"სიხისტე, რომელსაც წულუკიანი აქამდე ავლენდა, კულტურაში არ გამოადგება" - რას ფიქრობენ ახალ მინისტრზე და რას ურჩევენ მას კულტურის წარმომადგენლები?

საქართველოს კულტურის, სპორტისა და ახალგაზრდობის მინისტრად თეა წულუკიანი დაინიშნა. თეა წულუკიანი მინისტრის უფლებამოსილების შესრულებას უკვე შეუდგა. საზოგადოების გარკვეულ ნაწილში მისი მისამართით კრიტიკული მოსაზრებები ჯერ კიდევ მის ამ თანამდებობაზე დანიშვნამდეც აქტიურად ისმოდა. ambebi.ge კულტურის სფეროს წარმომადგენლებს დაუკავშირდა და სთხოვა აზრის გამოთქმა კულტურის ახალ მინისტრზე. ვნახოთ ხელოვნების წარმომადგენლები რას სთოვენ, ან რას ურჩევენ ახალ მინისტრს?

ნანა შონია, მსახიობი:

- თეას კულტურის მინისტრობას მივესალმები, მის დანიშვნას დადებითად ვაფასებ, იმიტომ, რომ ვიცნობ. ის არის ადამიანი, რომელსაც კარგად ესმის კულტურა და იცის მისი ფასი. ნამდვილად ხვდება იმას, რომ ეს სფერო საქართველოსთვის წამყვანია, რადგანაც ჩვენი ხელოვნება დიდი განძია.

- რას სთხოვდით მინისტრს, რას მიაქციოს ყურადღება?

- ძალიან რთული სფეროა, მგონია, რომ მას დიდი სირთულეები შეხვდება, რაც უკვე ჩანს კიდეც. მგონი, ის ასეც აპირებს, მაგრამ მაინც ვეტყოდი, - მოუსმინოს ხელოვანებს. ისეთი ადამიანი და ისეთი მოაზროვნეა, რომ, დარწმუნებული ვარ, მართლაც ყველას მოუსმენს, - თეას ასე ვიცნობ.

მის კულტურის მინისტრობაზე ერთი ამბავი რომ არის ატეხილი, საერთოდ არ მესმის, ეს რატომ ხდება? ადამიანს ჯერ არაფერი გაუკეთებია და ეს აჟიოტაჟი რა საჭიროაა?!. ვაცალოთ, ვნახოთ, რას იზამს...

თეონა ჯორბენაძე, პროდიუსერი:

- ზოგადად არ ვიზიარებ იმ მოსაზრებას, რომ კარგ მენეჯერს არ შეუძლია მართოს ის სფერო, რომელიც მისთვის უცხოა, მაგრამ კულტურა ამ საერთო ფორმულაში ვერასდროს ჩაჯდება, მით უფრო, საქართველოში. არტისტებთან და ხელოვანებთან ურთიერთობა სრულიად ცალკე ცოდნა და გამოცდილებაა, თუ არ გიყვარს ისინი და თუ არ აფასებ მათ მიერ შექმნილს, თუ დიპლომატიურად არ გათვლი თითოეულ სიტყვას და ნაბიჯს, არაფერი გამოგივა. მენეჯერულ უნარ-ჩვევებზე უფრო მთავარი პიროვნული დამოკიდებულებაა.

ცხადია, ის სიხისტე, რომელსაც თეა წულუკიანი იუსტიციის მინისტრობის დროს ავლენდა, კულტურის მინისტრობისას არ გამოადგება. ძალიან ბევრი პრობლემაა ამ სფეროში განსაკუთრებით პანდემიის შემდეგ, ფაქტობრივად, აღსადგენია ყველაფერი, რეგულაციები დასახვეწი. არტისტების დიდი ნაწილი უფუნქციოდ არის უკვე ერთი წელია. კრიზისიდან გამოსვლის კომპლექსური სტრატეგიაა საჭირო, უნდა შემუშავდეს კანონი ქველმოქმედების შესახებ და ბიზნესსექტორს კულტურის პროექტების დაფინანსების მოტივაცია გაუჩნდეს.

ჩვენი სავიზიტო ბარათი ქართული კულტურაა და ისე მოხდა, რომ მსოფლიო აღიარების თითქმის ყველა ქართველი ხელოვანი რადიკალურად არის განწყობილი დღევანდელი ხელისუფლების მიმართ. დიდ უგუნურებად მიმაჩნია, ვინც კი გაგაკრიტიკებს, ყველას "ნაცი“ დაუძახო, იმის ნაცვლად, რომ მოუსმინო და მისი გამოცდილება და კონტაქტები ქვეყანას მოახმარო. ზიზღის პროპაგანდა უნდა დასრულდეს, ასევე ადამიანების დაყოფა და ყველა სფეროს პოლიტიზირება, ამის ნაცვლად უნდა გაიწეროს კულტურის პოლიტიკა, რომელიც გამოგვიყვანს კრიზისიდან და ქვეყანას რეპუტაციულ და ფინანსურ სარგებელს მოუტანს.

დიმა ტატიშვილი, მსახიობი:

- არ ვიცი, კულტურის სფეროს იცნობს თუ არა. როგორც ვიცი, იუსტიციის მინიტრი იყო და იურისტია. მის სხვა განათლებაზე ინფორმაცია არ მაქვს.

- როგორც არტისტი რა საკითხის მოგვარებას სთხოვდით, ან რაიმეს ხომ არ ურჩევდით?

- ამის თქმა ერთი სიტყვით რთულია... ამ სფეროში ყველაფერი წესრიგში რომ არ არის, ფაქტია და ვიმეორებ, ასე ერთი სიტყვითაც ვერ ითქმება... ისე კი, სწორად გამიგეთ, რეალურად არ ვიცი, მისი დამოკიდებულება ამ სფეროსადმი, ამავე დარგში მისი შესაძლებლობები. ადამიანს ხომ იმის მიხედვით უნდა დაელაპარაკო, რის გაკეთების უნარიც აქვს. კონკრეტულად კი როგორ არის ეს ადამიანი ხელოვნებაში გარკვეული, რამდენად მნიშვნელოვანია მისთვის ეს სფერო, რა პრიორიტეტები აქვს, - ეს ჯერ არ ვიცი, არ მომისმენია, წარმოდგენა არ მაქვს. ამიტომ, ვერც კარგს ვიტყვი და ვერც - ცუდს.

ირმა სოხაძე, მომღერალი:

- საერთოდ მიკვირს და მწყინს, რომ რაც არ უნდა პოზიტიური მოხდეს, მაინც გამოჩნდება მოკირკიტე, რომელიც მასში იპოვის უარყოფითს. რაღაც ჩვევად გვექცა, ჯერ უნდა გავაკრიტიკოთ და მერე გავიგოთ, რა ხდება.

რაც შეეხება თეა წულუკიანის მინისტრობას, მივესალმები. ეს არის ევროპული განათლების მქონე, საკმაოდ დიდი გამოცდილების, მენეჯერული უნარებით აღჭურვილი ადამიანი, რომელიც, როგორც წყალი, ისე სჭირდება ჩვენს კულტურას.

ის, რაც ახლა ხდება ამ სფეროში, ეს უბედურებაა და კიდევ კაცმა არ იცის, რა ხდება... ამიტომ, ცოტა თანავუგრძნობ კიდეც და ვუსურვებ, მოერიოს ამ საშინელ სირთულეებს.

იცით, კიდევ რატომ მივესალმები მის კანდიდატურას? მიზანდასახულია, - მას ასე ვიცნობ და ვუყურებ, - რაღაცას რომ დაიწყებს, მგონია, ბოლომდე მიიყვანს, ყოველთვის იცის, რა უნდა და მაქსიმუმს აკეთებს. თავის საქმის ერთგულია. მეორე - ჩვენს სფეროში მნიშვნელოვანია, რომ ის არ არის არც მომღერალი, არც კომპოზიტორი, არც მხატვარი და არც რეჟიოსრი, რომ თავის სფეროს მეტი ლობირება გაუწიოს.

კულტურაში ბოლო 20 წლის განმავლობაში რაც ხდებოდა, ეს არაფერში ეწერება, - ვინ, სად, რას ექაჩებოდა, ვერ გაიგებდი. ამიტომ, ბევრი სფერო ჩაიძირა, დაიკარგა. ყველაფერს პანდემიას ნუ დავაბრალებთ. პრობლემები მანამდეც იყო. მგონია, რომ ქალბატონი თეა მალე გაერკვევა უკვე ამ სფეროში, როგორც გავიგე, აპირებს შეხვდეს კულტურის წარმომადგენლებს.

ერთ დღეში და ერთ თვეში ამ მძიმე სფეროში საქმის მოგვარება რთულია, ძალიან ჩასაფრებულები თუ არ ვიქნებით და ცოტა მოთმინებით აღვიჭურვებით, კარგი იქნება. ადამიანი ჯერ არ მოსულა და უკვე რაღაც პრეტენზიებს ვუყენებთ. იმედი მაქვს, თეა წულუკიანი ერთ-ერთი საუკეთესო კულტურის მინისტრი იქნება.

რატი ამაღლობელი, პოეტი:

- წულუკიანს ვერაფერს და არაფერს ვეტყოდი... არ მექნებოდა ასეთი პასუხი იმ შემთხვევაში, ისინი მხოლოდ ძალიან დიდი ფულის პატრონ ადამიანს რომ არ აღიარებდნენ. ხელოვნების წარმომადგენელ, ჩვეულებრივ ადამიანებს, ვფიქრობ, ხმა არ მიუწვდებათ ხელისუფლებასთან და განსაკუთრებით, წულუკიანთან.

ასე რომ, არანაირი აზრი არ აქვს რაიმეს თქმას, იმიტომ, რომ მათ დიდი ხანია, არ აინტერესებთ ეს ხმა. ჩაკეტეს სმენის, ხედვის ორგანოები საზოგადოებისთვის და გულისყური მხოლოდ "შუშის სასახლის“ ერთგულებისკენ აქვთ მიმართული. ამიტომ ტყუილად რატომ უნდა ვილაპარაკოთ?!