ნინო ისკანდარაშვილი უკვე წელიწადზე მეტია, სტრიპტიზის მოცეკვავეა.
ის შემთხვევით, ბათუმის ერთ-ერთ ბარში ვნახე. აღმოჩნდა, რომ ნინო პროფესიით ეკონომისტია, თავდაპირველად ბარში მიმტანად დაიწყო მუშაობა, შემდეგ კი სტრიპტიზის ცეკვას მიჰყო ხელი.
- თბილისელი ვარ, დაახლოებით 8 წელია, მომსახურების სფეროში ვმუშაობ, ვიყავი ბარმენი, მიმტანი... ცეკვა ყოველთვის მიყვარდა, პლასტიკური ვიყავი, მაგრამ სტრიპტიზის ცეკვა არასოდეს მიფიქრია.
- როდის გადაწყვიტე, რომ გეცეკვა?
- ყველაფერი სპონტანურად მოხდა. ჩემი შვილის ნათლია ერთ-ერთ ბარში ცეკვავდა და იმავე ბარში მიმტანად დავიწყე მუშაობა. მალე მეპატრონემ შემომთავაზა, სტრიპტიზს ხომ არ იცეკვებდიო და დავთანხმდი.
- ამისთვის შესაბამისი მომზადება თუ გაიარე?
- არა, თითოეული ილეთი დამოუკიდებლად ვისწავლე და კიდევ ვაგრძელებ სწავლას; ინტერნეტში ვუყურებ სტრიპტიზის მოცეკვავეებზე ვიდეომასალას და მერე ყველაფერს ჩემებურ ინტერპრეტაციას ვუკეთებ. ილეთებს სამუშაო პროცესშიც ვხვეწ...
- იქნებ სცენაზე პირველად გასვლის ამბავიც გაიხსენო.
- ცეკვის იმდენად მეშინოდა, ფეხები მიკანკალებდა, მაგრამ დროთა განმავლობაში შევეჩვიე და ახლა აღარ მიჭირს.
- შენი შვილი რამდენი წლისაა?
- მალე 5 წლის გახდება. უკვე დიდი ბიჭია. მეუღლეს დიდი ხანია გავშორდი. ბავშვი ჩემს მშობლებთანაა და ბათუმში ყოფნისას, ყველაზე მეტად მის გარეშე ყოფნა მიჭირს.
- სამუშაოდ ბათუმში რატომ ჩამოხვედი?
- მეგობარმა შემომთავაზა, რომ აქ ჩამოვსულიყავი და ერთ-ერთ კლუბში მეცეკვა. უკვე წელიწადი და 2 თვეა, ამ ქალაქში ვარ და სიმართლე გითხრათ, კმაყოფილი ვარ. აქ განსხვავებული მაყურებელია. თბილისში კი ჩემს ცეკვას სხვანაირად უყურებენ. ბევრს რატომღაც ჰგონია, რომ რადგან გახდილი ვცეკვავ, არც "სხვა რამეზე" ვიტყვი უარს, მაგრამ ასე არ არის. ბათუმში სტრიპტიზს ხელოვნებად აღიქვამენ...