COVID-19-ის პან­დე­მი­ამ ადა­მი­ა­ნე­ბი მათ­თვის უჩ­ვე­უ­ლო, არას­ტან­დარ­ტულ გა­რე­მო­ში მო­აქ­ცია, რა­მაც ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი კუ­თხით ბევ­რი გა­მოწ­ვე­ვა გა­ა­ჩი­ნა. ერთ-ერთი უცხო­უ­რი კვლე­ვის მი­ხედ­ვით, თვი­თი­ზო­ლა­ცი­ის რე­ჟი­მის გამო ოჯა­ხებ­ში ძა­ლა­დო­ბის ფაქ­ტებ­მა იმა­ტა.

რო­გორ უნდა ავა­რი­დოთ თავი ურ­თი­ერ­თდა­პი­რის­პი­რე­ბას თვი­თი­ზო­ლა­ცი­ის პი­რო­ბებ­ში, რა ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი სა­ვარ­ჯი­შო­ე­ბი და ტექ­ნი­კე­ბი არ­სე­ბობს სტრე­სის სა­მარ­თა­ვად და რო­გორ ვი­ურ­თი­ერ­თოთ სწო­რად ბავ­შვებ­თან ახა­ლი რე­ა­ლო­ბის პი­რო­ბებ­ში - ამ და სხვა კი­თხვე­ბით AMBEBI GE-მ ფსი­ქი­ატრსა და ფსი­ქო­თე­რა­პევტ და­ვით ან­დღუ­ლა­ძეს მი­მარ­თა.

- იმა­ტა თუ არა ძა­ლა­დო­ბის ფაქ­ტებ­მა სა­ქარ­თვე­ლო­ში, თვი­თი­ზო­ლა­ცი­ის პი­რო­ბებ­ში და რა იწ­ვევს ასეთ შემ­თხვე­ვებს?

- ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ჩვენ­თან რა­ი­მე სპე­ცი­ა­ლუ­რი კვლე­ვა, რო­გორც ვიცი, არ ჩა­ტა­რე­ბუ­ლა. თუმ­ცა შეგ­ვიძ­ლია ვიმ­სჯე­ლოთ ძვე­ლი ცოდ­ნი­დან და გა­მოც­დი­ლე­ბი­დან... ის, რომ იზო­ლა­ცი­ა­ში ადა­მი­ა­ნი არის მის­თვის უჩ­ვე­უ­ლო, არას­ტან­დარ­ტულ გა­რე­მო­ში, ფაქ­ტია და რო­დე­საც ასეთ მდგო­მა­რე­ო­ბა­შია არა ერთი და ორი დღე, არა­მედ გა­ცი­ლე­ბით ხან­გრძლი­ვად, ადა­მი­ა­ნის ფსი­ქი­კუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბა მძიმ­დე­ბა და თუ რა­ი­მე ხარ­ვე­ზი აქვს, ვლინ­დე­ბა. თუ ძა­ლა­დო­ბის­კენ არის მიდ­რე­კი­ლი, ეს ძა­ლა­დო­ბა კი­დევ უფრო მეტი სიმ­ძაფ­რით გა­მოვ­ლინ­დე­ბა. ზო­გა­დად, რო­დე­საც ორ ადა­მი­ან­საც კი უჩ­ვე­უ­ლოდ ხან­გრძლი­ვად აქვთ ურ­თი­ერ­თო­ბა, ვიდ­რე მო­ერ­გე­ბი­ან ერ­თმა­ნეთს, მათ მტკივ­ნე­უ­ლი და წი­ნა­აღ­მდე­გობ­რი­ვი პე­რი­ო­დის გავ­ლა უწევთ. ამ შემ­თხვე­ვა­ში კი ამას ემა­ტე­ბა სტრე­სი, იზო­ლა­ცი­ის პი­რო­ბებ­ში ოჯა­ხის წევ­რე­ბი უკეთ ეც­ნო­ბი­ან ერ­თმა­ნეთს, ახალ თვი­სე­ბებს აღ­მო­ა­ჩე­ნენ ერ­თმა­ნეთ­ში, რაც აქამ­დე არ იცოდ­ნენ. რაც საკ­მა­ოდ რთუ­ლია ისე­დაც, არას­ტრე­სულ გა­რე­მო­შიც. შე­სა­ბა­მი­სად, არ­სე­ბობს რისკ-ფაქ­ტო­რი, რომ გახ­შირ­დეს უთან­ხმო­ე­ბე­ბის, ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი თუ ფი­ზი­კუ­რი ძა­ლა­დო­ბის ფაქ­ტე­ბი ოჯახ­ში.

ასევე დაგაინტერესებთ

12:05 / 21-04-2020

"ქმარი მოთამაშეა... ონლაინ გაკვეთილის დროს, გაღიზიანებულმა მოსწავლეების თვალწინ მაგინა" - ოჯახური ძალადობა იზოლაციის დროს

- რა უნდა გა­ით­ვა­ლის­წი­ნონ ადა­მი­ა­ნებ­მა ასეთ დროს, რომ საქ­მე ძა­ლა­დო­ბამ­დე არ მი­ვი­დეს?

- და­ვი­წყოთ იმით, რომ რჩე­ვა-დახ­მა­რე­ბა სჭირ­დე­ბა რო­გორც ძა­ლა­დო­ბის მსხვერ­პლს, ისე თა­ვად მო­ძა­ლა­დეს, თუმ­ცა ცხა­დია, გან­სა­კუთ­რე­ბით თა­ნად­გო­მას სა­ჭი­რო­ე­ბენ მსხვერ­პლე­ბი. უნდა გვახ­სოვ­დეს ის, რომ მო­ძა­ლა­დე ში­ნა­გა­ნად სუს­ტი ადა­მი­ა­ნია, რად­გან იგი ვერ უმკლავ­დე­ბა სტრესს, ახალ გა­მოწ­ვე­ვებს და ამი­ტომ ძა­ლა­დობს. ამას­თან, მათი უმ­რავ­ლე­სო­ბა შემ­დეგ თვითგვე­მა­ში ვარ­დე­ბა, რად­გან მიხ­ვდნენ, რომ ვერ შეძ­ლეს სა­კუ­თა­რი თა­ვის კონ­ტრო­ლი და ამის გამო სხვებს ზი­ა­ნი მი­ა­ყე­ნეს. აქ რე­კო­მენ­და­ცია ასე­თი იქ­ნე­ბა ორი­ვე მხა­რის­თვის: ზო­გა­დად დავ­ფიქ­რდეთ, რა მო­ცე­მუ­ლო­ბა­ში გვი­წევს ცხოვ­რე­ბა. რა არის ახლა პრი­ო­რი­ტე­ტუ­ლი? ვარ­კვი­ოთ ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი ერ­თმა­ნეთ­ში, თუ ერ­თი­ა­ნი ძა­ლე­ბით ვებ­რძო­ლოთ უხი­ლავ მტერს? გა­და­დეთ ერ­თმა­ნეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის გარ­კვე­ვა, ერ­თმა­ნე­თის­თვის პა­სუ­ხის მო­თხოვ­ნა სხვა, უფრო შე­სა­ფე­რი­სი დრო­ის­თვის. ახლა ამის დრო არ არის. ყვე­ლა წვრილ­მან­ში ნუ გა­მო­ე­დევ­ნე­ბით ერ­თმა­ნეთს. სხვა უფრო სა­ჭი­რო სა­ფიქ­რა­ლით, საქ­მით და­კავ­დით. გო­ნებ­რი­ვად უფრო და­იტ­ვირ­თეთ. იფიქ­რეთ იმა­ზე, რა ახალ ფილ­მს უყუ­როთ, რო­გორ გა­იღ­რმა­ოთ ცოდ­ნა, და­კავ­დით თქვენს საყ­ვა­რელ სფე­რო­ში მეტი ინ­ფორ­მა­ცი­ის მო­პო­ვე­ბით. რაც უფრო მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნია გო­ნებ­რი­ვი დატ­ვირ­თვა, მით უფრო ნაკ­ლებ მნიშ­ვნე­ლო­ბას ვა­ნი­ჭებთ ოჯა­ხის წევ­რის არა­სა­სურ­ველ ქცე­ვა­სა თუ სა­უ­ბარს.

- მინ­და გკი­თხოთ ბავ­შვებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის სპე­ცი­ფი­კის შე­სა­ხე­ბაც. ახლა, რო­დე­საც ძი­რი­თა­დად სახ­ლში არი­ან, სა­ჭი­რო­ე­ბი­სა­მებრ ვერ ხარ­ჯა­ვენ ენერ­გი­ას, რო­გორ და­ვა­კა­ვოთ სწო­რად ისი­ნი, რომ რაც შე­იძ­ლე­ბა ნაკ­ლე­ბი ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი დის­კომ­ფორ­ტი შე­ექ­მნათ?

- ასეთ დროს ბავ­შვის ასა­კია გა­დამ­წყვე­ტი. სხვა­დას­ხვა ასაკ­ში მიდ­გო­მა სხვა­დას­ხვა­ნა­ი­რი უნდა იყოს. პა­ტა­რა ბავ­შვებს დას­ჭი­რე­ბათ მათ­თვის გა­სა­გებ ენა­ზე თარ­გმა­ნი. ზო­გა­დად მშო­ბელ­მა იცის, რა გან­ვი­თა­რე­ბის ეტაპ­ზეა მისი შვი­ლი და იმის მი­ხედ­ვით უნდა ესა­უბ­როს ბავ­შვს, ისე, რომ ეს იყოს მის­თვის გა­სა­გე­ბი და მი­სა­ღე­ბი. პა­ტა­რებს, რომ­ლებ­საც ჩვენ უნდა მი­ვა­წო­დოთ ინ­ფორ­მა­ცია, შეგ­ვიძ­ლია ავუხ­სნათ ასე: არის ასე­თი ვირუ­სი, რო­მე­ლიც გავ­რცე­ლე­ბუ­ლია მთელს მსოფ­ლი­ო­ში და ჩვენც რომ არ დაგ­ვე­მარ­თოს, სა­ჭი­როა, დავ­რჩეთ სახ­ლში და და­ვიც­ვათ ჰი­გი­ე­ნუ­რი ნორ­მე­ბი. ასე­თი ვირუ­სე­ბი სხვა­დას­ხვა დრო­საც იყო, ეს არ არის პირ­ვე­ლი შემ­თხვე­ვა, თუმ­ცა გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი იმი­თაა, რომ ახლა მას­ზე მეტი ინ­ფორ­მა­ცია გვაქვს, მეტს სა­უბ­რო­ბენ და ეს კარ­გიც არის, რად­გან ვი­ცით, რო­გორ ვებ­რძო­ლოთ მას. ასე­ვე, ვუ­თხრათ რომ ეს ვირუ­სი მკვლე­ლი არ არის, რად­გან ვინც იცავს წე­სებს და უჯე­რებს უფ­რო­სებს, მათ არა­ფე­რი არ ემარ­თე­ბათ. იყო ომე­ბი და სხვა ვირუ­სე­ბი და სხვა დრო­საც იხო­ცე­ბო­და ხალ­ხი. ახლა შეგ­ვიძ­ლია გა­მო­ვი­ჩი­ნოთ ყუ­რა­დღე­ბა და თუ სწო­რად მო­ვიქ­ცე­ვით, ვირუ­სი სა­ში­ში არ იქ­ნე­ბა. ასე შეგ­ვიძ­ლია მი­ვა­წო­დოთ ინ­ფორ­მა­ცია ბავ­შვებს. რაც შე­ე­ხე­ბა ინ­ტერ­ნეტ­თან დრო­ის გა­ტა­რე­ბას, ალ­ბათ, ფსი­ქო­ლო­გებს პირ­ვე­ლად გვი­წევს იმის თქმა, რომ ნუ აუკ­რძა­ლავთ თქვენს შვი­ლებს კომ­პი­უ­ტერ­თან დრო­ის გა­ტა­რე­ბას. ახლა ინ­ტერ­ნეტს დიდი როლი ეკის­რე­ბა ამ იზო­ლა­ცი­ის პი­რო­ბებ­ში დრო­ის სწო­რად გაყ­ვა­ნა­ში. უბ­რა­ლოდ მი­ვაქ­ცი­ოთ ყუ­რა­დღე­ბა, რა ინ­ფორ­მა­ცი­ას ეც­ნო­ბი­ან, მაგ­რამ არა ისე, რომ ეს მათ­თვის შე­მა­წუ­ხე­ბე­ლი იყოს.

- რო­გორ უნდა მო­ი­ვიქ­ცეთ, რო­დე­საც შფოთ­ვა გან­სა­კუთ­რე­ბით გვიძ­ლი­ერ­დე­ბა? რამ­დე­ნი­მე ეფექ­ტუ­რი ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი ტექ­ნი­კა გაგ­ვი­ზი­ა­რეთ, რაც სტრე­სის მარ­თვა­ში დაგ­ვეხ­მა­რე­ბა.

- რო­დე­საც, ასე ვთქვათ, ეს პა­ნი­კუ­რი შე­ტე­ვა ეწყე­ბა ადა­მი­ანს, მა­შინ ცოტა უჭირს ყუ­რა­დღე­ბის გა­და­ტა­ნა. ამი­ტომ სა­ნამ და­წყე­ბი­ათ, და­ი­მახ­სოვ­რონ, რა უნდა გა­ა­კე­თონ იმ მო­მენ­ტში, ეს გა­ახ­სენ­დე­ბათ და უფრო იო­ლად გა­უმკლავ­დე­ბი­ან. საღი რე­ა­გი­რე­ბის ფორ­მა ასე­თია: ეს არ არის და­სას­რუ­ლი და ცხოვ­რე­ბა გრძელ­დე­ბა, მა­ში­ნაც კი, რო­დე­საც კო­რო­ნა აქვს ადა­მი­ანს და წი­ნას­წარ რა­ტომ უნდა იფიქ­როს ამა­ზე?! თუ სიმპტო­მე­ბი დაგ­როვ­დე­ბა, მა­შინ უნდა მივ­მარ­თოთ ექიმს. მაგ­რამ უნდა გა­მოვ­რი­ცხოთ - არის ეს ფი­ზი­ო­ლო­გი­უ­რი სიპ­ტო­მე­ბი თუ უფრო სო­მა­ტუ­რია. პირ­ველ რიგ­ში, რო­დე­საც თქვენს თავს გა­მო­ი­ჭერთ და­ინ­ფი­ცი­რე­ბა­ზე ფიქ­რებ­ში, უნდა გახ­სოვ­დეთ, რომ ეს არას­წო­რი ფიქ­რია და ამა­ში შე­ყო­ლა უფრო ცუდ შე­დე­გე­ბამ­დე მიგ­ვიყ­ვანს. ამი­ტომ ეცა­დეთ სხვა რა­მე­ზე, თუნ­დაც ძა­ლი­ან ყო­ფით ფიქ­რებ­ზე გა­და­ერ­თოთ. მაგ­რამ თუ მა­ინც ვერ მო­ვა­ხერ­ხეთ ეს და აღ­მოვ­ჩნდით ჩიხ­ში, უკვე ფი­ზი­კუ­რი აქ­ტი­ვო­ბა უნდა შე­მო­ვი­ტა­ნოთ. წა­მოვ­დგეთ ფეხ­ზე, გა­ვი­არ-გა­მო­ვი­ა­როთ, გა­მო­ვე­სა­უბ­როთ ოჯა­ხის წევ­რებს, და­ვამ­შვი­დოთ ერ­თმა­ნე­თი და მივ­მარ­თოთ თუნ­დაც რამ­დე­ნი­მე კარ­გად გა­ტეს­ტილ ფსი­ქო­ლო­გი­ურ ვარ­ჯიშს, რაც ეფექ­ტუ­რად ამ­ცი­რებს სტრესს.

ყვე­ლა­ზე გავ­რცე­ლე­ბუ­ლია სუნ­თქვი­თი ვარ­ჯი­შე­ბი და ისი­ნი მარ­თლაც ეფექ­ტუ­რია. უამ­რა­ვი ასე­თი ტექ­ნი­კა არ­სე­ბობს და ხელ­მი­საწ­ვდო­მია მათი ინ­სტრუქ­ცი­ე­ბი ინ­ტერ­ნე­ტი­თაც, მაგ­რამ აქ უნდა გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნოთ ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი რამ - სუნ­თქვით ვარ­ჯი­შებს ძა­ლი­ან სწო­რად და ზედ­მი­წევ­ნით სჭირ­დე­ბა წე­სე­ბის დაც­ვა, წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში, იგი იწ­ვევს თავ­ბრუს­ხვე­ვას და ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ისე­დაც სტრეს­შია, შე­იძ­ლე­ბა პა­ნი­კა­ში ჩა­ვარ­დეს. ამი­ტომ თუ არ ვართ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი, რომ შეგ­ვიძ­ლია მისი სწო­რად გა­კე­თე­ბა, სჯობს, თავი შე­ვი­კა­ვოთ. სა­მა­გი­ე­როდ, შეგ­ვიძ­ლია სხვა უფრო ნაკ­ლე­ბად საფრ­თხი­ლო ვარ­ჯი­შებს მივ­მარ­თოთ.

ერთ-ერთი ძა­ლი­ან აპ­რო­ბი­რე­ბუ­ლი სა­ვარ­ჯი­შო ასე­თია: ვერ­ტი­კა­ლუ­რად ვდგე­ბით, ხე­ლე­ბი ჩა­მოშ­ვე­ბუ­ლია, მთე­ლი ტანი ბრუნ­დე­ბა ჯერ ერთი მი­მარ­თუ­ლე­ბით, მერე მე­ო­რე მი­მარ­თუ­ლე­ბით, ისე რომ გულ­მკერ­დი მთლი­ა­ნად მი­ვატ­რი­ა­ლოთ ჯერ მარ­ჯვნივ, მერე - მარ­ცხნივ, ეს მოშ­ვე­ბუ­ლი ხე­ლე­ბი იწყებს ქა­ნა­ო­ბას, გა­იშ­ლე­ბა, შემ­დეგ თან­და­თა­ნო­ბით არა მხო­ლოდ გა­იშ­ლე­ბა, მე­ო­რე მხა­რეს შე­მობ­რუ­ნე­ბი­სას მო­იხ­რე­ბა კი­დეც და ხან მხრებ­ზე შე­მოგ­ვერ­ტყმე­ბა, ხან ზურ­გზე და ეს ხდე­ბა თა­ვი­სით და ჩვენ ძა­ლას არ ვა­ტანთ. რამ­დე­ნი­მე წუთი ასე­თი ვარ­ჯი­ში და შე­დე­გი სა­ხე­ზე გვექ­ნე­ბა. ძა­ლი­ან ბევ­რი რამ არის ჩარ­თუ­ლი ამ დროს. ყუ­რა­დღე­ბა გა­და­ტა­ნი­ლია და არა მხო­ლოდ გა­და­ტა­ნი­ლია, არა­მედ ამ ხე­ლე­ბის ქა­ნა­ო­ბით აქეთ-იქე­თაც ნა­წილ­დე­ბა. ხე­ლის მოშ­ვე­ბუ­ლო­ბა და მო­დუ­ნე­ბუ­ლო­ბა, ასო­ცი­რე­ბუ­ლია ჩვენს თა­ვი­სუფ­ლე­ბას­თან, და­ცუ­ლო­ბას­თან, ეს მსუ­ბუ­ქი შე­მორ­ტყმე­ბიც მხარ­ზე და ზურ­გზე სა­სი­ა­მოვ­ნო გან­ცდებს იწ­ვევს.

მე­ო­რე ვერ­სია ასე­თია: ვდგა­ვართ ვერ­ტი­კა­ლუ­რად, ჯერ ფე­ხის ცე­რებ­ზე ავი­წე­ვით, შემ­დეგ კან­ჭის კუნ­თებს ვჭი­მავთ, შემ­დეგ ვჭი­მავთ ბარ­ძა­ყის კუნ­თებს, მკერდს, ზურგს, ყვე­ლა კუნ­თი შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად კარ­გად დავ­ჭი­მოთ, დავ­ჭი­მოთ, გა­ვა­კე­თოთ ღრმა ჩა­სუნ­თქვა და კარ­გად გა­ვიზ­მო­როთ და და­ვამ­თქნა­როთ. ეს ქმნის იმის გან­ცდას, რომ რა­ღაც ტვირ­თი მოგ­ვეხ­სნა. ეს გან­სა­კუთ­რე­ბით კარ­გად მუ­შა­ობს პა­ნი­კა­ში, შფოთვის მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში მყოფ ადა­მი­ა­ნებ­ზე. ასეთ დროს მათ რაც არ უნდა ჩავ­ჩი­ჩი­ნოთ, მო­დუნ­დი, დამ­შვიდ­დიო, ისი­ნი ამას ვერ გა­ა­კე­თე­ბენ, არ აქვთ ამის ძალა, ამი­ტომ ეს ვარ­ჯი­ში და ასე­თი გა­დარ­თვა იძ­ლე­ვა რე­ა­ლურ ეფექტს. ეს ვარ­ჯი­შე­ბი პრე­ვენ­ცი­ის­თვი­საც კარ­გი იქ­ნე­ბა, ყო­ველ­დღი­უ­რად რომ გა­ვა­კე­თოთ.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში იყო შემ­თხვე­ვა, რო­დე­საც სა­მე­დი­ცი­ნო მუ­შა­კი ფსი­ქი­კუ­რი პრობ­ლე­მე­ბის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნის­გან და­ინ­ფი­ცირ­და. არ­სე­ბობს თუ არა რა­ი­მე მე­თო­დე­ბი ფსი­ქი­კუ­რი პრობ­ლე­მე­ბის მქო­ნე პა­ცი­ენ­ტებ­ში COVID-19-ის მარ­თვას­თან და­კავ­ში­რე­ბით და არის თუ არა მზად ამის­თვის ჩვე­ნი ჯან­დაც­ვის სის­ტე­მა?

- ამ მხრივ რა­ი­მე გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სპე­ცი­ფი­კა არ არ­სე­ბობს. ის მე­დი­კა­მენ­ტე­ბი, რომ­ლებ­საც ქრო­ნი­კუ­ლი ფსი­ქი­კუ­რი და­ა­ვა­დე­ბე­ბის მქო­ნე პა­ცი­ენ­ტე­ბი იღე­ბენ, შე­უ­თავ­სე­ბე­ლი არ არის კო­რო­ნა­ვირუ­სის სამ­კურ­ნა­ლოდ გა­მო­ყე­ნე­ბულ მე­დი­კა­მენ­ტებ­თან. არა­ნა­ირ უკუ­რე­აქ­ცი­ას არ იწ­ვევს. ასე­თი პრობ­ლე­მე­ბის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­საც არ შე­უძ­ლი­ათ თა­ვად და­იც­ვან ჰი­გი­ე­ნა და უნებ­ლი­ედ არ­ღვევნ წეს­რიგს, თუ სა­ვა­რა­უ­დოდ ვირუ­სის მა­ტა­რე­ბე­ლე­ბი არი­ან, იძუ­ლე­ბით უნდა გა­და­იყ­ვა­ნონ ფსი­ქი­ატ­რი­ულ და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა­ში. რო­გორც ჩვენ, ყვე­ლა დავ­ჯა­რიმ­დე­ბით ან შე­იძ­ლე­ბა დაგ­ვა­კა­ვონ კი­დეც, სა­გან­გე­ბო მდგო­მა­რე­ო­ბის წე­სე­ბის დარ­ღვე­ვის­თვის, ასე­ვე სა­ჭი­როა, ისი­ნიც იქ­ნენ იძუ­ლე­ბით გა­დაყ­ვა­ნი­ლე­ბი. უბ­რა­ლოდ, თუ და­ფიქ­სირ­და ფსი­ქი­კუ­რი პრობ­ლე­მე­ბის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნებ­ში კო­რო­ნა­ვირუ­სი, არ ვიცი, რამ­დე­ნად არი­ან აღ­ჭურ­ვი­ლე­ბი ჩვე­ნი და­წე­სე­ბუ­ლე­ბე­ბი შე­სა­ბა­მი­სი ტექ­ნი­კით. იქ სა­ჭი­რო გახ­დე­ბა ბოქ­სი­რე­ბუ­ლი პა­ლა­ტის მო­წყო­ბა და ა.შ.

- და ბო­ლოს, რამ­დე­ნად ხში­რია კო­რო­ნა­ვირუ­სის გამო შე­წუ­ხე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის მო­მარ­თვი­ა­ნო­ბა თქვენ­თან? რო­გორც ვიცი, ფსი­ქო­ლო­გი­ურ დახ­მა­რე­ბას უწევთ სა­ზღვარ­გა­რეთ მცხოვ­რებ ქარ­თველ ემიგ­რან­ტეს. რო­გო­რია მათი მდგო­მა­რე­ო­ბა?

- ომი დამ­თავ­რდა, მშვი­დო­ბის გე­ში­ნო­დეთ, ხალ­ხო. ეს ყვე­ლა­ფე­რი რომ ჩა­ივ­ლის, მე­რეც ალ­ბათ აქ­ტი­უ­რი მუ­შა­ო­ბა მო­უ­წევთ ფსი­ქი­ლო­გებს და ფსი­ქი­ატ­რებს. კო­რო­ნას გამო ჩი­ვი­ლებ­მა მო­ი­მა­ტა. კონ­კრე­ტუ­ლად კო­რო­ნა­ვირუ­სის გამო შე­წუ­ხე­ბუ­ლი პა­ცი­ენ­ტი ჯერ მხო­ლოდ ორი მო­ვი­და. ჩვენ უფრო ხში­რად დის­ტან­ცი­უ­რად გვი­წევს მუ­შა­ო­ბა ჩვენს ემიგ­რან­ტებ­თან იტა­ლი­ა­ში, ეს­პა­ნეთ­ში, საფ­რან­გეთ­ში და ა.შ. მათი ემო­ცი­უ­რი ფონი საკ­მა­ოდ მწვა­ვეა, თუმ­ცა ეს დის­ტან­ცი­უ­რი მუ­შა­ო­ბა საკ­მა­ოდ ეფექ­ტუ­რია და კარგ შე­დე­გებს გვაძ­ლევს.