რამდენად არსებობს საფრთხე, რომ მთიან ყარაბაღში დაწყებული სამხედრო მოქმედებები მასტშაბური გახდება და როგორი პოზიცია უნდა ეჭიროს საქართველოს, ამის შესახებ პოლიტოლოგი ზურაბ ბატიაშვილი გვესაუბრება:
- სამხედრო მოქმდებების მასშტაბებიდან ჩანს, რომ ეს მორიგი ინციდენტი არ არის და არც კონვენციური ომია, თუმცა, ფაქტია, ორივე მხრიდან არიან დაჭრილები და დაღუპულები, მათ შორის, მშვიდობიან მოსახლეობაში, დიდი რაოდენობით სამხედრო ტექნიკაა განადგურებული ორივე მხარეს და დაბომბვა გრძელდება. ეს ყველაფერი მიანიშნებს, რომ ეს ლოკალური კი არა, დიდი სამხედრო დაპირისპირებაა. ორივე ქვეყანამ საყოველთაო მობილიზაცია გამოაცხადა. ეს მიანიშნებს, რომ ორივე მხარე გაცილებით უარესისთვის ემზადება, თან ერთმანეთს აჩვენებენ, რომ საბრძოლოდ მზად არიან.
- ანუ არსებობს რეალური საფრთხე, რომ ეს დაპირისპირება მასშტაბური გახდეს, ასეთ სიტუაციაში, როგორ უნდა იყოს საქართველოს პოზიცია?
- საფრთხე ნამდვილად არსებობს, რადგან ამის უამრავი წინაპირობაა. თუმცა, ამ სიტუაციაში, საქართველოს ნეიტრალური პოზიცია უჭირავს, რაც ძალიან სწორია - როდესაც შენი ახლო მეზობლის სახლს ცეცხლი უკიდია, გონივრულია, ნავთი არ დაასხა. ომი და უბედრება, საქართველოს ინტერესებში არ შედის. ჩვენ არ უნდა ვიყოთ მხარე ამ კონფლიქტში. შესაბამისად, არ უნდა გავცეთ ისეთი ნებართვები, რაც კონფლიქტში მხარედ განხილვის შანსს მისცემს. ვინმეს.
- ერთი ვერსიით, კონფლიქტის ხელახლა გამწვავების მიზეზი არის, ის, რომ რუსეთმა სომხეთს მისი ორბიტიდან გასვლის მცდელობა არ აპატია...
- ვერსიები ბევრი იქნება, თუმცა, დასკვნის გამოტანას შევძლებთ მაშინ, როდესაც სიტუაცია ოდნავ სტაბილური გახდება და იმის გაანალიზება დაიწყება, რამდენად არის ეს რუსეთის მცდელობა, ეს არის წლების განმავლობაში გაწელილი კონფლიქტი, რომელიც ხან იფეთქებს, ხან ჩაცხრება, ასეთი მასშტაბური, ფაქტობრივად, არასდროს ყოფილა და ცხადია, ჩნდება კითხვა, რატომ განახლდა ახლა... თუმცა, კონფლიქტი ყოველთვის არსებობდა, ახლა სამხედრო მოქმდებების ინტენსივობა გაიზარდა. თუკი, რუსეთის მხრიდან სომხეთის მიმართ დამოკიდებულებაზე ვიმსჯელებთ, რუსეთს აქვს სომხეთის დახმარების სამხედრო ვალდებულება და არა ყარაბაღის - საბრძოლო მოქმედებები ყარაბაღში მიმდინარეობს.
- აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა მადლობა გადაუხადა საქართველოს, რომ სომხეთში იარაღის გადატანა არ დაუშვა... რა იკითხება ამ მესიჯის უკან?
- ის, რომ ამ მძიმე სიტუაციაში, ორივე მხარე ცდილობს მაქსიმალურ მობილიზებას, მოკავშირეების შეძენა, ან არსებულის გამყარება, შესაბამისად, საქართველოს, ორმაგი ძალისხმევა მართებს, არ დაუშვას რომელიმე ქვეყნის სასარგებლოდ მცირედი გადახრაც კი, რათა შემდეგ სპეკულაციები და გართულებები არ მოჰყვეს. ამ მძიმე სიტუაციაში, მეზობელ ქვეყნებთან ურთიერთობის გამწვავება კი არა, მათივე ტერიტორიაზე ან მათ შორის დაძაბულობაც არ გვაძლევს ხელს.
- როგორ შეიძლება აისახოს ეს კონფლიქტი რუსეთ-თურქეთის ურთერთობაზე, რომელიც ბოლო ხანებში ისედაც არასტაბილურია?
- ცხადია, ეს ამ დაძაბულ ურთიერთობაზე კიდევ უფრო მწვავედ აისახება, თუმცა, ჯერჯერობით ასეთი ღია სამხედრო დაპირისპირების საფრთხე ნამდვილად არ არის.
შეეცდება მთავრობა, რომ არცერთი დაპირისპირებულის მხარე არ დაიჭიროს...მაგრამ ეყოფათ ჭკუა , განათლება და გამოცდილება, რომ პროვოკაციას არ გამოედონ და სისულელე არ ჩაიდინონ და არ დააბრალონ ერთი მხრის ხელშეწყობა?!!
ამ ფონზე მიშამ დიდი სისულელე დააბრეხვა პირადი მოსაზრების პოლიტიკურ ჭეშმარიტებად გასაღებით.