"თენგიზმა მითხრა, შვილი რომ გვყოლოდა, შენ ის ჩემზე მეტად გეყვარებოდაო" -  ქართველი იუმორისტის დიდი სიყვარულის ისტორია

გაუკვირდა რომ დავურეკე და ინტერვიუს ჩაწერა ვთხოვე, - ეს ჩემთვის დიდი პატივიც არის, ამ ვითარებაში რომ გაგახსენდით, ჩემთან შეხვედრა რომ მოინდომეთო, ხოლო რომ ვესტუმრე, თავიდანვე გამაფრთხილა, - მთელი ჩემი დარჩენილი ცხოვრება შემიძლია, სულ თენგიზზე ვილაპარაკო, ასე რომ, თქვენ ვერ გამიძლებთო. ცხადია, გავუძელი, გულისყურითაც მოვუსმინე და ამ თბილი, ასაკის მიუხედავად, შესანიშნავ ფორმაში მყოფი ქალბატონით აღფრთოვანებული წამოვედი შინ. დღეს მსახიობის, რეჟისორისა და მინიატურების სახელმწიფო თეატრის დამფუძნებელ-სამხატვრო ხელმძღვანელის - დაუვიწყარი თენგიზ ჩანტლაძისა და მისი მსახიობი მეუღლის - ზაირა ჩანტლაძის უსასრულო სიყვარულზე გიამბობთ, სიყვარულზე, რომელიც 1962 წელს ჩაისახა და სიკვდილმაც ვერაფერი დააკლო.

ზაირა ჩანტლაძე:

- თქვენ მოსვლამდე, ვერ წარმოიდგენთ, რამდენი ვილაპარაკე უკვე თენგოსთან და საკუთარ თავთან. სულ ასე ველაპარაკები, დღეს არ ვტოვებ. ამ ბოლო წელს რამდენიმე ოპერაცია გავიკეთე ორივე თვალზე და კიდევ მიკვირს, ჩემი ორი თვალი რამდენ ცრემლს უძლებს. წარმოიდგინეთ, 7 სექტემბერს 32 წელიწადი გახდება, რაც თენგო აღარ არის. არ არსებობს ისეთი დღე, რომ მე რამდენჯერმე არ ვიტირო გემრიელად, ეს თითქოს განმმუხტავს. იცით, რომ საფლავზე გასვლა შემძულდა? რამდენი ხანია, არ ვყოფილვარ. ასე მგონია, იქ რომ მივალ, შეურაცხყოფას მივაყენებ თენგიზს იმიტომ, რომ თენგიზი ჩემთან არის, არსად წასულა...

- როგორ გაიცანით ერთმანეთი და როდის შეიყვარეთ, თქვენზე დიდი იყო, ხომ?

- 5 წლით დიდი იყო. თეატრალური ინსტიტუტი (ახლანდელი თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი) რომ დავამთავრე, ცნობილმა რეჟისორმა ვასო ყუშიტაშვილმა, რომელიც იმხანად სოხუმის თეატრში მოღვაწეობდა, ჩვენი სადიპლომო სპექტაკლები რომ ნახა, რეჟისორ ანტონ თავზარაშვილის დრამის სამსახიობო ჯგუფიდან 5-6 ბავშვი აგვარჩია და სოხუმის თეატრში მიგვიწვია. ეს ამბავი დღემდე საამაყოდ მაქვს. სოხუმში დედამ წამიყვანა, მაგრამ იქ არავინ დაგვხვდა. მე და დედა სასტუმროში დავბინავდით. ნორმალური გარეგნობა მქონდა და ვიღაცებმა რომ გაიგეს, თბილისიდან თეატრში სამუშაოდ ვიყავი ჩასული, ხან ვინ მირეკავდა სასტუმროს ნომერში და ხან ვინ. დედა შეშინდა, აქ ვერ დაგტოვებო და თბილისში წამომიყვანა. რადგან განაწილებით არ დავრჩი, დავისაჯე და აღარსად მიმიწვიეს. თენგიზს ჩემი ცხინვალელი ჯგუფელი ფატიმა კოჩმაზოვა იცნობდა და როცა ერთმანეთს შეხვედრიან, თენგიზს უთხოვია, თეატრალურ ჯგუფს ვაკეთებ ფილარმონიაში და შენი გამოშვებიდან ვინმეს გაუწიე რეკომენდაციაო. მოკლედ, ერთმანეთს ჩემი ჯგუფელის, მოგვიანებით ცნობილი ჟურნალისტის, ნანა ჯაფარიძის სახლში შევხვდით. თენგიზმა გაგვაცნო თავისი პროგრამა, ძალიან მოგვეწონა, მაგრამ... მე თენგო უფრო მომეწონა, ვიდრე პროგრამა... ამას ვაღიარებ. იმ ოჯახში გაგვიმასპინძლდნენ, მერე მაგნიტოფონიც ჩავრთეთ. ბლუზზე ვგიჟდები და იმ დღესაც მე და თენგომ სწორედ ბლუზზე ვიცეკვეთ. მისი თქმით, ცეკვისას ძალიან მივახლოვებივარ და მერე სულ მაყვედრიდა, შენ იაქტიურეო. იქიდან რომ გამოვედით, ჩემი და თენგოს გარდა ირგვლივ აღარავინ იყო, ყველა შემოგვცლოდა. ჭავჭავაძიდან შეროზიას ქუჩამდე ფეხით გამოვუყევით. ჩემს სახლთან ერთმანეთს კარგა ხანს არ დავემშვიდობეთ. დღეს მოკრძალებული ფერის პომადა მისვია და მაშინ საკმაოდ მკვეთრი ფერის მესვა. უცებ თენგომ გამომიცხადა: დღეიდან პომადას აღარ წაისვამ და აღარც სიგარეტს მოწევო! მე რატომღაც დავთანხმდი. იქვე დავთქვით, რომ მეორე დღეს მუსკომედიის თეატრის სპექტაკლზე წავსულიყავით, იმ თეატრის, სადაც წლების შემდეგ თენგომ სული დალია... ჯგუფი ფილარმონიაში შევიკრიბეთ. ფილარმონიასთან არსებული მინიატურების 10-კაციანი ჯგუფი ნელ-ნელა ისეთი პოპულარული გახდა, თენგიზ ჩანტლაძის სახელობის მინიატურების თეატრი ეწოდა და სახელმწიფო თეატრის სტატუსიც მიანიჭეს. მეც ამ დასთან ერთად გავიზარდე და არც არსად მიმუშავია, სხვა თეატრში. მე და თენგოც სულ ერთად ვიყავით, ერთნი.

- ოფიციალურად რატომ არ ქორწინდებიდით, ხელს რატომ არ აწერდით?

- მიუხედავად იმისა, რომ სიგარეტსაც თავი დავანებე და აღარც პომადას ვისვამდი, თენგო ფიქრობდა, რომ მე ძალიან ჯიუტი და მოუდრეკავი ვიყავი და ვიდრე თავის ჭუამდე არ მიმიყვანდა, მანამდე ასე ვიქნებოდით. არასდროს მიკითხავს, რატომ მითხრა თავიდანვე, პომადას აღარ წაისვამო. ხომ არ ფიქრობდა, რომ ასე ცოტათი ვულგარულად გამოვიყურებოდი?! წლების შემდეგ კი მითხრა, პომადას რატომ აღარ ისვამო და მაშინვე კითხვა შევუბრუნე, კი მაგრამ, შენ ხომ ამიკრძალე-მეთქი? ცოდვა გამხელილი სჯობს და, ხანდახან ახალგაზრდა მსახიობებთან ერთად ტუალეტში ჩუმად ვეწეოდი ხოლმე სიგარეტს. ოფიციალურად მხოლოდ 5 წლის შემდეგ დავქორწინდით, 11 მარტს გვქონდა ქორწილი. შვილები არ გვყავდა და თეატრიც და პირადი ურთიერთობაც ერთ ოჯახად გვქონდა. იხილეთ სრულად