ქარ­თვე­ლი მოს­წავ­ლე ლუკა ბუს­კი­ვა­ძე ამე­რი­კის შე­ერ­თე­ბულ შტა­ტებ­ში, ვან­დერ­ბილ­ტის უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში (Vanderbilt University) სწავ­ლას სრუ­ლი და­ფი­ნან­სე­ბით გა­აგ­რძე­ლებს. 17 წლის ლუ­კამ, რო­მელ­საც კო­მა­რო­ვის სკო­ლა ჯერ არ და­უმ­თავ­რე­ბია, წე­ლი­წად­ში 80 ათა­სი დო­ლა­რის და­ფი­ნან­სე­ბა მო­ი­პო­ვა.

ვან­დერ­ბილ­ტის უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში სწავ­ლა აგ­ვის­ტოს ბო­ლოს იწყე­ბა, გაგ­ზავ­ნილ აპ­ლი­კა­ცი­ა­ზე კი ლუ­კამ და­დე­ბი­თი პა­სუ­ხი რამ­დე­ნი­მე დღის წინ მი­ი­ღო.

წარ­მა­ტე­ბუ­ლი მოს­წავ­ლე სა­კუ­თარ ამ­ბავს AMBEBI.GE-ს უყ­ვე­ბა:

- რა­ტომ აირ­ჩიე ვან­დერ­ბილ­ტის უნი­ვერ­სი­ტე­ტი და რო­გორ მი­ი­ღე და­ფი­ნან­სე­ბა?

ასევე დაგაინტერესებთ

10:10 / 07-03-2019

სამი ქართველი მოსწავლე, რომლებიც მსოფლიოს პრესტიჟულ უნივერსიტეტებში სრული დაფინანსებით ჩაირიცხნენ

20:02 / 26-10-2019

მე-12 კლასელი ქართველი ბიჭი, რომლის ნიჭიც მსოფლიომ აღიარა

10:10 / 22-02-2020

"ღამის 4 საათზე მოვიდა პასუხი... საერთოდ ვეღარ დავიძინე" - ქართველი გოგონა პენსილვანიის უნივერსიტეტში სრული დაფინანსებით მოხვდა

09:30 / 14-03-2020

"გოგონა მომავლიდან" - 18 წლის მარიამ გედენიძე საფრანგეთის ნომერ პირველ ტექნოლოგიურ უნივერსიტეტში სრული დაფინანსებით ჩაირიცხა

- ყვე­ლა­ფე­რი ორი წლის წინ და­ი­წყო, როცა ვან­დერ­ბილ­ტის უნი­ვერ­სი­ტე­ტის შე­სა­ხებ გა­ვი­გე, მე­გობ­რის, ლუკა გურ­გე­ნი­ძის­გან, რო­მე­ლიც იქ სწავ­ლობს და პირ­ვე­ლი ქარ­თვე­ლი მოს­წავ­ლეა. ლუ­კაც კო­მა­რო­ვე­ლი იყო და მან ამე­რი­კა­ში წას­ვლის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა­ზე მო­მიყ­ვა. სწო­რედ ამის მერე და­ვი­წყე მზა­დე­ბა. სა­ჭი­რო იყო სა­ერ­თა­შო­რი­სო გა­მოც­დე­ბის ჩა­ბა­რე­ბა - TOEFL, რომ­ლი­თაც ინ­გლი­სუ­რი ენის ცოდ­ნას ამოწ­მე­ბენ, და SAT - უნა­რე­ბი ინ­გლი­სუ­რად.

ამ გა­მოც­დებ­ში მა­ღა­ლი ქუ­ლე­ბი მი­ვი­ღე, შემ­დეგ იყო აპ­ლი­კა­ცი­ის გაგ­ზავ­ნის ეტა­პი, რაც მო­ი­ცავ­და ეს­სეს, მას­წავ­ლებ­ლე­ბის რე­კო­მენ­და­ცი­ებს, აქ­ტი­ვო­ბებს, უნი­ვერ­სი­ტეტ­თან ინ­ტერ­ვი­უ­ებს, ასე­ვე, სა­ფი­ნან­სო ფორ­მებს, თუ რა და­ფი­ნან­სე­ბა მჭირ­დე­ბო­და და რამ­დე­ნის გა­დახ­და შეგ­ვეძ­ლო.

ვან­დერ­ბილ­ტი ერთ-ერთი პრეს­ტი­ჟუ­ლი უნი­ვერ­სი­ტე­ტია ამე­რი­კა­ში, ამი­ტომ, ძვი­რია - წე­ლი­წად­ში და­ახ­ლო­ე­ბით 74 ათა­სი დო­ლა­რი ღირს. სა­ქარ­თვე­ლო­ში მო­სახ­ლე­ო­ბის უმ­რავ­ლე­სო­ბას ამ­დე­ნის გა­დახ­და არ შე­უძ­ლია, არც ჩემს ოჯახს შე­ეძ­ლო. მი­ვუ­თი­თე, რომ წე­ლი­წად­ში 1700 დო­ლა­რის გა­დახ­დას შევ­ძლებ­დი, რაც 74 000 დო­ლარ­თან შე­და­რე­ბით ძა­ლი­ან ცო­ტაა და ნიშ­ნავ­და, რომ დიდი და­ფი­ნან­სე­ბა მჭირ­დე­ბო­და.

უნი­ვერ­სი­ტე­ტიც ბიზ­ნე­სია და რაც უფრო ნაკ­ლებს იხდი, მით ნაკ­ლე­ბი შან­სი გაქვს, მოხ­ვდე, თა­ნაც - ქარ­თვე­ლი ამე­რი­კა­ში... სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, 13 თე­ბერ­ვალს პა­სუ­ხი მო­მი­ვი­და, რომ მხო­ლოდ 74 ათასს კი არა, 4 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ყო­ველ წელს 80 000 დო­ლარს მაძ­ლე­ვენ, რათა ჯან­მრთე­ლო­ბის და­ზღვე­ვა და მგზავ­რო­ბის ფუ­ლიც მქონ­დეს. სწავ­ლის სა­ფა­სუ­რი ყო­ველ­წლი­უ­რად იზ­რდე­ბა და შე­იძ­ლე­ბა, და­ფი­ნან­სე­ბის თან­ხაც ყო­ველ წელს გა­ი­ზარ­დოს.

- სკო­ლას წელს ამ­თავ­რებ?

- დიახ, მე-12 კლას­ში ვარ, ატეს­ტა­ტი არც მაქვს. მთხო­ვენ, რომ წლის ბო­ლოს მი­ღე­ბუ­ლი ნიშ­ნე­ბიც გა­ვუგ­ზავ­ნო, რათა იცოდ­ნენ, რომ ისე­ვე წარ­მა­ტე­ბით და­ვამ­თავ­რე სკო­ლა, არ მოვ­დუნ­დი. იმ შე­თხვე­ვა­ში, თუ 5-ები და 6-ები გა­მომ­ყვე­ბა, რაც ძა­ლი­ან და­ბა­ლი ნიშ­ნე­ბია, შე­იძ­ლე­ბა, უარი მი­თხრან, შენ მო­უ­კე­ლი სწავ­ლას და აღარ გვინ­და ჩა­მოხ­ვი­დეო. მაგ­რამ ახლა მი­ღე­ბუ­ლი ვარ და წე­სით, სტუ­დენ­ტი ვარ.

აპ­ლი­კა­ცი­ე­ბი ბევ­რმა გა­ვაგ­ზავ­ნეთ, მსურ­ველ­თა რა­ო­დე­ნო­ბა ყო­ველ­წლი­უ­რად იმა­ტებს, რად­გან ხე­და­ვენ, რამ­ხე­ლა წარ­მა­ტე­ბას აღ­წე­ვენ ის ბავ­შვე­ბი, ვინც აპ­ლი­კა­ცი­ებს ამე­რი­კა­ში გზავ­ნი­ან. სხვა სკო­ლე­ბი­დან ჯერ არ მსმე­ნია, მაგ­რამ რო­გორც ვიცი, მე-12 კლა­სე­ლებს შო­რის კო­მა­რო­ვი­დან ჯერ­ჯე­რო­ბით მარ­ტო მე ვარ, ვინც ამე­რი­კა­ში მი­დის.

- სად მდე­ბა­რე­ობს ვან­დერ­ბილ­ტის უნი­ვერ­სი­ტე­ტი, ძი­რი­თა­დად, რა ფა­კულ­ტე­ტე­ბია და შენ რო­მე­ლი მი­მარ­თუ­ლე­ბა აირ­ჩიე?

- ტე­ნე­სის შტა­ტის დე­და­ქა­ლაქ­ში, ნეშ­ვილ­ში მივ­დი­ვარ სას­წავ­ლებ­ლად. უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ყვე­ლა ფა­კულ­ტე­ტია, თუმ­ცა არ­ჩე­ვა პირ­ვე­ლი­ვე წელს არ ხდე­ბა. ინ­ჟი­ნე­რი­ის სკო­ლა ავირ­ჩიე და ალ­ბათ, კომ­პი­უ­ტე­რულ მეც­ნი­ე­რე­ბას, მა­თე­მა­ტი­კას და ბიზ­ნესს ერ­თდრო­უ­ლად ვის­წავ­ლი.

- სკო­ლა­ში ალ­ბათ, ძა­ლი­ან კარ­გად სწავ­ლობ­დი... სხვა რა ინ­ტე­რე­სე­ბი გქონ­და, თუნ­დაც სა­ნამ ამ უნი­ვერ­სი­ტე­ტის შე­სა­ხებ გა­ი­გებ­დი?

- სი­მარ­თლე გი­თხრათ, ამე­რი­კა­ში სწავ­ლის გაგ­რძე­ლე­ბა რომ შე­საძ­ლე­ბე­ლი იყო, არც ვი­ცო­დი. მე­გო­ნა, ყვე­ლა­ზე მეტი ფული ვი­საც ჰქონ­და, ის მი­დი­ო­და, მეტი არა­ფე­რი ვი­ცო­დი არც TOEFL-ის და არც - SAT-ის შე­სა­ხებ. უბ­რა­ლოდ, მე­გო­ბარ­მა მო­მიყ­ვა...

სამ­წუ­ხა­როდ, მე­ა­თე კლა­სამ­დე სა­შუ­ა­ლო დო­ნის მოს­წავ­ლე ვი­ყა­ვი, მა­ღა­ლი ნიშ­ნე­ბი არ მქონ­და, ამი­ტო­მაც ვამ­ბობ - ჩემი ის­ტო­რია იმი­თაა გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი, რომ ნე­ბის­მი­ერ ბავ­შვს შე­უძ­ლია, ის გა­ა­კე­თოს, რაც მე გა­ვა­კე­თე, რად­გან სხვის­გან გა­მორ­ჩე­უ­ლი არ ვყო­ფილ­ვარ

მეშ­ვი­დე, მერ­ვე და მე­ცხრე კლა­სის სა­უ­კე­თე­სო მოს­წავ­ლე­ებს სა­ხელ­მწი­ფო კომ­პი­უ­ტერს აძ­ლევს, ჩემ­თვის კი ესეც არ მო­უ­ცი­ათ, რად­გან მე­ა­თე კლა­სამ­დე მა­ღა­ლი ნიშ­ნე­ბი არ მქონ­და, მაგ­რამ მერე, რო­დე­საც უკვე კონ­კრე­ტუ­ლი მი­ზა­ნი და­ვი­სა­ხე და ვი­ცო­დი, რა უნდა გა­მე­კე­თე­ბი­ნა, მე­და­ლო­სა­ნიც გავ­ხდი.

თუმ­ცა, ისი­ნი მხო­ლოდ ნიშ­ნებს არ აქ­ცე­ვენ ყუ­რა­დღე­ბას, ით­ვა­ლის­წი­ნე­ბენ, რას აკე­თებ სკო­ლის გა­რეთ, რო­გო­რი ესსე და­წე­რე, მას­წავ­ლებ­ლე­ბი რო­გორ გა­ხა­სი­ა­თე­ბენ და ინ­ტერ­ვი­უ­ზე რო­გო­რი ადა­მი­ა­ნი ჩან­ხარ.

აშშ-ს უნი­ვერ­სი­ტე­ტებ­ში გა­ცი­ლე­ბით დიდი პრო­ცე­სი მიმ­დი­ნა­რე­ობს, ეძე­ბენ ბავ­შვებს, რომ­ლებ­ზეც ფიქ­რო­ბენ, რომ მათ შე­იძ­ლე­ბა რამე შეც­ვა­ლონ. მრა­ვალ­მხრივ კარგ ბავ­შვს ირ­ჩე­ვენ, ამი­ტომ სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, ნიშ­ნე­ბის და ქუ­ლე­ბის გამო არ ავურ­ჩე­ვი­ვარ, თუმ­ცა ესეც და­მეხ­მა­რა, რად­გან გა­მოც­დებ­ში ძა­ლი­ან მა­ღა­ლი ქუ­ლე­ბი მქონ­და.

- შე­გიძ­ლია, გა­მო­ყო, კი­დევ რო­გორ წარ­მო­ა­ჩი­ნე თავი, მა­გა­ლი­თად, სკო­ლის გა­რეთ არ­სე­ბუ­ლი ინ­ტე­რე­სე­ბით?

- სკო­ლის თვით­მმარ­თვე­ლი ვარ, თავ­მჯდო­მა­რე ვარ, ასე ვთქვათ ბავ­შვე­ბის "მთავ­რო­ბის". სკო­ლა­ში რა პრო­ცე­სე­ბიც მიმ­დი­ნა­რე­ობს, იქ­ნე­ბა კლუ­ბე­ბი თუ ფეს­ტი­ვა­ლე­ბი, ოლიმ­პი­ა­დე­ბი - ამ ყვე­ლაფ­რის მთა­ვა­რი ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რი გახ­ლა­ვართ. ეს ერთ-ერთი იყო, რაც და­მეხ­მა­რა. ასე­ვე, პო­ლი­ტი­კის და დე­ბა­ტე­ბის ტურ­ნი­რებ­ში ვი­ღებ­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას, რო­მელ­შიც ყო­ველ­თვის ვი­მარ­ჯვებ­დი ან ძა­ლი­ან მა­ღალ პო­ზი­ცი­ას ვი­კა­ვებ­დი.

ხში­რად ვი­ყა­ვი მო­ხა­ლი­სეც, და­კა­ვე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი ქველ­მოქ­მე­დე­ბით, ორ­გა­ნი­ზა­ცია Helping Hands-შიც ვი­ღებ­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას. კი­დევ რამ­დე­ნი­მე ღო­ნის­ძი­ე­ბა იყო, მა­გა­ლი­თად, სპექ­ტაკ­ლე­ბი ჩა­ვა­ტა­რეთ კო­მა­როვ­ში, მსა­ხი­ო­ბი ვი­ყა­ვი, ეს ბევ­რი რამ შეგ­როვ­და და გა­ვაგ­ზავ­ნე.

- რა გეგ­მე­ბი და მიზ­ნე­ბი გაქვს იმ 4 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში, რა პე­რი­ოდ­შიც აშშ-ში ის­წავ­ლი და მას შემ­დეგ?

- ძა­ლი­ან დიდი შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მო­მე­ცა, რომ ჩემი ნიჭი და მონ­დო­მე­ბა, მიზ­ნე­ბი უფრო კარ­გად წარ­მო­ვა­ჩი­ნო და ასე­თი შან­სის გა­მო­ყე­ნე­ბას აუ­ცი­ლებ­ლად ვა­პი­რებ. მო­ტი­ვი­რე­ბუ­ლი ვარ და მინ­და, რომ სა­უ­კე­თე­სო, მაქ­სი­მა­ლუ­რი ნიშ­ნე­ბი მქონ­დეს. ამავდრო­უ­ლად, ზა­ფხუ­ლის 4-თვი­ან არ­და­დე­გებ­ზე რა­ი­მე ამე­რი­კულ კომ­პა­ნი­ა­ში და­ვი­წყო მუ­შა­ო­ბა, იმის­თვის, რომ რო­დე­საც ამე­რი­კულ უნი­ვერ­სი­ტეტს და­ვამ­თავ­რებ, ნიშ­ნებ­თან ერ­თად, გარ­კვე­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა მქონ­დეს.

რაც შე­ე­ხე­ბა უნი­ვერ­სი­ტე­ტის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ გეგ­მებს, რო­გორც ვიცი, ამე­რი­კა­ში სა­მუ­შა­ოდ დარ­ჩე­ნის უფ­ლე­ბა მხო­ლოდ 2 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში გვეძ­ლე­ვა, მას შემ­დეგ კი ვიზა უქ­მდე­ბა და სა­ქარ­თვე­ლო­ში უნდა ჩა­მო­ვი­დე, ან ამე­რი­კა­ში ისე­თი სამ­სა­ხუ­რი ვი­შო­ვო, რო­მე­ლიც ახა­ლი ვი­ზის მი­ღე­ბას უზ­რუნ­ველ­ყოფს. ვგეგ­მავ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩა­მო­ვი­დე, რად­გან იქ გა­მოც­დი­ლე­ბი­სა და გა­ნათ­ლე­ბის დაგ­რო­ვე­ბა მინ­და, შემ­დეგ კი აქ, ჩე­მებ­თან ერ­თად ცხოვ­რე­ბა მსურს.

სა­ბო­ლოო მი­ზა­ნი სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩა­მოს­ვლაა, მაგ­რამ მინ­და, ფი­ნან­სუ­რად ისე ვიყო, რომ არა­ნა­ი­რი წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბა არ იყოს ჩემი შვი­ლე­ბის­თვის ისე­თი გა­ნათ­ლე­ბის მი­ცე­მის­თვის, რო­გო­რიც მე ჩემ­მა მშობ­ლებ­მა მომ­ცეს.

- რა რჩე­ვებს მის­ცემ თა­ნა­ტო­ლებს, ვინც არ იცის მსგავ­სი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბის შე­სა­ხებ, ან იცის, თუმ­ცა სა­სურ­ველ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში მოხ­ვედ­რა სწავ­ლის მა­ღა­ლი ღი­რე­ბუ­ლე­ბის გამო არა­რე­ა­ლუ­რად ეჩ­ვე­ნე­ბა?

- მე იმის მა­გა­ლი­თი ვარ, რომ არც ფული მქონ­და, არც გა­მორ­ჩე­უ­ლი მოს­წავ­ლე ვი­ყა­ვი სკო­ლა­ში - სხვა ბავ­შვე­ბი ნაკ­რე­ბებ­ში იყ­ვნენ და უფრო კარგ მოს­წავ­ლე­ე­ბად ით­ვლე­ბოდ­ნენ, მაგ­რამ ჩემი მონ­დო­მე­ბი­თა და შრო­მით და­ვი­ნა­ხე, რომ მეც მქონ­და ამის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, უნი­ვერ­სი­ტე­ტე­ბი სხვა რა­მე­საც ხე­დავ­დნენ.

ახ­ლაც ვფიქ­რობ, რად­გან მე შევ­ძე­ლი და გა­მო­მი­ვი­და, ნე­ბის­მი­ერს გა­მო­უ­ვა, თუ მო­ინ­დო­მებს! ამი­ტომ, რჩე­ვა ერ­თია: თუ მარ­თლა აქვთ მი­ზა­ნი, გა­აგ­რძე­ლონ ამე­რი­კა­ში ან სა­ზღვარ­გა­რეთ ნე­ბის­მი­ერ ქვე­ყა­ნა­ში სწავ­ლა, ის ფიქ­რი დაბ­რკო­ლე­ბა არ უნდა იყოს, რომ "უკვე გვი­ა­ნი ხომ არ არის, ახლა ვე­ღარ შევ­ძლებ, სხვა ბავ­შვე­ბი მჯობ­ნი­ან" და ა.შ. ეს ჩემ­თვის დაბ­რკო­ლე­ბა არ ყო­ფი­ლა და მა­ინც შევ­ძე­ლი, რად­გან მო­ვინ­დო­მე. მგო­ნია, ყვე­ლამ უნდა მო­ინ­დო­მოს, თუ ეს მათი მი­ზა­ნია და აუ­ცი­ლებ­ლად გა­მო­უ­ვათ!