ჯვრის­წე­რის სა­ი­დუმ­ლო ერთ-ერ­თია, რო­მელ­საც მორ­წმუ­ნე­თათ­ვის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მად­ლი და მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს, თუმ­ცა რო­გორც AMBEBI.GE-ს დე­კა­ნო­ზი გი­ორ­გი თევ­დო­რაშ­ვი­ლი ეუბ­ნე­ბა, დღეს ბევ­რი წყვი­ლი ჯვარს გა­უ­აზ­რებ­ლად იწერს და ოჯა­ხე­ბის დან­გრე­ვის ერთ-ერთი მი­ზე­ზი ესეც არის.

- ყვე­ლა მარ­თლმა­დი­დე­ბელ ქრის­ტი­ანს მო­ეხ­სე­ნე­ბა, რომ ეკ­ლე­სი­ა­ში დად­გე­ნი­ლია შვი­დი სა­ი­დუმ­ლო­ე­ბა. პირ­ვე­ლი მათ­გა­ნი არის ნათ­ლის­ღე­ბა, მაგ­რამ სა­ი­დუმ­ლო­თა შო­რის ყვე­ლა­ზე უძ­ვე­ლე­სი გახ­ლავთ ქორ­წი­ნე­ბის, ანუ ჯვრის­წე­რის სა­ი­დუმ­ლო. ის­ტო­რი­უ­ლად იგი ძველ აღ­თქმა­ში ჯერ კი­დევ სა­მო­თხე­ში და­ად­გი­ნა ღმერ­თმა, როცა ადა­მი და ევა აკურ­თხა და უთხრა მათ - ინა­ყო­ფი­ე­რეთ და გამ­რავ­ლდით ქვე­ყა­ნა­სა ზედა.

რო­დე­საც ღმერ­თმა ადა­მი­ა­ნი შექ­მნა, ადამ­მა თით­ქოს მო­ი­წყი­ნა და თა­ვი­სი მსგავ­სი ვე­რა­ნა­ი­რი ვერ მო­ი­ძია, შემ­დეგ ღმერ­თმა მას მოჰ­გვა­რა ძილი და მისი ნეკ­ნის­გან შექ­მნა მი­სი­ვე მსგავ­სი ევა. ევა ებ­რა­უ­ლი სი­ტყვაა და ქარ­თუ­ლად სი­ცო­ცხლის წყა­როს ნიშ­ნავს. მინ­და ხაზი გა­ვუს­ვა, რომ პირ­ვე­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რუ­ლი ნა­წარ­მო­ე­ბი სა­მო­თხე­ში ადა­მის მიერ წარ­მო­ით­ქვა, როცა შე­ხე­და ევას და თქვა: ეს არის ხორ­ცი ჩემი ხორცთა­გა­ნი და ძვა­ლი ძვალ­თა­გა­ნი, ანუ რო­დე­საც ადა­მი­ან­მა პირ­ვე­ლად გა­მო­ხა­ტა სი­ხა­რუ­ლი თა­ვის მსგავს არ­სე­ბა­ში ეს იყო ადა­მი და მან მი­ი­ღო დიდი სიყ­ვა­რუ­ლით ღვთის­გან ბო­ძე­ბუ­ლი მი­სი­ვე მსგავ­სი ადა­მი­ა­ნი.

- რამ­დე­ნად გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბუ­ლი აქვთ დღეს წყვი­ლებს ჯვრის­წე­რის მნიშ­ვნე­ლო­ბა?

- როცა ნეფე-პა­ტარ­ძა­ლი თავ­ზე გვირ­გვინს იდ­გამს, ეს მათ­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მო­მენ­ტია, თუმ­ცა დღეს სამ­წუ­ხა­როდ, ძა­ლი­ან ბევ­რი ჯვრის­წე­რა სიმ­ბო­ლუ­რად სრულ­დე­ბა. ხში­რად, წარ­მოდ­გე­ნა არ აქვს არც სი­ძეს და არც პა­ტარ­ძალს, რა ხდე­ბა ამ დროს, არც სა­სუ­ლი­ე­რო პირს უს­მე­ნენ. ძი­რი­თა­დად ხმა­ურ­ში, ფოტო და ვი­დეო გა­და­ღე­ბა­ში აღეს­რუ­ლე­ბა ეს წმინ­და სა­ი­დუმ­ლო და შემ­დგომ­ში, როცა ე.წ. თაფ­ლო­ბის თვე გა­დის, მერე აღ­მოჩ­ნდე­ბა, რომ მათ სიმ­ბო­ლუ­რად და­ი­წე­რეს ჯვა­რი და სუ­ლაც არ იცი­ან, რა მო­ვა­ლე­ო­ბე­ბი აკის­რია ცოლ-ქმარს ერ­თმა­ნე­თის მი­მართ და უკვე შემ­დგომ­ში მო­დი­ან ეკ­ლე­სი­ა­ში და მერე იწყე­ბენ შე­მეც­ნე­ბას, თუ რას ნიშ­ნავს ქორ­წი­ნე­ბა და რა სა­ი­დუმ­ლოს გუ­ლის­ხმობს იგი.

ყვე­ლა­ფე­რი მა­მა­კა­ცის­გან იწყე­ბა. მა­მა­კა­ცი თუ ღირ­სე­უ­ლად მო­იქ­ცე­ვა, იმე­ფებს სა­კუ­თარ თავ­ზე, ანუ თა­ვი­სუ­ფა­ლი იქ­ნე­ბა და ოჯა­ხის საქ­მე­ებს გო­ნივ­რუ­ლად გან­კარ­გავს, ბუ­ნებ­რი­ვია, მისი მე­უღ­ლეც სიყ­ვა­რუ­ლით, კდე­მა­მო­სი­ლე­ბით აღივ­სე­ბა და მისი ერ­თგუ­ლი იქ­ნე­ბა. ოღონდ აქ არ უნდა იყოს ერ­თპი­როვ­ნუ­ლი ლი­დე­რო­ბა, უნდა იყოს ბჭო­ბა, გარ­კვე­უ­ლი სა­კი­თხის ერ­თდრო­უ­ლი გა­და­წყვე­ტა. ის, რომ მა­მა­კა­ცი ვარ, ყვე­ლა­ფე­რი სწო­რად მეს­მის და შენ ვინ გე­კი­თხე­ბა ან მარ­ტო მე ვი­ციო, ასე არ შე­იძ­ლე­ბა, მათ ერ­თად უნდა იმ­სჯე­ლონ.

კა­ცობ­რი­ო­ბის გა­მოხ­სნა და მხსნე­ლის მობ­რძა­ნე­ბა მოხ­და ქალ­წულ მა­რი­ა­მი­სა­გან. ყვე­ლამ უნდა იცო­დეს, რომ ზე­ცი­ურ იერ­არ­ქი­ა­ში წმინ­და სა­მე­ბის შემ­დეგ ყვე­ლა­ზე აღ­მა­ტე­ბუ­ლი ქმნი­ლე­ბა არის ყოვ­ლად­წ­მინ­და ღვთის­მშო­ბე­ლი. სა­ქარ­თვე­ლო­ში წმინ­და ნი­ნომ იქა­და­გა, ყვე­ლა­ზე ძლი­ე­რი სა­ქარ­თვე­ლო და აყ­ვა­ვე­ბუ­ლი ქრის­ტი­ა­ნო­ბა თა­მარ მე­ფის დროს იყო და ყვე­ლა­ზე ახო­ვა­ნე­ბით ჭეშ­მა­რი­ტი სარ­წმუ­ნო­ე­ბა ქე­თე­ვან დე­დო­ფალ­მა და­იც­ვა, ასე რომ, მა­მა­კა­ცებს ვთხოვ, ნუ­რაფ­რით ნუ და­ამ­ცი­რე­ბენ დე­და­კა­ცებს და ჩვე­ნი ოჯა­ხე­ბი იყოს ისე­თი, რო­გორც უფალს უნდა.

- ჯვრის­წე­რამ­დე თუ მო­დი­ან თქვენ­თან წყვი­ლე­ბი, რათა გა­ი­გონ მისი მნიშ­ვნე­ლო­ბა და არსი?

- ალ­ბათ სხვა მა­მა­ო­ე­ბიც და­მე­თან­ხმე­ბი­ან, რომ წყვი­ლე­ბის 99% მო­დი­ან ტაძ­რებ­ში, მა­მა­ო­ებს შე­უ­თან­ხმდე­ბი­ან თუ რო­მელ სა­ათ­ზე უნდა და­ი­წე­რონ ჯვა­რი, რამ­დენს გა­და­იხ­დი­ან და არა­ნა­ი­რი კა­ტე­ხი­ზა­ცია ანუ გა­სა­უბ­რე­ბა არ ხდე­ბა თა­ვი­ან­თი მო­ვა­ლე­ო­ბის შე­სა­ხებ. მე ყვე­ლა წყვილს ვურ­ჩევ­დი, წი­ა­კი­თხონ იო­ა­ნე ოქ­რო­პი­რის ცნო­ბი­ლი ეპის­ტო­ლე­ე­ბი ოჯა­ხის შექ­მნის შე­სა­ხებ, სა­დაც მას პავ­ლე მო­ცი­ქუ­ლის სი­ტყვე­ბი ჰყავს მოყ­ვა­ნი­ლი - თუ ჩვენ ღმერ­თი გვაძ­ლევს უფ­ლე­ბას, რომ პირ­ვე­ლი­ვე კა­მა­თის და გა­უ­გებ­რო­ბის დროს გა­ვუშ­ვათ ჩვე­ნი მე­უღ­ლე ოჯა­ხი­დან, ანუ გა­ვე­ყა­როთ, მა­შინ ახ­ლა­ვე შე­გიძ­ლი­ათ შექ­მნათ ოჯა­ხი, მაგ­რამ თუ ღმერ­თი გას­წავ­ლით, რომ მხო­ლოდ მრუ­შო­ბის გამო შე­გიძ­ლია გა­უშ­ვა შენი მე­უღ­ლე, მა­შინ და­ფიქ­რე­ბა გმარ­თებს, ვის­თან აპი­რებ ოჯა­ხის შექ­მნას.

ეკ­ლე­სი­ა­ში იყო ასე­თი ტრა­დი­ცია - და­წინ­დვა ანუ ნიშ­ნო­ბა, ახლა თა­ნა­მედ­რო­ვე რე­ა­ლო­ბა­ში და­წინ­დვა და ქორ­წი­ნე­ბა ერ­თად აღეს­რუ­ლე­ბა, მაგ­რამ ადრე წყვი­ლე­ბი 6 თვე მა­ინც იყ­ვნენ და­წინ­დუ­ლე­ბი ანუ და­ნიშ­ნუ­ლე­ბი, ერ­თად არ ცხოვ­რობ­დნენ ანუ ცოლ-ქმა­რი არ ერ­ქვათ, უბ­რა­ლოდ იყო სა­სი­ძო და სარ­ძლო. მა­შინ მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, არ იყო მო­ბი­ლუ­რი ტე­ლე­ფო­ნე­ბი და სო­ცი­ა­ლუ­რი ქსე­ლე­ბი და ალ­ბათ ეკ­ლე­სი­ის წი­აღ­ში ხდე­ბო­და ამ ადა­მი­ა­ნე­ბის გაც­ნო­ბა და შემ­დეგ, რო­დე­საც დარ­წმუნ­დე­ბოდ­ნენ, ერ­თად ცხოვ­რე­ბა შე­ეძ­ლოთ, ამ შემ­თხვე­ვა­ში იქ­მნე­ბო­და ოჯა­ხე­ბი.

დღეს სამ­წუ­ხა­როდ, სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­სა და ღა­მის კლუბ­ში გაც­ნო­ბი­ლი ადა­მი­ა­ნი შე­იძ­ლე­ბა უც­ბად გახ­დეს ვინ­მეს მე­უღ­ლე, რაც ცუ­დია და ხში­რად ასე­თი ქორ­წი­ნე­ბა კრა­ხით სრულ­დე­ბა და ძა­ლი­ან ბევ­რი დან­გრე­უ­ლი ოჯა­ხია, ოჯა­ხის დან­გრე­ვა კი დიდი ცოდ­ვაა, მათი დან­გრე­ვის ბზა­რი ბავ­შვე­ბის გუ­ლებ­ზე გა­დის და შემ­დგომ­ში ბავ­შვე­ბი ხდე­ბი­ან რე­ცი­დი­ვის­ტე­ბი, დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბი.

ქორ­წი­ნე­ბა უფრო სა­მო­ქა­ლა­ქო სი­ტყვაა და ჯვრის­წე­რა ნიშ­ნავს იმას, რომ ჯვა­რი გა­და­ვი­წე­რე, ღმერ­თმა დაგ­ვლო­ცა, ანუ ჩვენ ღვთის­გან მო­ვი­თხო­ვეთ მად­ლი, რომ ჩვენ შო­რის მშვი­დო­ბი­ა­ნი და სა­სიყ­ვა­რუ­ლო ურ­თი­ერ­თო­ბა იყოს. დღეს მხო­ლოდ სა­პა­ტარ­ძლო კა­ბას აქ­ცე­ვენ ყუ­რა­დღე­ბას, რამ­დე­ნი კა­მე­რა იღებს, სად და­ი­წე­რენ ჯვარს და ა.შ.

როცა ადა­მი­ანს ეკი­თხე­ბი, ხარ თუ არა ჯვარ­წე­რი­ლი, ის გპა­სუ­ხობს რომ კი, რა თქმა უნდა, მე ჯვა­რი სი­ონ­ში ან სა­მე­ბა­ში და­ვი­წე­რე, გი­სა­ხე­ლებს ცნო­ბილ ტაძ­რებს, მაგ­რამ ჩვენ იმას ვგუ­ლის­ხმობთ, შენ რომ ჯვა­რი და­ი­წე­რე, გეს­მის რა მოხ­და ამ დროს? ეს სიმ­ბო­ლუ­რი იყო თუ მარ­თლა გა­ი­აზ­რე? სა­ი­დუმ­ლო იმას ნიშ­ნავს, რომ ღვთის მად­ლი უხი­ლა­ვად გად­მო­დის და იმ შემ­თხვე­ვა­ში გად­მო­დის, თუ შენ მიხ­ვდი იმ დროს რა მოხ­და, თუ შენ ვერ მიხ­ვდი და უბ­რა­ლოდ გინ­და შენი ცხოვ­რე­ბის ალ­ბომ­ში ქორ­წი­ნე­ბა ფო­ტო­ე­ბის და ვი­დე­ო­ე­ბის სა­ხით და­ფიქ­სირ­დეს, ეს სამ­წუ­ხა­როდ, არა­ნა­ირ ნა­ყოფს არ გა­მო­ი­ღებს.

- რას ნიშ­ნავს ჯვრის აყრა?

- ჯვრის აყრა, რო­გორც ასე­თი, არ არ­სე­ბობს, მაგ­რამ ეკ­ლე­სი­ამ გა­მო­ი­ჩი­ნა იკო­ნო­მია, ანუ გარ­კვე­უ­ლი შე­ღა­ვა­თი, რად­გან ადა­მი­ა­ნი რთუ­ლი არ­სე­ბაა. ეკ­ლე­სია ით­ვა­ლის­წი­ნებს სო­ცი­ა­ლურ მდგო­მა­რო­ე­ბას, იმ სა­უ­კუ­ნეს, იმ ყოფა-ცხოვ­რე­ბას და გარ­კვე­ულ შე­ღა­ვა­თებს უშ­ვებს ოღონდ არა დოგ­მა­ტებ­ში, არა­მედ გარ­კვე­ულ კა­ნო­ნებ­ში გარ­კვე­უ­ლი ცვლი­ლე­ბა შე­ი­ტა­ნა და ერთ-ერთი ის არის, რომ რად­გან შენ ამ ადა­მი­ან­თან ცხოვ­რე­ბა არ გინ­და და ოჯა­ხი და­ინ­გრა, მა­შინ მღვდელმთა­ვა­რი, კერ­ძოდ კი ქო­რე­პის­კო­პო­სი წყვილს მი­ტე­ვე­ბის ლოც­ვას უკი­თხავს, ამას დღეს ჯვრის აყ­რას ეძა­ხი­ან. მაგ­რამ ყვე­ლას გა­სა­გო­ნად მინ­და ვთქვა, რომ ჯვრის აყრა მხო­ლოდ მა­შინ ხდე­ბა, როცა ადა­მი­ა­ნი გარ­და­იც­ვლე­ბა. თუ ადა­მი­ანს მე­ო­რე ადა­მი­ან­თან ჯვა­რი აქვს და­წე­რი­ლი, ის მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ჯვარ­და­წე­რი­ლი იქ­ნე­ბა მას­თან, ეკ­ლე­სია მე­ო­რე ქორ­წი­ნე­ბას მხო­ლოდ იმი­ტომ უშ­ვებს, რომ მრუ­შო­ბას და სიძ­ვას არ ჰქონ­დეს ად­გი­ლი.

- მე­ო­რე ქორ­წი­ნე­ბას რო­გორ უყუ­რებს ეკ­ლე­სია?

- მე­ო­რე ქორ­წი­ნე­ბაც კა­ნო­ნი­ე­რია, მაგ­რამ ის ადა­მი­ა­ნი ჯვარ­წე­რი­ლად მა­ინც პირ­ველ მე­უღ­ლეს­თან ით­ვლე­ბა, მე­ო­რე ქორ­წი­ნე­ბა გვირ­გვი­ნე­ბის გა­რე­შე აღეს­რუ­ლე­ბო­და და მინ­და გვირ­გვი­ნე­ბის დად­გმა­საც შე­ვე­ხო. გვირ­გვი­ნის დად­გმა ნიშ­ნავს ცოდ­ვა­ზე გა­მარ­ჯვე­ბას, როცა ნეფე-პა­ტარ­ძალს გვირ­გვინს ად­გა­მენ, ეს იმას ნიშ­ნავს, რომ ამ ადა­მი­ა­ნებ­მა სიძ­ვი­სა და მრუ­შო­ბის ნაც­ვლად, ოჯა­ხი შექ­მნეს და ამით და­ა­მარ­ცხეს ვნე­ბა. ოჯა­ხის შექ­მნის პირ­ვე­ლი მი­ზა­ნი არ არის შვი­ლე­ბის გა­ჩე­ნა, ვინ­მეს არ ეგო­ნოს, რომ მე ამის წი­ნა­აღ­მდე­გი ვარ, უბ­რა­ლოდ, პირ­ველ რიგ­ში ოჯა­ხი იქ­მნე­ბა მხო­ლოდ და მხო­ლოდ იმი­ტომ, რომ კაც­მა და ქალ­მა მო­პირ­და­პი­რე სქეს­თან ვნე­ბა და­იკ­მა­ყო­ფი­ლოს, აღარ იმ­რუ­შოს და სიძ­ვა­ში არ ჩა­ვარ­დეს, ანუ მათ პირ­ველ რიში ურ­თი­ერ­თო­ბა უნდა ჰქონ­დეთ, რომ ვნე­ბა და­ა­მარ­ცხონ სა­კუ­თარ თავ­ში, რა თქმა უნდა, შემ­დგომ­ში ღვთის კურ­თხე­ვაა ასე­თი, რომ გამ­რავ­ლდით და ინა­ყო­ფი­ე­რეთ ქვე­ყა­ნა­სა ზედა.