პოლიტოლოგი: "პატრული აღარ დაემორჩილება ბრძანებას, თუ რამდენჯერმე ისეთივე დარბევა მოხდა, პროტესტი შეაღწევს ყველგან... ამ ეტაპზე "ოცნება" მოლაპარაკებაზე არ წავა" - რა პროცესებს უნდა ველოდოთ?
საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი ბიძინა ივანიშვილს აუდიენციას სთავაზობს.
"შეხვედრა ამ კვირაში უნდა მოხდეს, რადგან დრო აღარ არის. უნდა დაინიშნოს ახალი არჩევნები, ამაზე უნდა ვისაუბროთ, წინააღმდეგ შემთხვევაში, მაინც მივალთ არჩევნებამდე, ოღონდ, ამ რეჟიმის ჩამოშლით. ასეთ შემთხვევაში კი მე ჩემი როლი მექნება“, - ამბობს პრეზიდენტი და საზოგადოებას ჰპირდება,რომ 29 დეკემბრის შემდეგაც რჩება ლეგიტიმურ პრეზიდენტად, იქნება კონსტიტუციის დამცველი პრეზიდენტი და ხალხის მსახური.
თავის მხრივ, ირაკლი კობახიძემ რამდენიმე დღის წინ პრეზიდენტის - სალომე ზურაბიშვილის დაპატიმრება დააანონსა:
"ერთი კვირაც აღარ აქვს დარჩენილი საკუთარ თანამდებობაზე ზურაბიშვილს. ამ ერთი კვირის განმავლობაში ვერაფერს გააკეთებს. მართალია, ზოგი ევროპელი პოლიტიკოსი და ჩინოვნიკი აცხადებს, რომ 29 დეკემბრამდე ბევრი რამ შეიძლება მოხდეს, მაგრამ გარწმუნებთ, რომ არავითარი ბევრი რამ არ მოხდება. Deep state საქართველოში ვერ გაიმარჯვებს, რადიკალური ოპოზიცია ვერ გაიმარჯვებს. 29-ში მოუწევს თანამდებობის დატოვება. ვნახოთ, სად გააგრძელებს ცხოვრებას, გისოსებს მიღმა, თუ გარეთ. მგონია, მას ეყოფა გონიერება არ დაარღვიოს სისხლის სამართლის კოდექსის ნორმები“,- აღნიშნა კობახიძემ.
"მგონია, რომ ამ ეტაპზე "ქართული ოცნება" არანაირ მოლაპარაკებაზე არ წავა და ყაველაშვილის ინაუგურაციაც გაიმართება, ხელისუფლება ამას გააკეთებს. რაც შეეხება კობახიძის დაპირებას, გისოსებს მიღმა აღმოჩნდება თუ არა პრეზიდენტი ზურაბიშვილი, არ ვიცი, რა ჰქონდა მხედველობაში, როდესაც ამაზე ლაპარაკობდა. არც ის ვიცი, რას გულისხმობს პრეზიდენტი, როცა ამბობს, ვრჩები ლეგიტიმურ პრეზიდენტადო, ანუ აქ ორივე მხრიდან ლაპარაკია იმაზე, დატოვებს თუ არა ორბელიანების სასახლეს ზურაბიშვილი.
პრეზიდენტი სასახლეს თუ არ დატოვებს, ამის საფუძველზე დააპატიმრებენ, ამას ამბობს კობახიძე? ამიტომ არ მესმის, ეს ფრაზები. ზურაბიშვილი სასახლეს თუ არ დატოვებს, ალბათ ძალით გამოიყვანენ. თუ არ უნდათ დიდი ჭაპანწყვეტა, შეუძლიათ ინაუგურაცია ჩაატარონ, ყაველაშვილი გარკვეული დროით სულაც არ შევა სასახლეში და ბოლო-ბოლო, ძალის გამოყენება თუ არ უნდათ, სალომე რომ გამოვა სასახლიდან, უკან აღარ შეუშვებენ. მათ თუ ძალის გამოყენება უნდათ, გამოიყენებენ და მაშინ იმას გულისხმობს ზურაბიშვილი, რომ ამას მოჰყვება საზოგადოების წინააღმდეგობა, რასაც მოერიდება ხელისუფლება.
არ ვიცი, რას აპირებენ, მე უბრალოდ ის არ მესმის, პრეზიდენტის ლეგიტიმურობას რატომ განსაზღვრავს მისი ადგილსამყოფელი. ზურაბიშვილს შეუძლია დაიქირაოს ოფისი და იქ იქნება ლეგიტიმური პრეზიდენტი, რა პრობლემაა? ამ შემთხვევაში რას იზამს ხელისუფლება, არ ვიცი, რა პრობლემა უნდა შეუქმნას ამან ხელისუფლებას? ეს საკითხებია დასაზუსტებელი. სალომემაც და ხელისუფლებამაც უნდა დააზუსტონ, რას გულისხმობენ. ზურაბიშვილს აქვს კარგი კონტაქტები ჩვენს დასავლელ პარტნიორებთან და მისი ფუნქცია ძირითადად არის ის, რომ იყოს მართლაც შუამავალი, მედიატორი საზოგადოებასა და ჩვენს პარტნიორებს შორის. როდესაც დადგება ამის დრო (თუ ახალი არჩევნები ჩაინიშნა და კოალიციური ხელისუფლება მოვიდა), მან უზრუნველყოს ის, რომ ეს გაწყვეტილი კავშირები რაც შეიძლება მოკლე დროში აღდგეს, ესაა მისი ყველაზე მნიშვნელოვანი ფუნქცია“.
"ოპოზიციამ უნდა გააგრძელოს ის, რასაც დღეს აკეთებს, საჭიროა გამძლეობა და არა რადიკალიზმი. გამძლეობაზე როცა ვლაპარაკობ, ვგულისხმობ საპროტესტო აქციების გაგრძელებას, რომელიც უნდა იყოს ისეთივე მშვიდობიანი, როგორიც აქამდე იყო. არა მგონია, რომ ამის ზედმეტი დრამატიზება უნდა მოხდეს. ხელისუფლებას, რა თქმა უნდა, შეუძლია (როგორც პირველ დღეებში დაიწყო) ისევ დაიწყოს დარბევები, მაგრამ ამით კიდევ ერთხელ გამოაჩენს საკუთარ სახეს. ოპოზიციის არსი კი იმაშია, მან არ უნდა მისცეს თუნდაც მოჩვენებითი საბაბი იმისა, რომ ხელისუფლებამ დარბევები დაიწყოს.
აქციები თუ ისეთივე მშვიდობიანი იქნება, როგორც ბოლო პერიოდშია, ხელისუფლებას ძალიან გაუჭირდება ძალის გამოყენება. მან შეიძლება ძალა მაინც გამოიყენოს, მაგრამ როდესაც შენ ასეთი მშვიდობიანი აქციის დარბევას ავალებ რობოკოპებს, ისინიც ადამიანები არიან და მშვენივრად ხვდებიან, რომ აქ საფრთხე ხელისუფლებას კი არ ემუქრება, რევოლუცია კი არ მზადდება, უბრალოდ, დიქტატურა მყარდება და ამიტომ, რბილად რომ ვთქვათ, ეს მათშიც გარკვეულ დისონანსს იწვევს. აღარაფერს ვლაპარაკობ საპატრულო პოლიციაზე, რომელიც თუ რამდენჯერმე ისევ ისეთი დარბევა მოხდა, უბრალოდ, ის აღარ დაემორჩილება ბრძანებას. დღეს და ხვალ რეჟიმის ჩამოშლის საშიშროება ხელისუფლებას არ აქვს, მაგრამ თუ ოპოზიცია გააგრძელებს მშვიდობიან პროტესტს, ეს პროტესტი შეაღწევს ყველგან - სპეცრაზმშიც, სახელისუფლებო ვერტიკალშიც, პოლიციაშიც...
ამას დაუმატეთ ისიც, რომ ძალიან მალე ქვეყანაში საკმაოდ მძიმე ეკონომიკური ვითარება დადგება. სადღაც თებერვლის შუა რიცხვებში, ჩვენდა სამწუხაროდ, ყველა მოქალაქე, მიუხედავად იმისა, „ოცნების“ მხარდამჭერია თუ არა, იგრძნობს რომ ძალიან რთული სოციალური და ეკონომიკური ვითარება შეიქმნა ქვეყანაში. ჩვენისთანა ქვეყნისთვის ასეთი რყევები ძალიან სწრაფად მუშაობს, ჩვენ ხომ რუსეთი არ ვართ? ტურიზმის სფერო თუ ჩავარდა, ჩათვალეთ, რომ ეს ძალიან მალე აისახება თითოეული მოქალაქის ყოფა-ცხოვრებაზე, აღარაფერს ვამბობ ბიუჯეტზე. პარტნიორების მხრიდან ეკონომიკური დახმარებები რეალურად თუ შეწყდა, ღმერთმა ნუ ქნას და, დიდი პროექტები გაიყინება (განსაკუთრებით ინფრასტრუქტურულ პროექტებს ვგულისხმობ), საკმარისია შეჩერდეს ამ პროექტების დაფინანსება, ჩვენ კატასტროფულ სიტუაციაში აღმოვჩნდებით. საქმე უკვე იმაშიც კი აღარ არის, არჩევნები გაყალბდა თუ არა, საქმე არის მარტივად - ხელისუფლებამ ერთი რამ უნდა გადაწყვიტოს, რა ჯობია ქვეყნისთვის - ჩატარდეს ახალი არჩევნები, თუ შევიდეთ მძიმე კრიზისში, რომლიდან გამოსავალიც უბრალოდ, არ არსებობს. ხელისუფლება თუ მართლა ქვეყანაზე ფიქრობს და თუ თვლის, რომ მან ის პროცენტი აიღო, რაც დაიწერა, მაშინ ჩაატაროს არჩევნები, რა უდგას ამას წინ?“
რამდენად თავისუფალია გადაწყვეტილებებში ბიძინა ივანიშვილი და ესკალაციის თავიდან ასაცილებლად რატომ არ ნიშნავს ხელახალ არჩევნებს, ვახტანგ ძაბირაძე განმარტავს:
"აქ რამდენიმე ვერსიაა: ივანიშვილი თუ ვინმეს უწევს ანგარიშს, ანუ რუსეთს და კრემლს, მაშინ არჩევანის გაკეთების დროს ჩვენთან შემოდის დამატებითი ელემენტი კრემლის სახით (მას რა უნდა, რა - არა, რა აწყობს და რა - არა), ივანიშვილი ამის მიხედვით მიიღებს გადაწყვეტილებას. მაგრამ ივანიშვილი თუ გადაწყვეტილების მიღებაში თავისუფალია (დარბევებიდან გამომდინარე, 5 დღე მიჯრით თავპირი რომ დაალეწეს პროტესტანტებს), ამ ვარიანტში ის უკვე დანიშნავდა ხელახალ არჩევნებს. დიდი ალბათობით, მხოლოდ ივანიშვილზე არ არის დამოკიდებული, დანიშნავს თუ არა ის არჩევნებს. შემოდის მესამე კომპონენტი - ერთვება დასავლეთი, მათ შორის ამერიკა და ამ კონტექსტში საქართველოს თემა ცალკე აღებული უკვე რთულად განსახილველია. მაშინ მთლიანად უნდა განვიხილოთ რუსეთ-უკრაინა-დასავლეთი და ამ პრობლემას მიბმული საქართველო. ერთიცაა - ვითარება იმდენად თუ გართულდა და ეკონომიკურად იმდენად მძიმე ვითარება შეიქმნა, მაშინ უბრალოდ, ჩამოიშლება რეჟიმი და ივანიშვილს და კრემლს როგორც არ უნდა უნდოდეთ, ხელისუფლებას ძალა აღარ ექნება, რომ ძალის გამოყენებით მიიღოს რაიმე გადაწყვეტილება. ასეთი ვარიანტებია, რომლებიც კიდევ ერთხელ, ოპოზიციისგან ითხოვს გამძლეობას და მშვიდობიან პროტესტს. გამძლეობას 20 იანვრამდე არ ვგულისხმობ, არამედ მას შემდგომაც მუდმივი პროტესტის პირობებში ყოფნას, რათა მიუხედავად იმისა, ივანიშვილი თავისუფალი არის თუ არა არჩევანში, ეს სისტემა ნელ-ნელა მოირყეს და ჩამოიშალოს“.