ალბათ დაუჯერებელია, მაგრამ ჩვენს სინამდვილეში იყვნენ ადამიანები, რომელთაც პოპულარობის მისაღწევად არც სოციალური ქსელი დასჭირვებიათ და არც მედია. მათ შორის არის "პლეხანოველი მარინა". რამ გამახსენა? რა ვიცი, ზოგჯერ დგება მომენტი, როდესაც რაღაც "ამოგიტივტივდება" და ვეღარ იშორებ. ასე მაგალითად, "პლეხანოველი მარინა" ხშირად გამახსენდება ხოლმე, როდესაც თავისუფლების მოედანზე, მეტროსთან ჩავივლი, სადაც მარინა ხშირად მოწყალებას ითხოვდა.
გარეგნულად სულ მხიარული და სინამდვილეში, რაღაცნაირად სევდიანი "პლეხანოველი მარინა" თბილისმა დღემდე ვერ დაივიწყა. უბოროტო იყო, იმიტომაც გახდა ის თბილისის ნაღდი შვილი და საპატრონო. თორემ სინამდვილეში, თბილისში კახეთის ერთ-ერთი სოფლიდან ბედუკუღმართობას გამოექცა და პირველად ე.წ. კორტების ტერიტორიაზე შესახლდა ბარაკებში. თუმცა, ასეთ "დეტალებზე" ის არასოდეს ჰყვებოდა.
ის ყვებოდა თავის ნამდვილ ტკივილზე, რომელიც გამუდმებით "სჭამდა". ეს იყო ამბავი მის პირველ სიყვარულსა და შვილზე, რომელიც შეყვარებულმა ხელში შეატოვა. ამბობდა, მე მას ლიანა დავარქვი და ვიღაცებმა საბავშვო ბაღიდან მოიპარესო! იხილეთ სრულად