"როგორ შეიძლება ალექსანდრა პაიჭაძეზე თქვას, მახინჯიაო?! ასეთი ამბების გამო არ ვარ სოცქსელებში, ეს ადგილი ინტრიგების, ჭორების წყაროა" - დავით დვალი ახალ როლზე

დავით დვალმა ფართო საზოგადოებას გაჩა ზვერაძის უარყოფითი პერსონაჟით (სერიალში - "ჩემი ცოლის დაქალები") დაამახსოვრა თავი, ახლახან კი სერიალ "მარჯვენა სანაპიროშიც" გამოჩნდა. მას პარტნიორობას ალექსანდრა პაიჭაძე უწევს...

- "ჩემი ცოლის დაქალებში", ჩემს პერსონაჟთან დაკავშირებულმა დიდმა აჟიოტაჟმა ჩემი ცხოვრება ძალიან შეცვალა - ეკრანს უფრო დავუახლოვდი: წინათ, არც ერთ სოციალურ ქსელში არ ვიყავი დარეგისტრირებული, ახლა "იუთუბ" არხიც კი მაქვს. მაყურებლებთან ასე ვკონტაქტობ, რომლებთანაც ალბათ, ბევრი საერთო გამიჩნდა, ვერთობით... ასევე, სერიალ "მარჯვენა სანაპიროში" ვმონაწილეობ. კიდევ, რაღაც კასტინგი გავიარე, ოღონდ - ჯერჯერობით, ამ ამბავს საიდუმლოდ დავტოვებ. აქაც სერიალზეა საუბარი...

- "იუთუბზე" რა მიმართულებით აქტიურობთ, როგორ კონტენტს ქმნით?

- ხანდახან ვმღერი, ხან - რაღაცას ვამბობ, ზღაპარსაც ვყვები (იცინის)... გასართობი კონტენტია, ოღონდ - არა იუმორისტული.

- ვინმე გეხმარებათ?

- არა, არავინ და ალბათ, ეს შესამჩნევიც არის, რადგან აბსოლუტურად ყველა ვიდეო დაუმონტაჟებელია. ყველა ვიდეოს პირდაპირ, ერთი ჩაწერით, მონტაჟის გარეშე "ვაკეთებ". საერთოდ, ხანდახან მონტაჟი, გაფორმება ვიდეოს უხდება, მაგრამ ამის გაკეთება არ ვიცი, სხვისთვის დახმარების თხოვნა კი მერიდება... მგონია, რომ ნატურალურ ურთიერთობასაც არა უშავს - მგონი, დაუმონტაჟებელ მასალას მაყურებელი ნორმალურად აღიქვამს...

- სხვა პლატფორმებზეც ხომ არ გააქტიურდით?

- არა. ხომ იცით, სოციალურ ქსელებში ხშირად საშინელ კომენტარებს წერენ. ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ ზოგი გაბოროტებულია, ზოგს - საერთოდ, სახე აქვს დაკარგული. ცდილობენ, სოციალურ ქსელებში რამე მავნებლობა ჩაიდინონ. ნეგატიურ კომენტარებზე რეაქცია არასდროს მქონია, რადგან ვიცი, რა კატეგორიის ხალხი წერს ამას. რამდენიმე დღის წინ, ერთადერთი შემთხვევა იყო, როცა კომენტარმა ისე გამაღიზიანა, რომ პასუხი გავეცი, ოღონდ - კორპორაციული გვერდიდან. როგორ შეიძლება, ადამიანმა ალექსანდრა პაიჭაძის შესახებ თქვას, მახინჯიაო?! შეიძლება არ მოსწონდეს, მის გემოვნებას არ შეესაბამებოდეს, მაგრამ - მახინჯი (იცინის)?!. ასეთი რაღაცების წერა დიდი სულმდაბლობაა. ძალიან გავღიზიანდი... შემდეგ იმ ადამიანზე დაიწყეს ზეწოლა, ვინც ის ნეგატიური კომენტარი დაწერა. ამანაც გული დამწყვიტა, რა თქმა უნდა. ზუსტად ასეთი ამბების გამო არ ვარ სოციალურ ქსელებში. ეს ადგილი ინტრიგების, ჭორების და მსგავსი რაღაცების წყაროა, მე კი მშვიდი, წყნარი და ნატურალური ცხოვრება მიყვარს.

- სერიალ "მარჯვენა სანაპიროში" როგორ მოხვდით?

- ალეკო მალხაზიშვილთან სტუდენტობიდან ვმეგობრობ. სერიალის შემოქმედებით გუნდს ის ხელმძღვანელობს. დამირეკა, - ჩვენთან ხომ არ მოხვალო? სხვათა შორის, პირველად უარი ვუთხარი, რადგან სხვა პროექტში მონაწილეობაზე თანხმობა მქონდა ნათქვამი. 2 პროექტში ერთდროულად "ჩართვა" სწორად არ მიმაჩნდა. ისე მოხდა, რომ სხვა პროექტი გადაიდო. ალეკო კიდევ შემხვდა - ხომ არ გადაგიფიქრებიაო?.. მოკლედ, "მარჯვენა სანაპიროში" მონაწილეობას დავთანხმდი.

- ჯერ სეზონის რამდენიმე სერია გამოქვეყნდა, სადაც კარგად არ იკვეთება, თუ როგორი ტიპის ადამიანია თქვენი პერსონაჟი. გახმაურებულ გაჩა ზვერაძეს ჰგავს?

- არა, მასთან არაფერი აქვს საერთო, პირიქით... არ მინდა, მაყურებლები "დავასპოილერო", მაგრამ დაახლოებით მეხუთე სერიაში კვანძი გაიხსნება და გამოჩნდება, როგორი ადამიანია.

- ხალხი ზვერაძესთან ხომ არ აიგივებს?

- კი, ჯერჯერობით, ასეთი შემთხვევები არის. დაწერეს - სხვანაირი ვერ წარმოგვიდგენია. ალბათ, ისეთივეაო... რეალურად, სერიალის 2 პატარა მონაკვეთში გამოვჩნდი. პერსონაჟთან დაკავშირებით, იქიდან დასკვნას ვერავინ გამოიტანს, ვერ შეაფასებენ. მით უმეტეს, აბსოლუტურად ჩვეულებრივი სცენები იყო - ჩემს გმირს არავითარი რადიკალური ქმედება არ ჩაუდენია, მაგრამ ეტყობა, ადამიანებს გაჩა უფრო მეტად დაუახლოვდა და ჰგონიათ, რომ "მარჯვენა სანაპიროშიც" ის უნდა იყოს. პირადად მე, ეს ახალი პერსონაჟი მინდა ისეთი წარმოვაჩინო, როგორიც არის. ალბათ, გარკვეულწილად, ჩემთვის ეს პატარა ბარიერის დაძლევა იქნება, რომ ადამიანებმა სხვა პერსონაჟადაც აღმიქვან.

- გადასაღებ მოედანზე რა ხდება? თქვენს ეკრანულ პარტნიორს - ალექსანდრა პაიჭაძეს როგორ შეეწყვეთ?

- მუშაობაში ძალიან მოქნილია, ყველანაირად "მოგყვება" - კმაყოფილი ვარ. როგორც პარტნიორი, კომფორტულია.

- დამეგობრდით?

- კი. რა თქმა უნდა, უკვე ყველანი ვმეგობრობთ. ძალიან გულთბილი, კარგი ადამიანები არიან. გადასაღებ მოედანზე, ხანდახან მიზანსცენა იცვლება. ერთად ვთათბირობთ, გადაღება როგორ სჯობს და ა.შ. მუშაობის პროცესი მეგობრულად მიმდინარეობს.

- ახლა სად ხართ, ზაფხულის ცხელ დღეებს როგორ ატარებთ?

- ახლა ბათუმში ვარ: გადაზიდვების კომპანია მაქვს და მასთან დაკავშირებული საქმეების გამო ჩამოვედი. ვინტაჟური ნივთების მაღაზიასაც ვხელმძღვანელობ... მერე გადაღებაზე გავრბივარ, შემდეგ - რაღაც მშენებლობაზე... ბევრ თემას ვარ "მოდებული" - ვცდილობ, "ცოცხალი ცხოვრება" მქონდეს. დღეს ფანტასტიკური მზის ჩასვლა იყო - ისეთი, რომ გულმა ვერ გამიძლო და წყალში ჩავხტი! მზის ჩასვლისას ასეთი საოცარი ფერები იშვიათად მინახავს... შემდეგ, ამის ამსახველი ვიდეო "იუთუბზეც" ავტვირთე, მაგრამ რა თქმა უნდა, ვიდეოში ისე არ არის ასახული, როგორი საოცარიც რეალურად იყო... როგორღაც, საქმის პარალელურად, განტვირთვასაც ვახერხებ - ადამიანს სასიცოცხლო ენერგიის საიდანმე მიღება სჭირდება. ამჯერად, სასიცოცხლო ენერგია ზღვამ, მზემ და იმ ადამიანებმა მომცეს, რომლებიც თბილი მზერით მიყურებენ, მიმეგობრდებიან, ჩემთან ერთად ფოტოებს იღებენ და ძალიან მახარებენ. მართალია, "ჩემი ცოლის დაქალებში" უარყოფით პერსონაჟს ვასახიერებდი, მაგრამ ჩემ მიმართ ადამიანები დადებითად, გულთბილად, მეგობრულად განწყობილი არიან. მეც ძალიან "მესაყვარლებიან" (იღიმის)...

- განტვირთვისას ყურადღების ცენტრში ყოფნა დისკომფორტს არ გიქმნით?

- ჯერჯერობით - არა. ისეთს არაფერს ვაკეთებ, რომ დასამალი იყოს, თუმცა პასუხისმგებლობის გრძნობა მართლა მაქვს, რადგან მაგალითად, ფიცხი მძღოლი ვარ. შეიძლებოდა, წინათ, ვიღაცისთვის "შემეკურთხებინა", ახლა ამას ვეღარ ვაკეთებ, რადგან ძალიან უხერხული იქნება. ერთი ფაქტის შესახებ მოგიყვებით: "ჩემი ცოლის დაქალების" ჩემი მონაწილეობით გადაღებული სერიები ეთერში ახალი გასული იყო, როცა საჭესთან მჯდომმა ვიღაცას "შევუკურთხე", რადგან ძალიან ცუდად იქცეოდა. ავტომობილი გვერდით რომ მომიყენა, ვიფიქრე, ახლა ცუდი ამბავია ატყდება-მეთქი, მან კი მითხრა, - აუ, მაგრად მევასებიო! იცი, როგორ "გამიტყდა"? ძალიან ვინერვიულე, ეს რა გავაკეთე-მეთქი?! მას მერე, ასეთ სიტუაციებში თავს ძალიან ვაკონტროლებ.

- როგორც ვიცი, მსახიობობა ადრეული ასაკიდანვე გსურდათ...

- რა თქმა უნდა, ბავშვობაში ეს პროფესია თითქმის ყველას მოსწონს, ალბათ - თავის გამოჩენის, თავგადასავლების, მხიარულების, კარგი სიტუაციის გამო... "ჯავახიშვილი" დავამთავრე - პროფესიით ეკონომისტი ვარ. სტუდენტობისას "მანსანკანში" ვთამაშობდი. შემდეგ ეტყობა, სცენაზე დგომამ ისე გამიტაცა, რომ თეატრის რეჟისორისგან შემოთავაზება მივიღე. თეატრში სიარული ხუმრობა-ხუმრობით დავიწყე, მაგრამ ისე მომეწონა, რომ ამ საქმეს სერიოზულად მივყავი ხელი. რა თქმა უნდა, იქ თეატრალური სტუდია იყო, სადაც სამსახიობო ხელოვნებასაც გვასწავლიდნენ. იქ შემიყვარდა თეატრი, მსახიობობა... სწავლა ისეთ დროს დავამთავრე, როცა მსახიობობით ოჯახის რჩენა, თავის გატანა განსაკუთრებულად რთული იყო, მით უმეტეს, თუკი დამოუკიდებლად ცხოვრება გინდოდა, მე კი ცოლის მოყვანა მსურდა, რადგან შეყვარებული გახლდით. ცოლი მოვიყვანე და თეატრს თავი დავანებე (იცინის). გარკვეული შემოთავაზებები იყო, პროფესიულ თეატრში რომ გადავსულიყავი, თუმცა ეს არ გახმაურებულა. ამიტომ ახლა ამაზე საუბარს აზრი არა აქვს... მოკლედ, თეატრის მიმართ სიყვარული სულ თან მდევდა, მაგრამ ჩემს საქმეებში, ბიზნესში ვიყავი ჩართული, სულ ვმუშაობდი... ძალიან დატვირთული ცხოვრება მქონდა. სამსახიობო კარიერას დროს ვერ ვუთმობდი, მაგრამ ახლა კინო ისე მომეწონა, რომ მგონი, უკვე "კინოშნიკი" გავხდი - თეატრზე მეტად, კინო მომწონს...წაიკითხეთ ასევე