ექსკლუზივი: "ამ დღეში ჩამაგდო მამაკაცმა, რომელმაც მუცელში მყოფი შვილი მოკლა და ციხეშიც არ გაუშვეს" - ძალადობის მსხვერპლი ქალის მძიმე ინტერვიუ

"საფარის" იურისტმა ელისო რუხაძემ, სოციალურ ქსელში სასტიკად ნაწამები გოგოს ფოტოები და ასეთი შინაარსის სტატუსი დადო:

"ეს ჩემი ყოველდღიურობაა, თუმცა არის პროცესები, როცა ძალადობის საქმის ბრალდებული და მისი ადვოკატი განსაკუთრებით არაეთიკურად და შეურაცხმყოფელად იქცევა. დისტანციურად პროცესი არის ტანჯვა, რადგან ნახევარი სიტყვები არ ისმის და 3-4 საათი ასეთ პროცესზე ყოფნა ცალკე აღებული პრობლემაა. დღეს იყო დაზარალებულის დაკითხვა ოჯახური ძალადობის საქმეზე, წინასწარ შეცნობით ორსული ქალის მიმართ.

ძალიან ვარ აღშფოთებული ჩემი კოლეგის ბატონ ავთანდილ ტყებუჩავას (რომელიც თურმე ყოფილი პარლამენტარია) მხრიდან დაზარალებულისადმი გამოხატული ცინიზმითა და ეთიკური ნორმების დარღვევით... მისი ირონიული და სარკაზმით სავსე ჩალაპარაკებები პროცესის მიმდინარეობისას, "ვნახოთ თუ რაიმე გაქვს სათქმელი", გამოიკითხება ეს მოწმე და ნახავ რაც მოხდება, დამცინავი და აგდებული დამოკიდებულება დაზარალებულის მიმართ, ასევე დაუსრულებელი კითხვები მოძალადის სექსუალური აქტების, მსხევრპლის ასაკის, სამუშაო ადგილის, მიტანილი მზითევის და ათასი საქმესთან შემხებლობის არმქონე კითხვები. მოძალადის ადვოკატის ხმამაღლა შეფასებების ფონზე, რომელიღაც რეგიონის სასურსათო ბაზარში უფრო მეგონა თავი, ვიდრე პროცესზე!!!

პს. საერთოდ ენერგია აღარ შემომრჩა ამ პროცესის მერე, წარმოდგენა მიჭირს რას გრძნობს მსხვერპლი" - წერს ცნობილი ადვოკატი, რომელიც არაერთი ძალადობის მსხვერპლი ქალის დამცველია და არაერთი პროცესი აქვს მოგებული.

ადვოკატის ამ სტატუსს უამრავი გამოხმაურება მოყვა. ბევრმა ბრალდებულის ადვოკატის დასჯაც მოითხოვა და ბუნებრივია ყველა შეძრა გავრცელებულმა კადრებმა.

AMBEBI.GE აღნიშნულ საქმესთან დაკავშირებით მეტი დეტალების გასაგებად ადვოკატ ელისო რუხაძეს დაუკავშირდა:

- თქვენ არ იცით როგორ მდგომარეობაში მოვიდა ჩვენთან "საფარში" ეს გოგონა. ფსიქოლოგის დახმარებით შევძელით მისი დამშვიდება და მიხარია, რომ დღეს ასე ყოჩაღად არის. იბრძვის თავისი სიმართლის დასამტკიცებლად და დამნაშავის დასასჯელად. გამანადგურა გამოკითხვამ, რაც სასამართლოზე ხდებოდა ბრალდებულის ადვოკატის მიერ, ეს იყო სრული კოშმარი. მართალია პროფესიონალი ვარ, მაგრამ ისე იმოქმედა იმ ადვოკატის ქცევებმა და არაეთიკურმა კითხვებმა, ორი დღეა დამამაშვიდებელებს ვსვამ და ცუდად ვარ.

საქმის არსებითი განხილვა მიმდინარეობს, აუცილებლად უნდა დადგეს ამ საქმეზე გამამტყუნებელი განაჩენი. მართალია მოძალადეს აქვს ბევრი ფული, მოწმეები ჰყავს მოსყიდული და ცდილობენ ამტკიცონ თითქოს ის არ არის მოძალადე, აქეთ იშვერენ მსხვერპლისკენ ხელს და ამბობენ, თითქოს ეჭვიანობის საბაბს აძლევდა და ათას სისულელეს ამბობენ, მაგრამ ჩვენ მის ბრალეულობას დავამტკიცებთ.

მამაკაცი არის ანტიკვარიანტით მოვაჭრე კაცი და ბევრი თავისი გამყიდველი ჰყავს პროცესზე მოყვანილი და ისინი აძლევენ ჩვენებებს და სამწუხაროდ არავინ არ დასდევს ცრუ მოწმეებს და მათ არ სჯის პოლიცია. ამ ყველაფრის მიუხედავად, მაქვს იმედი და მოლოდინი, როგორც სხვა უამრავ საქმეში, აუცილებლად დადგება ამ საქმეზეც გამამტყუნებელი განაჩენი და დაისჯება მოძალადე მამაკაცი. ემოციურად ძალიან მძიმეა, როცა არაეთიკურად და ამაზრზენად იქცევა მოწინააღმდეგის ადვოკატი. ახლა ვაგროვებ მტკიცებულებს და ეთიკის კომისიაში შევიტან საჩივარს. იმედია არ მოხდება ასეთი ადვოკატების მფარველობა ეთიკის კომისიაში.

როგორც ირკვევა, მონიკა პაპაშვილზე ქმარი პერმანენტულად ძალადობდა. რამდენჯერმე პოლიციას დახმარებისთვის მიმართა, მაგრამ ქმრის მუქარის ქვეშ მყოფს ისევ ნათქვამის უარყოფა უწევდა. ამიტომ მოძალადის ყველა ძალადობრივი ქმედება დაუსჯელი რჩებოდა.

AMBEBI.GE ძალადობის მსხვერპლ ქალსაც ესაუბრა:

- მე ის ადამიანი ვარ, რომელიც ამ დღეში ჩამაგდო მამაკაცმა, რომელიც მუხლებზე იდგა და სიყვარულს მეფიცებოდა. მამაკაცმა რომელმაც ჯერ არდაბადებული შვილი მოკლა და ამ დროს ციხეშიც არ გაუშვეს. სასაცილო 2000-ლარიანი გირაოთი გარეთ დასეირნობს. კიდევ გონორზეა, მამცირებს და შეურაცხყოფას მაყენებს ის და მისი ადვოკატი სასამართლო პროცესზე, ხომ წარმოგიდგენიათ მარტო რა დღეში მაგდებდა და რა სიტყვებს მეძახდა...

- ფიზიკურად გისწორდებოდათ?

- ერთ დღეს სახლში რომ მივედი, ჩემმა ქმარმა უცაბედად კარი გადაკეტა, ფანჯრები მიხურა, ტელევიზორს ხმა აუწია და ცემა დამიწყო. აზრზეც ვერ მოვედი, ნამდვილი შოკი იყო. მეუბნებოდა, ხმა არ ამოიღო, უნდა მოგკლა, სახლიდან ცოცხალი ვერ გახვალო. ამას გარდა, ფულს მთხოვდა, 2000 ლარი უნდა გადამიხადოო. სახლიდან გამოქცევა მოვახერხე. გავრბოდი, ის კი უკან მომდევდა. მეგობრის ოჯახში შევაფარე თავი, შემდეგ საავადმყოფოში გადამიყვანეს, თუმცა არც ამ დროს შემეშვა: ტელეფონზე დამირეკა და იმუქრებოდა, რომ თუ გაბედავ და იტყვი, რომ ეს ყველაფერი მე ჩავიდინე, შენ გაგამწარებ, შენს შვილს კი მოვკლავო.

მამაჩემი ავადმყოფია და მასაც გადასწვდა, მას მოვკლავო. სხვა არაფერი დამრჩენოდა, თუ არა ის, რომ პოლიციაში ამ ინციდენტის შესახებ არაფერი მეთქვა. ამის შემდეგ აღმოვაჩინე, რომ ორსულად ვიყავი, თუმცა მისთვის ამას ხელი არ შეუშლია. სამსახურისთვისაც დამანებებინა თავი, ყველანაირი შეზღუდვა დამიწესა. ნათესავებთან ურთიერთობაც კი ამიკრძალა. საკუთარ შვილთან ურთიერთობასაც კი მიშლიდა, რომელიც პირველი ქორწინებიდან მყავს. ყველაზე მწვავე კონფლიქტი მაშინ მოხდა, როდესაც მითხრა, შვილთან არ წახვიდე, არაფერი გაუკეთო, საერთოდ არ მიეკაროო.

მისი დაჟინებული მოთხოვნით 17 წლის შვილთან ურთიერთობა სამუდამოდ უნდა გამეწყვიტა. მუდმივად იმეორებდა, ფული მაქვს, პოლიციაში მივალ და რასაც მინდა, იმას გავაკეთებ, ვერავინ შემეხება, პასუხს ვერავინ მომთხოვს, სუფთა ვარ, კრიმინალური წარსულიც არ მაქვსო...

მორიგ ჯერზე მითრია ისევ თმით, მხოლოდ იმის გამო, რომ ჩემი შვილის შეჯიბრზე არ უნდოდა, წავსულიყავი. დედამისმა და მისმა დამ ყველაფერი იცოდნენ.

ვუთხარი, რომ ასე ცხოვრება აღარ შემეძლო, რომ ჩვეულებრივი მონა ვიყავი ამ სახლში... ბოლოს უკვე ისე მქონდა ტვინი დაპროგრამებული, რომ მართლა ვფიქრობდი, ალბათ მე ვერ ვიქცევი სწორად და რაღაცას ისე არ ვაკეთებ, როგორც საჭიროა-მეთქი. შინამოსამსახურესავით ვყავდი, თმააკეცილი დავდიოდი, ფრჩხილის ლაქის წასმის უფლებაც კი არ მქონდა. დილით ადრე ავდგებოდი, სინით საჭმელს მივართმევდი და ცემა-ტყეპა მაინც გამოწერილი მქონდა.

როდესაც ჩემს ამბავს იგებდნენ, ყველას უკვირდა, შენ, ასეთ მებრძოლ ადამიანს, ეს როგორ დაგემართაო. მთლიანად გამანადგურა ამ ადამიანმა. ისეთი ტრავმები მაქვს მიღებული, ალბათ სრული რეაბილიტაციისთვის დიდი დრო დამჭირდება... ჩემს მეგობარ ადვოკატს დავუკავშირდი და დახმარება ვთხოვე. თუმცა, როგორც ჩანს, მას ჩემი ქმარიც დაუკავშირდა და სავარაუდოდ, ფული გადაუხადა. ყოველ შემთხვევაში, სულ მალე, ჩემი ადვოკატი მის მეგობრებში აღმოჩნდა. შედეგად, ჩემზე ფიზიკური ძალადობის ინციდენტებზე საქმეც არ აღძრულა, საბუთებიც კი არ წარადგინა ფოტოები კი მაქვს, რა მდგომარეობაშიც ვიყავი.

სოციალური ქსელებით სარგებლობაც კი დამიბლოკა, სრულ იზოლაციაში ვყავდი მოქცეული. თავს მეგობრის ოჯახს ვაფარებდი, ჩემი ოჯახის წევრებმა ამის შესახებ არაფერი იცოდნენ. ამასობაში, ბავშვიც დავკარგე… საშინელი სტრესის ფონზე, ეს ამბავი ჩემთვის კიდევ უფრო მძიმედ გადასატანი აღმოჩნდა. მუდმივად ვტიროდი, ცუდად ვიყავი, რაც ჩემი დედამთილისთვის იმის თქმის საფუძველი გახდა, რომ "ფსიქიკურად ჯანმრთელი არ ვიყავი". ვერ წარმოიდგენთ, როგორ უიმედო მდგომარეობაში ვიყავი იმ მომენტში.

ქმრისგან კი წამოვედი, მაგრამ ჩემმა ადვოკატმა ჩემს დასაცავად არაფერი მოიმოქმედა. პოლიციაშიც კი მივედი დახმარების სათხოვნელად, მაგრამ განყოფილების უფროსმა განმიცხადა, ჭკვიანად იყავი, ეგ საქმე შენს წინააღმდეგ არ შემოგიბრუნდეს და ციხეში წასვლამ არ მოგიწიოსო. სწორედ ამ პერიოდში, შემთხვევით ნათესავმა დამირეკა, მომიკითხა. ავუხსენი ჩემი მდგომარეობა. მან მაშინვე მითხრა, რომ ბაია პატარაიასთვის და მისი ორგანიზაციისთვის მიმემართა. ამ მდგომარეობაში მყოფმა მივწერე ბაია პატარაიას. შაბათ-კვირის დასვენებები იყო, „საფარის“ ადვოკატის ელისო რუხაძის ნომერი მომცა.

ელისომ სასაუბროდ დამიბარა, მაგრამ ისეთ უკიდურეს სტრესში ვიყავი, რომ მასთან მისულს ლაპარაკის უნარი წართმეული მქონდა. განუწყვეტლივ ვტიროდი, ვერ ვუხსნიდი, რაში იყო საქმე. პირველი, რაც ელისომ გააკეთა, ფსიქოლოგს დამაკავშირა, რომ ცოტათი მაინც გონს მოვსულიყავი. შემდეგ, ელისო პოლიციაში და ექსპერტიზებზე გამომყვა. დიდი ხნის მანძილზე, ელისოს ვურეკავდი და ჩემს პრობლემებზე ვესაუბრებოდი. საშინელი შიში მქონდა იმისა, რომ როგორც პოლიციაში მითხრეს, მე არ აღმოვჩენილიყავი ბრალდებული, რადგან მანამდე, ჩემი ქმრის ზეწოლით, როგორც გითხარით, ცრუ ჩვენება მქონდა მიცემული, რომ დაზიანებები კიბიდან დაგორების შედეგად მივიღე და არა – ჩემი ქმრისგან.

ჩემი ეს ჩვენებები ძალიან არეულია, ჯერ ვამბობ, დამაყაჩაღეს და ამის გამო დავზიანდი-მეთქი, შემდეგ კიბიდან დაგორების შესახებ ვსაუბრობ. გამომძიებელმა ისიც კი მითხრა, გამომძიებელი რომ ხარ და ადამიანი დღეში სამჯერ ცვლის ჩვენებას, ზეწოლის ნიშნები კი უნდა შეამჩნიო საქმეშიო. სახეზე ნაცემი ვიყავი, ყელში წაჭერის ნიშნები მქონდა, სხეული – დაზიანებული და პოლიციელმა ჩამსვა მანქანაში ყოფილ ქმართან ერთად და ასე ერთად წავედით პოლიციაში და ამ ფონზე, მე განვაცხადე, ჩემზე ძალადობა არ ყოფილა-მეთქი.

ჩემი ყოფილი ქმარი ფიზიკურად მაღალი არაა და პოლიციაში მუდმივად იმას მიმეორებდნენ, კარგი ახლა, ეს როგორ მოგერია, არ გვჯერაო. ისე იყვნენ განწყობილნი, თითქოს მე ვიყავი მოძალადე და ჩემი ქმარი კი – მსხვერპლი. გარდა ამისა, დიდი ზეწოლა იყო ჩემი დედამთილისგანაც, რომელიც ამტკიცებდა, რომ ფსიქიკური პრობლემები მქონდა და "შეშლილი ვიყავი". აბა, როგორ შეიძლება ბავშვის დაკარგვის გამო ამდენი ნერვიულობაო?

"საფარის" საქმეში ჩარევის შემდეგ დღეს უკვე, ისეთ მდგომარეობაში ვარ, რომ თუ ჩემს ირგვლივ ვინმე ქალს ან გოგოს შევამჩნევ, ვისზეც ძალადობენ, ყველას „საფარში“ მისვლას ვურჩევ. ელისომ მაქსიმალური გააკეთა, რისი გაკეთებაც ჩემს საქმესთან დაკავშირებით იყო შესაძლებელი, – ფსიქოლოგიური და სამედიცინო ექსპერტიზების მეთვალყურეობა, პოლიციაში დაუსრულებელი ვიზიტები, პროკურორთან მუშაობა და ა. შ. ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, იმედს მაძლევდა და მამშვიდებდა, რაც ჩემს მდგომარეობაში მყოფი ქალისთვის უდიდესი შვება იყო.

დაზარალებულად რომ ვარ ცნობილი ეს ყველაფერი ელისოს გაკეთებულია და ეს ყველაფერი "საფარმა" ისე გამიკეთა, რომ ერთი თეთრი არ დამიხარჯავს... ჩემი დაზარალებულად ცნობის საკითხი ძალიან კი გაჭიანურდა, მაგრამ სამაგიეროდ, მე ნაცემი, ცხვირჩამტვრეული, ზედა ყბის ძვალგატეხილი, საშინლად დალურჯებული კი აღარ ვარ ზეწოლის და იმის საფრთხის ქვეშ, რომ ისევ მე არ დამადანაშაულოს პოლიციამ, არამედ ვარ დაზარალებული.

უკვე, პოლიციაში ხმის ტემბრიც კი შეცვლილი აქვთ, გამომძიებლით დაწყებული, უფროსით დამთავრებული. ელისომ მტკიცებულებების მოპოვებაზე იმდენი იშრომა, რომ ხანდახან ვფიქრობ, რომ გამომძიებლის საქმეც ნაწილობრივ მისი გაკეთებულია. როდესაც თავდაპირველად ვუთხარი, რომ არსებობს მოწმე, ვინც ამ მდგომარეობაში მნახა-მეთქი, არავინ ყურადღება არ მომაქცია მანამ, სანამ „საფარი“ არ ჩაერია. იმედია, ყველა დანაშაულზე ის აგებს პასუხს.

მთავარ ფოტოზე: მონიკა პაპაშვილი