"საქართველოს მთავრობას ბელარუსისას არასდროს შევადარებ, თუმცა..." - რას ამბობს ამერიკელი გენერალი ანაკლიის პორტის პროექტის ჩავარდნასა და კრემლის ინტერესებზე

ევროპაში აშშ-ის სამხედრო ძალების ყოფილი ხელმძღვანელი, გენერალი ბენ ჰოჯესი რამდენიმე დღის წინ, "ტვიტერსა" და ამერიკულ გამოცემა The Hill-ში გამოქვეყნებულ სტატიაში "ელექტრონული კომუნიკაციების შესახებ" კანონში შეტანილ ცვლილებებს გამოეხმაურა. ჰოჯესმა გააკრიტიკა საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილება და აღნიშნა, რომ "კანონში კომუნიკაციების შესახებ" ცვლილებები, საინვესტიციო გარემოს მკვეთრად აზიანებს.

"პალიტრა მედიამ" გენერალთან ექსკლუზიური ინტერვიუ ჩაწერა და განიხილა როგორც კანონი, ისე ტელესაკომუნიკაციო კომპანია "კავკასუს ონლაინის" საქმის გარშემო მიმდინარე მოვლენები. AMBEBI.GE ბენ ჰოჯესთან ინტერვიუდან მთავარ ამონარიდებს გთავაზობთ:

• კანონი და პირდაპირი ინვესტიციები

"ტექნიკური კუთხით, ტელეკომუნიკაციების ექსპერტი არ ვარ, მაგრამ ამ საქმემ დამაინტერესა, რამდენადაც მჯერა, რომ პირდაპირი ინვესტიციები საქართველოსა და მთელ შავი ზღვის რეგიონში მნიშვნელოვანია. როდესაც ვხედავ შემთხვევას, რომელშიც საქრთველოს მთავრობა დგამს ნაბიჯებს პირდაპირი ინვესტიციების შესაზღუდად თუ მათთვის დაბრკოლების შესაქმნელად, ეს ჩემში შეშფოთებას იწვევს, ჩემი ფაქტებზე დაფუძნებული ეჭვების თანახმად კი, კრემლი, როგორც წესი, ამაში პირდაპირ თუ არაპირდაპირ მონაწილეობს ხოლმე.

საქართველოს მთავრობას ბელარუსას არასდროს შევადარებ, თუმცა მაშფოთებს, როცა პარლამენტი აფერხებს ან იღებს გადაწყვეტილებას ისეთი კანონმდებლობის გატარების შესახებ, რომელიც საქართველოს მასშტაბით თუ მისი გავლით საკომუნიკაციო შესაძლებლობებს შეზღუდავს ან შეაჩერებს.

კონკრეტულად ეს პროექტი ("რეგიონალური ციფრული ჰაბის პროექტი") მნიშვნელოვანი იყო, რადგან მოემსახურებოდა ევროპის ცენტრალურ აზიასთან დაკავშირებას, ინდოეთისა და პაკისტანის ჩართვით. ჩემი წარმოდგენით, სატელეკომუნიკაციო და სხვა კომპანიები, როგორიცაა მაგალითად, ამაზონი, მოინდომებდნენ, საქართველოში მონაცემთა ცენტრები განეთავსებინათ, იმის ნაცვლად, რომ ეს კავშირები რუსეთში თუ ირანში შესულიყო. ასე რომ, რა თქმა უნდა, ამის შეზღუდვა კრემლს აწყობს. სწორედ ესაა ჩემი შეშფოთების და, გულწრფელად რომ ვთქვა, იმედგაცრუების საგანი.

თითოეულ მთავრობას აქვს პასუხისმგებლობა და უფლება, საკითხების რეგულირება მოსახლეობის სასიკეთოდ მოახდინოს, იქნება ეს საგადასახადო მიზნებისთვის თუ კიბერუსაფრთხოების დაცვისთვის - ეს ნორმალური იქნებოდა. თუმცა, რამდენადაც შევისწავლე, არაფერი გამიგია ისეთი, რის მიხედვითაც შეიძლებოდა დასკვნა, რომ ასეთი რეტროაქტიული კანონმდებლობა ამგვარი მიზნების მისაღწევად იქნა მიღებული.

ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი საკითხი ინდივიდუალური კომპანია არ არის, ყველაზე დიდი საკითხია, თუ რატომ ჩანს ისე, თითქოს საქართველოს მართლა არ სურს ან არ ახალისებს უცხოურ პირდაპირ ინვესტიციებს დასავლეთიდან. რატომაა ასე? ეს ლოგიკას მოკლებულია. მხოლოდ კრემლი სარგებლობს იმით, რომ საქართველოში პირდაპირი ინვესტიცია არ იყოს, საქართველო ამით სარგებელს არ იღებს".

• ანაკლიის პორტის პროექტი

"ანაკლიის ღრმაწყლოვანი პორტის პროექტი გზას გახსნიდა უფრო დიდი და საკონტეინერო, მაგალითად, ჩინეთიდან მომავალი ტვირთებისთვის. რასაკვირველია, ეს საქართველოს ძალიან მნიშვნელოვანს გახდიდა. ევროპული, მაგალითად, დიდი ლოგისტიკური კომპანიები, როგორიცაა DHL, ან Amazon, იქ შექმნიდნენ ცენტრს ტრანსნაციონალური გადაზიდვისთვის. ეს დაზოგავდა მოწოდებისთვის საჭირო დროს, რუმინეთის კონსტანტას პორტს და მდინარე დუნაის დიდ მნიშვნელობას შესძენდა, ეს ყოველივე რუსეთისთვის გვერდის ავლით მოხდებოდა.

მაგრამ სამწუხაროდ, მთავრობამ თუ ხელისუფლებაში მყოფმა "ქართულმა ოცნებამ" კვლავ განაგრძო ამ საპორტო პროექტის განხორციელებისთვის დაბრკოლებების შექმნა. მიუხედავად იმისა, რომ ეკონომიკის სამინისტრომ განაცხადა, რომ ეს მთავარი პრიორიტეტია, ცხადია, ეს ასე არ არის. პრიორიტეტი რომ ყოფილიყო, განხორციელდებოდა კიდეც, მაგრამ ასე არ მოხდა. რა თქმა უნდა, ამის უკან კრემლი დგას, რადგან კრემლს არ სურს საქართველოს წარმატება; კრემლს არ სურს, ევროპულმა ქვეყნებმა ყურადღება მიაქციონ იმ ფაქტს, რომ რუსეთს კვლავ ოკუპირებული აქვს საქართველოს ტერიტორიის 20%. ამიტომ, ბოჭკოვანი კაბელის გამოყენების ეს პროექტი, რომელიც რუსეთს გვერდს უვლის, ასევე არ არის კრემლის ინტერესებში".

• კრემლის ინტერესები

"კრემლის ინტერესებში არ შედის, დასავლეთმა საქართველოს უსაფრთხოებას დიდი ყურადღება მიაქციოს. თუ გყავთ გერმანული, ჰოლანდიური, ფრანგული და იტალიური კომპანიები, ასევე, ამერიკული კომპანიები და ბიზნესსექტორი, რომელიც საქართველოში ინვესტიციებს ახორციელებენ, მაშინ, რა თქმა უნდა, ისინი ძალიან დაინტერესებულები იქნებიან საქართველოში არსებული მდგომარეობით უსაფრთხოებისა და სტაბილურობის თვალსაზრისით, და შეამჩნევენ, რომ რუსეთს საქართველოს 20% კვლავ ოკუპირებული აქვს. ისინი შეამჩნევენ, რომ რუსეთი კვლავ უკანონოდ იკავებს ყირიმს; პრეტენზიებს გამოთქვამს რუმინეთის გვერდით არსებულ წყალქვეშა რესურსებზე. ახლა ეს ყველაფერი თითქოს უკანა პლანზეა, მაგრამ თუ საქართველოში დასავლეთიდან ინვესტიციები იქნება, ეს დინამიკას შეცვლის. ბოლო რამ, რაც კრემლს სურს, ისაა, რომ დასავლეთმა ყურადღება მიაპყროს იმას, თუ რას აკეთებს თავის გარშემო რუსეთი".