ტყუპზე ორსული ია ჩანტლაძე იტალიელ ქმარს კორონავირუსმა დააშორა - "ველოდებით საზღვრების გახსნას, რომ ისევ შევძლოთ ერთად ყოფნა"

მსოფლიო პანდემიამ ადამიანების ცხოვრება სერიოზულად შეცვალა - თვითიზოლაციისა და კარანტინის გამო, შინ მილიონობით ადამიანი გამოიკეტა. სოციალურმა დისტანციამ, გზების ჩაკეტვამ, სამსახურების გაჩერებამ, ბევრიც ერთმანეთს დროებით დააშორა.

მუსიკოსი და ბიზნესლედი ია ჩანტლაძე ცოტა ხანში ტყუპის დედა გახდება, პანდემიის გამო, რომში ჩარჩენილ იტალიელ მეუღლეს, რომელიც ამ პერიოდში ცხადია, საქართველოში ჩამოსვლას ვერაფრით ახერხებს, ინტერნეტის საშუალებით ეკონტაქტება.

როგორ გადის დრო თვითიზოლაციაში, რა შეიცვალა იას ცხოვრებაში ბოლო ორ თვეში და რას დაუთმობს დროს პანდემიის დასრულების შემდეგ - ია ჩანტლაძე AMBEBI.GE-ს თავად ესაუბრა:

- ამ პერიოდში, ალბათ, როგორც ყველასი, ჩემი ცხოვრებაც ნამდვილად შეიცვალა. დისტანციურად ვმუშაობ, ასევე ვკითხულობ, ვუსმენ მუსიკას, ვუყურებ ფილმებს... ზოგადად, არ მიჭირს ჩემ თავთანაც მარტო ყოფნა, სიახლის გამოძებნა და თავის გართობა, თუმცა მაინც უჩვეულოა ეს რეჟიმი და დამთრგუნველიც. მენატრება არადისტანციური, აქტიური ურთიერთობები, მოგზაურობა, სუფთა ჰაერზე გასვლა.

მთელი წლის განმავლობაში განსაკუთრებულად ველოდები გაზაფხულს, რადგანაც ამ დროს ყველაფერი ჩემშიც იღვიძებს და ყოველი მიზეზის გარეშეც უბედნიერესი ვარ. წელს ეს ბედნიერება კორონამ წაგვართვა...

- იტალიელი მეუღლე გყავს, რომელიც ამჟამად რომშია. როგორ გადის დრო ამ პერიოდში თქვენი წყვილისთვის?

- ჩვენი წყვილისთვის ეს პერიოდი ორმაგად მძიმეა, რადგან ეს განშორება დაემთხვა იმ დროს, როცა ტყუპს ველოდებით. საქართველოდან სულ რამდენიმე კვირის წასული იყო, როცა საზღვრები ჩაიკეტა და ხელახლა დაგეგმილი მგზავრობა გაუუქმდა. ვართ ახლა იმის მოლოდინში, რომ საზღვრები გაიხსნება და ისევ შევძლებთ ერთად ყოფნას. რას ვიზამთ, ესაა ცხოვრება! ვერასდროს დაგეგმავ წინასწარ და არ იცი, რა გელოდება...

- რა ინფორმაციას გაწვდის რომიდან, რა შეზღუდვები აქვთ იქაურებს მთავრობის მიერ და როგორ გადააქვთ ეს პერიოდი?

- იტალიელებიც სახლებში არიან ჩაკეტილები, მთელი ქვეყანა კარანტინშია. გარეთ სპეციალური საშვების გარეშე ვერ გადიან, ისიც საკვებ პროდუქტებზე და პირველადი მოხმარების ნივთებზე მოქმედებს. თუმცა, უკვე დაიგეგმა ეტაპობრივად რაღაც სამსახურების აღდგენა. როგორც ყველას, მათაც უჭირთ, განსაკუთრებით იმ საშინელი შედეგების ფონზე, რაც თავს დაატყდათ.

- როდის დაუკავშირეთ შენ და შენმა მეუღლემ ერთმანეთს ცხოვრება?

- მე და ჩემმა მეუღლემ წლების წინ, რომში ჩემი მოგზაურობის დროს გავიცანით ერთმანეთი. უცნაურია, ალბათ მართლა ბედმა უნდა მიგიყვანოს სადღაც, თორემ ისე ვერაფრით ავხსნი, ამდენი ტექნიკური სირთულის მიუხედავად აქამდე როგორ მოვედით. დღეს უკვე ოჯახი გვაქვს და ვცხოვრობთ ასე - ორ ქვეყანას შორის გამოკიდებულები, რაც, სიმართლე ვთქვა, მომწონს.

- ია, ახალმა თაობამ თუ არა, 2000-იანებმა კარგად იციან, რომ ადრე აქტიურად მღეროდი და ასე გაგიცნო ფართო საზოგადოებამ. რატომ არ დარჩი ამ სფეროში?

- მუსიკას ძალიან დიდი როლი ეჭირა და უჭირავს ჩემს ცხოვრებაში, თუმცა, მე 2000-იანებში უკვე მქონდა არჩეული პროფესია, რაც მაინტერესებდა. შესაძლებლად მიმაჩნდა მუსიკასა და ჩემს პროფესიაში პარალელურად ვყოფილიყავი. თან, გასათვალისწინებელია - სტუდენტი რომ გავხდი, მაშინ კონსერვატორიაში ჯაზის ფაკულტეტი, ან თანამედროვე მუსიკასთან ახლოს მყოფი რაიმე ფაკულტეტი არ არსებობდა, ამიტომ, იქ არც ჩავაბარე, რადგან კლასიკური ვოკალისტობა არ მინდოდა, არც პიანისტობა, მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვობაში კარგად ვუკრავდი.

დღეს წინა წლებთან შედარებით, უამრავი შესაძლებლობა და ინფორმაციაა. ახლა 17 წლის რომ ვყოფილიყავი, ალბათ პროფესიად მუსიკას ავირჩევდი.

- სიმღერას თუ ახერხებ და ხომ არ ფიქრობ ოდესმე ამ სფეროში ისევ აქტიურად დაბრუნებას?

- დიდი სურვილი მაქვს, რომ სცენას ისევ დავუბრუნდე, მაქვს იდეებიც - რა შეიძლება გავაკეთო. თუმცა, წინასწარ ვერაფერს ვიტყვი. იმდენი ცვლილება იგეგმება ჩემ ცხოვრებაში, გარანტირებულად არ შემიძლია ვთქვა, მექნება თუ არა დრო, რომ აქტიურად ვიყო სცენაზე.

- უკვე დიდი ხანია ბიზნესსექტორში საქმიანობ. რატომ?

- ბიზნესზე არასდროს მიფიქრია, ამ სფეროში ჩემი ჩართვა თავისთავად მოხდა. თუმცა, ალბათ ქვეცნობიერის დონეზე ყოველთვის მინდოდა, საქმიანი ქალი ვყოფილიყავი, მაგრამ კონკრეტულად ბიზნესზე არ მიფიქრია. საქმიანობა ტურისტული კომპანიით დავიწყე და ჩემი კომპანია საკმაოდ წარმატებული სტარტაპი იყო, თუმცა 2008 წლის ომმა და მსოფლიო კრიზისმა ეს ბიზნესი დიდი ხნით შეაფერხა.

შემდეგ კი, ამ საქმიანობის აღდგენის ინტერესი დავკარგე, თან, გარკვეული პერიოდით, სასწავლებლად ესპანეთში წავედი. იქიდან დაბრუნებულს სხვა რეალობა დამხვდა და სხვა ინტერესები გამიჩნდა.

ახლა თვითდასაქმებული ვარ - ჩვენი კომპანია სტუმარმასპინძლობის სექტორშია წარმოდგენილი, კერძოდ, სასტუმროების დეველოპმენტში. ამჟამად, ქალაქის გულში უკვე მესამე სასტუმროს ვაკეთებთ და ჩემი ყოველდღიურობაც ესაა...

ამასთან, სრულიად განსხვავებული მიმართულების კომპანიის ერთ-ერთი დამფუძნებელი ვარ, რომელიც ჰორეკას ბიზნესისთვის (სასტუმრო და სარესტორნო ბიზნესი), ასევე სამრეცხაოებისთვის პროფესიონალური ქიმიური, სადეზინფექციო და ა.შ. პროდუქტების მიმწოდებელია. ოფიციალური დილერები ვართ, მსოფლიოს სხვადასხვა წამყვან ბრენდს წარმოვადგენთ.

- ქალისთვის ბიზნესლედის სტატუსი რამდენად კომფორტულია?

- დღეს უკვე კომფორტულია. ბოლო 15 წელიწადში მენტალურად ბევრი რამ შეიცვალა - ვგულისხმობ ბიზნესში დასაქმებული ქალების რაოდენობას, მათ აღქმას მამაკაცების და ზოგადად, საზოგადოების მხრიდან. სიმართლეს გეტყვით, წლების წინ, ბევრჯერ მიგრძვნია უნდობლობა მამაკაცების მხრიდან მხოლოდ იმიტომ, რომ ქალი ვიყავი, თანაც ასაკით პატარა...

ბევრჯერ ორმაგი გამიკეთებია, დამემტკიცებინა, რომ შემიძლია ამ სფეროში მამაკაცების გვერდით ვიდგე და საქმე იმავე ხარისხით ვაკეთო. დღეს ბევრ რამეზე მეცინება, თუმცა როცა დავიწყე, ფსიქოლოგიური სირთულეეების გადალახვამაც მომიწია და საკუთარი შესაძლებლობების დასამტკიცებლად პრინციპული საქმიანი გადაწყვეტილებებიც მიმიღია, რომ ვინმეს ქუსლებზე შემდგარი სულელი არსება არ ვგონებოდი...

ახლა უკვე ჩემს გამოცდილებას პროფესიული სტატუსიც ემატება - დავამთავრე გრენობლის ბიზნესსკოლა მაგისტრის სტატუსით. ასე რომ, საქმიანი ქალობა უკვე ცხოვრების წესია, ყოველდღიურობაა და სხვა ნიუანსებზე აღარ მეფიქრება.

- პანდემიას რომ დავამარცხებთ, რა გეგმები გაქვთ შენ და შენს მეუღლეს?

- როგორც უკვე აღვნიშნე, ორსულად ვარ და ჩვენი ცხოვრების მთავარი ამბავისთვის ვემზადებით. ესაა მთავარი გეგმაც...

- რას ეტყოდი ამ საყოველთაო კარანტინის პერიოდში სხვებს?

- ხანდახან თვითონაც ძალიან მიჭირს ამ რეჟიმში ცხოვრება და სხვას რა ვუთხრა?! თუმცა, ალბათ რასაც საკუთარ თავს, იგივეს ვეტყვი ყველას: შევინარჩუნოთ სიმშვიდე - ესეც გაივლის და აქედან უფრო ძლიერები, საკუთარი თავის მცოდნეები და გამობრძმედილები გამოვალთ.

ერთი კარგი რაც ამ ვითარებამ მოიტანა - კაცობრიობა ბევრ რამეზე დააფიქრა, ასწავლა პრიორიტეტები, რომ საერთოდ არ შეგვწევს ძალა გლობალური რაღაცები დავგეგმოთ. რადგან, ჩვენი საკუთარი ცხოვრებაც შეიძლება ისეთმა გაუთვალისწინებელმა რამემ სრულიად შეცვალოს, რასაც ვერასდროს წარმოვიდგენთ.

ბოლოს, ალბათ ბანალური ვიქნები, მაგრამ ასეა: ამქვეყნად, ადამიანების ურთიერთობის, სიყვარულის და მოფრთხილების ფასი არაფერია და ეს სიტუაცია მაინც მივიღოთ გაკვეთილად. დავაფასოთ და გვიყვარდეს ჩვენ გვერდით მყოფნი!