"საკუთარ შეცდომებზე ვერაფერიც ვერ ვისწავლე"  - მერაბ სეფაშვილი ოჯახზე, პანდემიასა და სინანულზე

მერაბ სეფაშვილთან ინტერვიუ რამდენჯერმე გადამედო. როგორც თავად ამიხსნა, ახალ ალბომზე მუშაობდა და სტუდიაში ბევრ დროს ატარებდა. რას ამბობენ მასზე ახლობლები და ოჯახის წევრები, რის გამო იღებდა საყვედურებს, რა არის მისთვის ბედნიერება, სიყვარული, თავისუფლება, რამდენად ხშირად მიდის რისკზე, რა არ მოსწონს საკუთარ ხასიათში და რას თვლის თავის ყველაზე დიდ სისუსტედ? - ამ ყველაფერს მის მიერ დასრულებული წინადადებებიდან შეიტყობთ.

- დაბადების თარიღი...

- ...1961 წლის 15 ოქტომბერი.

- ბავშვობაში მინდოდა გამოვსულიყავი...

- ...ვერ ვიხსენებ, რაიმეზე ვფიქრობდი თუ არა, კონკრეტული სფეროს მიმართ ინტერესი არ მქონია.

- ჩემზე ამბობენ...

- ...ახლობლები ამბობენ, რომ ვარ მეგობრული, ოჯახში თუ კარგად ვიქცევი, კარგს ამბობენ (იცინის). მათი მხრიდან ხაზგასმა ჩემს ფეთქებად ხასიათზე ხდება ხოლმე.

- ჩემი პირველი წარმატება...

- ...იყო 14 წლის ასაკში, როცა გამოვედი და დიდ სცენაზე პირველად ვიმღერე. ძალიან სასიამოვნო და ამაღელვებელი მომენტი იყო. უცნაური განცდა მქონდა, ეს გახლდათ განსხვავებული, თუმცა, არა - უცხო.

- ჩემს წარმატებაში ყველაზე დიდი წვლილი მიუძღვით...

- ...მშობლებს, სიმღერის ნიჭი მათგან გენეტიკურად მერგო. შემდეგ - სხვადასხვა ადამიანს, რომლებიც ცხოვრების გზაზე შემხვდნენ. ჩემზე კონკრეტულად ვინმე პიროვნებას არ უმუშავია. დამეთანხმებით, ნიჭთან ერთად მნიშვნელოვანია შრომისმოყვარეობა და გამართლება. საკმაოდ იღბლიანი კაცი ვარ. ახლახან ჩემი ახალი ალბომი გამოვიდა, მასში შესულია ახალი და ძველი სიმღერები ახლებური შესრულებით. ვფიქრობ, მსმენელს მოეწონება.

- ცხოვრებას თავიდან რომ ვიწყებდე...

- ...შეიძლება მცირე კორექტივები შემეტანა, მაგრამ მაინც იმავენაირად ვიცხოვრებდი. უმეტეს შემთხვევაში, გადაწყვეტილებას გულით ვიღებდი და არა - გონებით. არასდროს არაფერი გამითვლია. ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე, შეუძლებელია, გულს, ემოციას არ მიენდო. რეზულტატს ასე უფრო იღებ. წაიკითხეთ სტატია სრულად