"სულ ვიამაყებ, რომ ჩემი ძმა იყო ის პატარა ბიჭი, რომელმაც მონსერატ კაბალიე აატირა" - ქართველი ბარიტონის მსოფლიო აღიარება და სამშობლოს მონატრება

"მიხარია ყველა სითბო და პატივისცემა, რასაც ჩემი სიმღერით და ადამიანობით ვიმსახურებ! საერთოდ რასაც გასცემ და როგორი გულითაც ჩუქნი სიყვარულს ადამიანებს, იგივე გიბრუნდება უკან!" - გვეუბნება ცნობილი საოპერო მომღერალი გოჩა აბულაძე, რომლის ყოველი ნამღერის გამოჩენას სოციალურ ქსელში დიდი გამოხმაურება მოსდევს...

kvirispalitra.ge-მ ცნობილ ბარიტონთან ინტერვიუ ჩაწერა, საიდანაც გთავაზობთ ამონარიდებს:

- გვიამბეთ ბავშვობაზე, რომელიც რთულ 90-იან წლებს დაემთხვა და დაძლეულ სირთულეებზე...

- დედაჩემი ძალიან კარგად მღერის, სწორედ მან ჩაგვინერგა მე და ჩემს ძმას სიმღერის სიყვარული. როცა გავიზარდეთ, სიმღერის გარეშე სუნთქვა გვიჭირდა... სულ ვამბობ, რომ სიმღერა პროფესიად არ ამირჩევია, ეს ჩემი ცხოვრებაა! ბავშვობა იყო ძალიან ლამაზი, მიუხედავად დიდი გაჭირვებისა და რთული პერიოდისა. დღე არ გავიდოდა სტუმარი არ გვყოლოდა...

მამა სულ გვენატრებოდა, რომელიც ჩვენი გულისთვის შორს იყო სახლიდან წასული და ბევრს შრომობდა. ჩვენი კარგად ყოფნისთვის არაფერს იშურებდა. მის მონატრებას სიმღერით ვუმკლავდებოდით და როცა ჩამოვიდოდა ბედნიერების მნიშვნელობასაც ვიგებდით... ჩემი ძმა უჩა ბრწყინვალე მომღერალია! თავიდან ის სულ მეორე ხმას მღეროდა, მე კი - პირველს, 16 წლის ასაკიდან უჩა პირველზე ავიდა და მე ქვემოთ ჩამოვედი... მას დიდი მომავალი აქვს, ამაში ეჭვიც არ მეპარება!

- როდის დაიწყო წარმატებები?

- მუსიკალურ ტექნიკუმში როცა ჩავაბარე, ჩემმა პირველმა პედაგოგმა ლუბა ლომაკინამ თბილისში წამიყვანა, - ნოდარ ანდღულაძეს უნდა მოვასმენინო შენი ნამღერიო. აი ის დღე, ის გარემო, მაესტროს სათნო და სიყვარულით სავსე თვალები არასოდეს დამავიწყდება! მისმა შექებამ საბოლოოდ "მომწამლა" სიმღერით. იქედან რომ ვბრუნდებოდი, მეგონა მოვფრინავდი, სურნელიც კი მახსოვს იმ დღის...

მერე იყო კონსერვატორიის წლები, საოპერო სტუდიაში ნამღერი როლები და უამრავი წარმატება. მაგისტრატურაში სწავლის პერიოდში ჩვენი სახელოვანი და გენიოსი ვაჟიკო ჩაჩავა დაბრუნდა თბილისში. მაესტრომ, ჩემდა საბედნიეროდ, გადაწყვიტა ჩემთან ერთად მუშაობა, გავმართეთ 5 სოლოკონცერტი. ყოველდღე ვხედავდი ადამიანს, რომელმაც სრულიად სხვა განზომილებაში დამანახა მუსიკა, მუსიკისადმი სიყვარული და საერთოდ თუ რას ნიშნავს იყო ხელოვანი ადამიანი... მიყვარს და მენატრება ჩემი უდიდესი მეგობარი და გენიოსი პიანისტი...

- როგორ მოხდა დიდ მუსიკალურ სარბიელზე გასვლა და საერთაშორისო აღიარება?

- იტალიაში იყო პირველი წარმატება, საიდანაც ყველაფერი დაიწყო! ფერარას კონკურსში გამარჯვება და ფერარას კომუნალეს თეატრში შესრულებული ჟერმონის პარტია, ვერდის "ტრავიატაში". საოცარი რეცენზია დაიწერა ჩემზე, თვალებს ვერ ვუჯერებდი...

იტალიაში გატარებული 3 წელი სავსე იყო ბევრი სასწაულით - კონკურსებში გამარჯვება, მაესტრო ძეფირელის გაცნობა და მასთან მუშაობა ვერონის ფილარმონიკოს თეატრში, სადაც ტონიო ვიმღერე... ბასტიანინის პრემიით დაჯილდოვება, რომელიც ლეგენდარულმა მაგდა ოლივერომ პირადად გადმომცა...

ალბათ შორს წამიყვანს ყველაფერი რომ ჩამოვთვალო. არ მინდა, გამომრჩეს მონსერატ კაბალიეს მასტერკლასები სარაგოსაში და ორი კონცერტი მისი ხელმძღვანელობით. ჩემი ძმის, უჩას შესრულებული ფედერიკოს გოდება და ატირებული ლეგენდა მონსერატ კაბალიე... მომენტი, რომელიც მუდამ მემახსოვრება და სულ ვიამაყებ რომ ჩემი ძმა იყო ის პატარა ბიჭი, რომელმაც ქალღმერთი აატირა...

- სოციალურ ქსელში თქვენი ყოველი ნამღერი რომ უზარმაზარი რეიტინგით გამოირჩევა, ამაზე რას იტყოდით?

- მიხარია ყველა სითბო და პატივისცემა, რასაც ჩემი სიმღერით და ადამიანობით ვიმსახურებ! საერთოდ რასაც გასცემ და როგორი გულითაც ჩუქნი სიყვარულს ადამიანებს, იგივე გიბრუნდება უკან წაიკითხეთ ვრცლად