"წიგნი სოფელსა და ბავშვობაზე, როგორც უმიზეზო სიხარულების დროზე" - "სხვა გურული დღიურები" უკვე წიგნის მაღაზიებშია

"ბიბლუსისა" და სხვა წიგნის მაღაზიათა თაროებს გიორგი კეკელიძის ახალი ნაწარმოები _ "სხვა გურული დღიურები" შეემატა. იგი მისი წინამორბედის - "გურული დღიურების" ერთგვარ გაგრძელებას, მასში აღწერილი ისტორიების "შიგნიდან დანახვის მცდელობას" წარმოადგენს და ავტორის თვალით დანახულ გურიას გვიჩვენებს.

წიგნი გამომცემლობა "პალიტა L-მა" გამოსცა, მისი რედაქტორი თამარ ჟურული გახლავთ, დიზაინერი კი სალომე საბანაძე.

გთავაზობთ ინტერვიუს გიორგი კეკელიძესთან:

_ ,,გურული დღიურები“, რომელიც 6 წლის წინ გამოიცა, უკვე ბევრი ადამიანის საყვარელ წიგნად იქცა და პირადად მეც, ჩემი არაერთი გურული მეგობრისთვის მიჩუქებია, როგორც მათთვის საინტერესო, გურიაში შეგროვებული ამბების კრებული. ამონარიდებს თქვენი წიგნებიდან სოციალურ ქსელშიც ხშირად ვადევნებთ ხოლმე თვალს და ერთგული მკითხველისთვის უკვე სასიამოვნო ფაქტია, რომ მალე მათ თაროს "სხვა გურული დღიურები" შეემატება. რას მოიცავს ეს „ცოტა უცნაური გაგრძელება“ და რაზეა მასში მოთხრობილი ამბები?

_ პირველ რიგში, უღრმესი მადლობა კეთილგანწყობისთვის. ზოგადად, ვფიქრობ, რომ დიდ პროზაში ძალები ჯერაც არ მომისინჯავს და ჩემი საუკეთესო ნამუშევრები ისევ პოეზიაში თუ მოიძებნება. თუმცა ,,გურული დღიურების’’ წარმატება მრავალმხრივ სასიამოვნო ამბავია. ეს გაგრძელება ერთგვარი დასასრულია ამ ციკლისა და მცდელობა, უფრო დისტანციურად დავინახო საკუთარი თავი, უფრო მკაცრად და მოურიდებლად.

_ ვინ არიან ნაწამოების მთავარი გმირები და რა ხდება მათ თავს?

_ მთავარი გმირი მე ვარ და ეს დაკვირვების პატარა წიგნია. საკუთარ თავზე და ასე, შიგნიდან, სხვა ადამიანებზე. მათზე, ვინც ჩემს ირგვლივ ცხოვრობდა, სოფელზე და გაძლების ხელოვნებაზე, ბავშვობაზე, როგორც უმიზეზო სიხარულების დროზე.

აქ პერსონაჟები ფრაგმენტულები არიან და ეს ფრაგმენტები ყველა ადამიანს შეუძლია, რომ აღმოაჩინოს, მათ შორის, საკუთარ თავში, ანაც - სხვაში. ეს გარდაუვალი ამბავია და ჩემი ოსტატობა ნაკლებ შუაშია. ჩვენ ამ ტკივილებში და სიხარულებში ერთმანეთს ვიმეორებთ.

_ აღნიშნეთ, რომ ეს არის „გურულ დღიურებში“ აღწერილი ისტორიების შიგნიდან დანახვის მცდელობა. როგორია ავტორის თვალით დანახული გურია?

_ გურია არის ღარიბი და ლამაზი, ღიმილით ძლიერი და თანაც, შიშით სავსე, მომავლის შიშით. პარადოქსების მხარეა მართლაც.

_ მსახიობმა მერაბ ნინიძემ თქვენს წიგნთან დაკავშირებით, აღნიშნა, რომ: „სხვა გურული დღიურები“ ადამიანის ცხოვრებაში იმ მომენტს იჭერს, როცა ვხვდებით, რომ გავიზარდეთ და ემოციებიც გამძაფრდა. დრო გავიდა და ჩვენ დაგვიგროვდა დანაკარგი, იმედგაცრუება. ეს უკვე ცხოვრების ის ეტაპია, სადაც არჩევანი აღარ გვაქვს, დაცული აღარ ვართ ტკივილისგან. თუმცა გვაქვს საძირკველი _ ჩვენი ბავშვობა, გვაქვს სითბო და გვყავს ადამიანები ირგვლივ, რომელთაც შეგვიძლია ჩვენი მოგონებები გავუზიაროთ ისე, როგორც ეს წიგნი გვიზიარებს ავტორის ჰუმანიზმს". ამ ასაკში როგორია გიორგი კეკელიძის ემოციები გურიის მიმართ და ბავშვობის წლების ნოსტალგია?

_ ჩვენ ბავშვობის ჯამი ვართ. ბავშვობამ განგვსაზღვრა და მის ექოდ მყოფები, იმ ტკივილებს და სიხარულებს ვიმეორებთ, იმ ოცნებების ასრულებას ვეჭიდებით. ხან ვმარცხდებით, ხან ვიმარჯვებთ და ორივე განცდა ჩუმად, ხანაც საკუთარი თავისგან დამალულადაც, ისევ ბავშვობასთან მიგვაქვს ,,სამსხვერპლოზე’’. გურია არის ადგილი, სადაც საკუთარი თავი გავიცანი და ადამიანად ყოფნა შევიგრძენი _ შესაბამისად, ის ხალხი, მოვლენები და გარემო მეც ვარ. საკუთარ თავზე ვწერ. საკუთარ თავს ვეჭიდები.

_ რა არის ჰუმანიზმის მთავარი „წყარო“ ადამიანში?

_ ადამიანად ყოფნის მთავარი ნიშანი მეორე ადამიანის შემჩნევა და გათვალისწინებაა. ეს რთული საქმეა, ძნელად აღსასრულებელი, მაგრამ ამ მიმართულებით ვარჯიში აუცილებელი საქმეა.

_ როგორია სიყვარული გურულად?

_ გურული სიყვარული მოულოდნელი და ცოტა გადარეულია. ამიტომაც, ძნელად მოსახელთებელი. სიტყვებისთვისაც.

_ წიგნის ყდის დიზაინში გამოყენებულია თქვენი მშობლების _ ზურაბ კეკელიძისა და გულნარა ჩხარტიშვილის ფოტოილუსტრაცია. რატომ შეარჩიეთ ის და რაიმე ისტორია თუ აქვს ამ ფოტოს? სად არის გადაღებული?

_ ეს ფოტო გადაღებულია მათი საქორწინო მოგზაურობისას და იშვიათი სურათია, სადაც ისინი ერთად არიან.

_ "სხვა გურული დღიურები" „პალიტრა L-ის “ მიერ გამოიცა, როგორც მწერლისთვის, რამდენად კომფორტული და სასიამოვნოა თქვენთვის ამ გამომცემლობასთან თანამშრომლობა?

_ ,,პალიტრა L-თან’’ მისი დაარსების დღიდან ვთანამშრომლობ. მისი დაბადებისთანავე გამოვიდა ჩემი და ჩემი მეგობრების მიერ ნათარგმნი ზღაპრების კრებული ,,ჯადოსნური კარი’’. მას შემდეგ, როგორც ავტორი და როგორც ეროვნული ბიბლიოთეკის ხელმძღვანელი, ამ გამომცემლობასთან არაერთხელ გადავიკვეთე. მიხარია, რომ გუნდი, პროფესიული აზრი ძალიან გაიზარდა და ზრდას არც ახლა წყვეტს.