ულა­მა­ზე­სი იყო შარ­შან სა­ა­ხალ­წლოდ ორ­ბე­ლი­ა­ნის მო­ე­და­ნი, ათო­ნე­ლის ქუჩა, სა­დაც ადა­მი­ა­ნე­ბი სპე­ცი­ა­ლუ­რად მი­დი­ოდ­ნენ, რომ ფო­ტო­ე­ბი გა­და­ე­ღოთ. იმ სი­ლა­მა­ზის ავ­ტო­რი ვანო ჭე­ლი­ძე და მისი გუნ­დი იყო... ვა­ნოს ნა­ხე­ლა­ვი ბევ­რჯერ, ბევ­რგან უნა­ხავთ, მოს­წო­ნე­ბი­ათ, მაგ­რამ მა­სობ­რი­ვად არ იც­ნო­ბენ, რად­გან სა­ჯა­როდ გა­მო­ჩე­ნას ყო­ველ­თვის გა­ურ­ბის. მი­აჩ­ნია, რომ მისი საქ­მე მხო­ლოდ სხვე­ბის გა­ხა­რე­ბაა და ამის­თვის კადრს მიღ­მა, თუ კუ­ლი­სებ­ში თავ­და­დე­ბუ­ლი შრო­მაა სა­ჭი­რო. როცა მუ­შა­ობს, არა­და, სულ მუ­შა­ობს, მაქ­სი­მა­ლუ­რად იხარ­ჯე­ბა და გუნ­დიც ასე­თი­ვე ჰყავს.

წელს პარ­ლა­მენ­ტთან მთა­ვა­რი ნაძ­ვის ხე დად­გა. სა­ნამ ამა­ზე ვი­სა­უბ­რებ­დეთ, ცოტა შო­რი­დან და­ვი­წყებ, რად­გან ვანო ჭე­ლი­ძემ ინ­ტერ­ვი­უს ჩა­სა­წე­რად ექ­სკლუ­ზი­უ­რი შან­სი მომ­ცა.

ის სო­ხუმ­ში და­ი­ბა­და, ბავ­შვო­ბი­დან მხატ­ვრო­ბით იყო გა­ტა­ცე­ბუ­ლი, მაგ­რამ ისე მოხ­და, რომ არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი ფა­კულ­ტე­ტის ნაც­ვლად, თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ეკო­ნო­მი­ურ­ზე ჩა­ა­ბა­რა. უნი­ვერ­სი­ტე­ტის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ, მუ­შა­ო­ბა იქვე კულ­ტუ­რი­სა და ხე­ლოვ­ნე­ბის ცენ­ტრში და­ი­წყო, სა­დაც თსუ-ს ღო­ნის­ძი­ე­ბებს მხატ­ვრუ­ლად აფორ­მებ­და. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, მის მიერ შექ­მნი­ლი დე­კო­რა­ცი­ე­ბი­თა და დი­ზა­ი­ნით არა­ერ­თი ხე­ლო­ვა­ნი და­ინ­ტე­რეს­და. 90-იან წლებ­ში სა­ტე­ლე­ვი­ზიო პრო­ექ­ტე­ბის­თვის სტუ­დი­ე­ბის მომ­ზა­დე­ბა­ში აქ­ტი­უ­რად ჩა­ერ­თო. 2003 წელს მისი უშუ­ა­ლო მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით შე­იქ­მნა სა­ტე­ლე­ვი­ზიო გა­და­ცე­მა "ღა­მის შოუ და­ვით გო­გი­ჩა­იშ­ვილ­თან ერ­თად".

2007 წლი­დან ამე­რი­კელ კონ­სულ­ტან­ტებ­თან თა­ნამ­შრომ­ლო­ბით, და­ვით გო­გი­ჩა­იშ­ვილ­თან და ირაკ­ლი კა­კა­ბა­ძეს­თან ერ­თად, "ღა­მის შოუ სტუ­დია" და­არ­სდა. სწო­რედ იმ პე­რი­ო­დი­დან და­ი­წყო ვა­ნომ დე­კო­რა­ცი­ე­ბის მომ­ზა­დე­ბა სხვა­დას­ხვა გა­და­ცე­მის­თვის - "შა­ბა­თის შოუ", "კო­მე­დი შოუ" და სხვ. მას­ტერკლა­სებს გა­დი­ო­და ამე­რი­კულ სა­ტე­ვე­ლი­ზიო კომ­პა­ნი­ებ­ში: Warner Brothers, CBS, NBC, სა­დაც ხდე­ბო­და ინ­ფორ­მა­ცი­ის გაც­ვლა და სა­ტე­ლე­ვი­ზიო სტუ­დი­ე­ბის­თვის დე­კო­რა­ცი­ის მომ­ზა­დე­ბის სპე­ცი­ფი­კის შეს­წავ­ლა. 2007 წლი­დან მისი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით პო­პუ­ლა­რუ­ლი სე­რი­ა­ლი "შუა ქა­ლაქ­ში" და­ი­წყო, რა­საც სა­ტე­ლე­ვი­ზიო სივ­რცე­ში არა­ერ­თი მა­ყუ­რებ­ლის­თვის საყ­ვა­რე­ლი პრო­ექ­ტის ჩაშ­ვე­ბა მოჰ­ყვა...

ასევე დაგაინტერესებთ

15:28 / 09-01-2021

"გაცნობისას თვალში დიდად არ მომხვედრია, ვერ წარმოვიდგენდი, რომ ჩემი შეყვარებული იქნებოდა" - რაჭული სიყვარულის ამბავი და ხელის თხოვნა ცნობილ ნაძვის ხესთან

ვა­ნოს­თან სა­უ­ბარს აფხა­ზე­თის თე­მით ვი­წყებ. ეს მის­თვის მძი­მე სა­კი­თხია. "ერთი სული მაქვს, ნაძ­ვის ხეს სო­ხუმ­ში რო­დის დავ­დგამ" - ამ­ბობს მხატ­ვარ-დე­კო­რა­ტო­რი. თუ რა­ტომ ნაძ­ვის ხე, იმი­ტომ, რომ ბოლო წლე­ბია, თბი­ლი­სის სა­ა­ხალ­წლო გა­ფორ­მე­ბა­ში აქ­ტი­უ­რად არის ჩარ­თუ­ლი.

"სამ­წუ­ხა­როა, რომ ბოლო დროს მი­ვი­წყე­ბას მი­ე­ცა აფხა­ზე­თის თემა, მაგ მი­მარ­თუ­ლე­ბით არა­ვინ აქ­ტი­უ­რობს. რა ხდე­ბა იქ, ქარ­თვე­ლებ­მა არ ვი­ცით... ცოტა ხნის წინ ვუ­ყუ­რე, აფხა­ზეთ­ში ახალ წელს რო­გორ შეხ­ვდნენ. სევ­დი­ა­ნი იყო," - გვე­უბ­ნე­ბა რეს­პონ­დენ­ტი...

- რო­გორც ჩანს, ხე­ლოვ­ნე­ბის სიყ­ვა­რულ­მა მა­ინც თა­ვი­სი გა­ი­ტა­ნა და დღეს მო­თხოვ­ნა­დი სპე­ცი­ა­ლის­ტი ხარ... რა გა­ნა­პი­რო­ბებს ამას?

- უბ­რა­ლოდ, საქ­მეს ზე­და­პი­რუ­ლად არ ვუდ­გე­ბი. რა­საც ვა­კე­თებ, მინ­და, ბო­ლომ­დე და­ვი­ხარ­ჯო. სამ­წუ­ხა­როდ, ჩვენ­თან ასე არ არის, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მმა უკან გა­და­ი­წია და "ხალ­ტუ­რამ" თავი წა­მო­ყო...

- თვლა არ აქვს პრო­ექ­ტებს, ღო­ნის­ძი­ე­ბებს, რა­ზეც თუნ­დაც ბოლო 20 წლის მან­ძილ­ზე გი­მუ­შა­ვია...

- კი, ბევ­რია... ჩემ­თვის მუ­შა­ო­ბი­სას მთა­ვა­რია, ყვე­ლა­ფე­რი ქარ­თულ ხა­სი­ათ­ში შევ­ქმნა და მინ­და, სულ ახალ-ახა­ლი იდეა იყოს...

- ვიცი, რომ უნ­ვერ­სი­ტე­ტის "კა­ვე­ე­ნის" გუნდში თა­მა­შის გა­მოც­დი­ლე­ბაც გაქვს... იქ რო­გორ აღ­მოჩ­ნდი?

- მა­შინ, იმ ბნელ პე­რი­ოდ­ში უნი­ვერ­სი­ტე­ტი ერ­თა­დერ­თი ნა­თე­ლი წერ­ტი­ლი იყო. ამი­ტომ, სულ ჩარ­თუ­ლი ვი­ყა­ვი სტუ­დენ­ტურ აქ­ტი­ვო­ბებ­ში. იქ ყო­ველ­თვის საკ­მა­ოდ პროგ­რე­სუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი იყ­ვნენ. პირ­ველ კურ­სზე ვი­ყა­ვი, ჯერ კი­დევ გა­სუ­ლი სა­უ­კუ­ნის მი­წუ­რულს, რომ ნო­ემ­ბრის ამ­ბე­ბი და­ი­წყო, საკ­მა­ოდ სა­ინ­ტე­რე­სო ადა­მი­ა­ნე­ბი გა­ვი­ცა­ნი, რა­მაც შემ­დეგ­ში ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში ბევ­რი რამ გა­ნა­პი­რო­ბა. და­ვი­წყე ექ­სპე­დი­ცი­ებ­ში სი­ა­რუ­ლი, ვი­ყა­ვი მეს­ხეთ- ჯა­ვა­ხეთ­ში, რა­ჭა­ში...

სა­ერ­თოდ, ასეა, ადა­მი­ანს რაც უფრო გა­ინ­ტე­რე­სებს, იმ საქ­მე­ში მე­ტად აქ­ტი­უ­რი ხარ და უფრო ერ­თვე­ბი. მოკ­ლედ, რაც მა­ინ­ტე­რე­სებ­და, იქით­კენ წა­ვე­დი... მერე უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში "კა­ვე­ე­ნის" თა­მა­ში და­ვი­წყე. რომ გი­თხრათ, დიდი მსა­ხი­ო­ბუ­რი ნიჭი მაქვს-მეთ­ქი, ასე არ არის, უფრო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­უ­ლი, ვი­ზუ­ა­ლი­ზა­ცი­ის ნიჭი აღ­მო­მაჩ­ნდა, ამი­ტომ, თსუ-ს "კა­ვე­ე­ნის" გუნ­დის დი­რექ­ტო­რი გახ­ლდით. თა­მა­შე­ბის ორ­გა­ნი­ზე­ბა­ში, შიდა ჩემ­პი­ო­ნა­ტის მარ­თვა­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი. იქი­დან "რუს­თა­ვი 2"-ში მოვ­ხვდი, პრო­ექ­ტში "ჩვე­ნი ეზო", რა­საც ქარ­თულ სა­ტე­ლე­ვი­ზიო ბა­ზარ­ზე არა­ერ­თი სა­ინ­ტე­რე­სო პრო­ექ­ტი მოჰ­ყვა.

- რა არის შენი წარ­მა­ტე­ბის ფორ­მუ­ლა?

- რო­გორც ვთქვი, ბო­ლომ­დე უნდა და­ვი­ხარ­ჯო. თუ რა­მის კე­თე­ბას ვი­წყებ, მას­ში თა­ვი­დან ბო­ლომდ ვერ­თვე­ბი. ვალი მო­ვი­ხა­დო და ისე გა­ვა­კე­თო საქ­მე, - ეგ არას­წო­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბაა. დი­რექ­ტო­რი კი მქვია, მაგ­რამ ბევრ რა­მეს მა­ინც ჩემი ხე­ლით ვა­კე­თებ - ასეა, როცა ხა­რის­ხი­ა­ნი შე­დე­გი გინ­და. ზოგი ამ­ბობს, ეს არას­წო­რი მე­ნე­ჯმენ­ტი­აო. ეგ არ ვიცი, ვიცი მხო­ლოდ ერთი, თუ გინ­და, კარ­გი გა­მო­ვი­დეს, შრო­მა არ უნდა და­გე­ზა­როს! ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით რა­ღაც ფორ­მუ­ლე­ბი ალ­ბათ არის, მაგ­რამ მას რომ წაჰ­ყვე, მერე ყვე­ლა­ფე­რი დაშ­ტამ­პუ­ლი გა­მო­დის და ერ­თმა­ნეთს ჰგავს.

- წელს ჩვე­ნი მთა­ვა­რი ნაძ­ვის ხე შენ და შენ­მა გუნ­დმა აა­წყეთ და დად­გით. სა­ერ­თოდ, რო­დის ჩა­ერ­თე ჩვე­ნი ქა­ლა­ქის სა­ა­ხალ­წლო გა­ფორ­მე­ბა­ში?

- პირ­ვე­ლად "დე­და­ე­ნის ბაღ­ში" სა­ა­ხალ­წლო სო­ფე­ლი რომ გა­კეთ­და (ნარ­მა­ნია იყო ქა­ლა­ქის მერი), მა­შინ ჩა­ვერ­თეთ. შე­ვარ­დნა­ძის დროს პარ­ლა­მენ­ტის წინ ნაძ­ვის ხე რომ იდგა, მისი ნარ­ჩე­ნე­ბის­გან ნაძ­ვის ხე ავა­წყეთ და საკ­მა­ოდ კარ­გი გა­მო­ვი­და. მე­ო­რე წელ­საც სა­ა­ხალ­წლო სო­ფელ­ზე "დე­და­ე­ნის ბაღ­ში" ვი­მუ­შა­ვეთ. მერე კი, კა­ლა­ძის მე­რო­ბი­სას, შე­მოგ­ვთავ­ზეს და ნაძ­ვის ხე მხო­ლოდ მოვ­რთეთ ქარ­თუ­ლი მო­ტი­ვე­ბით, თუმ­ცა "დე­და­ე­ნის ბაღ­სა" და სა­ა­ხალ­წლო სო­ფელ­ზე ისევ ვიზ­რუ­ნეთ.

შემ­დეგ წელს კი, რეს­პუბ­ლი­კის მო­ე­და­ნის ნაძ­ვის ხე ან­გე­ლო­ზე­ბით მოვ­რთეთ. შარ­შან სა­ა­ხალ­წლო სამ­ზი­დის­ში მხო­ლოდ ორ­ბე­ლი­ა­ნის მო­ე­დან­ზე ჩა­ვერ­თეთ და ნა­წი­ლობ­რივ სა­ა­ხალ­წლო სო­ფელ­შიც მი­ვი­ღეთ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა. ნაძ­ვის ხე ჩვენ არ დაგ­ვიდ­გამს.

- ორ­ბე­ლი­ა­ნის მო­ე­და­ნი ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი იყო. ფო­ტოს გა­და­სა­ღე­ბად იქ უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნი მი­დი­ო­და...

- კი, ლა­მა­ზი გა­მო­ვი­და... სხვა­თა შო­რის, ლა­მის მთე­ლი რუს­თა­ვე­ლი "ღა­მის შოუს სტუ­დი­ის" გუნ­დის ეს­კი­ზე­ბი­თაა ახლა გა­კე­თე­ბუ­ლი და გა­ნა­თე­ბუ­ლი. წელს ნაძ­ვის ხის­თვის მა­სა­ლად შარ­შან­დე­ლი ნაძ­ვის ხე გა­მო­ვი­ყე­ნეთ. ფე­რა­დი გა­ნა­თე­ბე­ბი და ტო­ტე­ბის კონ­ფი­გუ­რა­ცია შევ­ცვა­ლეთ. რა­ჭა­ში გვაქვს მა­გა­რი კავ­კა­სი­უ­რი ნაძ­ვე­ბი, რომ­ლის ნერ­გე­ბით მსოფ­ლიო მა­რაგ­დე­ბა და ზუს­ტად მის მო­დელ­ზე ავა­წყვეთ. მოკ­ლედ, მცდე­ლო­ბა გვქონ­და, რომ მას დამ­სგავ­სე­ბო­და. დიდი შრო­მაა ჩა­დე­ბუ­ლი...

თუმ­ცა მით­ქმა-მოთ­ქმაც მეს­მის - დიდი თან­ხა და­ი­ხა­ჯა და რა ამ­ბა­ვი­აო?! მას­ზე ძა­ლი­ან ბევ­რმა ადა­მი­ან­მა თვე-ნა­ხევ­რის გან­მავ­ლო­ბა­ში იმუ­შა­ვა, რომ შარ­შან­დე­ლი ნაძ­ვის ხე სრუ­ლად დაშ­ლი­ლი, მცი­რე ნა­წი­ლე­ბად და დე­ტა­ლე­ბად, ახა­ლი ტო­ტე­ბის და­მა­ტე­ბით ხე­ლახ­ლა აწყო­ბილ-გა­და­წყო­ბი­ლი­ყო.

- პი­რა­დად შენ­თვის, რას ნიშ­ნავს ემო­ცი­უ­რად, რო­დე­საც უკვე ასეთ ლა­მაზ ნაძ­ვის ხეს უყუ­რებ?

- მინ­დო­და, ქა­ლაქ­ში პან­დე­მი­ის მი­უ­ხე­და­ვად, ეს გან­წყო­ბა ყო­ფი­ლი­ყო. კი ლა­პა­რა­კო­ბენ - დიდი თან­ხა და­ი­ხარ­ჯაო, მაგ­რამ წინა წლებ­თან შე­და­რე­ბით, ვფიქ­რობ, რომ მე­რი­ამ ქა­ლაქ­ში სა­ა­ხალ­წლო გან­წყო­ბის შექ­მნა­ში ყვე­ლა­ზე ნაკ­ლე­ბი და­ხარ­ჯა... ჩვენ კი ნამ­დვი­ლად ენერ­გია არ და­ვი­შუ­რეთ, რომ ლა­მა­ზი ყო­ფი­ლი­ყო, შე­დე­გი ის არის, რომ კარ­გი გა­მო­ვი­და და ად­რე­ნა­ლი­ნიც ეს არის. სა­ერ­თო­დაც ადა­მი­ა­ნებს უხა­რი­ათ ნაძ­ვის ხის და­ნახ­ვა, ეს სი­ა­მოვ­ნე­ბას რომ არ ანი­ჭებ­დეთ, კა­ცობ­რი­ო­ბა მას არ მო­ი­ფიქ­რებ­და. ის შემ­დე­გი წლის­თვის გან­წყო­ბას ქმნის, იმედს გვი­სა­ხავს, რომ წელი უკე­თე­სი იყოს... სა­ერ­თოდ ნაძ­ვის ხის მორ­თვა სახ­ლშიც მიყ­ვარს, გარ­და იმი­სა, რომ ტრა­დი­ცი­აა, სა­ინ­ტე­რე­სო პრო­ცე­სია - რა­ღა­ცას ქმნი...

- წელს სა­ა­ხალ­წლოდ რა­ჭა­შიც, შენს სო­ფელ­შიც მორ­თე ულა­მა­ზე­სი ნაძ­ვის ხე... მა­ნამ­დე კი ზა­ფხულ­ში იქ 6 დღე­ში ხის სახ­ლი აა­შე­ნე... მოგ­ვი­ყე­ვი ამა­ზე.

- კი, რა­ჭა­ში შარ­შან მე და ჩემ­მა მე­გობ­რებ­მა ერთ კვი­რა­ში ხის სახ­ლი ავა­შე­ნეთ. ეს არის ამ­ბრო­ლა­უ­რის რა­ი­ო­ნის სო­ფე­ლი ნა­მა­ნე­ვი, სა­დაც მო­სახ­ლე­ო­ბის უმე­ტე­სო­ბა ჭე­ლი­ძეა. ამ სო­ფელ­ში და­ი­ბა­და ბა­ბუ­ა­ჩე­მი. მოკ­ლედ, მშე­ნებ­ლო­ბა 24 აგ­ვის­ტოს და­ვი­წყეთ და 30-ში, ჩემს და­ბა­დე­ბის დღეს ახალ­სახ­ლო­ბა ვი­ზე­ი­მე. გარ­და ამი­სა, სო­ფელ­ში კარ­გი საქ­მე­ე­ბი და­ვი­წყე. ნა­მა­ნევს წყა­ლი არ ჰქონ­და, მო­სახ­ლე­ო­ბა ავი­ყო­ლიე და ერ­თად იმას მი­ვაღ­წი­ეთ, რომ დღეს ნა­მა­ნევს უკვე წყა­ლი აქვს. კი­დევ უფრო კარ­გი რა­ღა­ცე­ბის გა­კე­თე­ბას ვა­პი­რებთ.

ამ სა­ა­ხალ­წლოდ, რამ­დე­ნი­მე დღით ჩა­ვე­დი და იქ ნაძ­ვის ხე მოვ­რთე, ფე­რა­დი გა­ნა­თე­ბე­ბით შევ­მო­სე. სა­ერ­თოდ კი რა­ჭა­ში გა­დას­ვლას და იქ უფრო აქ­ტი­ურ საქ­მი­ა­ნო­ბას ვა­პი­რებ, რომ მეტი კარ­გი რა­ღა­ცე­ბი გა­ვა­კე­თო, იქა­უ­რო­ბის აშე­ნე­ბა­ში ჩემი წვლი­ლი შე­ვი­ტა­ნო. ახლა რაც შე­მეძ­ლო, სა­ა­ხალ­წლო გან­წყო­ბა მაქ­სი­მა­ლუ­რად შევ­ქმე­ნი, არა­ვის უთ­ქვამს, არ ვარ­გაო. ჩემი მი­ზა­ნიც ეგ იყო და არის, ადა­მი­ა­ნი შე­ხე­დავს და სა­დღე­სას­წა­უ­ლო გან­წყო­ბა შე­ექ­მნას.

- რა სურ­ვი­ლე­ბი გაქვს?

- ჩემი სურ­ვი­ლია, სა­მა­ჩაბ­ლო და აფხა­ზე­თი სა­ქარ­თვე­ლოს ტე­რი­ტო­რი­ა­ში დაბ­რუნ­დეს, რუ­სე­თი და­ვა­მარ­ცხოთ და მნიშ­ვნე­ლო­ბა არ აქვს, ნაძ­ვის ხეს ვინ დად­გამს. მთა­ვა­რია, კარ­გი იყოს. არც იმის ამ­ბი­ცია მაქვს, რომ ყვე­ლა­ზე კარგ ნაძ­ვის ხეს მე ვდგამ... კარ­გი იქ­ნე­ბა, თუ ყვე­ლა თა­ვის სფე­რო­ში ბო­ლომ­დე და­ი­ხარ­ჯე­ბა, ხა­რის­ხი­ა­ნად და გუ­ლი­ა­ნად იმუ­შა­ვებს - მა­შინ ყვე­ლა­ფე­რი გა­მო­ვა.