როცა კაცები ზრუნავენ... ანუ, მამიკოების საკითხავი

დედის როლზე ბავშვის აღზრდაში უამრავი დაწერილა (ალბათ კიდევ ბევრი დაიწერება), რატომღაც ძალიან ცოტას წერენ მამების როლზე, მაშინ როცა დედაზე არანაკლები როლი აქვს მამას, ხშირად მეტიც კი...

პირადად ჩემთვის მამობა არაა რუტინა, უფრო ყოველდღიური გაკვეთილებია, რომლის დროსაც ძალიან ბევრს ვსწავლობ. მე და ჩემი პატარა ნენე, ერთმანეთს უამრავ რამეს ვასწავლით, შეიძლება ბევრს გაუკვირდეს, თუმცა 4 წლის ბავშვისგანაც შეიძლება სწავლა. მიუხედავად სამუშაო გრაფიკისა, ნენემ იცის რომ დღეში მინიმუმ 1 საათი მისია და ამ დროის განმკარგავი ისაა. ამიტომაც ხშირად მიწევს ვიყო გემი, რომელსაც შტურმანი ოთახიდან ოთახში დააგელვებს, ხშირად ავტობუსი ვარ და ნენე მგზავრი. მთელი მაღაზიაც ვყოფილვარ და ნენე კი 1000 მყიდველი (ზოგჯერ პირიქითაც). ვერ ვიტყვი რომ არ ვიღლები, პირიქით ძალიან ვიღლები ხოლმე, მაგრამ ნენეს უხარია, ბედნიერია და რაც მთავარია, იცის რომ ჩემი სახით ჰყავს მეგობარი, რომელიც ყოველთვის გვერდში დაუდგება. ეს ჩემთვის ყველა სამსახურზე მეტია...

სამწუხაროდ, მამების უმეტესობა ამას ვერ (ან არ) ახერხებს, ზოგი ცდილობს მამის ნაცვლად სასტიკი დამრიგებელი იყოს და საკუთარი შვილი ისე გაზარდოს, როგორც სურს. პატარას დაბადებისთანავე ართმევს დამოუკიდებლობას და უკვე გაზრდილის ცხოვრებაშიც ერევა, რაც საბოლოოდ აუცილებლად ცუდ გავლენას ახდენს მის პიროვნებაზე, რასაც მშობელი ძალიან გვიან ხვდება. ბავშვებისთვის მამა ყოვლისშემძლე იდეალია, რომელმაც თუ მოინდომა, შეუძლია მთელი მსოფლიო ცალი ხელით მაღლა აწიოს, ჰოდა ასეთ მამებთან ძალიან უყვართ ყოფნა, ბედნიერები და ლაღები ხდებიან.

კამპანია "კაცები ზრუნავენ" (გაეროს მოსახლეობის ფონდისა და არასამთავრობო ორგანიზაცია we care-ის ერთობლივი პროექტი, რომელიც გაგრძელებაა პროექტისა "მამა, წიგნი წამიკითხე" ) ცოტა ხნის წინ დაიწყო. კამპანიის მიზანი, მამების ჩართულობის გაზრდაა პატარის აღზრდაში. პროექტის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილია "მამების დღიურები", სადაც მამები საკუთარ ყოველდღიურობაზე წერენ. პროექტში, სხვებთან ერთად ჩართულია ელიტარული ინტელექტკლუბის "რა?სად?როდის?" წევრი რატი შუბლაძე:

- პროექტში მონაწილეობის მიღების მოტივაცია რამდენიმე იყო: პირველი, საინტერესო იქნებოდა დროთა განმავლობაში ჩემი საქმიანობისა და ქცევების დაკვირვება; თავად მეც მაინტერესებდა, როგორია ჩემი ყოველდღიური რუტინა და კატოსთან ურთიერთობა. აგრეთვე, წლების შემდეგ, როდესაც ამას მეც და კატოც წავიკითხავთ, ეს ალბათ ტკბილი და სასიამოვნო მოგონება იქნებოდა. აგრეთვე, მინდოდა სხვებისთვისაც გამეზიარებინა ჩემი აქტივობები. შესაძლოა, ვინმესთვის ეს მაგალითი გახდეს, გადაწყვეტილების მიღებაში დამხმარე ფაქტორი გახდეს ან უბრალოდ რომელიმე წინადადებაში საკუთარი თავი ამოიცნოს, იმაზე უკეთესი მამა გახდეს, ვიდრე მე ვარ.

- ბევრი მამაკაცისთვის მიუღებელია მეუღლეს დაეხმაროს და ოჯახში საქმეები იყოფა კაცის საქმედ და ქალის საქმედ...

- ყოველდღიურად ანას, ჩემს მეუღლეს, თითქმის ყველა საქმიანობაში ვეხმარები. რა თქმა უნდა, არის ისეთი დღეები, როდესაც ჩემი ჩართულობა ნაკლებია და კატოსაც მთლიანად ანა უვლის. თუმცა, თითქმის ყველა სახის საქმიანობა - კატოს ჭამა, პამპერსის გამოცვლა, დაბანა, ჩაცმა (თუმცა ანას ჩემი გემოვნებით შერჩეული ტანსაცმელი არ მოსწონს და მერე თავად აცმევს) და დაძინება - თანაბრად შეგვიძლია გავინაწილოთ. შრომის განაწილების პრინციპი მოქმედებს სხვა საოჯახო საქმიანობაში, მაგალითად სახლის დალაგება ან ჭურჭლის დარეცხვა. მოკლედ, ვცდილობთ ყველაფერი თანაბრად გავინაწილოთ".

"კაცები ზრუნავენ" ძალიან დროული კამპანიაა, რადგან არაერთი კვლევის თანახმად, მამაკაცები უარს ამბობენ ბავშვების აღზრდაში აქტიურ მონაწილეობაზე. იმედია პროექტი თავის მიზანს შეასრულებს და მამებს გაგვახსენებს, რომ შვილებს გაცილებით მეტი დრო უნდა დავუთმოთ.

მამობა დიდი ბედნიერებაა, რომელსაც უმაღლესი წერტილი არ აქვს, რადგან შვილებთან ურთიერთობით ყოველდღიურად დიდი სიხარულის განცდა შეიძლება, ამისთვის კი მთავარია მათ მეტი დრო დავუთმოთ.

#კაცებიზრუნავენ

ლადო გოგოლაძე

AMBEBI.GE