წიგ­ნის ფეს­ტი­ვა­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რის მოყ­ვა­რუ­ლე­ბი­სათ­ვის ნამ­დვი­ლი დღე­სას­წა­უ­ლია, რო­მე­ლიც წელს ვირ­ტუ­ა­ლუ­რად პირ­ვე­ლად გა­ი­მარ­თე­ბა. 30 და 31 მა­ისს ვირ­ტუ­ა­ლუ­რი პა­ვი­ლი­ო­ნი დახ­ვდე­ბა მკი­თხველს ვებგ­ვერ­დზე www.biblusi.ge, სა­დაც ფას­დაკ­ლე­ბით მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნი ლი­ტე­რა­ტუ­რა იქ­ნე­ბა წარ­მოდ­გე­ნი­ლი სხვა­დას­ხვა გე­მოვ­ნე­ბის, ასა­კი­სა და ინ­ტე­რე­სე­ბის მი­ხედ­ვით.

გთა­ვა­ზობთ ტოპ 10 წიგნს, რომ­ლე­ბიც წიგ­ნის ვირ­ტუ­ა­ლუ­რი ფეს­ტი­ვა­ლის ფარ­გლებ­ში, აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა შე­ი­ძი­ნოთ:

ლუკა ბა­ქა­ნი­ძე - "მე­სა­მე ნა­პი­რი"

ლი­ტე­რატ­რუ­ლი პრე­მია „სა­ბას“ ლა­უ­რე­ა­ტი ავ­ტო­რის ლუკა ბა­ქა­ნი­ძის რო­მანს „მე­სა­მე ნა­პი­რი“ ქარ­თულ ლი­ტე­რა­ტუ­რულ კრი­ტი­კა­ში "კულ­ტუ­რუ­ლი გარ­ღვე­ვაც" კი უწო­დეს.

"მე­სა­მე ნა­პი­რი" უცხო ნა­პი­რია. ეს არის სამ­ყა­რო, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან შორ­საა და ძა­ლი­ან ახ­ლოს ჩვენ­გან. სამ­ყა­რო, სა­დაც მი­წის­ქვე­შა გა­და­სას­ვლე­ლე­ბის, მი­ტო­ვე­ბუ­ლი სკვე­რე­ბი­სა და პარ­კე­ბის, ქა­ლა­ქის ყვე­ლა­ზე შავ­ბნე­ლი ად­გი­ლე­ბის „ბა­ტონ-პატ­რონ­ნი“, მა­წან­წა­ლე­ბი, უსახ­ლკა­რო­ნი - ათა­სი ჯუ­რის ხალ­ხი ცხოვ­რობს - სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლი, მის­გან გა­რი­ყუ­ლი, ხში­რად სა­კუ­თა­რი ნე­ბით გა­ნა­პი­რე­ბუ­ლი. ეს არის მდუ­ღა­რე, ვე­ლუ­რი, შლე­გი ნა­პი­რი, დიდი სი­ბინ­ძუ­რით, და­ცე­მუ­ლო­ბით, ბო­რო­ტე­ბით, ცოდ­ვით და ამა­ვე დროს პირ­ველ­ქმნი­ლი უბი­წო­ე­ბით, დიდი სი­ფა­ქი­ზით, აღ­მაფ­რე­ნით, შე­მოქ­მედ­თან არ­ნა­ხუ­ლი სი­ახ­ლო­ვით და უწ­მინ­დე­სი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბით.

რო­მანს აქვს ყვე­ლა ნი­შა­ნი და ღირ­სე­ბა, თა­ნა­მედ­რო­ვე „მრავ­ლისმნახ­ვე­ლი“ მკი­თხვე­ლის გა­ო­ცე­ბა რომ შეძ­ლოს; ესაა სიღ­რმე, დი­ნა­მი­კუ­რო­ბა, აქ­ტუ­ა­ლუ­რო­ბა, ცო­ცხა­ლი სი­უ­ჟე­ტი, თუმ­ცა ზე­მოქ­მე­დე­ბის უპირ­ვე­ლე­სი ია­რა­ღი, ამ შემ­თხვე­ვა­ში, მთხრო­ბე­ლის ოს­ტა­ტო­ბა, გულ­წრფე­ლო­ბა და თე­მის სი­ახ­ლეა. „მე­სა­მე ნა­პი­რი“ მო­უ­ლოდ­ნე­ლო­ბით გა­გა­ო­ცებთ, ჩა­გა­ფიქ­რებთ, გა­ცი­ნებთ, და­გა­სევ­დი­ა­ნებთ, სხვა­ნა­ი­რად და­გა­ნახ­ვებთ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას და სა­კუ­თარ თავ­საც.

იაგო თვა­ლა­ბე­იშ­ვი­ლი - "გარ­და­სუ­ლე­ბი"

ლი­ტე­რა­ტუ­რუ­ლი კონ­კურ­სის „გახ­დი ბესტსე­ლე­რის ავ­ტო­რი 2018-ისა“ და პრე­მია „ლი­ტე­რას“ გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი, რო­მა­ნით „ტრან­სმუ­ტა­ცია“.

„გარ­და­სუ­ლე­ბი“ ახალ­გაზ­რდა ავ­ტო­რის რი­გით მე­ო­რე წიგ­ნია. ამ კრე­ბულ­ში შე­სუ­ლი მო­თხრო­ბე­ბი ბე­დის­წე­რის მიერ ერ­თმა­ნეთ­ში უც­ნა­უ­რად გა­და­ჯაჭ­ვულ სრუ­ლი­ად და­უ­ჯე­რე­ბელ ამ­ბებს გვიყ­ვე­ბა; აღ­წე­რი­ლია ადა­მი­ა­ნე­ბის გა­უ­საძ­ლი­სი ყოფა და ექ­სტრე­მა­ლუ­რი გა­რე­მოს ზე­გავ­ლე­ნით გა­შიშ­ვლე­ბუ­ლი, ყვე­ლა­ზე ბნე­ლი, სა­ზა­რე­ლი მხა­რე მათი არ­სე­ბო­ბი­სა...

„ქვეს­კნე­ლუ­რი თხზუ­ლე­ბე­ბი“ - ასე აფა­სებს ფი­ლო­სო­ფო­სი გი­ორ­გი მა­ი­სუ­რა­ძე ამ წიგნს და აღ­ნიშ­ნავს, რომ ავ­ტო­რი ყო­ველ­გავ­რი შე­ლა­მა­ზე­ბის გა­რე­შე გვე­სა­უბ­რე­ბა ჩვენს რე­ა­ლო­ბა­ზე.

წიგ­ნი გა­ფორ­მე­ბუ­ლია ავ­ტო­რი­სა­ვე შექ­მნი­ლი ილუსტრა­ცი­ე­ბით, გა­რეყდა­ზე და­ტა­ნი­ლია მი­სი­ვე ნა­ხა­ტი.

ელის ფე­ი­რინ­გი - "ღვი­ნის სიყ­ვა­რუ­ლით"

„ღვი­ნის სიყ­ვა­რუ­ლით“ ამე­რი­კე­ლი მწერ­ლის, ჟურ­ნა­ლის­ტი­სა და ბლო­გე­რის, ელის ფე­ი­რინ­გის წიგ­ნია.

ავ­ტო­რი მკი­თხველს ქარ­თუ­ლი ღვი­ნის შე­სა­ხებ და­უ­ვი­წყა­რი პორ­ტრე­ტე­ბით, პე­ი­ზა­ჟე­ბი­თა და სი­უ­ჟე­ტე­ბით მო­უ­თხრობს; მკი­თხვე­ლი მეღ­ვი­ნი­დან მეღ­ვი­ნეს­თან გა­და­დის და იქ­მნე­ბა ისე­თი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა, თით­ქოს ღვი­ნის გზას გა­დის და აღ­წე­რი­ლი მოვ­ლე­ნე­ბი მის თვალ­წინ ხდე­ბა.

ქარ­თუ­ლი ბუ­ნებ­რი­ვი ღვი­ნის აღორ­ძი­ნე­ბა წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბე­ბით სავ­სე პრო­ცე­სი იყო და დი­ნე­ბის სა­წი­ნა­აღ­მდე­გო ცურ­ვას ჰგავ­და. რამ­დე­ნი­მე მეღ­ვი­ნემ გზა მა­ინც გაჭ­რა, ჩვე­ნი მარ­ნე­ბი­სა­კენ მო­ა­ხე­და მსოფ­ლიო და გე­ნი­ა­ლუ­რი ქვევ­რის ღვი­ნო­ე­ბით გა­აკ­ვირ­ვა იგი! ეს წიგ­ნი სწო­რედ ამ ადა­მი­ა­ნებ­ზეა - ცო­ცხალ ლე­გენ­დებ­ზე! და ყვე­ლა იმ ქარ­თველ­ზე, რო­მელ­საც ამე­რი­კე­ლი ღვი­ნის მწერ­ლის მო­თხრო­ბი­ლი ამ­ბა­ვი, თა­ვი­სი ოჯა­ხი­სა და ღვი­ნის ის­ტო­რი­ას გა­ახ­სე­ნებს.

რუპი კა­უ­რი - "რძე და თაფ­ლი"

ინ­სტა­პო­ე­ზია - რით­მი­ა­ნი თუ ურით­მო ფრა­ზე­ბი ინ­სტაგ­რამ­ზე, 3,6 მი­ლი­ო­ნი გა­მომ­წე­რი და მი­ლი­ო­ნო­ბით მო­წო­ნე­ბა. რუპი კა­უ­რი ინ­დო­ეთ­ში და­ბა­დე­ბუ­ლი და კა­ნა­და­ში გა­და­სახ­ლე­ბუ­ლი ახალ­გაზ­რდა მწე­რა­ლი, პო­ე­ტი და ილუსტრა­ტო­რია. მისი პირ­ვე­ლი კრე­ბუ­ლი „რძე და თაფ­ლი“ 2014 წელს გა­მო­ვი­და. კრე­ბუ­ლი 30-ზე მეტ ენა­ზეა თარ­გმნი­ლი და 2,5 მი­ლი­ო­ნი ეგ­ზემპლა­რია გა­ყი­დუ­ლი.

ავ­ტო­რის გან­სა­კუთ­რე­ბულ პო­პუ­ლა­რო­ბას შე­მოქ­მე­დე­ბის ფორ­მატ­თან ერ­თად ხელი შე­უ­წყო იმ ფაქ­ტმაც, რომ ის წერს სო­ცი­ა­ურ ქსე­ლებ­ში მე­ტად აქ­ტუ­ა­ლურ თე­მებ­ზე, რო­გო­რი­ცაა სიყ­ვა­რუ­ლი, სექ­სი, უარ­ყო­ფა, ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი.

თუმ­ცა, რუპი კა­უ­რი ეხე­ბა უფრო რთულ სა­კი­თხებ­საც რო­გო­რია ძა­ლა­დო­ბა, სი­ლა­მა­ზის სტან­დარ­ტე­ბი და რა­სიზ­მი. მისი მთა­ვა­რი სიძ­ლი­ე­რე კი ის არის, რომ კა­უ­რის პო­ე­ზია ძა­ლი­ან გულ­წრფე­ლია და შო­რი­დან კი არ უვ­ლის თე­მებს, არა­მედ პირ­და­პირ ეხე­ბა.

შარ­ლო­ტა ბრონ­ტე - "მას­წავ­ლე­ბე­ლი"

მას­წავ­ლე­ბე­ლი შარ­ლო­ტა ბრონ­ტეს პირ­ვე­ლი რო­მა­ნია, რომ­ლის გა­მო­ცე­მა კარ­გა ხანს ვერ მო­ხერ­ხდა, რად­გან გა­მომ­ცემ­ლებ­მა და­ი­წუ­ნეს. რო­მა­ნი მწერ­ლის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დგომ, 1857 წელს და­ი­ბეჭ­და და მას­ში უკვე ჩანს XIX სა­უ­კუ­ნის ერთ-ერთი პუ­პუ­ლა­რუ­ლი რო­მა­ნის "ჯეინ ეა­რის" ავ­ტო­რის ნი­ჭი­ე­რე­ბა. "მას­წავ­ლებ­ლის" დაწ­რის იდეა მას ბრი­უ­სელ­ში და­ე­ბა­და, სა­დაც უცხო ენებს სწავ­ლობ­და.

წიგ­ნი აღ­წერს ახალ­გაზ­რდა მა­მა­კა­ცის, უი­ლი­ამ ქრიმ­სვორ­თის ამ­ბავს - ცხოვ­რე­ბა­ში ად­გი­ლის სა­პოვ­ნე­ლად მის ძი­ე­ბებს, ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბას და­მო­უ­კი­დე­ბელ, პრინ­ცი­პულ მა­მა­კა­ცად, რომ­ლის­თვი­საც გა­ცი­ლე­ბით მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ადა­მი­ა­ნის სუ­ლი­ე­რი სიმ­დიდ­რე, ვიდ­რე გა­რეგ­ნუ­ლი ბრწყინ­ვა­ლე­ბა - გო­ნი­ე­რი ახალ­გაზ­რდა მას­წავ­ლე­ბე­ლი მა­ლე­ვე მიხ­ვდა, რომ რაც ბრწყი­ნავს, ყო­ველ­თვის ოქრო არ არის.

ელიფ შა­ფა­ქი - "ხუ­როთ­მო­ძღვრის შე­გირ­დი"

თურ­ქი მწერ­ლის ელიფ შა­ფა­ქის მო­რიგ რო­მან­ში, თქვე­ნი მას­პინ­ძე­ლია შუა სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის სტამ­ბო­ლი, ჯა­დოს­ნუ­რი, ფე­რა­დო­ვა­ნი, იდუ­მა­ლე­ბით მო­ცუ­ლი, ბოს­ფო­რის პი­რას ნე­ბივ­რად გა­წო­ლი­ლი ქა­ლა­ქი, კაც­თა ბე­დის მჭე­დე­ლი, შე­მოქ­მედ­თა ას­პა­რე­ზი... იგი თქვენ თვალ­წინ გლო­ვობს და ზე­ი­მობს, ლო­ცუ­ლობს და იწყევ­ლე­ბა, ფუ­ფუ­ნე­ბა­ში ეფ­ლო­ბა და სი­ღა­ტა­კის მწა­რე პურს ჭამს, იწ­ვის და დი­დოს­ტა­ტის ხე­ლით კვლავ შენ­დე­ბა!

პერ­სო­ნაჟ­თა უმ­დიდ­რე­სი გა­ლე­რეა: სუ­ლე­ი­მან დი­დე­ბუ­ლი და მისი მემ­კვიდ­რე­ე­ბი, ევ­რო­პე­ლი ელ­ჩე­ბი თუ მო­ხე­ტი­ა­ლე ბო­შე­ბი, სუფი დერ­ვი­შე­ბი თუ ჰა­რამ­ხა­ნის ტურ­ფე­ბი... და ამ გა­ლე­რე­ის გვირ­გვი­ნი – სტამ­ბო­ლის ლე­გენ­და­რუ­ლი აღმშე­ნე­ბე­ლი კოჩა მი­მარ სი­ნა­ნი!

ოდრი ნი­ფე­ნე­გე­რი - "დრო­ში მოგ­ზა­უ­რის ცოლი"

ამე­რი­კე­ლი მწერ­ლის ოდრი ნი­ფე­ნე­გე­რის სა­დე­ბი­უ­ტო რო­მა­ნი 2003 წელს გა­მო­ვი­და. ავ­ტორ­მა ძლი­ე­რი სა­სიყ­ვა­რუ­ლი იმედ­გაც­რუ­ე­ბა გა­ნი­ცა­და, რო­დე­საც წიგნ­ზე მუ­შა­ო­ბა და­ი­წყო. სწო­რედ ეს იყო ჰენ­რი­სა და კლე­რის ის­ტო­რი­ის მა­მო­ტი­ვი­რე­ბე­ლი. რო­მა­ნი, რო­მე­ლიც სა­მეც­ნი­ე­რო ფიქ­ცი­ი­სა და რო­მან­ტიზ­მის სა­ინ­ტე­რე­სო ნა­ზა­ვია, და­გა­ფიქ­რებთ ისეთ სა­კი­თხებ­ზე, რო­გო­რი­ცაა სიყ­ვა­რუ­ლი, და­კარ­გვა, თა­ვი­სუ­ფა­ლი ნება.

სა­ინ­ტე­რე­სოა ის ფაქ­ტიც, რომ ნი­ფე­ნე­გერს, რო­გორც ახალ­ბე­და ავ­ტორს, ლი­ტე­რა­ტუ­რუ­ლი აგენ­ტის მო­ძებ­ნა გა­უ­ჭირ­და. თუმ­ცა მწე­რა­ლი არ და­ნებ­და და წიგ­ნი გა­მოს­ვლის­თა­ნა­ვე გახ­და ბესტსე­ლე­რი. მოკ­ლე პე­რი­ოდ­ში, მისი 2,5 მი­ლი­ო­ნი ეგ­ზემპლი­ა­რი გა­ი­ყი­და და წიგნ­მა არა­ერ­თი ჯილ­დოც, მათ შო­რის, Exclusive Books Boeke Prize და British Book Award მი­ი­ღო.

2009 წელს გა­მო­ვი­და წიგ­ნის სცე­ნა­რის მი­ხედ­ვით გა­და­ღე­ბუ­ლი ფილ­მი, იმა­ვე სა­ხელ­წო­დე­ბით.

ლეონ ლე­ი­სო­ნი - "ხის ყუთ­ზე შემ­დგა­რი ბიჭი"

ეს წიგ­ნი ოს­კარ შინდლე­რის სიის ყვე­ლა­ზე უმ­ცრო­სი წევ­რის, ლეონ ლე­ი­სო­ნის თავ­გა­და­სა­ვა­ლია. ლე­ო­ნი 10 წლის იყო, როცა ომი და­ი­წყო. ნა­ცის­ტებ­მა ის და მისი ოჯა­ხი ჯერ კრა­კო­ვის გე­ტო­ში შე­ყა­რეს, მერე პლა­შო­ვის სა­კონ­ცენ­ტრა­ციო ბა­ნაკ­ში გა­მო­ამ­წყვდი­ეს. შიშ­მა, შიმ­შილ­მა, ნა­ცის­ტე­ბის სი­სას­ტი­კემ ვერ გა­უ­ნე­ლა ლეონ ლე­ი­სონს სი­ცო­ცხლის სიყ­ვა­რუ­ლი და რწმე­ნა, რომ სი­კე­თე და­უ­მარ­ცხე­ბე­ლია; რომ არ­სე­ბო­ბენ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბის­თვი­საც მოყ­ვა­სის დახ­მა­რე­ბა და თა­ნაგ­რძნო­ბა ამ­ქვეყ­ნად ყვე­ლა­ზე დიდი ღი­რე­ბუ­ლე­ბაა.

„ლეონ ლე­ი­სო­ნი ნამ­დვი­ლად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი და ნი­ჭი­ე­რი მას­წავ­ლე­ბე­ლი იყო. მისი მუ­დამ მად­ლი­ე­რი ვიქ­ნე­ბი შოას ფონ­დის­თვის გა­და­ცე­მუ­ლი იმ სა­ბუ­თე­ბის­თვის, რო­მელ­თაც სა­თუ­თად მო­ვუფრ­თხილ­დე­ბით, რათა მო­მა­ვა­ლი თა­ო­ბე­ბი გა­ეც­ნონ და აღ­ფრთო­ვან­დნენ მისი შე­სა­ნიშ­ნა­ვი ცხოვ­რე­ბით“ - სტი­ვენ სპილ­ბერ­გი, ოს­კა­რო­სა­ნი რე­ჟი­სო­რი ფილ­მის­თვის "შინდლე­რის სია".

ერიხ მა­რია რე­მარ­კი - "აჩ­რდი­ლე­ბი სა­მო­თხე­ში"

ჟურ­ნა­ლის­ტი და მწე­რა­ლი, მშვე­ნი­ე­რი მსა­ხი­ო­ბი, გე­ნი­ა­ლუ­რი ქი­რურ­გი, წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ბიზ­ნეს­მე­ნი, წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის მოძ­რა­ო­ბის მო­ნა­წი­ლე გმი­რი და ლე­გენ­და – ყვე­ლა­ნი „ამე­რი­კულ სა­მო­თხე­ში“ მოხ­ვდნენ, გა­მოქ­ცე­ულ­ნი ევ­რო­პი­დან, სა­დაც მე­ო­რე მსოფ­ლიო ომი მძვინ­ვა­რებს. ამ, ერთი შე­ხედ­ვით, კე­თილ­დღე­ო­ბა­ში ვერ პო­უ­ლო­ბენ სუ­ლი­ერ სიმ­შვი­დეს. მათ აერ­თი­ა­ნებთ მძი­მე ტვირ­თი: თი­თო­ე­ულ­მა და­კარ­გა ოჯა­ხი, მე­გობ­რე­ბი, საყ­ვა­რე­ლი საქ­მე, და­კარ­გა სამ­შობ­ლო... და, მი­უ­ხე­და­ვად წარ­მა­ტე­ბი­სა სიყ­ვა­რულ­სა თუ პრო­ფე­სი­ა­ში, აჩ­რდი­ლე­ბი­ვით არ­სე­ბო­ბენ ემიგ­რან­ტე­ბი ახალ სამ­ყა­რო­ში, ერთი იმე­დით – ოდეს­მე შინ დაბ­რუნ­დე­ბი­ან.

რო­მა­ნი „აჩ­რდი­ლე­ბი სა­მო­თხე­ში“ პირ­ვე­ლად ითარ­გმნა ქარ­თულ ენა­ზე.

სე­სი­ლია ა’ჰერ­ნი - "სიყ­ვა­რუ­ლით, როზი"

წიგ­ნი პრეს­ტი­ჟუ­ლი ჯილ­დო­ე­ბის: THE BRITISH BOOK AWARDS, IRISH POST AWARD-ისა და CORINE LITERATURE PRIZE-ის მფლო­ბე­ლია.

"სიყ­ვა­რუ­ლით, როზი" გა­მორ­ჩე­უ­ლია არა მხო­ლოდ სა­ინ­ტე­რე­სო და და­მა­ინ­ტრი­გე­ბე­ლი სი­უ­ჟე­ტით, არა­მედ რო­მა­ნის არას­ტან­დარ­ტუ­ლი ფორ­მი­თაც.

მთა­ვა­რი გმი­რე­ბი წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში წე­რენ ერ­თმა­ნეთს ელექტრო­ნულ და სა­ფოს­ტონ­მარ­კი­ან წე­რი­ლებს, უგ­ზავ­ნი­ან შე­ტყო­ბი­ნე­ბებს, ბა­რა­თებს; ერ­თმა­ნეთს უზი­ა­რე­ბენ დარდს, წუ­ხილს, სი­ხა­რულს...

თით­ქოს, რაღა შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის ცხოვ­რე­ბა­ში, რომ­ლებ­მაც უკვე გა­მო­ცა­დეს უიღ­ბლო ქორ­წი­ნე­ბა და გან­შო­რე­ბა, იმედ­გაც­რუ­ე­ბა და ღა­ლა­ტი... მაგ­რამ ეს მხო­ლოდ თით­ქოს...

სრუ­ლი კა­ტა­ლო­გი ნა­ხეთ ბმულ­ზე