27 მარტს უკ­რა­ი­ნის პრე­ზი­დენ­ტმა ვო­ლო­დი­მირ ზე­ლენ­სკიმ პა­რიზ­ში, უკ­რა­ი­ნის მხარ­დამ­ჭე­რი ევ­რო­პუ­ლი ქვეყ­ნე­ბის ლი­დერ­თა სა­მიტ­ზე გა­ნა­ცხა­და, რომ დაზ­ვერ­ვის მო­ნა­ცე­მე­ბით, რუ­სე­თი ახალ შე­ტე­ვებს ამ­ზა­დებ­და სუ­მის, ხარ­კო­ვი­სა და ზა­პო­რო­ჟი­ეს ოლ­ქებ­ზე. ზე­ლენ­სკის თა­ნახ­მად, რუ­სე­თი ცდი­ლობს, აშშ ჩა­ით­რი­ოს ყალბ პი­რო­ბებ­ზე და­უს­რუ­ლე­ბელ და უსაგ­ნო დის­კუ­სი­ებ­ში, რათა დრო მო­ი­გოს და უკ­რა­ი­ნის კი­დევ უფრო მეტი მი­წის და­პყრო­ბა სცა­დოს.

უკ­რა­ი­ნის შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის მთა­ვარ­სარ­დალ­მა, გე­ნე­რალ­მა ოლ­ქსან­დრ სირსკი­მაც და­ა­დას­ტუ­რა ზე­ლენ­სკის ინ­ფორ­მა­ცია და გა­ნა­ცხა­და, რომ მო­წი­ნა­აღ­მდე­გის შე­ტე­ვე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბა თით­ქმის გა­ორ­მა­გე­ბუ­ლია.

"ცე­ცხლის შე­წყვე­ტა არის უსა­ფუძ­ვლო, ამას არ ემ­ხრო­ბა არც რუ­სე­თი და არც უკ­რა­ი­ნა იმ პი­რო­ბე­ბით, რაც დგას დღის წეს­რიგ­ში - უკ­რა­ი­ნა არ აპი­რებს ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის დათ­მო­ბას, რუ­სე­თი არ აპი­რებს უკ­რა­ი­ნის­თვის გა­და­ი­ა­რა­ღე­ბი­სა და შემ­დგო­მი მომ­ზა­დე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბის მი­ცე­მას, ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბას და ნა­ტო­ში გა­წევ­რე­ბის გა­რან­ტი­ას. მარ­ტი­ვად რომ ვთქვათ, ამ მო­ცე­მუ­ლო­ბა­ში ცე­ცხლის შე­წყვე­ტა არ მოხ­დე­ბა“, - გვე­უბ­ნე­ბა ანა­ლი­ტი­კო­სი გი­ორ­გი კო­ბე­რი­ძე, რო­მე­ლიც ambebi.ge-ს რუ­სე­თის მხრი­დან ფარ­თო­მას­შტა­ბი­ა­ნი შე­ტე­ვის საფრ­თხე­სა და სამ­შვი­დო­ბო პრო­ცე­სის პერ­სპექ­ტი­ვებ­ზე გვე­სა­უბ­რე­ბა.

- რუ­სე­თი ფარ­თო­მას­შტა­ბი­ა­ნი შე­ტე­ვის­თვის ემ­ზა­დე­ბა, რის შე­სა­ხე­ბაც ჯერ ზე­ლენ­სკიმ, შემ­დეგ კი უკ­რა­ი­ნის შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის მთა­ვარ­სარ­დალ­მა, გე­ნე­რალ­მა სირსკიმ გა­ნა­ცხა­და. ზოგ­მა ისიც თქვა, რომ ეს პო­ლი­ტი­კუ­რი გან­ცხა­დე­ბე­ბი იყო და­სავ­ლე­თის­თვის. თუმ­ცა უკვე ვნა­ხეთ სუმ­ზე გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი რუ­სე­ბის ავი­ა­ი­ე­რი­შე­ბი. რას ცდი­ლობს ახლა პუ­ტი­ნი?

- რუ­სე­თი რომ შე­ტე­ვის­თვის ემ­ზა­დე­ბა, ეს არა­ხა­ლია და ვფიქ­რობ, რომ და­სავ­ლე­თის­თვი­საც არ უნდა ყო­ფი­ლი­ყო სი­ახ­ლე. ყვე­ლა­ფე­რი თა­ვი­დან­ვე ნა­თე­ლი იყო - წინა წლის ოქ­ტომ­ბრი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, რუ­სეთ­მა გა­მო­ა­ცხა­და ახალ­წვე­უ­ლე­ბის მა­სობ­რი­ვი გაწ­ვე­ვა, სულ რამ­დე­ნი­მე კვი­რაა, ამან დიდ მას­შტაბს მი­აღ­წია, რუ­სეთს და­ახ­ლო­ე­ბით 200 ათა­სამ­დე ახალ­წვე­უ­ლი ეყო­ლე­ბა, რო­მელ­თა გა­მო­ყე­ნე­ბაც მოხ­დე­ბა რე­ზერ­ვულ ან შემ­ტევ ნა­წი­ლებ­ში, ანუ ისი­ნი შე­იძ­ლე­ბა ვი­ხი­ლოთ ფრონ­ტის ხაზ­ზე ან ზურ­გში. ისიც ნა­თე­ლია, რომ რუ­სე­თი არ არის კმა­ყო­ფი­ლი მიღ­წე­უ­ლი შე­დე­გე­ბით, მო­ლა­პა­რა­კე­ბებ­ში ის ითხოვს იმ ტე­რი­ტო­რი­ებ­საც კი, რო­მელ­თაც ვერ აკონ­ტრო­ლებს, ლა­პა­რა­კი მაქვს ზა­პო­რო­ჟი­ე­ზე, ხერ­სონ­ზე, სლა­ვი­ანსკი­სა და კრა­მა­ტორსკი­ზე, ანუ იმ ქა­ლა­ქებ­ზე, სა­დაც მისი კონ­ტრო­ლი არ ვრცელ­დე­ბა. პუ­ტი­ნი შე­ეც­დე­ბა ამ ტე­რი­ტო­რი­ებ­ზე კონ­ტრო­ლის მო­პო­ვე­ბას. ეს უკვე იმის მა­ნიშ­ნე­ბე­ლია, რომ რუ­სე­თის­თვის ომის აქ­ტი­უ­რი ფაზა არა თუ არ დას­რუ­ლე­ბუ­ლა, არა­მედ მას სჯე­რა, რომ ომის მო­გე­ბა შე­უძ­ლია. სუ­მის და­ბომბვა მთლი­ა­ნი პრო­ცე­სი­დან ერ­თგვა­რად გან­ცალ­კე­ვე­ბუ­ლია იმი­ტომ, რომ სუ­მის სა­კი­თხი რა­ღაც­ნა­ი­რად არ ემ­სა­ხუ­რე­ბა რუ­სე­თის ინ­ტე­რე­სებს, მას სუმ­ში აწყობს ის, რაც სხვა ქა­ლა­ქებ­ში - პუ­ტი­ნი მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად ახორ­ცი­ე­ლებს გე­ნო­ცი­დურ აქ­ტებს იმის­თვის, რომ შემ­დგომ მოხ­დეს მო­სახ­ლე­ო­ბის სრუ­ლი დე­მო­რა­ლი­ზა­ცია და მათი მხრი­დან საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბებ­ში ჩარ­თვის, ან თუნ­დაც გა­მარ­ჯვე­ბის იმე­დის და­კარ­გვა. ცე­ცხლის შე­წყვე­ტა არის უსა­ფუძ­ვლო, ამას არ ემ­ხრო­ბა არც რუ­სე­თი და არც უკ­რა­ი­ნა იმ პი­რო­ბე­ბით, რაც დგას დღის წეს­რიგ­ში - უკ­რა­ი­ნა არ აპი­რებს ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის დათ­მო­ბას, რუ­სე­თი არ აპი­რებს უკ­რა­ი­ნის­თვის გა­და­ი­ა­რა­ღე­ბი­სა და შემ­დგო­მი მომ­ზა­დე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბის მი­ცე­მას, ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბას და ნა­ტო­ში გა­წევ­რე­ბას. მარ­ტი­ვად რომ ვთქვათ, ამ მო­ცე­მუ­ლო­ბა­ში ცე­ცხლის შე­წყვე­ტა არ მოხ­დე­ბა. მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბის პი­რო­ბე­ბი, რო­მელ­საც უკ­რა­ი­ნა სთა­ვა­ზობს, რუ­სე­თის­თვი­საა მი­უ­ღე­ბე­ლი, ხოლო რო­მელ­საც რუ­სე­თი სთა­ვა­ზობს - უკ­რა­ი­ნის­თვის.

- ანუ სამ­შვი­დო­ბო პრო­ცესს პერ­სპექ­ტი­ვა არ აქვს? რუ­სეთს ომის დას­რუ­ლე­ბა რომ არ სურს, ეს ისე­დაც ნა­თე­ლია...

- ამ ეტაპ­ზე არ აქვს ამის სურ­ვი­ლი, ერ­თა­დერ­თი, რა­საც სა­ფუძ­ვე­ლი აქვს, ეს არის ვინ უფრო წარ­მა­ტე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა შე­ტე­ვით ან თავ­დაც­ვით ოპე­რა­ცი­ებ­ში. ჯერ­ჯე­რო­ბით ვხე­დავთ, რომ რუ­სე­თი სწო­რედ შე­ტე­ვით ოპე­რა­ცი­ა­ში ცდი­ლობს წარ­მა­ტე­ბის მიღ­წე­ვას. ამ ეტაპ­ზე რუ­სეთს არ სურს ომის დას­რუ­ლე­ბა, მას მი­ზა­ნი მიღ­წე­უ­ლი არ აქვს, უკ­რა­ი­ნის მხრი­დან თუ კა­პი­ტუ­ლა­ცია იქ­ნე­ბა, რა თქმა უნდა, აწყობს, მაგ­რამ იმ პი­რო­ბე­ბით, რომ უკ­რა­ი­ნამ თა­ვი­სი საბ­რძო­ლო უნა­რე­ბი შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს, ასე­ვე შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს ყვე­ლა ის ქა­ლა­ქი, რო­მე­ლიც მას ახლა უკა­ვია, ასე­ვე მოხ­დეს მის­თვის გა­რან­ტი­ე­ბის მი­ცე­მა, გა­და­ი­ა­რა­ღე­ბა, ეს უკ­რა­ი­ნის­თვის მი­სა­ღე­ბი იქ­ნე­ბა, რუ­სე­ბის­თვის - არა. ამ ფონ­ზე ძა­ლი­ან არა­სე­რი­ო­ზუ­ლია მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბის მიმ­დი­ნა­რე­ო­ბა იმი­ტომ, რომ მხა­რე, რო­მე­ლიც მო­ლა­პა­რა­კე­ბას აწარ­მო­ებს (აშშ-ს ვგუ­ლის­ხმობ), ვერ ით­ვა­ლის­წი­ნებს იმ მარ­ტივ მო­ცე­მუ­ლო­ბას, რომ რუ­სე­თის მხრი­დან არაა მზა­ო­ბა, რომ უკ­რა­ი­ნას შერ­ჩეს ტე­რი­ტო­რი­ე­ბი და იყოს მი­ლი­ტა­რი­ზე­ბუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფო, უკ­რა­ი­ნა­ში იყოს ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი და პრო­უკ­რა­ი­ნუ­ლი მთავ­რო­ბა და რა თქმა უნდა, არც უკ­რა­ი­ნას აწყობს, ტე­რი­ტო­რი­ე­ბი ჩა­ა­ბა­როს, ამი­ტო­მაც ამ ეტაპ­ზე ომის გაგ­რძე­ლე­ბის რე­ა­ლო­ბა უფრო მო­სა­ლოდ­ნე­ლია. ამ მო­ცე­მუ­ლო­ბა­ში ერ­თა­დერ­თი გა­დამ­წყვე­ტი არის რუ­სე­თის შე­ტე­ვა, სწო­რედ ამას ემ­სა­ხუ­რე­ბა შე­ტე­ვა, რომ მან ომი უნდა მო­ი­გოს, ომი გრძელ­დე­ბა და ის ამას მო­ემ­სა­ხუ­რე­ბა. თუმ­ცა ეს შე­იძ­ლე­ბა რუ­სე­თის­თვის ერთ-ერთი ბოლო მა­სი­რე­ბუ­ლი შე­ტე­ვა აღ­მოჩ­ნდეს (მა­სი­რე­ბუ­ლი, თო­რემ სა­ნამ ომი გაგ­რძელ­დე­ბა, შე­ტე­ვე­ბი სულ იქ­ნე­ბა), მაგ­რამ ასე­თი მა­სი­რე­ბუ­ლი და­წო­ლა, რო­გო­რიც ხარ­კო­ვი­სა და სუ­მის ოლ­ქზე მიმ­დი­ნა­რე­ობს, შე­იძ­ლე­ბა იყოს ერთ-ერთი ბოლო იმი­ტომ კი არა, რომ და­ვუშ­ვათ, რუ­სეთს მო­ტი­ვა­ცია აღარ აქვს, არა­მედ იმი­ტომ, რომ მისი რე­სურ­სე­ბი ძალ­ზე ლი­მი­ტი­რე­ბუ­ლი გახ­და...

- აშშ-ის პრე­ზი­დენტ დო­ნალდ ტრამ­პის ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის ზო­გი­ერ­თი მა­ღალ­ჩი­ნო­სა­ნი სკეპ­ტი­კუ­რა­დაა გან­წყო­ბი­ლი პუ­ტი­ნის მიერ უკ­რა­ი­ნა­ში საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბე­ბის შე­წყვე­ტის მი­მართ და ტრამპს მოს­კო­ვი­სად­მი გა­ცი­ლე­ბით მკაცრ მიდ­გო­მას ურ­ჩე­ვენ. სა­ხელ­მწი­ფო მდი­ვა­ნი მარ­კო რუ­ბიო და პრე­ზი­დენ­ტის სპე­ცი­ა­ლუ­რი წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი კით კე­ლო­გი არი­ან იმ მა­ღალ­ჩი­ნოს­ნებს შო­რის, რომ­ლე­ბიც მი­იჩ­ნე­ვენ, რომ პუ­ტი­ნი რე­ა­ლუ­რად არ არის და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბე­ბის შე­წყვე­ტით. ისი­ნი პრე­ზი­დენტ ტრამპს ურ­ჩე­ვენ, მკაც­რი პო­ზი­ცია და­ი­კა­ვოს უკ­რა­ი­ნის მიერ ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის დათ­მო­ბის შე­სა­ხებ მოს­კო­ვის მო­თხოვ­ნის მი­მართ. რას იზამს ტრამ­პი?

- მშვი­დო­ბა­ზე ლა­პა­რაკს ომი არ შე­უ­წყვე­ტია, ომის შე­წყვე­ტა თუ გვინ­და, ამ დროს ძა­ლა­ზე უნდა იყოს სა­უ­ბა­რი, თუმ­ცა რაც მეტი იქ­ნე­ბა აშშ-დან უკ­რა­ი­ნის დახ­მა­რე­ბის მცდე­ლო­ბა, რუ­სე­თის მხრი­და­ნაც იქ­ნე­ბა ეს­კა­ლა­ცი­ის მცდე­ლო­ბა, სა­ნამ მას ამის ძალა შეს­წევს. ამ კონ­ფლიქ­ტი­დან მარ­ტი­ვი გა­მო­სავ­ლის მო­ლო­დი­ნი, რომ ვთქვათ, ყვე­ლა მხა­რე იქ­ნე­ბა კმა­ყო­ფი­ლი, არის მცდა­რი. სა­ერ­თოდ, მგო­ნია, რომ ტრამ­პის მო­ლო­დი­ნი - რომ მხა­რე­ე­ბი იქ­ნე­ბი­ან კმა­ყო­ფი­ლე­ბი, თუკი ის ისეთ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას იპო­ვის, რო­მე­ლიც კომ­პრო­მი­სუ­ლი იქ­ნე­ბა ყვე­ლა მხა­რის­თვის, მისი ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე დიდი შეც­დო­მა მგო­ნია სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კის კუ­თხით, ასეთ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას ის ვერ იპო­ვის. რო­დე­საც დიპ­ლო­მა­ტი­ა­ზე ვლა­პა­რა­კობთ, არ­სე­ბობს ორი მხა­რე, აბ­სო­ლუ­ტუ­რად, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ინ­ტე­რე­სე­ბით, რო­მელ­თა შე­რი­გე­ბა ვერ მოხ­დე­ბა - ერთი მხა­რე რო­დე­საც მი­ი­ღებს უპი­რა­ტე­სო­ბას, ეს ნიშ­ნავს, რომ მე­ო­რე მხა­რე და­მარ­ცხდე­ბა. რო­დე­საც ერთი ქვე­ყა­ნა (მით უმე­ტეს, რო­მე­ლი ქვე­ყა­ნაც გე­ნო­ციდს აწარ­მო­ებს) მე­ო­რეს სთხოვს ტე­რი­ტო­რი­ას, აქ კომ­პრო­მი­სი ვერ იქ­ნე­ბა. ეს არ არის ჰა­ე­რი­დან მო­ვარ­დნი­ლი ტერ­მი­ნი, რუ­სე­თი ღიად ამ­ბობს, რომ უკ­რა­ი­ნე­ლი ერი არ არ­სე­ბობს, შე­სა­ბა­მი­სად, თუკი ერის არ­სე­ბო­ბას, არ აღი­ა­რებ არა­ვის, ვინც კი სა­კუ­თარ თავს იდენ­ტი­ფი­ცი­რე­ბას უკე­თებს, რო­გორც უკ­რა­ი­ნე­ლი და მას კლავ, ეს გე­ნო­ციდს ნიშ­ნავს, ეს სხვა ტერ­მი­ნით არ ხა­სი­ათ­დე­ბა. ამი­ტო­მა­ცაა, რომ ტრამ­პის მცდე­ლო­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, ამ კონ­ფლიქ­ტის გა­მო­სა­ვა­ლი, შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი მხარ­და­ჭე­რის გარ­და, მე­ეჭ­ვე­ბა სხვა რა­ი­მე იყოს. ან უკ­რა­ი­ნამ უნდა მო­ი­გოს ეს ომი, ან რუ­სეთ­მა. რუ­სეთს კომ­პრო­მი­სის მო­ტი­ვა­ცია არ გა­აჩ­ნია, უკ­რა­ი­ნას კი არ აქვს არა­ვი­თა­რი მზა­ო­ბა იმი­სა, აღი­ა­როს, რომ აღი­ა­როს ის ტე­რი­ტო­რი­ე­ბი, რო­მელ­თაც რუ­სე­თი და­მა­ტე­ბით ითხოვს და ის და­მა­ტე­ბი­თი მო­თხოვ­ნე­ბიც, რო­მე­ლიც სი­ნამ­დვი­ლე­ში კა­პი­ტუ­ლა­ცი­აა.

- 15 აპ­რილს უკ­რა­ი­ნის პრე­ზი­დენ­ტმა ოდე­სა­ში სა­მუ­შაო შეხ­ვედ­რა გა­მარ­თა ნა­ტოს გე­ნე­რა­ლურ მდი­ვან მარკ რი­უ­ტეს­თან. ვო­ლო­დი­მირ ზე­ლენ­სკიმ გა­ნა­ცხა­და, რომ გან­ხილ­ვის მთა­ვა­რი თემა იყო უკ­რა­ი­ნი­სათ­ვის სა­ჰა­ე­რო თავ­დაც­ვის სის­ტე­მე­ბის, გან­სა­კუთ­რე­ბით "პეტ­რი­ო­ტის“ სის­ტე­მე­ბის მი­წო­დე­ბის გა­და­უ­დე­ბე­ლი სა­ჭი­რო­ე­ბა. სა­ზე­ნი­ტო- სა­რა­კე­ტო სის­ტე­მე­ბის ახალ პარ­ტი­ებ­ზეა სა­უ­ბა­რი?

- ჯერ­ჯე­რო­ბით ახა­ლი პარ­ტი­ე­ბის მი­წო­დე­ბა არ ყო­ფი­ლა, ძვე­ლი კონ­ტრაქ­ტით რაც არის, იმას აწ­ვდი­ან, უბ­რა­ლოდ, ძა­ლი­ან შე­ნე­ლე­ბუ­ლია პრო­ცე­სი, თა­ნაც, ეს არა­საკ­მა­რი­სია, უკ­რა­ი­ნას სჭირ­დე­ბა ძა­ლი­ან სწრა­ფად და დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით სა­ჰა­ე­რო თავ­დაც­ვის შე­ი­ა­რა­ღე­ბა. უნდა აღ­ვნიშ­ნო, რომ აქ სა­უ­ბა­რი არ არის ერთჯე­რად მი­წო­დე­ბა­ზე იმი­ტომ, რომ გა­დატ­ვირ­თვა ხდე­ბა, პი­რო­ბი­თად, რო­დე­საც გა­მო­უშ­ვე­ბენ 1000 საფ­რენ აპა­რატს, რა­კე­ტას, ან დრონს ერ­თად, ყვე­ლას ჩა­მოხ­სნა-გა­ნად­გუ­რე­ბას ვერ ას­წრებ, შე­იძ­ლე­ბა რამ­დე­ნი­მემ მი­აღ­წი­ოს მი­ზანს და ის მი­ზანს მიღ­წე­უ­ლი რა­კე­ტა (დრო­ნი, თუ სხვა ნე­ბის­მი­ე­რი ბა­ლის­ტი­კუ­რი შე­ი­ა­რა­ღე­ბა) აზი­ა­ნებს ან ანად­გუ­რებს და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის წერ­ტილს. ეს არის მთე­ლი პრობ­ლე­მა, რა­საც თვალს ვა­დევ­ნებთ, ამი­ტო­მაც აქ მარ­თლაც ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით შე­ი­ა­რა­ღე­ბა, რო­მე­ლიც უკ­რა­ი­ნის სჭირ­დე­ბა. ასე­ვე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ისიც, რომ ეს ომი აღარ უნდა გა­ნი­ხი­ლე­ბო­დეს მხო­ლოდ უკ­რა­ი­ნის თავ­დაც­ვით ომად, ბალ­ტი­ის­პი­რე­ლე­ბი და პო­ლო­ნე­ლე­ბი ამ­ბო­ბენ, რომ დროა, თავ­დაც­ვი­თი შე­ი­ა­რა­ღე­ბის გარ­და, უკ­რა­ი­ნის­თვის მოხ­დეს იმ შე­ტე­ვი­თი პო­ტენ­ცი­ა­ლის გა­ზი­ა­რე­ბაც, რო­მე­ლიც უკ­რა­ი­ნა­ში ომის მიმ­დი­ნა­რე­ო­ბა­ში და­მა­ტე­ბი­თი გარ­და­ტე­ხის შე­ტა­ნას შეძ­ლებს. ეს გუ­ლის­ხმობს კი­დევ რამ­დე­ნი­მე თვეს ჯერ თავ­დაც­ვა­ში ყოფ­ნას და შემ­დეგ იმას, რომ უკ­რა­ი­ნამ მო­ა­ხერ­ხოს შე­ტე­ვი­თი ფა­ზის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა. სხვა შემ­თხვე­ვა­ში გა­მო­დის, რომ მხო­ლოდ დაც­ვა­ში ყოფ­ნა რთუ­ლი იქ­ნე­ბა, მი­თუ­მე­ტეს, რომ ამას დიდი რე­სურ­სე­ბი სჭირ­დე­ბა, ასე­ვე, თავ­დაც­ვი­თი შე­ი­ა­რა­ღე­ბის რე­სურ­სე­ბის ქონა.

- სერ­გეი ნა­რიშ­კი­ნის გან­ცხა­დე­ბით, რუ­სე­თი უკ­რა­ი­ნის­გან ფაქ­ტობ­რი­ვად, კა­პი­ტუ­ლა­ცი­ას მო­ი­თხოვს, რა­საც ცხა­დია, უკ­რა­ი­ნა არ და­თან­ხმდე­ბა...

- ეს მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლი ბუნ­დო­ვა­ნი ტერ­მი­ნე­ბია, რუ­სუ­ლი მე­თო­დია იმი­ტომ, რომ როცა ისი­ნი ლა­პა­რა­კო­ბენ ქვეყ­ნის მხრი­დან დე­ნა­ცი­ფი­კა­ცი­ა­სა და დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცი­ა­ზე, სი­ნამ­დვი­ლე­ში ისი­ნი გუ­ლის­ხმო­ბენ იმას, რომ ქვე­ყა­ნას ის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა უნდა ჰყავ­დეს, რო­მელ­საც მოს­კო­ვი აირ­ჩევს, რომ უკ­რა­ი­ნას არ უნდა ჰყავ­დეს სა­ჯა­რი­სო ფორ­მი­რე­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბას გა­უ­წე­ვენ მტერს, ასე­ვე, ქვე­ყა­ნას არ უნდა ჰქონ­დეს გა­რან­ტი­ე­ბი არც ნა­ტო­ში გა­წევ­რე­ბა­ზე, არც ატო­მურ შე­ი­ა­რა­ღე­ბა­ზე, არც რო­მე­ლი­მე ალი­ან­სში გა­ერ­თი­ა­ნე­ბა­ზე, არა­მედ ჰა­ერ­ში უნდა იყოს გა­მო­კი­დე­ბუ­ლი და რუ­სულ კე­თილ ნე­ბას და­მორ­ჩი­ლე­ბუ­ლი. ეს არ არის პუ­ტი­ნის­თვის მი­სა­ღე­ბი სამ­შვი­დო­ბო შე­თან­ხმე­ბა, რაც მარ­თლაც კა­პი­ტუ­ლა­ცი­აა.

- და­სავ­ლე­ლი ლი­დე­რე­ბის გან­ცხა­დე­ბე­ბი იმე­დის მომ­ცე­მია, ევ­რო­პამ თავ­დაც­ვის გა­და­ი­ა­რა­ღე­ბა-გაძ­ლი­ე­რე­ბა და­ი­წყო, ახ­ლა­ხან რამშტა­ი­ნის ფორ­მა­ტის შეხ­ვედ­რის შემ­დეგ კი მათ უკ­რა­ი­ნას მი­ლი­არ­დო­ბით ევ­როს სამ­ხედ­რო დახ­მა­რე­ბა აღუთ­ქვეს...

- ევ­რო­პე­ლებ­მა და­ი­წყეს სა­კუ­თა­რი წარ­მო­ე­ბის ამო­ქოქ­ვა, რაც ძალ­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ამ­ბა­ვია - ვხე­დავთ, რომ ამ წარ­მო­ე­ბის ზრდა მიმ­დი­ნა­რე­ობს საფ­რან­გეთ­ში, დიდ ბრი­ტა­ნეთ­ში, გერ­მა­ნი­ა­სა და პო­ლო­ნეთ­ში. რა თქმა უნდა, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ის, რომ ეს მი­ლი­არ­დე­ბი ხმარ­დე­ბა უკ­რა­ი­ნის თავ­დაც­ვის წარ­მო­ე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბას. ვფიქ­რობ, ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სა­კი­თხია ის, რომ ევ­რო­პუ­ლი ფული ასე­ვე მი­დის უკ­რა­ი­ნის თავ­დაც­ვის წარ­მო­ე­ბის უფრო მე­ტად დახ­ვე­წა­სა და ეფექ­ტურ გარ­დაქ­მნა­ში. პრაქ­ტი­კუ­ლად, ია­რა­ღი ისე სწრა­ფად წარ­მო­ე­ბუ­ლი ვერ­სად იქ­ნე­ბა, რო­გორც უკ­რა­ი­ნა­ში, უკ­რა­ი­ნე­ლებს ეს ქარ­ხნე­ბი გა­და­ტა­ნი­ლი აქვთ მი­წის­ქვე­შეთ­ში და რამ­დე­ნა­დაც უც­ნა­უ­რად არ უნდა ჟღერ­დეს, უკ­რა­ი­ნუ­ლი ინ­დუსტრია საკ­მა­ოდ აქ­ტი­უ­რად მუ­შა­ობს. რუ­სებ­მა აღ­მო­სავ­ლეთ უკ­რა­ი­ნა­ში, გან­სა­კუთ­რე­ბით ხარ­კოვ­ში, ომის პირ­ვე­ლი­ვე კვი­რებ­ში გა­ა­ნად­გუ­რეს უკ­რა­ი­ნუ­ლი სა­ტან­კო წარ­მო­ე­ბა, რაც დიდი დარ­ტყმა იყო უკ­რა­ი­ნის­თვის, ასე­ვე, დო­ნეც­კის ოლ­ქში მოხ­და აქ­ტი­უ­რი და­ბომბვე­ბი, მა­რი­უ­პო­ლის აღე­ბა­მაც ასე­ვე დიდი დარ­ტყმა მი­ა­ყე­ნა ამ ყვე­ლა­ფერს, მაგ­რამ შემ­დგომ, 2023 წლის ბო­ლო­დან და 2024 წელს გან­სა­კუთ­რე­ბით და­ი­წყო უკ­რა­ი­ნუ­ლი შე­ი­ა­რა­ღე­ბის ახა­ლი მას­შტა­ბე­ბით ამუ­შა­ვე­ბა და უკვე ვი­ხი­ლეთ უკ­რა­ი­ნუ­ლი წარ­მო­ე­ბის თვით­მა­ვა­ლი სა­არ­ტი­ლე­რიო და­ნად­გა­რე­ბი, ასი­ა­თა­სო­ბით დახ­ვე­წი­ლი დრო­ნი, სულ ახა­ლი ხო­მალ­დსა­წი­ნა­აღ­მდე­გო რა­კე­ტე­ბი და ისი­ნი წარ­მო­ებს უკ­რა­ი­ნის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე. ასე რომ, დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცი­ის ნაც­ვლად, პუ­ტინ­მა მი­ი­ღო სა­ოც­რად მი­ლი­ტა­რი­ზე­ბუ­ლი უკ­რა­ი­ნა, სსრკ-ს მერე ასე­თი მი­ლი­ტა­რი­ზე­ბუ­ლი უკ­რა­ი­ნა არ ყო­ფი­ლა.