ე­ბა­ზეც, რად­გან ეს არაა თუნ­დაც, გა­ზე­თე­ბის გა­სა­ყი­დი ჯი­ხუ­რის ჩად­გმა რო­მე­ლი­მე პარკში, აქ ლა­პა­რა­კია ჰიდ­რო­ე­ლექტრო სად­გურ­ზე, რომ­ლის პა­ტა­რა ავა­რი­ა­საც შე­იძ­ლე­ბა, საკ­მა­ოდ სე­რი­ო­ზუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი მოჰ­ყვეს რო­გორც გა­რე­მოს­თვის, ისე - ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის.