მსოფ­ლიო პან­დე­მი­ის პი­რო­ბებ­ში უცხო­ეთ­ში მყო­ფი არა­ერ­თი ქარ­თვე­ლი ერ­თვე­ბა სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში და სა­კუ­თარ მო­საზ­რე­ბას გა­მოთ­ქვამს. მსოფ­ლიო მო­ქა­ლა­ქე, ნი­კო­ლოზ ბარ­ტყუ­ლაშ­ვი­ლი, იგი­ვე ნიქ­სი, რო­მელ­საც, რო­გორც ამ­ბობს, უკვე 180-ზე მეტი ქვე­ყა­ნა აქვს მოვ­ლი­ლი, თვი­თი­ზო­ლა­ცი­ა­ში დარ­ჩე­ნი­ლებს, აშშ-ში მყო­ფი, „ფე­ის­ბუ­ქის“ სა­შუ­ა­ლე­ბით, სხვა­დას­ხვა ქა­ლაქ­ში გვა­მოგ­ზა­უ­რებს, ნი­კო­ლო­ზი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ვი­დე­ო­ლა­ი­ვით ღირ­სშე­სა­ნიშ­ნა­ვი ად­გი­ლე­ბი­დან ერ­თვე­ბა.

ის იქ გა­სუ­ლი წლის ზა­ფხულ­ში ჩა­ვი­და, რო­გორც ამ­ბობს, უკვე 50 შტა­ტი მო­ი­ა­რა და მოგ­ზა­უ­რო­ბას ახლა უკვე პან­დე­მი­ის პი­რო­ბებ­ში გა­ნაგ­რძობს. მისი ვი­დე­ო­ლა­ი­ვე­ბი საკ­მა­ოდ პო­ზი­ტი­უ­რია, ოპ­ტი­მის­ტუ­რი, რი­თაც მე­გობ­რებს და ფე­ის­ბუქ­მომ­ხმა­რებ­ლებს მხნე­ო­ბის­კენ მო­უ­წო­დებს.

ნი­კო­ლო­ზი თა­ვის სა­მოგ­ზა­უ­რო ის­ტო­რი­ე­ბი­თა და თავ­გა­და­სავ­ლე­ბით ჩვე­ნი სტუ­მა­რი სხვა დრო­საც ყო­ფი­ლა.

ამ­ჟა­მად ვთხო­ვეთ, მო­ე­თხრო რო­გო­რია პან­დე­მი­ის პე­რი­ოდ­ში მისი თვა­ლით და­ნა­ხუ­ლი აშშ.

„ამე­რი­კა­ში გა­სულ ზა­ფხულს ჩა­მო­ვე­დი და მას მერე 50-ვე შტა­ტი მო­ვი­ა­რე. ეს შტა­ტე­ბი მხო­ლოდ კი არ გა­ვი­ა­რე, იქა­უ­რი წე­სე­ბი, ტრა­დი­ცი­ე­ბი, ცხოვ­რე­ბის სტი­ლი, კა­ნო­ნე­ბი შე­ვის­წავ­ლე. თი­თო­ე­უ­ლი ერ­თმა­ნე­თის­გან რა­დი­კა­ლუ­რად გან­სხვავ­დე­ბა, და­ახ­ლო­ე­ბით ისე, რო­გორც ევ­რო­პის სხვა­დას­ხვა ქვე­ყა­ნა ერ­თმა­ნე­თის­გან, თუნ­დაც თა­ვი­სი გა­და­სა­ხა­დე­ბის სის­ტე­მით. მა­გა­ლი­თად, არის შტა­ტი, სა­დაც წი­თელ­ზე გავ­ლის­თვის ჯა­რი­მა 20 დო­ლა­რია, მაგ­რამ არის შტა­ტი, სა­დაც ამ დარ­ღვე­ვა­ზე გა­და­სა­ხა­დი - 500 დო­ლა­რია.

ბოლო დღე­ებ­ში სა­ნამ ნიუ-იორ­კი­დან ლოს-ან­ჯე­ლე­სამ­დე ჩა­მო­ვე­დი (ეს გზა სხვა დრო­საც არა­ერ­თხელ გა­მივ­ლია), ვნა­ხე, რომ მი­სუ­რი­ში ბენ­ზი­ნის ფასი ერთი დო­ლა­რია, ლოს-ან­ჯე­ლეს­ში კი საწ­ვა­ვი 4 დო­ლა­რად ჩა­ვას­ხი,“ - გვიყ­ვე­ბა ნი­კო­ლო­ზი, რო­მე­ლიც სამი წლის წინ გა­მო­ცე­მულ თა­ვის წიგნ­ში „აღ­მო­ა­ჩი­ნე სამ­ყა­რო შენ­ში“ 148 ქვე­ყან­ში მი­ღე­ბულ შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბებ­ზე წერ­და. ამ ეტაპ­ზე კი მის მიერ მოვ­ლი­ლი ქვეყ­ნე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბა 180-ზე მე­ტია.

„მაგ­რამ არ ვარ მომ­ხრე, ეს ყვე­ლა­ფე­რი მხო­ლოდ ციფ­რე­ბად ვაქ­ციო, რად­გა­ნაც მსოფ­ლიო იმ­დე­ნად მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნია, მრა­ვალ­მხრი­ვი, რომ ამის დე­ტა­ლუ­რად გად­მო­სა­ცე­მად ციფ­რე­ბი კი არა, სი­ტყვე­ბიც არ კმა­რა. მა­გა­ლი­თად, ადა­მი­ან­მა შე­იძ­ლე­ბა, იმოგ­ზა­უ­რო მხო­ლოდ ჩი­ნეთ­ში და იმ­დენ­ნა­ი­რი ფლო­რი­სა და ფა­უ­ნის მო­ნა­ხუ­ლე­ბა მო­გიხ­დეს, რომ ყვე­ლა­ფე­რი გა­და­წო­ნოს... შე­იძ­ლე­ბა,ზოგ­ჯერ ერ­თდრო­უ­ლად ნახო - ზღვა, ტრო­პი­კე­ბი, თუნ­დაც, აშშ... მა­გა­ლი­თად, მა­ი­ა­მი­ში ტრო­პი­კებ­სა და ჯუნ­გლებს შეხ­ვდე­ბი, მონ­ტა­ნა­ში - სი­ცი­ვეს, ყინ­ვას (წლის უმე­ტეს დროს), არა­და, ორი­ვე ერთი ქვე­ყა­ნაა...

იგი­ვე ჩვე­ნი სა­ქარ­თვე­ლო რომ ავი­ღოთ, ამ პა­ტა­რა ქვე­ყა­ნა­ში იმ­დენ­ნა­ი­რი კულ­ტუ­რა, ტრა­დი­ცია, დი­ა­ლექ­ტი და სა­უბ­რის სტი­ლია, რომ უცხო ადა­მი­ა­ნი მისი გაც­ნო­ბი­სას გა­ო­ცე­ბუ­ლი რჩე­ბა. სვა­ნე­თი, მთი­ა­ნი აჭა­რა სა­ოც­რად გან­სხვავ­დე­ბა ერ­თმა­ნე­თის­გან, გა­მორ­ჩე­უ­ლია კა­ხე­თი და ა.შ. სა­ქარ­თვე­ლო­ში მოგ­ზა­უ­რო­ბა შე­იძ­ლე­ბა სამი-ოთხი ქვეყ­ნის მოვ­ლა­საც გა­უ­ტოლ­დეს.

ხოლო ისე­თი ხრი­ო­კი ქვეყ­ნე­ბი, რო­გო­რე­ბი­ცაა ყა­ზა­ხე­თი, თურ­ქმე­ნე­თი, ყირ­გი­ზე­თი, ავ­ღა­ნე­თი, მონ­ღო­ლე­თი - იქ ფაქ­ტობ­რი­ვად, სხვა­ო­ბას ვერც ამ­ჩნევ - რომ­ლი­დან რო­მელ­ში გა­და­დი­ხარ და გად­მო­დი­ხარ, მცი­რე­დი სტი­ლის­ტი­კუ­რი გან­სხვა­ვე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, გან­სხვა­ვე­ბას ვერც ამ­ჩნევ, იმ­დე­ნად მსგავ­სია. ასე­ვეა თით­ქმის ომა­ნის, იე­მე­ნის, სა­უ­დის არა­ბე­თის, ემი­რა­ტე­ბის, ალ­ჟი­რის, მა­რო­კოს ბუ­ნე­ბა, კლი­მა­ტი, ტრა­დი­ცი­ე­ბი სა­ოც­რად ჰგავს ეთ­მა­ნეთს... ასე რომ, რო­დე­საც მის­ვა­მენ შე­კი­თხვას, რამ­დე­ნი ქვე­ყა­ნა მაქვს მოვ­ლი­ლი, თა­მა­მად ვპა­სუ­ხობ: მსოფ­ლიო მაქვს მოვ­ლი­ლი, დე­და­მი­წის მთე­ლი ტე­რი­ტო­რია და ნე­ბის­მი­ერ ადა­მი­ანს, ნე­ბის­მი­ერ ად­გილ­ზე შე­მიძ­ლია მო­ვუყ­ვე, ვე­სა­უბ­რო, ვაჩ­ვე­ნო სუ­რა­თე­ბი, თუ ვი­დე­ო­მა­სა­ლა, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ თა­ვი­დან, როცა მოგ­ზა­უ­რო­ბა და­ვი­წყე, სუ­რა­თებს ასე აქ­ტი­უ­რად არ ვი­ღებ­დი. ასე რომ, აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა ქვე­ყა­ნა­ზე მაქვს და­მამ­ტკი­ცე­ბე­ლი სა­ბუ­თი - ბოლო-ბოლო ვი­ზე­ბი მაქვს პას­პორ­ტებ­ში შე­ნა­ხუ­ლი (თუკი ამა­ში ვინ­მეს ეჭვი შე­ე­პა­რე­ბა).

მოკ­ლედ, ჩემ­თვის ქვეყ­ნე­ბის დათ­ვა­ლი­ე­რე­ბა მხო­ლოდ ციფ­რე­ბი არ არის. ეს უდი­დე­სი ემო­ცია, შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა და გა­მოც­დი­ლე­ბაა,“ - გან­მარ­ტავს რეს­პონ­დენ­ტი.

- რო­გო­რია შენი თვა­ლით და­ნა­ხუ­ლი ამე­რი­კა პან­დე­მი­ის პე­რი­ოდ­ში?

- რაც შე­ე­ხე­ბა „და­რეკ­ლა­მი­რე­ბულ“ ვირუსს, გე­ტყვით, ასე რა­ტომ ვამ­ბობ, - მე მას ჩვე­უ­ლებ­რივ ვირუ­სად მი­ვიჩ­ნევ, არა­ფე­რი გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი არ არის, მსგავ­სი ვირუ­სი კი­დევ ბევ­რი არ­სე­ბობს. ვფიქ­რობ, რა­ღაც კა­ტე­გო­რი­ას, ადა­მი­ა­ნე­ბის ჯგუფს აწყობს მსოფ­ლი­ოს პა­ნი­კა­ში ყოფ­ნა. ამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში მე არ ვე­რე­ვი და არც მე­ხე­ბა. იმი­ტომ, რომ ამ ყვე­ლა­ფერს სრუ­ლი­ად სხვა კუ­თხით ვუ­ყუ­რებ და ვფიქ­რობ, თუ ადა­მი­ა­ნე­ბი იმუ­ნი­ტეტს გა­ი­მაგ­რე­ბენ, არა­ნა­ი­რი ვირუ­სი არ შე­ე­ხე­ბათ. მე მა­გა­ლი­თად, შტა­ტი­დან შტატ­ში ან­ტი­ვირუ­სი­ვით დავ­დი­ვარ, რად­გა­ნაც არ მაქვს ცუდი იმუ­ნი­ტე­ტი. იმუ­ნი­ტე­ტის გა­საძ­ლი­ე­რებ­ლად კი სა­ჭი­როა, - ვარ­ჯი­ში, სუფ­თა ჰა­ე­რის სუნ­თქვა, დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით წყლის მი­ღე­ბა, კარ­გი გა­მო­ძი­ნე­ბა, ჯან­სა­ღად კვე­ბა, - ეს ყვე­ლა­ფე­რი ჯან­მრთე­ლო­ბის­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი და აუ­ცი­ლე­ბე­ლია...

ადა­მი­ა­ნი გე­ნე­ტი­კუ­რად ისეთ­ნა­ი­რად არის მო­წყო­ბი­ლი, ისე­თი კოდი დევს მას­ში, რომ სა­დაც და­ი­ბა­და, იმ ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე არ­სე­ბუ­ლი და მოყ­ვა­ნი­ლი პრო­დუქ­ტით უნდა იკ­ვე­ბოს, ის არის მის­თვის სა­სარ­გებ­ლო. ქარ­თვე­ლე­ბი ხში­რად ვე­ტა­ნე­ბით ისეთ ტრო­პი­კულ ხილს, რო­გო­რი­ცაა სი­ტყვა­ზე, ბა­ნა­ნი და ანა­ნა­სი, არა­და, მას­ზე უკე­თე­სი კვე­ბი­თი ღი­რე­ბუ­ლე­ბა შე­საძ­ლოა, ჩვენს, ქარ­თულ ხილს ჰქონ­დეს და აქვს კი­დეც. დიახ, ორ­გა­ნიზ­მის­თვის სა­ჭი­რო ნივ­თი­ე­რე­ბე­ბი ქარ­თულ ხილ­ში კი­დევ მეტი დო­ზით შე­იძ­ლე­ბა აღ­მო­ვა­ჩი­ნოთ.

რაც შე­ე­ხე­ბა მთლი­ა­ნად შე­ერ­თე­ბულ შტა­ტებს, აქ ამ ვირუ­სის პე­რი­ოდ­ში შე­ზღუდ­ვა დი­დად არა­ფერ­შია. მი­მაჩ­ნია, რომ მხო­ლოდ ინ­ფორ­მა­ცი­უ­ლი შე­ზღუდ­ვაა და ესაა, ანუ ადა­მი­ა­ნის ფსი­ქო­ლო­გია, რომ და­ში­ნე­ბუ­ლი იყოს. მოძ­რა­ობს ტრან­სპორ­ტი, ის და­წე­სე­ბუ­ლე­ბე­ბი, რაც ადა­მი­ანს სჭირ­დე­ბა და რაც მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, თუ არ ჩავ­თვლით ნიუ-იორკში მა­ნ­ჰე­ტენ­ზე გა­და­ღე­ბულ იმ რამ­დე­ნი­მე კადრს, რომ იქა­უ­რო­ბა ცა­რი­ე­ლია. მა­ნ­ჰე­ტენ­ზე სულ ოფი­სე­ბია, ის კად­რე­ბი ისეთ დროს არის გა­და­ღე­ბუ­ლი, როცა ხალ­ხი ოფის­ში არაა. ასე­თი კად­რე­ბის გა­და­ღე­ბა ჩვე­უ­ლებ­რივ პე­რი­ოდ­შიც შე­საძ­ლე­ბე­ლი იყო. გამ­თე­ნი­ი­სას მიყ­ვარს, მზის ამოს­ვლას რომ ვხვდე­ბი და იმ პე­რი­ოდ­ში მა­ნ­ჰე­ტენ­ზე არა­ერ­თხელ გავ­სულ­ვარ და სულ ასე­თი სი­ცა­რი­ე­ლეა ხოლ­მე. ასე რომ, ცა­რი­ე­ლი ქუ­ჩე­ბის გა­და­ღე­ბა ნე­ბის­მი­ერ დროს და ნე­ბის­მი­ერ ად­გი­ლას შე­მიძ­ლია.

რაც შე­ხე­ბა ქარ­თვე­ლებს, მინ­და, ვუ­თხრა, რომ სტრე­სით და ნერ­ვი­უ­ლო­ბით არ და­ი­ზი­ა­ნონ იმუ­ნუ­რი სის­ტე­მა, ნერ­ვუ­ლი და­ძა­ბუ­ლო­ბით მეტი და­ა­ვა­დე­ბა შე­იძ­ლე­ბა გა­უჩ­ნდეთ... ჯობს, ამ პე­რი­ოდ­ში, თვი­თი­ზო­ლა­ცი­ი­სას, სა­კუ­თა­რი თავი მე­ტად გა­ნა­ვი­თა­რონ, დარ­ჩნენ საყ­ვა­რელ ადა­მი­ა­ნებ­თან... უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნი რუ­ტი­ნულ საქ­მეს ეწე­ვა და მუდ­მი­ვად იმა­ზე წუ­წუ­ნებს, რომ თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო არ აქვს. ახლა ეს დრო შე­უძ­ლია და­სას­ვე­ნებ­ლად, სა­ჭი­რო საქ­მე­ე­ბის გა­სა­კე­თებ­ლად გა­მო­ი­ყე­ნოს, ოჯა­ხის წევ­რებს მე­ტად მო­ე­ფე­როს და ხუმ­რო­ბით თუ ვი­ტყვით, ისი­ნი უკე­თე­სად გა­იც­ნოს კი­დეც. შე­საძ­ლოა, სა­კუ­თარ თავ­ში ახა­ლი ტა­ლან­ტე­ბიც აღ­მო­ა­ჩი­ნოს - სიმ­ღე­რა­ში, ცეკ­ვა­ში და დრო ახა­ლი პრო­ექ­ტე­ბის შექ­მნა­ში და­ხარ­ჯოს.

სამ­ყა­რო დიდი ხა­ნია, იც­ვლე­ბა და რამ­დე­ნი­მე წე­ლი­წად­ში ისე­დაც შე­იც­ვლე­ბო­და, უბ­რა­ლოდ ახლა ერ­თი­ა­ნად მიმ­დი­ნა­რე­ობს ეს პრო­ცე­სი. რამ­დე­ნი ქა­ლა­ქია მსოფ­ლი­ო­ში, სა­დაც ბევ­რი რამ უკვე ავ­ტო­მა­ტი­ზე­ბუ­ლად ხდე­ბა, ყვე­ლა­ფე­რი ელექტრო­ა­პა­რა­ტებ­ზეა... ადრე სახ­ლი­დან მუ­შა­ო­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლი იყო, ახლა ცენ­ტრა­ლუ­რი ოფი­სე­ბი მუ­შა­ო­ბენ სახ­ლი­დან...

- რო­გორც ამ­ბობ, ხალ­ხი კი მოძ­რა­ობს აქ­ტი­უ­რად ქუ­ჩა­ში, მაგ­რამ სო­ცი­ა­ლურ დის­ტან­ცი­რე­ბას იცა­ვენ?

- ამე­რი­კე­ლე­ბის ეთი­კა­სა და ზრდი­ლო­ბა­ში ისე­დაც შე­დის დის­ტან­ცი­ის დაც­ვა... მხო­ლოდ ქა­ლა­ქებ­ში - ნიუ-იორ­კი, ჩი­კა­გო, ლოს-ან­ჯე­ლე­სი, სა­დაც ბევ­რი ჩა­მო­სუ­ლი ადა­მი­ა­ნია, ცოტა სიმ­ჭიდ­რო­ვეა მეტ­რო­ში, მა­ღა­ზი­ებ­ში და ეს ყვე­ლა­ფე­რი იქ ნაკ­ლე­ბად იგ­რძნო­ბა, მაგ­რამ კან­ზას­ში, მა­ი­ა­მი­ში მა­ღა­ზი­ა­ში რომ მი­დი­ხარ და ვინ­მეს­თან ერ­თდრო­უ­ლად მო­გი­წია სა­ლა­როს­თან მის­ვლა, ის ვი­ღაც სამი მეტ­რის იქით დგე­ბო­და და მან­ძილს იცავ­და. ამას ისი­ნი ყო­ველ­თვის არე­გუ­ლი­რებ­დნენ.

მოკ­ლედ, პო­ზი­ტი­ურ ემო­ცი­ა­ზე ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი ვარ და იმა­ვეს გირ­ჩევთ თქვენ. არაფ­რის დრა­მა­ტი­ზე­ბა არ მიყ­ვარს და ამას არას­დროს ვცდი­ლობ. ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გა­დაა, ცხოვ­რე­ბა გრძელ­დე­ბა, უბ­რა­ლოდ, ადაპ­ტი­რე­ბა უნდა შევ­ძლოთ ახა­ლი სტი­ლის ცხოვ­რე­ბა­ზე, რად­გა­ნაც სამ­ყა­რო ჩვენ­გან ახლა ამას ითხოვს. უნდა მი­ვეჩ­ვი­ოთ.

ასე რომ, მოგ­ზა­უ­რო­ბა, აღ­მო­ჩე­ნა, შეს­წავ­ლა, შეც­ნო­ბა, შეგ­რძნე­ბა, ბედ­ნი­ე­რე­ბა - ესაა მთა­ვა­რი! გი­სურ­ბეთ მოგ­ზა­უ­რო­ბას! ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბა!