"ვოცნებობ, მაჯები ავამოძრაო..." - 33 წლის თამუნა შავაძეს, რომელიც დედის დახმარების დროს მძიმედ დაშავდა, დახმარება ესაჭიროება

33 წლის თამუნა შავაძის ცხოვრება ერთმა საბედისწერო დღემ სრულიად შეცვალა. მას შემდეგ თითქმის 13 წელი გავიდა და ცხოვრების საუკეთესო წლების ეტლში გატარება მოუწია, მაგრამ ბრძოლა არასდროს შეუწყვეტია. თამუნა შავაძეს ახლა თურქეთში რეაბილიტაცია სჭირდება, რათა მაჯები აამოძრაოს და დამოუკიდებლად წყლის დალევა შეძლოს. საკუთარ ისტორიას 33 წლის ქალი AMBEBI.GE-ს უყვება:

- 18 წლის ვიყავი, როდესაც დავზიანდი. ეზოში ძველ ხეს ვსხლავდით. დავინახე, რომ დიდი ტოტი მოტყდა და დედაჩემს უნდა დასცემოდა, გავიქეცი და მას ხელი ვკარი, მაგრამ გარიდება ვერ მოვასწარი და მე დამეცა... კისრის მე-5 და მე-6 მალები მოვიტეხე და ზურგის ტვინიც დავიზიანე. ქუთაისის საავადმყოფოში წამიყვანეს, სადაც ოპერაცია 9 საათი მიმდინარეობდა და სიკვდილს გადამარჩინეს, მაგრამ მას შემდეგ პარალიზებული ვარ, ოთხივე კიდურზე მგრძნობელობა დავკარგე.

მას შემდეგ მუდმივი მკურნალობა და სარეაბილიტაციო კურსები მჭირდება. ჩემი ოჯახი ხან საიდან შოულობდა სამკურნალო ფულს და ხან - საიდან... 2008-2009 წლებში, სახელმწიფოს დახმარებით უკრაინაში, რეაბილიტაციის კურსებზე ვიყავი. შემდეგ საქართველოში ღეროვანი უჯრედის გადანერგვაც გავიკეთე. მანამდე ისრაელში უნდა წავსულიყავი, მაგრამ ამისთვის 50 000 ევრო მჭირდებოდა და ვერ წავედი, ამიტომ აქ გამიკეთეს.

- შედეგი როგორი გქონდათ?

- დახმარებით მუდმივად ვვარჯიშობ., დედ-მამაც მეხმარებიან, კიდურებზე არა, მაგრამ წელზე, ბეჭებსა და მკლავებზე მგრძნობელობა დამიბრუნდა და იმედი მაქვს, რომ თითებსაც ავამოძრავებ. ამისთვის კი, მაჯებს უნდა ვგრძნობდე, რომ შემდეგ რამეს მოვკიდო ხელი - ავიღო, შევჭამო და ან ჭიქით წყალი დავლიო... ეტლში ოჯახის წევრების დახმარების გარეშე ვერ ვჯდები, პამპერსზე ვარ, მაგრამ სასოწარკვეთას არ მივცემივარ, რადგან ვიცი, ამით ვერაფერს შევცვლი. პირიქით, ფსიქოლოგიურად ძლიერი უნდა ვიყო და ვიბრძოლო იმისთვის, რომ რაღაც შევცვალო ჩემს ცხოვრებაში...

მინდა დედას შრომა შევუმსუბუქო. მასაც ძალიან უჭირს... გავარკვიე, რომ თურქეთში ახალი ტექნოლოგიით რობოტოთერაპია ტარდება, სადაც რეაბილიტაციის კურსის შემდეგ ძალიან დიდია იმის ალბათობა, რომ ხელები ავამოძრაო. ოღონდ ამისთვის ჯერ კვლევები მჭირდება.

მას შემდეგ თითქმის 14 წელი გავიდა და რაც უნდა გასაკვირკი იყოს, ეტლში უმოძრაოდ ცხოვრებას მაინც ვერ შევეგუე, სულ ვიბრძვი, რომ იქნებ რამე შევცვალო. ახლა 12 ათასი ლარი თუ შემიგვროვდება, თურქეთში წასვლას შევძლებ და დიდი შანსია, ჩემი ოცნება ავიხდინო და ხელები ავამოძრაო.

თამუნას დახმარების მსურველთათვის ვაქვეყნებთ ანგარიშის ნომრებს:

მიმღები ბანკი: "საქართველოს ბანკი": ბანკის კოდი: BAGAGE22, მიმღების დასახელება: თამარ შავაძე

მიმღების ანგარიშის ნომერი: GE77BG0000000318014700