"ჩემს ქვეყანას რომ დასჭირდეს, ახლაც იმავეს გავაკეთებდი“: აფხაზეთის ომში დაჭრილი ბიჭის სულისშემძვრელი ამბავი - მას საზოგადოების თანადგომა სჭირდება

ლევან ბლუიშვილი იმ თაობის წარმომადგენელია, სამშობლო სხვანაირად უყვარდათო, რომ ამბობენ... ყველაზე ძვირფასი, ჯანმრთელობა შესწირა ქვეყნის ტერიტორიულ მთლიანობას. დღემდე ცდილობს ფეხზე მყარად დადგეს, ხან ახერხებს, ხან - ვერა, რადგან მუდმივად მკურნალობა სჭირდება, ხან საქართველოში, ხან საზღვარგარეთ..

20-ზე მეტი ქირურგიული ოპერაციის გაკეთება დასჭირდა, მაგრამ ჯერჯერობით, საკმარისი არ აღმოჩნდა. რისკთან, ნერვიულობასა და ტკივილთან ერთად, ეს ყველაფერი ფინანსურ სახსრებთან არის დაკავშირებული და შესაბამისად, იმედგაცრუება არაერთხელ უწვნევია.

19 წლის ახალწვეული ჯარისკაცი იყო, როდესაც უფროსისგან გაიგო, რომ აფხაზეთში დამხმარე ძალა სჭირდებოდათ - ვისაც სურვილი გაქვთ, თუმცა, აუცილებელი ვალდებულება არ გაქვთო. წაუსვლელობა წუთით არ უფიქრია. როდესაც ვეკითხები, ხომ არ ნანობდა წლების წინანდელ გადაწყვეტილებას, დაუფიქრებლად მპასუხობს, არაერთი წვალების მიუხედავად, არასდროს მინანია, ის გავაკეთე, რაც საშმობლოს წინაშე მევალებოდაო...

აფხაზეთის ომში, ერთ-ერთი დავალების შესრულების დროს, აფხაზური დაჯგუფების პირისპირ აღმოჩნდა და მძიმედ დაიჭრა, მოწინააღმდეგის 17 ტყვია მოხვდა. თანამებრძოლებს მკვდარი ეგონათ და პატრონის გამოჩენამდე, გაგრის მორგში გადაიყვანეს, სწორედ იქ მიაგნო დედამ ერთადერთ შვილს, რომელიც შემდეგ იხსენებდა, მეგონა მკვდარს ვეფერეობოდი და არტერიის ფეთქვა ვიგრძენიო.

მძიმედ დაჭრილი ჯერ გაგრის საავადმყოფოში გადაიყვანეს, შემდეგ კი თბილისში გადმოაფრინეს... რამდენიმე ხანს ლოგინიდაბ ვერ დგებოდა, მაგრამ შვილის სიცოცხლით ძალამოცემულმა დედამ რიკნის ქალამნები ჩაიცვა, ხელში რკინის ჯოხი აიღო და ყველაფერი გააკეთა, რომ ბიჭს დამოუკიდებლად გადაადგილება შესძლებოდა, თუმცა, ეს პირველი ნაბიჯები იყო, ბრძოლა გრძელდება...

ლევან ბლუიშვილი:

- "შავნაბადას“ ბატალიონის შემადგენლობაში ვირიცხებოდი. 1992 წლის 30 აგვისტოს, გაგრაში, კოლხიდაში, შეტევაზე გადავედით. მორიგი შეტაკების შემდეგ, ინფორმაცია მივიღეთ, ერთ-ერთ აფხაზურ დაჯგუფებას უახლოეს საათებში ქართულ ქვედანაყოფზე თავდასხმა ჰქონდა დაგეგმილი. ჩვენს სადესანტო ნაწილს ამ თავდასხმის მოგერიება ევალებოდა.

რამდენიმე ათეული ქართველი მებრძოლის დაღუპვას, 10 კაცის თავგანწირვა ვარჩიეთ და რამდენიმე კოლხიდაში დაბანაკებულ აფხაზებს ცეცხლი გავუხსენით, რასაც მათი მხრიდან პასუხი მოჰყვა.

ჩვენს თავგანწირვას უშედეგოდ არ ჩაუვლია - ის პოზიცია დავიკავეთ, მაგრამ შეტაკების დროს ძალიან მძიმედ დავიჭერი - 17 ტყვია მომხვდა, მათ შორის - სნაიპერის ნასროლი. როგორც მითხრეს, მიწაზე დავარდნის შემდეგ, გონდაკარგულს, "აკაემის“ ავტომატიდან მთელი ჯერი გადამატარეს…რამდენიმე წუთის შემდეგ კი, ჩემგან 15-20 მეტრის რადიუსში ნაღმი აფეთქდა და მისი ნამსხვრევებიც მომხვდა… სხეულის ერთადერთი ნაწილი, სადაც ტყვია არ მომხვედრია, თავი იყო.

გონს მხოლოდ მაშინ მოვედი, როცა სამხედრო ვერტმფრენით თბილისში მოვყავდი, ისიც რამდენიმე წუთით. ტრავმატოლოგიურ საავადმყოფოში დამიბრუნდა აზროვნება.

ღმერთმა სიცოცხლე მაჩუქა და მითხრა, უნდა იცოცხლოო და ვცოცხლობ, თუმცა, ჯანმრთელობის ამდენი პრობლემის გადამკიდე, სულ მკურნალობა მიწევს, რაც თანხებთან არის დაკავშირებული. ყველას თავისი გასაჭირი ნაქვს და ხანდახან მერიდება ჩემს პრობლემებზე საუბარი და საზგადოებისთვის ჩემი არსებობის შეხსენება.

• მან მარცხენა ხელი დაკარგა, მარჯვენა ხელის თითები დაზიანებული აქვს, ქვედა კიდურების დაზიანების გამო უჭირს გადაადგილებაც ბოლო წლებში სახელმწიფო მკურნალობის თანხას ურიცხავს, მაგრამ ლიმიტი განსაზღვრულია, დამატებითი ხარჯები კი, გაზრდილი ფასების ფონზე არასაკმარისია. ამიტომ შესაძლოა, მცირედი დანაკლისის გამო, თურქეთში უკვე შეთანხმებული ვიზიტი ვერ შედგეს.

ზაირა ბლუიშვილი, ლევანის დედა:

- ლევანმა თურქეთში, ანკარაში, მორიგი გამოკვლევა უნდა გაიკეთოს, ტესტი უნდა ჩაიატაროს, შეძლებს თუ არა "ჭკვიანი ხელის" პროთეზის მორგებას... ყველაფერი შეთანხმებულია. მაგრამ ყველაფერი გაძვირდა. მათ შორის, ბილეთის ფულიც - თუ ადრე ავტობუსში ბილეთი, წასვლა-წამოსვლით, 100 ლირა ღირდა, ახლა 50 დოლარია. ლევანი მარტო ვერ წავა, ჯერჯერობით არ შეუძლია დამოუკიდებლად მიხედოს თავის თავს, კვერცხი მაინც ხომ უნდა შეუწვას ვინმემ და იქ მომვლელის აყვანა ძალიან ძვირია.

ბილეთის ფულს ემატება კვების ხარჯები. ფასები არ ჩერდება და მუდმივად მატულობს. ახლა თუ არ წავედით, ყველაფერი წყალში ჩაგვეყრება. ხელის პროთეზი, რომელიც ლევანს უნდა მოარგონ, ტვინის იმპულსებითა და ჩიპის დახმარებით იმართება და საგანგებო შემზადება სჭირდება.

პ.ს. ჩვენს მკითხველს თუნდაც მცირედი თანხით არაერთხელ მოუმართავს ხელი აფხაზეთის გმირისთვის. ახლაც იმედი გვაქვს, ლევანს ამ თანხის მოგროვებაში დავეხმარებით:

ლიბერთი ბანკი:

GE25LB2100048045060422 (ლარის ანგარიში)

საქართველოს ბანკი

GE19BG0000000820257300

მიმღები: ლევან ბლუიშვილი

ტელეფონის ნომერი: 598 47 45 19