ცხარე წიწაკის ჯემი კომშით და ხახვის მურაბა ღვინით - გაიცანით ქალი, რომელიც ყველაზე უჩვეულო გემოების მურაბებსა და ჯემებს ამზადებს

სამზარეულოში ვინც თამამ ექსპერიმენტებს არ გაურბის, ვისთვისაც საინტერესოა სხვადასხვა გემოების ერთმანეთში არევა და პიკანტური პროდუქტის შექმნა, ეს სტატია ალბათ, მათ უფრო მეტად დაინტერესებთ.

მოკლედ, ჩვენს რესპონდენტსაც ყოველთვის უყვარდა სამზარეულოში ფუსფუსი, ზამთრისთვის ჯემის, მურაბის საწებლის, თუ მრავალი სხვა კონსერვის მომზადება, რაც ყოველთვის სიამოვნებდა. ექსპერიმენტებსაც არ გაურბოდა. ერთხელაც, სხვადასხვა ხილისა თუ კენკრის მურაბის, ჯემის შემადგენლობაში ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ინგრედიენტად წიწაკა შეიტანა.

დღეს ქეთო მელაძე უკვე მცირე მეწარმეა. მომხმარებელს მისი ორიგინალური პროდუქცია მოსწონს. სრულიად უცხო გემოს მქონე, პიკანტური მურაბები თუ ჯემები მოწონებას იმსახურებს. ქეთოს დახლი ერთ-ერთ ბაზარშიც აქვს და პროდუქტს მაღაზიათა ქსელებშიც ყიდის, მონაწილეობს ფესტივალებში, გამოფენებში. ამბობს, რომ 200 ლარით დაწყებულმა საქმემ გაამართლა, მოგება მოიტანა.

• ქეთო მელაძე:

- ეს საქმიანობა პანდემიის პერიოდში დავიწყე. მაგ დროს ჩემს თავში ბევრი ახალი თვისება აღმოვაჩინე. თურმე მიზანდასახული ვყოფილვარ, მქონია ნებისყოფა და იმაზე მეტად შრომისმოყვარე აღმოვჩნდი, ვიდრე მეგონა. თურმე დილით ადრე გაღვიძებაც შემიძლია...

თავს უპრაქტიკო ექიმს ვუწოდებ, პროფესიით ერთ წამს არ მიმუშავია, ასე მოხდა. 20 წლის გავთხოვდი, შვილი მეყოლა, ალბათ, არ მოვინდომე მემუშავა და არ შედგა ჩემი პროფესია. სამი გოგონა მყავს - 16, 13 და ერთი წლის. მთავარია, სტიმული, რომ მიზნისკენ მივდიოდე და ამ ყველაფერში პირველი შვილებია. მეუღლე და ოჯახის ყველა წევრი გვერდით მიდგას, საქმეში ყველა ვართ ჩართული.

- პიკანტური მურაბების მომზადების იდეა საიდან გაჩნდა?

- აჯიკებს, საწებლებს მანამდეც ვამზადებდი, მაგრამ შინ რომ ჩავიკეტეთ, აგარაკზე მომივიდა იდეა, უცხო გემოების მურაბები გამეკეთებინა. სტანდარტული რაღაცები არ მიყვარს, ყველაფერი განსხვავებული მომწონს და მიზეზიც ეს არის. მაშინ ბაზარზე არ იყო ასეთი მურაბები და ჯემები, ყველა ბებიის რეცეპტით ამზადებდა. ვიფიქრე, რამე სიახლეს შევიტან-მეთქი. ოჯახში ყველი ყველას გვიყვარს და თითქმის ყველანაირი გვაქვს დაგემოვნებული. ყველს ბევრნაირად ავარგებენ, მაგალითად ღვინოშიც და ვიფიქრე, მას წიწაკის ჯემები მოუხდება-მეთქი. წითელი ცხარე წიწაკის ჯემი კომშით გავაკეთე.

ოჯახის წევრებს მოეწონათ. ტკბილ-ცხარე გემო ჰქონდა, აზიური სოუსის მსგავსად. მოკლედ, ჩემი ნიშა მას შემდეგ ასე, წიწაკით დავიკავე. წიწაკის ჯემებს სხვადასხვა არომატით ვამზადებ - კომშით, მანგოთი, ლეღვით. ვიყენებ მხოლოდ წითელ ცხარე წიწაკას. თუმცა ფეიხოას ჯემისთვის მწვანე წიწაკას ვიყენებ. ჟოლოს მურაბაც მაქვს წიწაკითა და როზმარინით.

- ანუ ნებისმიერი ექსპერიმენტი ამართლებს?

- შარშან 10.000 ქილა წიწაკის ჯემი მხოლოდ კომშით გავაკეთე. 100-მილილიტრიან ქილებში საკუთარი ხელით ჩავასხი ფეხმძიმობისას. ბავშვი რომ შემეძინა, საქმე მალევე განვაგრძე.

ჟოლოს მურაბას ტარხუნითაც ვამზადებ, ატამს - როზმარინით. ახლა სასინჯად 50 ქილა მაყვლის მურაბა გავაკეთე ქონდრით და ყველა გაიყიდა. როცა ვხედავ, მომხმარებელს ესა თუ ის უცხო გემო მოსწონს, მეტი სიახლის შემოტანას ვცდილობ. თუმცა სტანდარტული მურაბებიც მაქვს. ვერაფერი მოვუძებნე თეთრი ბლის მურაბას, რით შეიძლება განსხვავებული გემო რომ მივცე. სპეციფიკურია, როგორც ხინკალს არ უნდა შეეხო, ისეა ეს მურაბაც. ასევეა კაკლის მურაბაც, მურაბების მეფეა, ვერანაირ გემოს ვერ დაუმატებ. დაუშვებელია, კაკლის მურაბას შევეხო! საზამთროს მურაბაც სტანდარტული მაქვს, ხრაშუნა. აი, უნაბის მურაბა კი დარიჩინით მოვამზადე. ერთხელ წითელი ხახვის მურაბა ლურჯი მოცვით, წითელი ღვინითა და დარიჩინით მქონდა. წარმოიდგინეთ, ისიც გაიყიდა.

- სად ყიდულობთ ხილსა და ბოსტნეულს?

- ჟოლოს ვისგანაც ვყიდულობ, ვიცი, რომ ბიოპროდუქტია და სერტიფიცირებული. საერთოდ, ვცდილობ, ხარისხიანი და მეტ-ნაკლებად ნატურალური პროდუქტი ვიყიდო. ბაზარში გადამყიდველებს არ ვეკარები. წეროვნის დასახლებაში დევნილებისგანაც ვიღებ. დუშეთში აგარაკი მაქვს და ჩემთვის იქაურების ხილი და ბოსტნეული მისაღებია. მაყვლის სისტემატურად მომწოდებელიც იქ მყავს. დუშელები ბაზარში კვირა დღეს არიან და სულ დავდივარ. მოკლედ, პროდუქტს უმეტესად გლეხებისგან ვყიდულობ.

- ამბობთ, ამ საქმეში ჩემი თავი ვიპოვეო. ეს ნიშნავს, რომ მანამდე რა პროფესიაც აირჩიეთ, არ იყო სწორი?

- არა, სამედიცინოზე სწავლა არ იყო სწორი არჩევანი, თურმე კულინარია უფრო მყვარებია. კერძების მომზადებაც მიყვარს, როგორც ოჯახის წევრები ამბობენ, გემრიელი გამომდის. გემოებით თამაში კერძებშიც მიყვარს, რაც ჩემს შვილებს მოსწონთ და მთხოვენ ხოლმე, რამე უცხო კერძი გავაკეთო. სულ რაღაც რეცეპტს ვიგონებ. მაგალითად, ქათმის ხორცი ანანასით და სხვ. გემოებით თამაში ჩემი საყვარელი საქმეა. თუმცა ჩემი მურაბა-ჯემების რეცეპტებს არავის ვუმხელ. გამრავალფეროვნება და რაღაცების დამატება კიდევ მინდა, ამაზე ვფიქრობ კიდეც და ვგეგმავ. არასდროს არ უნდა გაჩერდე. მქონია უიღბლო პერიოდები, გაყიდვა შენელებულა, ფინანსური კრიზისიც შექმნილა, მაგრამ ამას ჩემზე უარყოფითად არ უმოქმედია, პირიქით, გამოსავალს სულ ვეძებ, რამე ახალს, არ ვნებდები პრობლემებს.

- ვინ გეხმარებათ?

- ოთხი დამხმარე მყავს. უფროსი შვილებიც არიან საქმეში ჩართული. ამისთვის მათაც აქვთ ანაზღაურება. პროდუქტს ფუთავენ. უფროსმა ინგლისური ენა კარგად იცის და ბაზარში, სადაც დახლი გვაქვს, უცხოელ ტურისტებს ის ესაუბრება. ამ კონსულტაციებში მასაც ხელფასი აქვს. ფესტივალებზეც სულ ჩემ გვერდითაა. ბავშვებს შრომას ვაყვარებ. მინდა შრომის ფასი იცოდნენ, რომ ნებისმიერი რამ შრომით მიიღწევა. ბაზარში მამაჩემიც დგას.

- ისე, საკუთარი ბაღიც უნდა გქონდეთ...

- დუშეთში მაქვს ბოსტანი, ხეხილიც, ოღონდ იმდენი არა, რომ ჩემს საქმეს ეყოს. მაქვს ჩემი ტარხუნა, როზმარინი, კამა, ქინძი, რომლითაც ტყემლის საწებელს ვაზავებ.

რომელიმე ახალ მურაბას რომ დავამზადებ, ვიცი, რომ მოეწონებათ, მაგრამ მაინც ყველას ვთხოვ, აუცილებლად აზრი მომწერეთ-მეთქი. მომხმარებელთან უკუკავშირი აუცილებელია. ნებისმიერი აზრი, უარყოფითიც და დადებითიც, ჩემთვის მნიშვნელოვანი და გასათვალისწინებელია. საბედნიეროდ, უმეტესად დადებითი გამოხმაურებები მომდის.