ლე­ვან ლე­ვიშ­ვი­ლი უკვე რამ­დე­ნი­მე წე­ლია ის­რა­ელ­ში ცხოვ­რობს, გა­სულ წელს მისი ოჯა­ხიც სა­ქარ­თვე­ლო­დან ის­რა­ელ­ში გა­და­ვი­და და ამ­ჟა­მად ყვე­ლა­ნი ქა­ლაქ - ბეერ-შა­ვა­ში ცხოვ­რო­ბენ... ლე­ვან ლე­ვიშ­ვი­ლი ონ­კო­ლო­გი­უ­რი პა­ცი­ენ­ტია, მისი ქა­ლა­ქი ღა­ზას სექ­ტო­რი­დან 40 კი­ლო­მეტრშია და ფაქ­ტობ­რი­ვად, ტე­რო­რის­ტე­ბის სა­მიზ­ნეა, მაგ­რამ რო­გორც გვე­უბ­ნე­ბა, ის­რა­ელ­ში თავს მა­ინც ძა­ლი­ან და­ცუ­ლად გრძნობს და წა­მოს­ვლა­ზე არა­სო­დეს უფიქ­რია... ლე­ვან ლე­ვიშ­ვილს სა­სა­უბ­როდ ის­რა­ელ­ში და­ვუ­კავ­შირ­დით.

- ლე­ვან, რამ­დე­ნი წე­ლია ის­რა­ელ­ში იმ­ყო­ფე­ბით?

- ის­ტო­რი­ულ სამ­შობ­ლო­ში 2014 წელს დავ­ბრუ­დი, მა­ნამ­დე საკ­მა­ოდ ხში­რად ჩა­მოვ­დი­ო­დი... 2014 წელს მარ­ტო გად­მოვ­ბარ­გდი, ოჯა­ხი სა­ქარ­თვე­ლო­ში იყო და მე ორი­ვე­გან მი­წევ­და ყოფ­ნა. გა­სუ­ლი წლის ივ­ლის­ში ოჯა­ხიც წა­მო­ვიყ­ვა­ნე, ახლა ყვე­ლა­ნი ერ­თად ვცხოვ­რობთ.

- ის­რა­ელ­ში ჯან­მრთე­ლო­ბის პრობ­ლე­მე­ბის გამო წახ­ვე­დით, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი კვლე­ვე­ბი არას­წო­რი აღ­მოჩ­ნდა?

- დიახ, დღემ­დე ონ­კო­ლო­გი­უ­რი პა­ცი­ენ­ტი ვარ... ორი წლის წინ თირკმლის ავ­თვი­სე­ბი­ა­ნი სიმ­სივ­ნე და­მიდ­გინ­და. ჯან­მრთე­ლო­ბის პრობ­ლე­მე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­ში ყოფ­ნის დროს შე­მექ­მნა და მა­ლე­ვე ის­რა­ელ­ში გად­მოვფრინ­დი... ქარ­თულ კლი­ნი­კებ­ში გა­კე­თე­ბუ­ლი ანა­ლი­ზე­ბი, კვლე­ვე­ბი აქ სა­ნაგ­ვე­ში გა­და­ყა­რეს... სა­ქარ­თვე­ლო­ში უამ­რა­ვი ვერ­სია თქვეს, კენ­ჭი­დან და­ი­წყეს, ნაწ­ლა­ვე­ბის გა­დახ­ლარ­თვა­ზეც ჰქონ­დათ ეჭვი და ბო­ლოს სიმ­სივ­ნემ­დე მი­ვიდ­ნენ. ტო­მოგ­რა­ფი­ის გა­და­ღე­ბა თა­ვად გა­დავ­წყვი­ტე და მან აჩ­ვე­ნა, რომ ონ­კო­ლო­გი­უ­რი პა­ცი­ენ­ტი ვი­ყა­ვი, სიმ­სივ­ნე თირკმლის არე­ში იყო...

ჩემი და ის­რა­ელ­ში დიდ სა­მეც­ნი­ე­რო ცენ­ტრში მუ­შა­ობს. იგი ქალ­თა ონ­კო­ლო­გი­ურ გან­ყო­ფი­ლე­ბა­შია და რო­გორც კი ჩემს შე­სა­ხებ გა­ი­გო, მისი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით ის­რა­ელ­ში მივ­ხე­დეთ ამ ყვე­ლა­ფერს... ნო­ემ­ბერ­ში რომ ჩა­მო­ვე­დი, 11 დე­კემ­ბერს უკვე ოპე­რა­ცია გა­მი­კე­თეს. მოხ­და თირკმლის ნა­წი­ლობ­რივ ამ­პუ­ტა­ცია, გა­სუფ­თა­ვე­ბა, ოპე­რა­ცი­ის შემ­დეგ მკურ­ნა­ლო­ბის კურ­სი გა­ვი­ა­რე, გა­დას­ხმე­ბი ჩა­მი­ტარ­და და სულ ახ­ლა­ხან ჩემ­მა ონ­კო­ლოგ­მა მი­თხრა, რომ, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ჯან­მრთე­ლი ვარ... თუმ­ცა აქ ონ­კო­ლო­გი­ურ პა­ცი­ენტს რომ გე­უბ­ნე­ბი­ან ჯან­მრთე­ლი ხარო, ექ­ვსი წელი მა­ინც კონ­ტრო­ლის ქვეშ რჩე­ბი - გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დუ­ლო­ბით შე­მოწ­მე­ბა, ექიმ­თან გა­სა­უბ­რე­ბა, ყვე­ლაფ­რის შე­ჯა­მე­ბა ხდე­ბა. მარ­თა­ლია, უკვე გა­მო­ჯან­მრთე­ლე­ბუ­ლი ვარ, მაგ­რამ ის­რა­ე­ლის მთავ­რო­ბა მა­ინც ინ­ვა­ლი­დად აღ­მიქ­ვამს, ის­რა­ელ­ში სი­ტყვა შშმ პირს არ იყე­ნე­ბენ, შე­სა­ტყვი­სი არ აქვთ... ინ­ვა­ლი­დო­ბის სტა­ტუ­სი მაქვს და 41 წლის ასა­კი­დან პენ­სი­ო­ნე­რი ვარ.

- რო­გორც ის­რა­ე­ლის მო­ქა­ლა­ქეს?

- დიახ, ჩემს შემ­თხვე­ვა­ში ის­რა­ე­ლის მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბის მი­ღე­ბა ჩვე­ნი ებ­რა­უ­ლი წარ­მო­მავ­ლო­ბის მი­ხედ­ვით მოხ­და... ჩემი ახალ­ცი­ხე­ლი ბა­ბუ­ის ოჯა­ხი ებ­რა­ე­ლე­ბი იყ­ვნენ. ახ­ლა­ცი­ხის დიდ და ლა­მაზ სი­ნა­გო­გას დღემ­დე ლე­ვიშ­ვი­ლე­ბი, ჩემი ბი­ძაშ­ვი­ლე­ბი უვ­ლი­ან, პატ­რო­ნო­ბენ... წი­ნამ­ძღო­ლი სი­მონ ლე­ვიშ­ვი­ლი შარ­შან გარ­და­იც­ვა­ლა, ახლა მისი შვი­ლია წი­ნამ­ძღო­ლი, ჩვე­ნი ნა­თე­სა­ვე­ბი არი­ან...

- ისევ ჩვენს სა­უ­ბარს რომ და­ვუბ­რუნ­დეთ, კი­დევ რას გვე­ტყო­დით ის­რა­ე­ლის სა­მე­დი­ცი­ნო სფე­როს შე­სა­ხებ?

- მა­მა­ჩემს 2012 წელს ხორ­ხის სიმ­სივ­ნე და­უდ­გინ­და და გა­და­წყვი­ტა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ემ­კურ­ნა­ლა. ძა­ლი­ან გა­აწ­ვა­ლეს, დას­ხი­ვე­ბე­ბით ხორ­ხი ჩა­უწ­ვეს, ზოგ­ჯერ კლი­ნი­კა­ში მეც მივ­ყვე­ბო­დი და მახ­სოვს, გა­რე­მოც კი გვა­ში­ნებ­და... ახლა, არ ვიცი, იქ რა ხდე­ბა, 12 წლის წი­ნან­დელ ამ­ბებს გიყ­ვე­ბით, იმ­ჟა­მად სა­ში­ნე­ლი უპი­რო­ბო­ბა იყო... გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დის შემ­დეგ გვი­თხრეს, რომ მამა გა­მო­ჯან­მრთელ­და, შემ­დეგ არა­ნა­ი­რი კონ­ტრო­ლის ქვეშ არ ყო­ფი­ლა და ოთხი წლის შემ­დეგ იგი­ვე სიპ­ტო­მე­ბით, ისევ იქ აღ­მოჩ­ნდა. შემ­დეგ ჩემ­მა დამ ძა­ლი­ან მკაც­რად გა­და­წყვი­ტა მამა სამ­კურ­ნა­ლოდ ის­რე­ალ­ში წა­მო­სუ­ლი­ყო... 2018 წელს მა­მაც ის­ტო­რი­ულ სამ­შობ­ლო­ში დაბ­რუნ­და, ერთ თვე­ში სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში და­აწ­ვი­ნეს და დღეს ის 80 წლის ასაკ­ში სრუ­ლი­ად გა­მო­ჯან­მრთე­ლე­ბუ­ლია. ამ ყვე­ლაფ­რი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე შე­მიძ­ლია გი­თხრათ, რომ მე­დი­ცი­ნის მი­მარ­თუ­ლე­ბით ის­რა­ე­ლი სხვა პლა­ნე­ტა­ზეა...

- ახ­სე­ნეთ, რომ გა­მო­მუ­შა­ვე­ბულ სო­ცი­ა­ლურ ანა­ზღა­უ­რე­ბას იღებთ, კი­დევ რა შე­ღა­ვა­თე­ბია?

- სა­მე­დი­ცი­ნო მომ­სა­ხუ­რე­ბა ხომ თით­ქმის უფა­სოა და ჩემი ქა­ლა­ქი­დან ბეერ-შე­ვა­დან თელ ავივ­ში რომ დავ­დი­ო­დი, სა­ხელ­მწი­ფო სა­და­ზღვე­ვო კომ­პა­ნი­ე­ბი ტრან­სპორ­ტი­რე­ბის ფულს მიხ­დიდ­ნენ... სა­ხელ­მწი­ფო და­ზღვე­ვა­ში ვარ გა­წევ­რე­ბუ­ლი, ცალ­კე, ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი და­ზღვე­ვა არ მაქვს და არც მჭირ­დე­ბა. ძა­ლი­ან დიდი შე­ღა­ვა­თე­ბი მაქვს კო­მუ­ნა­ლურ, სატ­რან­სპორ­ტო, მი­წის გა­და­სა­ხად­ზე (ის­რა­ელ­ში ბი­ნას ყი­დუ­ლობ თუ არა, მი­წის გა­და­სა­ხადს იხდი)... სა­ხელ­მწი­ფო მიხ­დის ბი­ნის ქი­რის 30%-ს. აქ მცო­ცა­ვი გა­და­სა­ხა­დე­ბია და უამ­რავ სა­კითხს მო­ი­ცავს. შენს მიერ გა­დახ­დილ გა­და­სახდს, თვალ­ნათ­ლივ ხე­დავ სად იხარ­ჯე­ბა. ესე­ნია - თავ­დაც­ვა, ჯან­დაც­ვა, სა­პენ­სიო ფონ­დი, გა­ნათ­ლე­ბა და ასე შემ­დეგ...

- რო­გორ ბი­ნა­ში ცხოვ­რობთ?

- ნორ­მა­ლურ ბი­ნა­ში ვართ, ნორ­მა­ლუ­რი პი­რო­ბე­ბია, რა თქმა უნდა, თავ­შე­საფ­რის ოთა­ხიც გვაქვს... ჩვენ­თან ახ­ლოს, და­ახ­ლო­ე­ბით, ხუთ კი­ლო­მეტრში საკ­მა­ოდ დიდი ავი­ა­ბა­ზაა. რად­გან ამ ბოლო დროს ავი­ა­ცია ლი­ბან­სა და სი­რი­ა­ში ძა­ლი­ან აქ­ტი­უ­რად მოძ­რა­ობს, ბომ­ბავს "ჰა­მა­სის", ასე ვთქვათ, დამ­ფი­ნან­სებ­ლებს, შე­სა­ბა­მი­სად, ამ ავი­ა­ბა­ზის გა­ნად­გუ­რე­ბა გა­და­წყვი­ტეს. ირა­ნი­დან თავ­დას­ხმა რომ მოხ­და, დრო­ნე­ბი, 220 ბა­ლის­ტი­კუ­რი რა­კე­ტა გა­მო­უშ­ვეს და ძი­რი­თა­დი დარ­ტყმა ამ ავი­ა­ბა­ზა­ზე უნდა ყო­ფი­ლი­ყო. დრო­ნე­ბის და ბა­ლის­ტი­კუ­რი რა­კე­ტე­ბის ჩა­მოყ­რა იორ­და­ნი­ის, ერა­ყის ტე­რი­ტო­რი­ებ­ზე მოხ­და...ის­რა­ე­ლამ­დე და­ახ­ლო­ე­ბით 15%-მა მო­აღ­წია, რო­მელ­თა ძი­რი­თა­დი სა­მიზ­ნე იე­რუ­სა­ლი­მი და ბეერ-შავა იყო.

ჩვე­ნი ქა­ლა­ქი ღა­ზი­დან და­ახ­ლო­ე­ბით 40 კი­ლო­მეტრშია. სა­მო­მა­რი მოქ­მე­დე­ბე­ბი - გვი­რა­ბე­ბის აფეთ­ქე­ბე­ბი, სა­ა­ვად­მყო­ფო­ე­ბის გა­ნე­იტ­რა­ლე­ბა, რო­გორც შტა­ბე­ბის და ა.შ. ლა­მის ეს ყვე­ლა­ფე­რი მეს­მის სახ­ლის აი­ვან­ზე რომ ვზი­ვარ...

- აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ურ­თუ­ლე­სი იქ­ნე­ბო­და ის­რა­ე­ლის­თვის უმ­ძი­მე­სი დღე - 7 ოქ­ტომ­ბე­რი...

- მარ­თლაც სა­ში­ნე­ლე­ბა იყო... წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, აქ მე­უღ­ლე და მცი­რე­წლო­ვა­ნი შვი­ლე­ბი, (სო­ფია 7 წლის, კე­სა­რია 13 წლის) ივ­ლი­სის ბო­ლოს ჩა­მო­ვიყ­ვა­ნე, მთე­ლი აგ­ვის­ტო სკო­ლის ამ­ბე­ბი ვაგ­ვა­რეთ, სექ­ტემ­ბერ­ში ცოტა დავ­ლაგ­დით და შემ­დეგ აქა­უ­რი დღე­სას­წა­უ­ლე­ბი და­ი­წყო...

7 ოქ­ტომ­ბერს, იომ ქი­ფუ­რის დღე­სას­წა­ულ­ზე, 6 სა­ათ­სა და 25 წუთ­ზე სა­ში­ნე­ლე­ბა და­ი­წყო... თავ­შე­საფ­რის ოთახ­ში ბავ­შვე­ბის სა­ძი­ნე­ბე­ლი მაქვს მო­წყო­ბი­ლი, მე და ჩემი მე­უღ­ლეც იქ შე­ვე­დით და 7 სა­ა­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში სი­რე­ნე­ბის ხმა უწყვე­ტად ის­მო­და... ტე­ლე­ფონ­ში ყვე­ლას აპ­ლი­კა­ცი­ე­ბი გვაქვს, თუ რამ ხდე­ბა, ტე­ლე­ფო­ნი ყვი­რილს იწყებს...

თავ­შე­საფ­რის ოთა­ხი - "მა­მა­დი" ისე­თი იდე­აა, მთე­ლი შე­ნო­ბა რომ და­ინ­გრეს, ის სვე­ტებ­ზე უნდა დარ­ჩეს. ახალ კორ­პუ­სებ­ში ან რე­კონ­სტრუქ­ცი­ულ სახ­ლებ­ში ბევრ ბი­ნას აქვს დაც­ვის ოთა­ხი: გა­ს­ქე­ლე­ბუ­ლი კედ­ლე­ბით, რკი­ნის ჟა­ლუ­ზე­ბით... კედ­ლე­ბი 35-40 სან­ტი­მეტ­რის სის­ქი­საა, მო­ნო­ლი­თუ­რად ჩა­მოს­ხმუ­ლი, შუ­ა­ში ჩა­მოს­ხმის დროს, და­ახ­ლო­ე­ბით 7-10 სან­ტი­მეტ­რის ლი­თო­ნის ფირ­ფი­ტე­ბია ჩა­ტა­ნე­ბუ­ლი. რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, გაზი არ შე­მო­დის, რად­გან ქი­მი­უ­რი თავ­დას­ხმის დრო­საც და­ზღვე­უ­ლე­ბი უნდა ვი­ყოთ. ოთა­ხის კარი კი ტყვი­ა­გა­უმ­ტა­რია. ორ­მა­გი, სამ­მა­გი ლი­თო­ნის ფირ­ფი­ტე­ბით შეკ­რუ­ლი. სა­კეტს რომ გა­და­წევ, 7-8 კა­უ­ჭი აქვს, რომ­ლე­ბიც კე­დელ­ში, ია­ტაკ­სა და ჭერ­ში შე­დის. აქვს ავ­ტო­ნო­მი­უ­რი გა­ნი­ა­ვე­ბის სის­ტე­მა... ამ დროს ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი სა­ძი­ნე­ბე­ლი ოთა­ხია, ისე­თი რო­გო­რიც ყვე­ლას გაქვთ. ბავ­შვებს სა­მე­ცა­დი­ნო სივ­რცეც იქ მო­ვუ­წყვე. ერთი ოთა­ხი ცალ­კე თავ­შე­საფ­რა­დაა გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი და არაფ­რით არ გან­სხვავ­დე­ბა სხვა ოთა­ხე­ბის­გან, გარ­და იმი­სა, რაც ჩა­მო­გით­ვა­ლეთ...

არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­საც ბი­ნა­ში არ აქვთ თავ­შე­საფ­რის ოთა­ხი. მეც, ვიდ­რე ოჯახს გად­მო­ვიყ­ვან­დი, ასეთ ბი­ნა­ში ვცხოვ­რობ­დი. თუმ­ცა სარ­თულ­ზეა თავ­შე­აფ­რის სივ­რცე და ყვე­ლა იქ შე­დის, თუ სარ­თულ­ზე არ არის, მა­შინ ეზო­შია და მთე­ლი კორ­პუ­სი ეზოს თავ­შე­საფრ­ში მი­დის. იმ დრო­ი­დან, რაც "მა­მა­დის" და რკი­ნის გუმ­ბა­თის სის­ტე­მა და­ი­ნერ­გა, მას შემ­დეგ აქ ჭურ­ვით არც არა­ვინ და­ღუ­პუ­ლა...

ჩემს ცოლ-შვი­ლი, რომ­ლებ­საც ავ­ტო­მა­ტის ხმა არც გა­ე­გოთ, 7 ოქ­ტომ­ბერს უცებ ასეთ ვი­თა­რე­ბა­ში აღ­მოჩ­დნენ და ურ­თუ­ლე­სი იყო. მე უკვე მო­ბი­ლი­ზე­ბუ­ლი ვარ, მაგ­რამ 6 სა­ა­თი თავ­შე­სა­ფარ­ში ყოფ­ნა სა­ში­ნე­ლე­ბა იყო. სხვა დროს, სი­რე­ნის მერე ათ წუთი შე­დი­ხარ თავ­შე­სა­ფარ­ში და იმ დღეს 6 სა­ა­თი ვი­ყა­ვით...ბავ­შვებს რა­ღა­ცე­ებს ვუყ­ვე­ბო­დი, ვუხ­სნი­დი, რად­გან სას­კო­ლო ნივ­თე­ბი იმ ოთახ­ში იყო, ვცდი­ლობ­დი ყუ­რა­დღე­ბა მე­ცა­დი­ნე­ო­ბა­ზე გა­და­მე­ტა­ნა. ანეგ­დო­ტებ­საც კი ვყვე­ბო­დი, როცა და­ძა­ბუ­ლო­ბის­გან კბი­ლე­ბი მი­კაწ­კა­წებ­და. ჩემი მე­უღ­ლე გა­ნად­გუ­რე­ბუ­ლი იყო და ვთხოვ­დი, ბავ­შვებს არა­ფე­რი შე­ემ­ჩნი­ათ.

ჩემი ძმა, რო­მე­ლიც ქა­ლაქ ოფა­კა­იმ­ში ცხოვ­რობს, მიყ­ვე­ბო­და, ტე­რო­რის­ტე­ბი რომ მოც­ვივ­დნენ, მე­ო­თხე სარ­თუ­ლი­დან, ჟა­ლუ­ზი­დან ვხე­დავ­დი, პირ­ველ სარ­თუ­ლებ­ზე რო­გორ ყოფ­დნენ ფან­ჯა­რა­ში ავ­ტო­მა­ტებს და ის­როდ­ნე­ნო...7 ოქ­ტომ­ბრის შემ­დეგ ფსი­ქო­ლო­გებ­თან ძა­ლი­ან დიდი რი­გე­ბი იყო, ჩემს მე­უღ­ლე­საც და­ჭირ­და ფსი­ქო­ლო­გის დახ­მა­რე­ბა, მაგ­რამ ყველ­გან და­ჯავ­შნი­ლი და და­კა­ვე­ბუ­ლი იყო. შემ­დეგ ცოტა ხანს და­მამ­შვი­დე­ბელ სა­შუ­ა­ლე­ბებს იღებ­და.

- მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, ის­რა­ე­ლი­დან წა­მოს­ვლა­ზე არც გი­ფიქ­რი­ათ...

- არა, რას ამ­ბობთ, ამ ქვეყ­ნის მი­ტო­ვე­ბა რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა?! სა­ქარ­თვე­ლოს მი­ტო­ვე­ბაც სა­ში­ნე­ლე­ბაა, მაგ­რამ სი­ტუ­ა­ცი­ას რომ ვუ­ყუ­რებ­დი, ისე­თი ნი­ჰი­ლიზ­მი იყო, მივ­ხვდი, რომ ცხოვ­რე­ბა აღარ შე­მეძ­ლო. თა­ვი­დან ის­რა­ელ­ში ქარ­ხა­ნა­ში ვმუ­შა­ობ­დი, მაგ­რამ სა­ქარ­თვე­ლო იმ­დე­ნად მო­მე­ნატ­რა, ისევ დავ­ბრუნ­დი. შემ­დეგ ონ­კო­ლო­გი­უ­რი და­ა­ვა­დე­ბა და­მე­მარ­თა და იძუ­ლე­ბის წე­სით წა­მო­ვე­დი... ის­რა­ელ­ში მნიშ­ვნე­ლო­ბა არ აქვს ვინ ხარ, აქ სა­ხელ­მწი­ფო ძა­ლი­ან გი­ცავს და ამი­ტო­მაც მე, ჩემი ოჯა­ხი აქ ვრჩე­ბით, არ­სად წას­ვლას არ ვა­პი­რებთ.