კულტურა/შოუბიზნესი
მსოფლიო
სამართალი

15

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

პარასკევი, მთვარის მეცხრამეტე დღე დაიწყება 02:31-ზე, მთვარე თხის რქაშია საშიში დღეა, ფრთხილად იყავით. არ წამოიწყოთ ახალი საქმეები. მოერიდეთ ყოველგვარ ვაჭრობას, ფინანსური ოპერაციების ჩატარებას. ცუდი დღეა საქმის, საქმიანობის შესაცვლელად. მოგზაურობა და შორ მანძილზე მგზავრობა დაუშვებელია. უფრო მეტიც, უმჯობესია, ეს დღე შინ გაატაროთ. პასიურად დაისვენეთ. არავითარ შემთხვევაში არ დაქორწინდეთ დღეს, გადადეთ ნიშნობაც. განქორწინებაც კი სხვა დღეს დანიშნეთ. გაუფრთხილდით სახსრებსა და ხერხემალს, არ ამოიღოთ კბილი.
პოლიტიკა
საზოგადოება
Faceამბები
მოზაიკა
მეცნიერება
სპორტი
სამხედრო
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
დიცი - დაუცველი მოსახლეობის დასაცავი ახალი საზღვარი
დიცი - დაუცველი მოსახლეობის დასაცავი ახალი საზღვარი

150 მეტ­რი ახალ სა­ზღვრამ­დე - "თქვენ წახ­ვალთ და მერე ჩვენ? დავ­რჩე­ბით რუ­სე­ბის ხელ­ში… აქ ყვე­ლა პო­ლი­ტი­კის­თვის მო­დის"

20 მეტ­რი სა­ზღვრამ­დე - აი, იმ ბუჩ­ქებ­თან იყო, ბავ­შვე­ბი გა­მო­ა­რი­და, თვი­თონ მო­ი­ტა­ცეს.. 24 წლის ბი­ჭია აქ ცხოვ­რობს"

ახა­ლი სა­ზღვა­რი - "აქ რუს­მა სამ­ხედ­რომ კაცს გა­მარ­ჯო­ბა უთხრა და ხელი რომ ჩა­მო­არ­თვა, გა­და­ით­რია. სა­ზღვა­რი გად­მოკ­ვე­თეო . . . წა­იყ­ვა­ნეს, მაგ­რამ მა­ლე­ვე გა­მო­უშ­ვეს".

ბოლო სახ­ლში მცხოვ­რე­ბი - "არ ვიცი, კი­დევ რამ­დენ ხანს შევ­ძლებთ აქ დარ­ჩე­ნას. თუ არ მოგ­ვხე­დეს, ალ­ბათ ჩვენც წა­ვალთ და მერე…"

. . . თა­ვი­დან ვერ მივ­ხვდი, რამ გა­აბ­რა­ზა დი­ცე­ლე­ბი, რო­დე­საც მათ სო­ფელ­ში სა­ზღვრის გად­მო­წე­ვის გა­საპ­რო­ტეს­ტებ­ლად ახალ­გაზ­რდე­ბის ჯგუ­ფი ჩა­ვი­და. მა­ი­უს­რებ­ზე "მე მიყ­ვარს სა­მა­ჩაბ­ლო" ეწე­რათ, ამ­ბობ­დნენ, თუ სა­ჭი­რო გახ­დე­ბა ამ ხალ­ხის გვერ­დით ია­რა­ღი­თაც დავ­დგე­ბი­თო. ამასს მოჰ­ყვა მთავ­რო­ბის წევ­რე­ბის კრი­ტი­კა, და­და­ნა­შა­უ­ლე­ბა, შე­ძა­ხი­ლე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­ზე… ბო­ლოს პო­ლი­ტი­კუ­რად მო­ტი­ვი­რე­ბუ­ლი აქ­ტი­ვის­ტე­ბი გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბულ­მა დი­ცე­ლებ­მა გი­ნე­ბით გა­ა­ცი­ლეს.

აქ­ცი­ის შემ­დეგ ად­გილ­ზე კი­დევ რამ­დე­ნი­მე პო­ლი­ტი­კო­სი ჩა­ვი­და. მა­თაც სი­ნა­ნუ­ლით და გაბ­რა­ზე­ბუ­ლი სა­ხე­ე­ბით თქვეს - უყუ­რე შენ! სა­ზღვა­რი სა­დამ­დე გად­მო­უ­წე­ვი­ა­თო. კა­მე­რე­ბის წინ ხმა­მა­ღა­ლი გან­ცხა­დე­ბე­ბი გა­ა­კე­თეს და ნა­ხე­ვარ სა­ათ­ში და­ტო­ვეს სო­ფე­ლი.

ჩვე­ნი პრობ­ლე­მე­ბი არა­ვის არ აინ­ტე­რე­სებს, თქვენ ყვე­ლა­ნი წახ­ვალთ და მერე ჩვენ? დავ­რჩე­ბით რუ­სე­ბის ხელ­ში. აქ ყვე­ლა პო­ლი­ტი­კის­თვის მო­დის, - ასე­თი იყო ად­გი­ლობ­რი­ვე­ბის პა­სუ­ხი, (უფრო საყ­ვე­დუ­რი), რო­დე­საც ამ­ბის მო­კი­თხვას შე­ვე­ცა­დეთ. შევ­პირ­დი, რომ მათ პრობ­ლე­მებ­ზეც ვი­ლა­პა­რა­კებ­დი და ვთხო­ვე, ჯერ სა­ზღვრის შე­სა­ხებ ეთ­ქვათ რამე. ორი­ვეს თვი­თონ ნა­ხავ ად­გილ­ზე, სა­ზღვარ­საც და ჩვენს გა­სა­ჭირ­სა­ცო, მი­თხრეს და ყვე­ლა­ნი ერ­თად სოფ­ლის გა­ნა­პი­რა მხა­რეს წა­ვე­დით.

მოზ­რდი­ლი და­სახ­ლე­ბის ბო­ლო­ში ახ­ლად მო­ნიშ­ნუ­ლი ე.წ. სა­ზღვრი­დან 100 მეტ­რის მო­შო­რე­ბით 18 სახ­ლია. უმე­ტე­სო­ბამ სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი უკვე და­ტო­ვა. ად­გილ­ზე მხო­ლოდ 10-მდე ოჯა­ხი რჩე­ბა. ეზოს გა­რეთ ბავ­შვე­ბის გაშ­ვე­ბას ერი­დე­ბი­ან, შე­იძ­ლე­ბა რუს­მა მე­სა­ზღვრე­ებ­მა გა­ი­ტა­ცონ ან მათ­მა გერ­მა­ნულ­მა ნა­გა­ზებ­მა შე­ა­ში­ნონ. სახ­ლებ­სა და სა­ზღვარს შო­რის ხე­ხი­ლის ბა­ღე­ბია. ხე­ე­ბის ნა­ხე­ვარ­ზე მეტი გამ­ხმა­რია. გა­დარ­ჩე­ნილ ჩრდი­ლებ­ში სხვა­დას­ხვა მცე­ნა­რე­ულ კულ­ტუ­რებს თე­სა­ვენ, თუმ­ცა სარ­წყა­ვის უქონ­ლო­ბის გამო ნა­თე­სე­ბიც უკვე ნა­ხევ­რად გა­ნად­გუ­რე­ბუ­ლია. არ­ხე­ბის ნა­წი­ლი რუ­სე­ბის მიერ ოკუ­პი­რე­ბულ ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე მო­ექ­ცა, ნა­წი­ლი გა­უ­მარ­თა­ვია. ეს პრობ­ლე­მა არა მარ­ტო გა­ნა­პი­რა მხა­რეს, არა­მედ მთელს სო­ფელს აწუ­ხებს. შე­უ­ნარ­ჩუნ­დე­ბათ თუ არა არ­სე­ბო­ბის და კვე­ბის ერ­თა­დერ­თი წყა­რო, სარ­წყა­ვი სის­ტე­მის დრო­უ­ლად მო­წეს­რი­გე­ბა­ზეა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, თუმ­ცა ამის იმე­დი დი­ცე­ლებს გა­და­წუ­რუ­ლი აქვთ.

ბა­ღე­ბის გავ­ლის შემ­დეგ სა­ზღვარს მი­ვუ­ახ­ლოვ­დით, სარ­წყა­ვე­ბის და სო­ცი­ა­ლუ­რი დახ­მა­რე­ბის არარ­სე­ბო­ბის თემა გა­ტა­ცე­ბე­ბის ფაქ­ტებ­ზე და საფრ­თხე­ებ­ზე სა­უბ­რით იც­ვლე­ბა.

პირ­ვე­ლი ქარ­თვე­ლი, რო­მე­ლიც "ახა­ლი სა­ზღვრის დარ­ღვე­ვის­თვის" და­ა­კა­ვეს და ამ დრომ­დე ცხინ­ვალ­ში იმ­ყო­ფე­ბა, 24 წლის როს­ტომ სო­სი­აშ­ვი­ლია. მე­ზობ­ლე­ბი იხ­სე­ნე­ბენ, რომ ეზოს­თან გად­მო­სუ­ლი რუსი სამ­ხედ­რო­ე­ბის და­ნახ­ვის შემ­დეგ იქვე მყო­ფი ბავ­შვე­ბის­კენ გა­იქ­ცა და ტე­რი­ტო­რი­ას გა­ა­რი­და. ამის შემ­დეგ კი და­ა­კა­ვეს.

ეს ჯერ­ჯე­რო­ბით პირ­ვე­ლი გახ­მა­უ­რე­ბუ­ლი ფაქ­ტია, თუმ­ცა არა ერ­თა­დერ­თი…

ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი მა­მუ­კა დუ­ღა­ძე იხ­სე­ნებს, რომ კი­დევ ერთი გა­ტა­ცე­ბა უშუ­ა­ლოდ მავ­თულხლარ­თის გა­სავ­ლე­ბად გამ­ზა­დე­ბულ ბო­ძებ­თა­ნაც მოხ­და. "აქ რუს­მა სამ­ხედ­რომ კაცს გა­მარ­ჯო­ბა უთხრა და ხელი რომ ჩა­მო­არ­თვა, გა­და­ით­რია. სა­ზღვა­რი გად­მოკ­ვე­თეო. . . წა­იყ­ვა­ნეს, მაგ­რამ მა­ლე­ვე გა­მო­უშ­ვეს. რო­გორც გა­ვი­გეთ, სხვა ჯა­რის­კა­ცებს და­უ­ნა­ხავთ ეს ყვე­ლა­ფე­რი და ეტყო­ბა ნა­მუს­მა ისი­ნი უფრო შე­ა­წუ­ხა."

ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ფო­ტო­ებს და ვი­დე­ო­მა­სა­ლას ვი­ღებთ, ამ დროს ჩვე­ნი ნაც­ნო­ბი დი­ცე­ლე­ბი სხვა­დას­ხვა მი­მარ­თუ­ლე­ბით გა­ი­შალ­ნენ. თან­და­თან მივ­ხვდით, რომ გა­რე­მოს ათ­ვა­ლი­ე­რებ­დნენ. ყუ­რა­დღე­ბა გვე­სი­ა­მოვ­ნა, მაგ­რამ მა­ინც ვკი­თხეთ, რა­ტომ მო­იქ­ცნენ ასე, რო­დე­საც ჯა­რის­კა­ცე­ბი მინ­დორ­ზე აშ­კა­რად არ ჩან­დნენ. პა­სუ­ხად მი­ვი­ღეთ, რომ იყო მი­პარ­ვის მცდე­ლო­ბე­ბი და შემ­თხვე­ვე­ბი, რო­დე­საც მათ­მა მე­ზობ­ლებ­მა ბა­ღე­ბი­დან გა­მოქ­ცე­ვა მო­ას­წრეს და გა­ტა­ცე­ბას ამის წყა­ლო­ბით გა­და­ურჩნენ. ასე­ვე გვიყ­ვე­ბი­ან, რომ ხში­რია გი­ნე­ბი­სა და შე­უ­რა­ცხყო­ფის შემ­თხვე­ვე­ბი. გან­სა­კუთ­რე­ბით აგ­რე­სი­უ­ლე­ბი კი, რუსი მე­სა­ზღვრე­ე­ბი მა­შინ არი­ან, თუ თან ოსე­ბიც ახ­ლავთ.

რამ­დე­ნი­მე წუთ­ში, მას შემ­დეგ რაც უსაფრ­თხო­ე­ბა­ში დავ­რწმუნ­დით, მო­ნიშ­ნულ სა­ზღვარს რამ­დენ­ჯერ­მე გა­და­ვა­ბი­ჯეთ, გად­მო­ვა­ბი­ჯეთ და "თავი ისე ვიგ­რძე­ნით, რო­გორც სა­კუ­თარ სახ­ლში" - 300-400 მეტ­რის მო­შო­რე­ბით მე­სა­ზღვრე­ე­ბის და ავ­ტო­მან­ქა­ნე­ბის გა­და­ად­გი­ლე­ბა შევ­ნიშ­ნეთ. ეს ერ­თგვა­რი ნი­შა­ნი იყო, რომ ტე­რი­ტო­რია უნდა დაგ­ვე­ტო­ვე­ბი­ნა…

უკან დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლე­ბი პირ­ვე­ლი­ვე შემ­ხვედრ სახ­ლში მცხოვ­რებ დათო მძი­ნა­რაშ­ვილს ვეს­ტუმ­რეთ. სახ­ლში შეგ­ვი­პა­ტი­ჟა და გრილ სარ­დაფ­ში შე­ნა­ხუ­ლი ბოთ­ლე­ბით წყა­ლი დაგ­ვა­ლე­ვი­ნა. რო­გორც აღ­მოჩ­ნდა სას­მე­ლი წყა­ლი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში რამ­დე­ნი­მე სა­ა­თით მო­დის, ამი­ტომ მა­რა­გის შე­ნახ­ვა უწევთ.

ოთახ­ში შეს­ვლის­თა­ნა­ვე თვალ­ში რამ­დე­ნი­მე ნა­ტყვი­ა­რი და სა­წოლ­თან სის­ხლის კვა­ლი მოგ­ვხვდა.

აქ ვინ­მე მოკ­ლეს? - არა ომის დროს უკვე გა­მო­სუ­ლე­ბი ვი­ყა­ვით რომ და­ცხრი­ლეს. ეს სის­ხლის კვა­ლი რამ­დე­ნი­მე დღის შემ­დეგ რომ დავ­ბრუნ­დი და მცე­მეს, მა­შინ დარ­ჩა. ყვე­ლა­ფე­რი წა­ი­ღეს, ჩემი წაყ­ვა­ნაც უნ­დო­დათ, მერე თქვეს, გზა­ში მოკ­ვდე­ბაო და ეზო­ში და­მაგ­დეს ნა­ცე­მი. ვიდ­რე უკან და­ი­ხევ­დნენ და ჩვე­ნი პო­ლი­ცია ჩად­გე­ბო­და, ერთხელ კი­დევ "მეს­ტუმრნენ". მა­შინ არ ვუ­ცე­მი­ვარ.. ფან­ჯრე­ბი ჩა­მოხ­სნეს და რკი­ნის მა­სა­ლე­ბი წა­ი­ღეს სხვე­ნი­დან. აქე­დან წას­ვლა­ზე არ მი­ფიქ­რია. შვი­ლე­ბი და რძლე­ბი არ ჩა­მომ­ყავს, თბი­ლის­ში არი­ან. ეს ჩემი ცო­ლის სუ­რა­თია… ომამ­დე რამ­დე­ნი­მე თვით ადრე და­ი­ღუ­პა… არ ვიცი კი­დევ რამ­დენ ხანს შევ­ძლებთ აქ დარ­ჩე­ნას, თუ არ მოგ­ვხე­დეს ალ­ბათ ჩვენც წა­ვალთ და მერე…

"მერე ის, რომ ისევ გად­მო­ი­წე­ვენ" - სა­უ­ბარ­ში და­თოს მე­ზო­ბე­ლი ლე­ვან დუ­ღა­ძე ჩა­ერ­თო. "აქ შრო­მა არა­ვის არ ეზა­რე­ბა მაგ­რამ სირ­ცხვი­ლია გო­რელ კაცს ეზო­ში ხილი გა­უხ­მა. ასე ჩვენ სა­ზღვარს ვერ გა­ვა­მაგ­რებთ და ვერც წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბას გა­ვუ­წევთ ვინ­მეს".

ამ დროს უკვე მივ­ხვდით, რომ თემა ამო­წუ­რუ­ლი იყო, კმა­ყო­ფი­ლე­ბის ერ­თა­დერ­თი მი­ზე­ზი კი ის, რომ ჩვენ იქ "პო­ლი­ტი­კის­თვის არ ჩავ­სულ­ვართ". და­ვემ­შვი­დო­ბეთ და წა­მო­ვე­დით, მაგ­რამ რა თქმა უნდა დარ­ჩა, კი­თხვა - თქვენ წახ­ვალთ და მერე ჩვენ?..

ბექა პა­ტუ­რაშ­ვი­ლი

დიცი-თბი­ლი­სი

იხი­ლეთ ვი­დეო

დიცი - დაუცველი მოსახლეობის დასაცავი ახალი საზღვარი

დიცი - დაუცველი მოსახლეობის დასაცავი ახალი საზღვარი

150 მეტრი ახალ საზღვრამდე - "თქვენ წახვალთ და მერე ჩვენ? დავრჩებით რუსების ხელში… აქ ყველა პოლიტიკისთვის მოდის"

20 მეტრი საზღვრამდე - აი, იმ ბუჩქებთან იყო, ბავშვები გამოარიდა, თვითონ მოიტაცეს.. 24 წლის ბიჭია აქ ცხოვრობს"

ახალი საზღვარი - "აქ რუსმა სამხედრომ კაცს გამარჯობა უთხრა და ხელი რომ ჩამოართვა, გადაითრია. საზღვარი გადმოკვეთეო . . . წაიყვანეს, მაგრამ მალევე გამოუშვეს".

ბოლო სახლში მცხოვრები - "არ ვიცი, კიდევ რამდენ ხანს შევძლებთ აქ დარჩენას. თუ არ მოგვხედეს, ალბათ ჩვენც წავალთ და მერე…"

. . . თავიდან ვერ მივხვდი, რამ გააბრაზა დიცელები, როდესაც მათ სოფელში საზღვრის გადმოწევის გასაპროტესტებლად ახალგაზრდების ჯგუფი ჩავიდა. მაიუსრებზე "მე მიყვარს სამაჩაბლო" ეწერათ, ამბობდნენ, თუ საჭირო გახდება ამ ხალხის გვერდით იარაღითაც დავდგებითო. ამასს მოჰყვა მთავრობის წევრების კრიტიკა, დადანაშაულება, შეძახილები საქართველოზე… ბოლოს პოლიტიკურად მოტივირებული აქტივისტები გაღიზიანებულმა დიცელებმა გინებით გააცილეს.

აქციის შემდეგ ადგილზე კიდევ რამდენიმე პოლიტიკოსი ჩავიდა. მათაც სინანულით და გაბრაზებული სახეებით თქვეს - უყურე შენ! საზღვარი სადამდე გადმოუწევიათო. კამერების წინ ხმამაღალი განცხადებები გააკეთეს და ნახევარ საათში დატოვეს სოფელი.

ჩვენი პრობლემები არავის არ აინტერესებს, თქვენ ყველანი წახვალთ და მერე ჩვენ? დავრჩებით რუსების ხელში. აქ ყველა პოლიტიკისთვის მოდის, - ასეთი იყო ადგილობრივების პასუხი, (უფრო საყვედური), როდესაც ამბის მოკითხვას შევეცადეთ. შევპირდი, რომ მათ პრობლემებზეც ვილაპარაკებდი და ვთხოვე, ჯერ საზღვრის შესახებ ეთქვათ რამე. ორივეს თვითონ ნახავ ადგილზე, საზღვარსაც და ჩვენს გასაჭირსაცო, მითხრეს და ყველანი ერთად სოფლის განაპირა მხარეს წავედით.

მოზრდილი დასახლების ბოლოში ახლად მონიშნული ე.წ. საზღვრიდან 100 მეტრის მოშორებით 18 სახლია. უმეტესობამ საცხოვრებელი უკვე დატოვა. ადგილზე მხოლოდ 10-მდე ოჯახი რჩება. ეზოს გარეთ ბავშვების გაშვებას ერიდებიან, შეიძლება რუსმა მესაზღვრეებმა გაიტაცონ ან მათმა გერმანულმა ნაგაზებმა შეაშინონ. სახლებსა და საზღვარს შორის ხეხილის ბაღებია. ხეების ნახევარზე მეტი გამხმარია. გადარჩენილ ჩრდილებში სხვადასხვა მცენარეულ კულტურებს თესავენ, თუმცა სარწყავის უქონლობის გამო ნათესებიც უკვე ნახევრად განადგურებულია. არხების ნაწილი რუსების მიერ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე მოექცა, ნაწილი გაუმართავია. ეს პრობლემა არა მარტო განაპირა მხარეს, არამედ მთელს სოფელს აწუხებს. შეუნარჩუნდებათ თუ არა არსებობის და კვების ერთადერთი წყარო, სარწყავი სისტემის დროულად მოწესრიგებაზეა დამოკიდებული, თუმცა ამის იმედი დიცელებს გადაწურული აქვთ.

ბაღების გავლის შემდეგ საზღვარს მივუახლოვდით, სარწყავების და სოციალური დახმარების არარსებობის თემა გატაცებების ფაქტებზე და საფრთხეებზე საუბრით იცვლება.

პირველი ქართველი, რომელიც "ახალი საზღვრის დარღვევისთვის" დააკავეს და ამ დრომდე ცხინვალში იმყოფება, 24 წლის როსტომ სოსიაშვილია. მეზობლები იხსენებენ, რომ ეზოსთან გადმოსული რუსი სამხედროების დანახვის შემდეგ იქვე მყოფი ბავშვებისკენ გაიქცა და ტერიტორიას გაარიდა. ამის შემდეგ კი დააკავეს.

ეს ჯერჯერობით პირველი გახმაურებული ფაქტია, თუმცა არა ერთადერთი…

ჩვენი რესპონდენტი მამუკა დუღაძე იხსენებს, რომ კიდევ ერთი გატაცება უშუალოდ მავთულხლართის გასავლებად გამზადებულ ბოძებთანაც მოხდა. "აქ რუსმა სამხედრომ კაცს გამარჯობა უთხრა და ხელი რომ ჩამოართვა, გადაითრია. საზღვარი გადმოკვეთეო. . . წაიყვანეს, მაგრამ მალევე გამოუშვეს. როგორც გავიგეთ, სხვა ჯარისკაცებს დაუნახავთ ეს ყველაფერი და ეტყობა ნამუსმა ისინი უფრო შეაწუხა."

ტერიტორიაზე ფოტოებს და ვიდეომასალას ვიღებთ, ამ დროს ჩვენი ნაცნობი დიცელები სხვადასხვა მიმართულებით გაიშალნენ. თანდათან მივხვდით, რომ გარემოს ათვალიერებდნენ. ყურადღება გვესიამოვნა, მაგრამ მაინც ვკითხეთ, რატომ მოიქცნენ ასე, როდესაც ჯარისკაცები მინდორზე აშკარად არ ჩანდნენ. პასუხად მივიღეთ, რომ იყო მიპარვის მცდელობები და შემთხვევები, როდესაც მათმა მეზობლებმა ბაღებიდან გამოქცევა მოასწრეს და გატაცებას ამის წყალობით გადაურჩნენ. ასევე გვიყვებიან, რომ ხშირია გინებისა და შეურაცხყოფის შემთხვევები. განსაკუთრებით აგრესიულები კი, რუსი მესაზღვრეები მაშინ არიან, თუ თან ოსებიც ახლავთ.

რამდენიმე წუთში, მას შემდეგ რაც უსაფრთხოებაში დავრწმუნდით, მონიშნულ საზღვარს რამდენჯერმე გადავაბიჯეთ, გადმოვაბიჯეთ და "თავი ისე ვიგრძენით, როგორც საკუთარ სახლში" - 300-400 მეტრის მოშორებით მესაზღვრეების და ავტომანქანების გადაადგილება შევნიშნეთ. ეს ერთგვარი ნიშანი იყო, რომ ტერიტორია უნდა დაგვეტოვებინა…

უკან დაბრუნებულები პირველივე შემხვედრ სახლში მცხოვრებ დათო მძინარაშვილს ვესტუმრეთ. სახლში შეგვიპატიჟა და გრილ სარდაფში შენახული ბოთლებით წყალი დაგვალევინა. როგორც აღმოჩნდა სასმელი წყალი დღის განმავლობაში რამდენიმე საათით მოდის, ამიტომ მარაგის შენახვა უწევთ.

ოთახში შესვლისთანავე თვალში რამდენიმე ნატყვიარი და საწოლთან სისხლის კვალი მოგვხვდა.

აქ ვინმე მოკლეს? - არა ომის დროს უკვე გამოსულები ვიყავით რომ დაცხრილეს. ეს სისხლის კვალი რამდენიმე დღის შემდეგ რომ დავბრუნდი და მცემეს, მაშინ დარჩა. ყველაფერი წაიღეს, ჩემი წაყვანაც უნდოდათ, მერე თქვეს, გზაში მოკვდებაო და ეზოში დამაგდეს ნაცემი. ვიდრე უკან დაიხევდნენ და ჩვენი პოლიცია ჩადგებოდა, ერთხელ კიდევ "მესტუმრნენ". მაშინ არ ვუცემივარ.. ფანჯრები ჩამოხსნეს და რკინის მასალები წაიღეს სხვენიდან. აქედან წასვლაზე არ მიფიქრია. შვილები და რძლები არ ჩამომყავს, თბილისში არიან. ეს ჩემი ცოლის სურათია… ომამდე რამდენიმე თვით ადრე დაიღუპა… არ ვიცი კიდევ რამდენ ხანს შევძლებთ აქ დარჩენას, თუ არ მოგვხედეს ალბათ ჩვენც წავალთ და მერე…

"მერე ის, რომ ისევ გადმოიწევენ" - საუბარში დათოს მეზობელი ლევან დუღაძე ჩაერთო. "აქ შრომა არავის არ ეზარება მაგრამ სირცხვილია გორელ კაცს ეზოში ხილი გაუხმა. ასე ჩვენ საზღვარს ვერ გავამაგრებთ და ვერც წინააღმდეგობას გავუწევთ ვინმეს".

ამ დროს უკვე მივხვდით, რომ თემა ამოწურული იყო, კმაყოფილების ერთადერთი მიზეზი კი ის, რომ ჩვენ იქ "პოლიტიკისთვის არ ჩავსულვართ". დავემშვიდობეთ და წამოვედით, მაგრამ რა თქმა უნდა დარჩა, კითხვა - თქვენ წახვალთ და მერე ჩვენ?..

ბექა პატურაშვილი

დიცი-თბილისი

იხილეთ ვიდეო

მასწავლებელი ოკუპირებული აფხაზეთიდან, რომელიც საქართველოს 5 საუკეთესო პედაგოგს შორისაა, მისი წიგნები კი ბესტსელერია

"სიკვდილ-სიცოცხლის არჩევანის წინაშე გვაყენებენ, მიგრაცია გარდაუვალია" - უვადოდ ჩაკეტილი ახალგორის გზა და ცხოვრება იზოლაცაში

პუტინმა აფხაზების "არმიის" განახლება დაიწყო - რაში სჭირდება რუსეთის პრეზიდენტს აფხაზეთის სამხედრო გაძლიერება?