საზოგადოება
მსოფლიო
პოლიტიკა
სამხედრო
მეცნიერება
მოზაიკა
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
სპორტი
კონფლიქტები
Faceამბები
წიგნები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"დღევანდელი De facto ხელისუფლების "ხიშტებზე მდგარი" ძალაუფლების მოქმედებანი სწორედ რომ ჰგავს ჰიტლერელების მოქმედებას თავისი ხასიათით და არა ხარისხით" - ინტერვიუ ნოდარ დუმბაძის შვილიშვილთან
"დღევანდელი De facto ხელისუფლების "ხიშტებზე მდგარი" ძალაუფლების მოქმედებანი სწორედ რომ ჰგავს ჰიტლერელების მოქმედებას თავისი ხასიათით და არა ხარისხით" - ინტერვიუ ნოდარ დუმბაძის შვილიშვილთან

მე­დი­ა­სივ­რცე­ში გავ­რცელ­და იმ ახალ­გაზ­რდე­ბის ნა­წი­ლის ფო­ტო­ე­ბი და სა­ხე­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც, სა­ვა­რა­უ­დოდ, "ტვ პირ­ვე­ლის" ჟურ­ნა­ლისტსა და ოპე­რა­ტორს და­ესხნენ თავს. "მთა­ვა­რი არ­ხის" მიერ გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბულ პირ­თა სი­ა­ში მოხ­სე­ნი­ე­ბუ­ლია ლუკა თო­ფუ­რი­ძე, რო­მე­ლიც ე.წ ტი­ტუშ­კე­ბის მიერ სას­ტი­კად ნა­ცემ "ტვ პირ­ვე­ლის“ ოპე­რა­ტორ გი­ორ­გი შე­წი­რულს ფეხ­ზე წა­მოდ­გო­მა­ში ეხ­მა­რე­ბა.

ლუკა თო­ფუ­რი­ძე ნო­დარ დუმ­ბა­ძის შვი­ლიშ­ვი­ლის, ნო­დარ თო­ფუ­რი­ძის ვა­ჟია.

ნო­დარ თო­ფუ­რი­ძემ სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში გა­მო­აქ­ვეყ­ნა სტა­ტუ­სი, რო­მელ­შიც წერს:

"დღეს გავ­რცელ­და მო­ძა­ლა­დე­ე­ბის სია, სა­დაც შე­ტა­ნი­ლია ჩემი შვი­ლის ლუკა თო­ფუ­რი­ძის სა­ხე­ლი.ეს არის პრო­ვო­კა­ცია. ადა­მი­ა­ნი რო­მელ­საც ახუ­რავს პომ­პო­ნი­ა­ნი ქუდი და არ უკე­თია პირ­ბა­დე, მი­დის ძა­ლა­დო­ბის ად­გილ­ზე და ეხ­მა­რე­ბა ძირს დაგ­დე­ბულ ოპე­რა­ტორს. იმ ად­გილ­თან მი­ახ­ლო­ე­ბა­და ადა­მი­ა­ნის დახ­მა­რე­ბა, სა­დაც დიდი საფრ­თხეა მი­მაჩ­ნია, რომ არის მა­მა­ცო­ბა, რო­მელ­საც ბევ­რი ვერ გა­ბე­დავს. კაც­მა ფეხ­ზე წა­მო­ა­ყე­ნა და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი და მი­ეხ­მა­რა მას პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯე­ბის გა­დად­გმა­ში, შემ­დეგ და­ტო­ვა ად­გი­ლი და აბ­სო­ლუ­ტუ­რად სხვა მი­მარ­თუ­ლე­ბით წა­ვი­და. იგი იქ­ცე­ვა დინ­ჯად და თავ­და­ჯე­რე­ბუ­ლად, რაც ასეთ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში ერ­თა­დერ­თი სწო­რი მოქ­მე­დე­ბაა, თუ არა და, და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი თა­ვი­სას იტყვის. ად­გილს ტო­ვებს იმი­ტომ, რომ აქვს პი­რო­ბი­თი მსჯავ­რი და­დე­ბუ­ლი და ერი­დე­ბა "შარს". ვე­ლა­პა­რა­კე და ასე მი­თხრა, " მამა ასე სწო­რად არას­დროს მოვ­ქცე­ულ­ვა­რო". უბ­რა­ლო ბრალს ნუ დას­დებთ ადა­მი­ანს!

ახლა მე და ჩემს წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბას რაც შე­მე­ხე­ბა ... დღეს რო­გორც არას­დროს, ვარ სუ­ლით მტკი­ცე, მშვი­დი და ჯი­უ­ტი. გული მაქვს რკი­ნის და დღეს მოვ­დი­ვარ აქ­ცი­ა­ზე ბა­ბუ­ა­ჩე­მის დრო­შით, რო­მე­ლიც გვქონ­და გულ­რიფშში, აფხა­ზეთ­ში. ეს ამო­მა­ვა­ლი მზის დრო­შაა და ია­პო­ნურს ჰგავს. ია­პო­ნია რა­ინ­დე­ბის-სა­მუ­რა­ე­ბის ქვე­ყა­ნაა!“

ქვე­ყა­ნა­ში მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სებ­ზე ambebi.ge სა­მარ­თლის დოქ­ტორ ნო­დარ თო­ფუ­რი­ძეს ესა­უბ­რა, რო­მე­ლიც მო­ნა­წი­ლე­ობს დე­და­ქა­ლა­ქის ცენ­ტრში გა­მარ­თულ საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ებ­ში.

- ბა­ტო­ნო ნო­დარ, რა სა­ერ­თო ჰქონ­და ლუ­კას ე.წ. ტი­ტუშ­კებ­თან, რომ­ლებ­მაც უმო­წყა­ლოდ სცე­მეს ოპე­რა­ტო­რი გი­ორ­გი წი­ლო­სა­ნი, იც­ნობს მათ?

- სრუ­ლი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით შე­მიძ­ლია გან­ვა­ცხა­დო, რომ ეს არის ბინ­ძუ­რი პრო­ვო­კა­ცია და დე­დუქ­ცი­უ­რი მე­თო­დის გა­მო­ყე­ნე­ბით, ჩემ­თვის მისი მე­ქა­ნიზ­მია გა­მო­აშ­კა­რა­ვე­ბუ­ლი. ამ ეტაპ­ზე ჩემს გან­ცხა­დე­ბას მეტს არა­ფერს და­ვა­მა­ტებ­დი. მომ­ხრე ვარ და­მო­უ­კი­დე­ბელ­მა მარ­თლმსა­ჯუ­ლე­ბამ აწარ­მო­ოს პრო­ცე­სი, დღე­ვან­დელ მო­ცე­მუ­ლო­ბა­ში სხვა ყვე­ლა­ფე­რი იქ­ნე­ბა ფარ­სი. ვინ იყ­ვნენ თავ­დამ­სხმე­ლე­ბი და­ნამ­დვი­ლე­ბით არ ვიცი, თუმ­ცა მე­დი­ას აქვს გარ­კვე­უ­ლი მო­საზ­რე­ბე­ბი და მეც სწო­რედ ამას გა­მო­ვეხ­მა­უ­რე ჩემს გან­ცხა­დე­ბა­ში. ლუკა თო­ფუ­რი­ძე არა­ვი­თა­რი "ტი­ტუშ­კა" არ არის, არც რა­ი­მე დაჯ­გუ­ფე­ბის წევ­რია, თა­ვი­სუ­ფა­ლი ადა­მი­ა­ნია და თა­ვის შე­ხე­დუ­ლე­ბა აქვს ცხოვ­რე­ბა­ზე. არის წე­სი­ე­რი და შე­იძ­ლე­ბა ზოგ­ჯერ არა­მო­წეს­რი­გე­ბუ­ლი კაცი. "საქ­მე­მან შენ­მან გა­მო­გა­ჩი­ნოს", - ეს პრინ­ცი­პი არა მხო­ლოდ ბიბ­ლი­უ­რია, არა­მედ სის­ხლის სა­მარ­თლებ­რი­ვიც. დას­ჯა­დი არის ქმე­დე­ბა ან გან­ზრახ­ვა (მცდე­ლო­ბა). ამ ტი­პის და­ნა­შა­უ­ლი გა­უფრ­თხი­ლებ­ლო­ბით ვერ იქ­ნე­ბა ჩა­დე­ნი­ლი. ლუკა თო­ფუ­რი­ძე სა­ხეს არას­დროს მა­ლავს. და­მა­ტე­ბით გე­ტყვით, რომ ეს არის ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც თა­ვი­სი სურ­ვი­ლით ჩა­ე­წე­რა სა­ქარ­თვე­ლოს სა­კონ­ტრაქ­ტო არ­მი­ა­ში. მას იზი­დავს შე­ი­ა­რა­ღე­ბა, მი­ლი­ტა­რის­ტია, ასე ვთქვათ. იცით ამას რა მოჰ­ყვა? ლუკა ორ კვი­რა­ში და­ი­თხო­ვეს მა­ღა­ლი IQ - ს გამო, შე­იძ­ლე­ბა მე­თა­ურს არ და­ე­მორ­ჩი­ლო­სო. სხვა­თა შო­რის, ნი­ურნ­ბერ­გის პრო­ცე­სის ერთ-ერთი პრინ­ცი­პია ის, რომ და­ნა­შა­უ­ლებ­რივ ბრძა­ნე­ბას არ უნდა და­ე­მორ­ჩი­ლო. ია­რა­ღის მი­მართ მიდ­რე­კი­ლე­ბა ნო­დარ დუმ­ბა­ძე­საც ჰქონ­და და მის დიდ ბა­ბუ­ა­საც - სუ­ლე­ი­მან დი­ა­სა­მი­ძე­საც - ბა­თუ­მის ოლ­ქის (სა­მუს­ლი­მა­ნო სა­ქარ­თვე­ლოს 1918-21 წლე­ბი) მდი­ვანს, რო­მელ­მაც თა­ნა­მებ­რძო­ლებ­თან ერ­თად უარი გა­ნა­ცხა­და ავ­ტო­ნო­მი­ის თურ­ქეთ­თან შე­ერ­თე­ბა­ზე. ამის და­მა­დას­ტუ­რე­ბე­ლი ფო­ტო­დო­კუ­მენ­ტი გვაქვს ოჯახ­ში. პი­რა­დად მე ნო­და­რის გაზ­რდი­ლი ვარ, რაც მძი­მე ტვირ­თად მა­წევს მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა. პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბა, ფაქ­ტობ­რი­ვად, შე­ზღუ­დუ­ლი მაქვს, თუმ­ცა ვცდი­ლობ მე თვი­თონ, ჩემი ნე­ბით ვიყო ბო­ლომ­დე ტრან­სპა­რან­ტუ­ლი.

- გა­მო­კი­თხვა­ზე თუ და­ი­ბა­რეს ლუკა?

- არა­ვი­თა­რი უწყე­ბა არ მო­სუ­ლა, ტე­ლე­ფო­ნის მეშ­ვე­ო­ბით თუ და­ი­ბა­რეს, არ ვიცი.

- ზო­გა­დად, რას იტყვით გა­მო­ხატ­ვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბის შე­ზღუდ­ვი­სა და ჟურ­ნა­ლის­ტებ­ზე თავ­დას­ხმის ფაქ­ტებ­ზე, რა­საც დღეს ვხე­დავთ ან რაში სჭირ­დე­ბა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას ძა­ლა­დო­ბის წა­ხა­ლი­სე­ბა?

- გა­მო­ხატ­ვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბა ერთ-ერთი მთა­ვა­რი ბურ­ჯია, რა­საც დე­მოკ­რა­ტია ეყ­რდნო­ბა. იგი და­სა­ცა­ვია ყო­ველ­თვის, ვი­ნა­ი­დან არის თა­ვი­სუ­ფა­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ერთ-ერთი მა­საზ­რდო­ე­ბე­ლი. სხვა­ნა­ი­რად რო­გორ უნდა შე­ვა­ფა­სო? სხვა­თა შო­რის, მე­დი­ა­სა­მარ­თლის სპე­ცი­ა­ლის­ტი ვარ, ოქსფორდში მაქვს გავ­ლი­ლი ეს სწავ­ლე­ბა. ოქსფორ­დი მა­მა­თა და შვილ­თა ბრძო­ლის აკ­ვა­ნი (პე­და­გო­გებ­მა სტუ­დენ­ტებს სის­ხლი­ა­ნი კა­ლო­ე­ბი მო­უ­წყვეს, რაც სა­მარ­ცხვი­ნო ლა­ქად დარ­ჩა მათ ის­ტო­რი­ა­ში) და ჯონ ლო­კის სამ­შობ­ლო­ცაა. იქ არის დაკ­რძა­ლუ­ლი "ლე­გი­ტი­მუ­რი ამ­ბო­ხის თე­ო­რი­ის“ ავ­ტო­რი.

მოდი ახლა მთა­ვარ სათ­ქმელს - სის­ტე­მუ­რი ძა­ლა­დო­ბის სა­კითხს და­ვუბ­რუნ­დეთ.

ცოტა შო­რი­დან და­ვი­წყებ... დღეს ჩვენ მოწ­მე­ნი გავ­ხდით სა­ქარ­თვე­ლო­ში დე­ნა­ცი­ფი­კა­ცი­ის რუ­სუ­ლი პრო­ცე­სი­სა. არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ამა­ზე იყო კი­დეც სა­უ­ბა­რი, რო­დე­საც რე­ჟი­მის ყვე­ლა მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე კო­ლექ­ტი­უ­რად შე­რა­ცხეს ნა­ცი­ო­ნა­ლის­ტად. ამ რამ­დე­ნი­მე დღის წინ კი ე.წ. პრე­მი­ერ­მა გა­მოგ­ვი­ცხა­და, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის წი­აღ­ში ყო­ველ­გვა­რი თა­ნა­ცხოვ­რე­ბა (კო­ჰა­ბი­ტა­ცია) უმ­კაც­რე­სად აღ­მო­ი­ფხვრე­ბაო. ქარ­თვე­ლებს ნა­ცი­ო­ნა­ლიზ­მში ბრა­ლი ჯერ კი­დევ ზვი­ად გამ­სა­ხურ­დი­ას დროს დაგ­ვდეს - ტერ­მი­ნი "პრო­ვინ­ცი­უ­ლი ფა­შიზ­მი“ სხვა არა­ფე­რი იყო. დღეს "ლი­ბე­რა­ლურ ფა­შიზ­მში გვა­და­ნა­შა­უ­ლე­ბენ“, ეს არის ლუ­ბი­ან­კას პო­ლი­ტი­კა - იმას რა­საც თა­ვად სჩა­დის, შენ­ვე გაბ­რა­ლებს. ფსი­ქო­ლო­გი­ა­ში, პი­როვ­ნულ დო­ნე­ზე, ამას პრო­ექ­ცია ეწო­დე­ბა. შემ­დეგ ეს იმით გაგ­რძელ­და, რომ თით­ქოს ჩვენ მო­ვა­წყვეთ გე­ნო­ცი­დი სა­მა­ჩაბ­ლო­ში 2008 წელს... მერე ყვე­ლა ის, ვინც არ ეთან­ხმე­ბო­და ამ რე­ჟიმს, მო­ი­ნათ­ლა "კო­ლექ­ტი­ურ ნა­ცად" და ომის პარ­ტი­ად“.

ტერ­მი­ნე­ბი "დე­ნა­ცი­ფი­კა­ცია - დე­მი­ლი­ტა­რი­ზა­ცია“ მეტი კი არა­ფე­რია, სწო­რედ ზე­მოთ­ქმუ­ლია ნა­გუ­ლის­ხმე­ვი. ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი მსმე­ნე­ლი ამას ვერ აღიქ­ვამს, ვი­ნა­ი­დან ამას დაკ­ვირ­ვე­ბა, ცოდ­ნა და ანა­ლი­ზი სჭირ­დე­ბა. სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი ვაკ­ვირ­დე­ბით ყვე­ლა­ფერს... ბა­ბუ­ა­ჩე­მის ფრა­ზას თუ მო­ვიშ­ვე­ლი­ებ - "ჩვე­ნი კოლ­მე­ურ­ნე­ო­ბის თავ­მჯდო­მა­რე, სა­ხელს და გვარს არ და­ვა­სა­ხე­ლებ“, არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე დაგვპირ­და ნი­ურნ­ბერ­გის პრო­ცე­სის გა­მარ­თვას სა­ქარ­თვე­ლო­ში. რა­ხან ნი­ურნ­ბერ­გის პრო­ცეს­ზე მიდ­გა სა­უ­ბა­რი, რო­გორც სა­ერ­თა­შო­რი­სო სის­ხლის სა­მარ­თლის სპე­ცი­ა­ლის­ტი და სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლის დოქ­ტო­რი ვი­ტყვი, რომ დღე­ვან­დე­ლი De facto ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის, მა­შა­სა­და­მე "ხიშ­ტებ­ზე“ მდგა­რი ძა­ლა­უფ­ლე­ბის მოქ­მე­დე­ბა­ნი სწო­რედ რომ ჰგავს ჰიტ­ლე­რე­ლე­ბის მოქ­მე­დე­ბას თა­ვი­სი ხა­სი­ა­თით და არა ხა­რის­ხით, თუმ­ცა ძა­ლა­დო­ბის ეს დი­ნა­მი­კა თუ შე­ნარ­ჩუნ­და, ისე ვი­თარ­დე­ბა პრო­ცე­სე­ბი, ხა­რის­ხიც არ და­ა­ყოვ­ნებს, იგი ახ­ლო­საა, ჰო­რი­ზონტზეც კი მო­ჩანს. მა­გა­ლი­თის­თვის მო­ვიყ­ვან 1946 წლის 18 მარ­ტის ჰერ­მან გე­რინ­გის და­კი­თხვის ოქ­მის სტე­ნოგ­რა­მას. რო­დე­საც მას მთა­ვა­რი ბრალ­მდე­ბე­ლი ჯეკ­სო­ნი ეკი­თხე­ბა, თუ რა მიზ­ნით არ შე­ას­რუ­ლა პარ­ტი­ამ არ­ჩევ­ნებ­ში გერ­მა­ნე­ლი ხალ­ხის­თვის მი­ცე­მუ­ლი პი­რო­ბა და რა­ტომ გა­ა­უქ­მა პარ­ლა­მენ­ტა­რიზ­მი? გე­რინ­გი მარ­ტი­ვად პა­სუ­ხობს - "აღარ იყო ამის სა­ჭი­რო­ე­ბა, მო­ვი­გეთ არ­ჩევ­ნე­ბიო". კი მაგ­რამ, ოპო­ზი­ცია რა­ტომ აკ­რძა­ლე­თო? - პა­სუხს მოს­დევს მე­ო­რე შე­კი­თხვა. ბრალ­დე­ბუ­ლი ამა­ზეც ნათ­ლად პა­სუ­ხობს - "ოპო­ზი­ცია ხელს უშ­ლი­და ჩვე­ნი მიზ­ნე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა­სო“. რაც შე­ე­ხე­ბა ეგ­ზე­კუ­ცი­ებს, მა­შა­სა­და­მე, ადა­მი­ა­ნებ­თან უმო­წყა­ლო და და­მამ­ცი­რე­ბელ მო­პყრო­ბას, ამის­თვის ნი­ურნ­ბერ­გში მსჯავ­რი და­ე­დო "სის­ხლი­ან ძაღლ - კალ­ტენბ­რუ­ნერს“. დღე­ვან­დე­ლი ჩვე­ნი ჯა­ლა­თე­ბი, და­ნა­შა­უ­ლებ­რი­ვი ბრძა­ნე­ბე­ბის გამ­ცემ­ნი (შსს-ს კო­რუმ­პი­რე­ბულ მა­ღალ­ჩი­ნოს­ნებს ვგუ­ლის­ხმობ), მის გზა­ზე დგა­ნან, ისი­ნი რა­ღაც კვა­ზი კალ­ტენბ­რუ­ნე­რე­ბი არი­ან, ოღონდ, ღმერ­თმა დაგ­ვი­ფა­რა და, ამ სის­ხლი­ა­ნი ჯა­ლა­თის დო­ნეს ვერ აღ­წე­ვენ (თუმ­ცა ადა­მი­ა­ნე­ბის მი­მართ და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა გარ­კვე­ულ­წი­ლად მსგავ­სია). ვხე­დავთ, რო­გორ ხდე­ბა აქ­ცი­ე­ბის "ლო­კა­ლი­ზა­ცია“ და "და­შოშ­მი­ნე­ბა“ შავ მან­ქა­ნებ­ში, სა­დარ­ბა­ზო­ებ­ში და სახ­ლებ­ში. გა­მო­ი­ხა­ტე­ბა შო­რე­ულ პროს­პექ­ტებ­ზე თავ­და­საღ­წე­ვად გა­სუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის დევ­ნა­ში, მან­ქა­ნე­ბი­დან გად­მოთ­რე­ვა­სა და თავ­ზე გა­დავ­ლა­ში. რა ხდე­ბა? ვარ­შა­ვის გე­ტოს დარ­ბე­ვე­ბი ხომ არ გა­გონ­დე­ბათ? ადა­მი­ა­ნე­ბის გა­ტა­ცე­ბა და მათი სამ­ყოფ­ლის და­მალ­ვის პრაქ­ტი­კა ნი­ურნ­ბერ­გში გა­მო­აშ­კა­რავ­და "Nacht und Nebel Erlass”, "წყვდი­ა­დი და ჯან­ღი“ - ჰიტ­ლე­რის 1941 წლის 7 დე­კემ­ბრის დი­რექ­ტი­ვით. სა­ყუ­რა­დღე­ბოა, რომ მე­სა­მე რა­იხ­ში ყვე­ლა არა­ა­და­მი­ა­ნო­ბა ფორ­მა­ლუ­რად კა­ნო­ნით იყო გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი. დღეს ამ ვი­თა­რე­ბა­ში კა­ნო­ნიც კი არ ით­ვა­ლის­წი­ნებს ამ ყვე­ლა­ფერს, ხოლო სის­ხლის სა­მარ­თლებ­რი­ვი დევ­ნის - ე.წ. "მარ­თლმსა­ჯუ­ლე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბის“ სა­მარ­თლებ­რი­ვი ნორ­მე­ბი ში­ნა­არ­სის­გან დაც­ლი­ლი ინ­სტრუ­მენ­ტია - "ხელ­კე­ტია“ ფაქ­ტობ­რი­ვად. ასე რომ, დღეს თუ ვინ­მე უნდა უფრთხო­დეს ნი­ურნ­ბერგს, ეს თა­ვად გან­სა­ჯეთ ვინ არის.

- წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის ტალ­ღა ქვე­ყა­ნა­ში მა­ინც ე.წ. რუ­სუ­ლი კა­ნო­ნის მი­ღე­ბის შემ­დეგ აზ­ვირთდა...

- "რუ­სუ­ლი კა­ნო­ნის“ მი­ღე­ბი­სას "კვი­რის პა­ლიტ­რას“ მი­ვე­ცი ინ­ტერ­ვიუ და ჯერ კი­დევ ლე­გი­ტი­მუ­რი ძა­ლა­უფ­ლე­ბა გა­ვაფრ­თხი­ლე, არ გა­მო­ვა "შავ­ფორ­მი­ა­ნე­ბის“ მხრე­ბით, ძა­ლით, უარ­გუ­მენ­ტოდ "ადა­მი­ა­ნე­ბის გაწ­ვრთნა“ და და­ნა­შა­ულს ნუ ჩა­ი­დენთ, ქვას თავს ნუ შე­უშ­ვერთ-მეთ­ქი. არ მქონ­და პრე­ტენ­ზია ხე­ლი­სუფ­ლე­ბი­სათ­ვის ჭკუა და­მე­რი­გე­ბი­ნა, პროგ­ნო­ზი გა­ვა­კე­თე, უბ­რა­ლოდ.

- არც დე­ი­დას­თან - ქეთი დუმ­ბა­ძეს­თან გქო­ნი­ათ აზ­რთა გაც­ვლა-გა­მოც­ვლა ამ კა­ნო­ნის ავ­კარ­გი­ა­ნო­ბა­ზე?

- არა, მი­მაჩ­ნია, რომ ტი­რა­ნი­ა­თა შო­რის ყვე­ლა­ზე დიდი ტი­რა­ნია გონ­ზე ტი­რა­ნი­აა. ოჯახ­ში პო­ლი­ტი­კა­ზე არ ვკა­მა­თობთ, გულ­წრფე­ლად გე­უბ­ნე­ბით, სხვა­ნა­ი­რი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი გვაქვს და პო­ლი­ტი­კას ჩრდილს არ ვა­ყე­ნე­ბი­ნებთ პი­როვ­ნულ ურ­თი­ერ­თო­ბებს. მიყ­ვარს დე­ი­და­ჩე­მი...

- რამ­დე­ნი­მე დღის წინ მწე­რალ­თა კავ­შირ­ში რაც მოხ­და (ნო­დარ მა­ჭა­რაშ­ვი­ლის ინ­ცი­დენტს ვგუ­ლის­ხმობ), ამა­ზე რა რე­აქ­ცია გქონ­დათ?

- ჩემს ად­გილ­ზე თქვენ რა რე­აქ­ცია გექ­ნე­ბო­დათ?

- უხერ­ხუ­ლად ვიგ­რძნობ­დი თავს...

- ჰო და ჩათ­ვა­ლეთ, რომ ჩემი პა­სუ­ხიც ეგაა.

- კონ­სტი­ტუ­ცი­ის უგუ­ლე­ბელ­ყო­ფა­სა და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის სა­მარ­თლებ­რი­ვი ჩარ­ჩო­ე­ბი­დან გას­ვლა­ზე რას იტყვით, სა­ბო­ლო­ოდ რას მო­უ­ტანს ეს სა­ხელ­მწი­ფოს?

- რაც შე­ე­ხე­ბა პო­ლი­ტი­კურ პრე­ფე­რენ­ცი­ებს (პარ­ტი­ე­ბის მხარ­და­ჭე­რას ვგუ­ლის­ხმობ), ისი­ნი არ მაქვს, ყვე­ლა­ფერს ვაკ­ვირ­დე­ბი ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბა­თა ჭრილ­ში, რა­საც პრო­ფე­სი­აც მა­ვალ­დე­ბუ­ლებს და სინ­დი­სიც. ჩემს თა­ო­ბას, ბავ­შვო­ბი­დან,14-15 წლი­დან ქუ­ჩა­ში გვი­წევს დგო­მა, ფაქ­ტობ­რი­ვად, სა­ქარ­თვე­ლოს რეს­პუბ­ლი­კის "გავ­რო­შე­ბის“ თა­ო­ბა ვართ, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ვი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის აღ­დგე­ნას ლა­მობ­და. იმ დროს მშობ­ლე­ბი თა­ვად გვი­კე­რავ­დნენ დრო­შებს. პი­რა­დი შე­ხე­ბა (პი­რად ურ­თი­ერ­თო­ბას არ ვგუ­ლის­ხმობ) გვქონ­და ეროვ­ნულ-გან­მა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბე­ლი მოძ­რა­ო­ბის ლი­დე­რებ­თან, მაგ. პი­რა­დად მე მე­რაბ კოს­ტა­ვას არა მხო­ლოდ ხმა და მოძ­რა­ო­ბის მა­ნე­რა, არა­მედ სურ­ნე­ლიც კი მახ­სოვს.

დღეს თით­ქმის ყვე­ლა არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გებ­ზე და­ვობს, ასე ვთქვათ, ქარ­თვე­ლი ხალ­ხის ნე­ბის უგუ­ლე­ბელ­ყო­ფა­ზე და ეს მარ­თა­ლი­ცაა. ქარ­თვე­ლი ხალ­ხის ნება მე­რამ­დე­ნე­დაა უგუ­ლე­ბელ­ყო­ფი­ლი?! 1991 წლის 31 მარ­ტის რე­ფე­რენ­დუმ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბის თით­ქმის 90-მა პრო­ცენ­ტმა სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ვი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის აღ­დგე­ნა 1918-1921 წლე­ბის სა­ქარ­თვე­ლოს დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი რეს­პუბ­ლი­კის გაგ­რძე­ლე­ბას, იუ­რი­დი­ულ ტერ­მი­ნებს თუ მო­ვიხ­მობთ - მის კონ­ტი­ნუ­ი­ტეტს და­უ­კავ­ში­რა, ვი­ნა­ი­დან რე­ფე­რენ­დუ­მის კი­თხვა ასე ჟღერ­და: "გსურთ თუ არა სა­ქარ­თვე­ლოს რეს­პუბ­ლი­კის სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ვი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის აღ­დგე­ნა 1918 წლის, 26 მა­ი­სის აქ­ტის სა­ფუძ­ველ­ზე?“ გარ­და ამი­სა, 1990 წლის 9 მარტს საბ­ჭო­თა სა­ქარ­თვე­ლომ რიგ­გა­რე­შე XIII სე­სი­ა­ზე სა­კუ­თა­რი არ­სე­ბო­ბა და შექ­მნის მი­ზე­ზე­ბი უკა­ნო­ნოდ გა­მო­ა­ცხა­და. 1991 წლის 9 აპ­რილს, რე­ფე­რენ­დუ­მის შე­დე­გებ­ზე დაყ­რდნო­ბით მი­ღე­ბულ იქნა სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ვი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის აღ­დგე­ნის აქტი, რო­მელ­შიც ხაზ­გას­მუ­ლი იყო, რომ “სა­ქარ­თვე­ლო საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში ნე­ბა­ყოფ­ლო­ბით არ შე­სუ­ლა“ ...

1995 წლის კონ­სტი­ტუ­ცია, რო­მე­ლიც არა­ერ­თხელ "გა­და­ხი­ეს“ და ყვე­ლა რე­ჟიმ­მა რო­გორც პროკ­რუს­ტეს სა­რე­ცე­ლი ისე მო­ირ­გო, სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ო­ბას სსრკ-ს დაშ­ლას და დსთ-ს შექ­მნის თა­რიღს უკავ­ში­რებს, მა­შა­სა­და­მე რუ­სულ, პოს­ტიმ­პე­რი­ულ სა­მარ­თალს.

"დიდ­მა კონ­სტი­ტუ­ცი­ო­ნა­ლის­ტმა კო­ბა­ხი­ძემ“ ეს კონ­სტი­ტუ­ცი­აც გა­და­წე­რა და თა­ვად­ვე და­არ­ღვია. ახლა კო­მი­კუ­რი სი­ტუ­ა­ცი­აა, რომ ამ არა­კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რი კონ­სტი­ტუ­ცი­ის დაც­ვას მას­ვე ვთხოვთ. აქამ­დე მი­იყ­ვა­ნეს ქარ­თვე­ლი ხალ­ხი... აღ­მოჩ­ნდა, რომ სა­ხელ­მწი­ფომ თავი ამო­წუ­რა, ვერ შე­ას­რუ­ლა მას­ზე და­კის­რე­ბუ­ლი მო­ვა­ლე­ო­ბე­ბი (მხო­ლოდ გარ­კვე­უ­ლი ვა­დით შე­ას­რუ­ლა რა­ღაც ფუნ­ქცი­ე­ბი). იგი დე­კო­რა­ცია იყო და სა­მარ­თლებ­რი­ვი თვალ­საზ­რი­სით სა­ფუძ­ვე­ლი იმა­ნენ­ტუ­რად გა­მოც­ლი­ლი ჰქონ­და. არ­ჩევ­ნე­ბის გა­ყალ­ბე­ბა დღე­ვან­დე­ლი მოვ­ლე­ნე­ბის გა­მომ­წვე­ვი მი­ზე­ზი კი არ არის, არ­ჩევ­ნე­ბის გა­ყალ­ბე­ბა სა­ხელ­მწი­ფოს შე­უმ­დგა­რო­ბის შე­დე­გია, ის რუ­სუ­ლი კა­ნო­ნი­სა და სა­მარ­თლის მოქ­მე­დე­ბის კულ­მი­ნა­ცი­აა. სა­ხელ­მწი­ფომ ვერ შე­ას­რუ­ლა სა­კუ­თა­რი ფუნ­ქცია და­ეც­ვა ხალ­ხი და ყო­ფი­ლი­ყო მისი ნე­ბის გა­მომ­ხატ­ვე­ლი, რაც სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ო­ბის უმ­თავ­რე­სი ფუნ­ქცი­აა. მე­რამ­დე­ნედ ითე­ლე­ბა ხალ­ხის ნება? დღეს არის ის მო­მენ­ტი რო­დე­საც ეს პრო­ცე­სი უნდა შე­ჩერ­დეს.

- რო­გორ უნდა შე­ჩერ­დეს, რა მე­ქა­ნიზ­მე­ბით?

- ახალ სა­უ­კუ­ნე­ში, ახა­ლი თა­ო­ბა, რო­მელ­საც არა­ვი­თა­რი კავ­ში­რი არ აქვს რუ­სეთ­თან, სა­ერ­თა­შო­რი­სო თე­მო­ბის წი­ნა­შე უნდა წარ­სდგეს რო­გორც სა­მარ­თლებ­რი­ვად გა­მარ­თუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს მფლო­ბე­ლი თა­ვი­სუ­ფა­ლი ხალ­ხი. მან უნდა შექ­მნას ახა­ლი კონ­სტი­ტუ­ცია, რო­მე­ლიც სა­კუ­თარ თავ­სა და სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ო­ბას საბ­ჭო­თა წარ­სულს კი არ და­უ­კავ­ში­რებს, არა­მედ იქ­ნე­ბა თა­ვი­სი არა­კა­პი­ტუ­ლან­ტი წი­ნაპ­რე­ბის მიერ შექ­მნი­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს თა­ვი­სუ­ფა­ლი გამ­გრძე­ლე­ბე­ლი. წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში, ეს თა­ო­ბა­ცა და მისი შთა­მო­მავ­ლო­ბაც გან­წი­რუ­ლია "რუ­სულ - იმ­პე­რი­უ­ლი სამ­ყა­როს“ წი­აღ­ში ჩა­სარ­ჩე­ნად.

რო­გორც შოთა ნიშ­ნი­ა­ძე იტყო­და თა­ვის "ცოტ­ნე და­დი­ან­ში“ "...ვერ იქ­ნე­ბა კოხ­ტა­გო­რა სა­ქარ­თვე­ლოს გოლ­გო­თა...“. ეს უნდა შეძ­ლოს თა­ვი­სუ­ფალ­მა თა­ო­ბამ ჩვენ­თან ერ­თად, ეს არის მისი უპირ­ვე­ლე­სი და­ნიშ­ნუ­ლე­ბა.

- უფრო კონ­კრე­ტუ­ლად?

- არ­სე­ბობს იმ­პე­რი­უ­ლი სურ­ვი­ლე­ბი, რომ სა­მა­ჩაბ­ლოს მხრი­დან სამ­ხრეთ სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზღვრებ­ზე გა­ვიდ­ნენ, გაჭ­რან გზა ჩრდი­ლო­ე­თი­დან სამ­ხრე­თამ­დე, სა­ხელ­მწი­ფო ორად გახ­ლი­ჩონ და და­სავ­ლე­თი და აღ­მო­სავ­ლე­თი ისევ გა­უ­ცხო­ე­ბუ­ლი და­ტო­ვონ. ალ­ბათ დიდი ბრძო­ლა კი­დევ წინ გვაქვს და ეს ერ­თი­ა­ნი პრო­ცე­სია.

დღე­ვან­დე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა აღარ წარ­მო­ად­გენს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას, იგი გა­და­იქ­ცა მჩაგ­ვრელ ძა­ლა­უფ­ლე­ბად, ვის რას მო­უ­წყო­ბენ არ ვიცი, მაგ­რამ ის ვიცი, რომ ესე­ნი ბო­ლოს ცუ­დად და­ამ­თავ­რე­ბენ.

- რა გან­მუხ­ტავს ამ უმ­ძი­მეს პო­ლი­ტი­კურ კრი­ზისს, გა­მო­სა­ვა­ლი რა­შია?

- ამ კრი­ზი­სის დაძ­ლე­ვის ყვე­ლა­ზე ცი­ვი­ლუ­რი და მარ­ტი­ვი ხერ­ხია ხე­ლა­ხა­ლი არ­ჩევ­ნე­ბი, აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა დაკ­მა­ყო­ფილ­დეს ხალ­ხის მო­თხოვ­ნა. მაშ, სხა­ვა­ნა­ი­რად რო­გორ? რა, უნდა გა­დაგ­ვი­ა­რონ? ტრებ­ლინ­კა (ფა­შის­ტუ­რი სიკ­ვდი­ლის ბა­ნა­კე­ბი) უნდა მოგ­ვი­წყონ, ყვე­ლა უნდა ჩაგ­ვსვან და დაგ­ვა­დუ­მონ? გაგ­ვა­ძე­ვონ? ჩვე­ნი ბერ­კე­ტი დღეს ჩვე­ნი გო­ნე­ბა, სა­მარ­თლის სა­ფუძ­ვლე­ბის გან­ცდა და მტკი­ცე ნე­ბაა, მეტი არა­ფე­რი.

აქ და ახლა მოქ­მედ, პო­ზი­ტი­ურ სა­მარ­თალ­ზე სა­უ­ბა­რი სამ­წუ­ხა­როდ დამ­თავ­რე­ბუ­ლია, თუმ­ცა მა­გა­ლი­თად, გერ­მა­ნი­ა­ში ყვე­ლა­ფე­რი კა­ნო­ნის სა­ფუძ­ველ­ზე იყო გა­კე­თე­ბუ­ლი. თუნ­დაც ებ­რა­ელ­თა დევ­ნა იმ სა­ხელ­მწი­ფოს კა­ნო­ნით ხორ­ცი­ელ­დე­ბო­და, სა­მარ­თალს ვიწ­როდ, ფორ­მა­ლურ ჭრილ­ში უყუ­რებ­დნენ, ისე, რო­გორც დღეს სა­ქარ­თვე­ლო­ში. ბენ­ჯა­მინ ფრანკლი­ნი იტყო­და, რომ "კა­ნო­ნე­ბი და სა­მარ­თა­ლი, რო­მე­ლიც დაც­ლი­ლია მო­რა­ლის­გან, არის უსარ­გებ­ლო“. ეს სა­კი­თხი დრო­ზე უნდა მოგ­ვარ­დეს. ამ­ბო­ბენ, "მი­ლი­ონ სჩემ­ტო“ მხარ­დამ­ჭე­რი გვყავ­სო. გყავ­დეს, მაგ­რამ ამ ხალ­ხს შენ მშვი­დო­ბას და გან­ვი­თა­რე­ბას დაჰ­პირ­დი. ევ­რო­პუ­ლო­ბა კი სა­მარ­თლის ჩარ­ჩო­ში მოქ­მე­დე­ბას ნიშ­ნავს და არა რუ­სულ კა­ნონს, რო­მე­ლიც რუ­სუ­ლი სა­მარ­თლის ნა­წი­ლია. ვი­საც "ოც­ნე­ბა“სა­კუ­თარ მომ­ხრე­ე­ბად თვლის, იმ ხალ­ხს რო­გორ უნდა მი­ხე­დონ ამ უკა­ნო­ნო­ბის ფონ­ზე, რა პა­სუ­ხი უნდა გას­ცენ ჩვენ დებს, ძმებ­სა თუ მშობ­ლებს? თა­ნა­მო­ნა­წი­ლეს ხდი­ან ამ და­ნა­შა­უ­ლის? რა­ნა­ი­რად? ეს რა და­ცინ­ვაა? ქარ­თუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დიდი ნა­წი­ლი ეკ­ლე­სი­ის მრევ­ლი ვართ და თვა­ლახ­ვე­ულ ადა­მი­ა­ნებს ყვრი­მა­ლე­ბი რომ და­უ­ლე­წეს, აბა, გა­მო­ი­ცა­ნი, ვინ და­გარ­ტყაო, ამას რო­გორ პა­სუ­ხო­ბენ? ეს და­ვით გუ­რა­მიშ­ვი­ლის მოთ­ქმას "მა­გო­ნებს“ მა­ცხოვ­რის გვე­მას რომ აღ­წერს.

- რას და­არ­ქმევ­დით ბრძო­ლას, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლო­ში მი­დის, სი­ნამ­დვი­ლე­ში რას­თან გვაქვს საქ­მე?

- ამას და­ვარ­ქმევ­დი ბრძო­ლას სა­ქარ­თვე­ლოს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბი­სათ­ვის, ბრძო­ლას სა­ქარ­თვე­ლოს ოკუ­პა­ცია-ანექ­სი­ის წი­ნა­აღ­მდეგ.

- ბა­ბუს - ნო­დარ დუმ­ბა­ძეს დღეს სად და რა პო­ზი­ცი­ა­ზე წარ­მო­იდ­გენ­დით?

- ამას მარ­ჩი­ე­ლო­ბა არ სჭირ­დე­ბა - 1978 წელს, მა­შინ, რო­დე­საც ქარ­თუ­ლი ენის და­კარ­გვის საფრ­თხე იდგა, ყვე­ლამ ვი­ცით, სად იდგა ნო­დარ დუმ­ბა­ძე.

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
"დინამო არენაზე“ "ბარსელონას“ ლეგენდარული ფეხბურთელის, რონალდინიოს გულშემატკივარი შეიჭრა
ავტორი:

"დღევანდელი De facto ხელისუფლების "ხიშტებზე მდგარი" ძალაუფლების მოქმედებანი სწორედ რომ ჰგავს ჰიტლერელების მოქმედებას თავისი ხასიათით და არა ხარისხით" - ინტერვიუ ნოდარ დუმბაძის შვილიშვილთან

"დღევანდელი De facto ხელისუფლების "ხიშტებზე მდგარი" ძალაუფლების მოქმედებანი სწორედ რომ ჰგავს ჰიტლერელების მოქმედებას თავისი ხასიათით და არა ხარისხით" - ინტერვიუ ნოდარ დუმბაძის შვილიშვილთან

მედიასივრცეში გავრცელდა იმ ახალგაზრდების ნაწილის ფოტოები და სახელები, რომლებიც, სავარაუდოდ, "ტვ პირველის" ჟურნალისტსა და ოპერატორს დაესხნენ თავს. "მთავარი არხის" მიერ გამოქვეყნებულ პირთა სიაში მოხსენიებულია ლუკა თოფურიძე, რომელიც ე.წ ტიტუშკების მიერ სასტიკად ნაცემ "ტვ პირველის“ ოპერატორ გიორგი შეწირულს ფეხზე წამოდგომაში ეხმარება.

ლუკა თოფურიძე ნოდარ დუმბაძის შვილიშვილის, ნოდარ თოფურიძის ვაჟია.

ნოდარ თოფურიძემ სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა სტატუსი, რომელშიც წერს:

"დღეს გავრცელდა მოძალადეების სია, სადაც შეტანილია ჩემი შვილის ლუკა თოფურიძის სახელი.ეს არის პროვოკაცია. ადამიანი რომელსაც ახურავს პომპონიანი ქუდი და არ უკეთია პირბადე, მიდის ძალადობის ადგილზე და ეხმარება ძირს დაგდებულ ოპერატორს. იმ ადგილთან მიახლოებადა ადამიანის დახმარება, სადაც დიდი საფრთხეა მიმაჩნია, რომ არის მამაცობა, რომელსაც ბევრი ვერ გაბედავს. კაცმა ფეხზე წამოაყენა დაზარალებული და მიეხმარა მას პირველი ნაბიჯების გადადგმაში, შემდეგ დატოვა ადგილი და აბსოლუტურად სხვა მიმართულებით წავიდა. იგი იქცევა დინჯად და თავდაჯერებულად, რაც ასეთ სიტუაციაში ერთადერთი სწორი მოქმედებაა, თუ არა და, დაზარალებული თავისას იტყვის. ადგილს ტოვებს იმიტომ, რომ აქვს პირობითი მსჯავრი დადებული და ერიდება "შარს". ველაპარაკე და ასე მითხრა, " მამა ასე სწორად არასდროს მოვქცეულვარო". უბრალო ბრალს ნუ დასდებთ ადამიანს!

ახლა მე და ჩემს წინააღმდეგობას რაც შემეხება ... დღეს როგორც არასდროს, ვარ სულით მტკიცე, მშვიდი და ჯიუტი. გული მაქვს რკინის და დღეს მოვდივარ აქციაზე ბაბუაჩემის დროშით, რომელიც გვქონდა გულრიფშში, აფხაზეთში. ეს ამომავალი მზის დროშაა და იაპონურს ჰგავს. იაპონია რაინდების-სამურაების ქვეყანაა!“

ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებზე ambebi.ge სამართლის დოქტორ ნოდარ თოფურიძეს ესაუბრა, რომელიც მონაწილეობს დედაქალაქის ცენტრში გამართულ საპროტესტო აქციებში.

- ბატონო ნოდარ, რა საერთო ჰქონდა ლუკას ე.წ. ტიტუშკებთან, რომლებმაც უმოწყალოდ სცემეს ოპერატორი გიორგი წილოსანი, იცნობს მათ?

- სრული პასუხისმგებლობით შემიძლია განვაცხადო, რომ ეს არის ბინძური პროვოკაცია და დედუქციური მეთოდის გამოყენებით, ჩემთვის მისი მექანიზმია გამოაშკარავებული. ამ ეტაპზე ჩემს განცხადებას მეტს არაფერს დავამატებდი. მომხრე ვარ დამოუკიდებელმა მართლმსაჯულებამ აწარმოოს პროცესი, დღევანდელ მოცემულობაში სხვა ყველაფერი იქნება ფარსი. ვინ იყვნენ თავდამსხმელები დანამდვილებით არ ვიცი, თუმცა მედიას აქვს გარკვეული მოსაზრებები და მეც სწორედ ამას გამოვეხმაურე ჩემს განცხადებაში. ლუკა თოფურიძე არავითარი "ტიტუშკა" არ არის, არც რაიმე დაჯგუფების წევრია, თავისუფალი ადამიანია და თავის შეხედულება აქვს ცხოვრებაზე. არის წესიერი და შეიძლება ზოგჯერ არამოწესრიგებული კაცი. "საქმემან შენმან გამოგაჩინოს", - ეს პრინციპი არა მხოლოდ ბიბლიურია, არამედ სისხლის სამართლებრივიც. დასჯადი არის ქმედება ან განზრახვა (მცდელობა). ამ ტიპის დანაშაული გაუფრთხილებლობით ვერ იქნება ჩადენილი. ლუკა თოფურიძე სახეს არასდროს მალავს. დამატებით გეტყვით, რომ ეს არის ადამიანი, რომელიც თავისი სურვილით ჩაეწერა საქართველოს საკონტრაქტო არმიაში. მას იზიდავს შეიარაღება, მილიტარისტია, ასე ვთქვათ. იცით ამას რა მოჰყვა? ლუკა ორ კვირაში დაითხოვეს მაღალი IQ - ს გამო, შეიძლება მეთაურს არ დაემორჩილოსო. სხვათა შორის, ნიურნბერგის პროცესის ერთ-ერთი პრინციპია ის, რომ დანაშაულებრივ ბრძანებას არ უნდა დაემორჩილო. იარაღის მიმართ მიდრეკილება ნოდარ დუმბაძესაც ჰქონდა და მის დიდ ბაბუასაც - სულეიმან დიასამიძესაც - ბათუმის ოლქის (სამუსლიმანო საქართველოს 1918-21 წლები) მდივანს, რომელმაც თანამებრძოლებთან ერთად უარი განაცხადა ავტონომიის თურქეთთან შეერთებაზე. ამის დამადასტურებელი ფოტოდოკუმენტი გვაქვს ოჯახში. პირადად მე ნოდარის გაზრდილი ვარ, რაც მძიმე ტვირთად მაწევს მთელი ცხოვრება. პირადი ცხოვრება, ფაქტობრივად, შეზღუდული მაქვს, თუმცა ვცდილობ მე თვითონ, ჩემი ნებით ვიყო ბოლომდე ტრანსპარანტული.

- გამოკითხვაზე თუ დაიბარეს ლუკა?

- არავითარი უწყება არ მოსულა, ტელეფონის მეშვეობით თუ დაიბარეს, არ ვიცი.

- ზოგადად, რას იტყვით გამოხატვის თავისუფლების შეზღუდვისა და ჟურნალისტებზე თავდასხმის ფაქტებზე, რასაც დღეს ვხედავთ ან რაში სჭირდება ხელისუფლებას ძალადობის წახალისება?

- გამოხატვის თავისუფლება ერთ-ერთი მთავარი ბურჯია, რასაც დემოკრატია ეყრდნობა. იგი დასაცავია ყოველთვის, ვინაიდან არის თავისუფალი საზოგადოების ერთ-ერთი მასაზრდოებელი. სხვანაირად როგორ უნდა შევაფასო? სხვათა შორის, მედიასამართლის სპეციალისტი ვარ, ოქსფორდში მაქვს გავლილი ეს სწავლება. ოქსფორდი მამათა და შვილთა ბრძოლის აკვანი (პედაგოგებმა სტუდენტებს სისხლიანი კალოები მოუწყვეს, რაც სამარცხვინო ლაქად დარჩა მათ ისტორიაში) და ჯონ ლოკის სამშობლოცაა. იქ არის დაკრძალული "ლეგიტიმური ამბოხის თეორიის“ ავტორი.

მოდი ახლა მთავარ სათქმელს - სისტემური ძალადობის საკითხს დავუბრუნდეთ.

ცოტა შორიდან დავიწყებ... დღეს ჩვენ მოწმენი გავხდით საქართველოში დენაციფიკაციის რუსული პროცესისა. არჩევნებამდე ამაზე იყო კიდეც საუბარი, როდესაც რეჟიმის ყველა მოწინააღმდეგე კოლექტიურად შერაცხეს ნაციონალისტად. ამ რამდენიმე დღის წინ კი ე.წ. პრემიერმა გამოგვიცხადა, საზოგადოების წიაღში ყოველგვარი თანაცხოვრება (კოჰაბიტაცია) უმკაცრესად აღმოიფხვრებაო. ქართველებს ნაციონალიზმში ბრალი ჯერ კიდევ ზვიად გამსახურდიას დროს დაგვდეს - ტერმინი "პროვინციული ფაშიზმი“ სხვა არაფერი იყო. დღეს "ლიბერალურ ფაშიზმში გვადანაშაულებენ“, ეს არის ლუბიანკას პოლიტიკა - იმას რასაც თავად სჩადის, შენვე გაბრალებს. ფსიქოლოგიაში, პიროვნულ დონეზე, ამას პროექცია ეწოდება. შემდეგ ეს იმით გაგრძელდა, რომ თითქოს ჩვენ მოვაწყვეთ გენოციდი სამაჩაბლოში 2008 წელს... მერე ყველა ის, ვინც არ ეთანხმებოდა ამ რეჟიმს, მოინათლა "კოლექტიურ ნაცად" და ომის პარტიად“.

ტერმინები "დენაციფიკაცია - დემილიტარიზაცია“ მეტი კი არაფერია, სწორედ ზემოთქმულია ნაგულისხმევი. ჩვეულებრივი მსმენელი ამას ვერ აღიქვამს, ვინაიდან ამას დაკვირვება, ცოდნა და ანალიზი სჭირდება. სპეციალისტები ვაკვირდებით ყველაფერს... ბაბუაჩემის ფრაზას თუ მოვიშველიებ - "ჩვენი კოლმეურნეობის თავმჯდომარე, სახელს და გვარს არ დავასახელებ“, არჩევნებამდე დაგვპირდა ნიურნბერგის პროცესის გამართვას საქართველოში. რახან ნიურნბერგის პროცესზე მიდგა საუბარი, როგორც საერთაშორისო სისხლის სამართლის სპეციალისტი და საერთაშორისო სამართლის დოქტორი ვიტყვი, რომ დღევანდელი De facto ხელისუფლების, მაშასადამე "ხიშტებზე“ მდგარი ძალაუფლების მოქმედებანი სწორედ რომ ჰგავს ჰიტლერელების მოქმედებას თავისი ხასიათით და არა ხარისხით, თუმცა ძალადობის ეს დინამიკა თუ შენარჩუნდა, ისე ვითარდება პროცესები, ხარისხიც არ დააყოვნებს, იგი ახლოსაა, ჰორიზონტზეც კი მოჩანს. მაგალითისთვის მოვიყვან 1946 წლის 18 მარტის ჰერმან გერინგის დაკითხვის ოქმის სტენოგრამას. როდესაც მას მთავარი ბრალმდებელი ჯეკსონი ეკითხება, თუ რა მიზნით არ შეასრულა პარტიამ არჩევნებში გერმანელი ხალხისთვის მიცემული პირობა და რატომ გააუქმა პარლამენტარიზმი? გერინგი მარტივად პასუხობს - "აღარ იყო ამის საჭიროება, მოვიგეთ არჩევნებიო". კი მაგრამ, ოპოზიცია რატომ აკრძალეთო? - პასუხს მოსდევს მეორე შეკითხვა. ბრალდებული ამაზეც ნათლად პასუხობს - "ოპოზიცია ხელს უშლიდა ჩვენი მიზნების განხორციელებასო“. რაც შეეხება ეგზეკუციებს, მაშასადამე, ადამიანებთან უმოწყალო და დამამცირებელ მოპყრობას, ამისთვის ნიურნბერგში მსჯავრი დაედო "სისხლიან ძაღლ - კალტენბრუნერს“. დღევანდელი ჩვენი ჯალათები, დანაშაულებრივი ბრძანებების გამცემნი (შსს-ს კორუმპირებულ მაღალჩინოსნებს ვგულისხმობ), მის გზაზე დგანან, ისინი რაღაც კვაზი კალტენბრუნერები არიან, ოღონდ, ღმერთმა დაგვიფარა და, ამ სისხლიანი ჯალათის დონეს ვერ აღწევენ (თუმცა ადამიანების მიმართ დამოკიდებულება გარკვეულწილად მსგავსია). ვხედავთ, როგორ ხდება აქციების "ლოკალიზაცია“ და "დაშოშმინება“ შავ მანქანებში, სადარბაზოებში და სახლებში. გამოიხატება შორეულ პროსპექტებზე თავდასაღწევად გასული ადამიანების დევნაში, მანქანებიდან გადმოთრევასა და თავზე გადავლაში. რა ხდება? ვარშავის გეტოს დარბევები ხომ არ გაგონდებათ? ადამიანების გატაცება და მათი სამყოფლის დამალვის პრაქტიკა ნიურნბერგში გამოაშკარავდა "Nacht und Nebel Erlass”, "წყვდიადი და ჯანღი“ - ჰიტლერის 1941 წლის 7 დეკემბრის დირექტივით. საყურადღებოა, რომ მესამე რაიხში ყველა არაადამიანობა ფორმალურად კანონით იყო გათვალისწინებული. დღეს ამ ვითარებაში კანონიც კი არ ითვალისწინებს ამ ყველაფერს, ხოლო სისხლის სამართლებრივი დევნის - ე.წ. "მართლმსაჯულების განხორციელების“ სამართლებრივი ნორმები შინაარსისგან დაცლილი ინსტრუმენტია - "ხელკეტია“ ფაქტობრივად. ასე რომ, დღეს თუ ვინმე უნდა უფრთხოდეს ნიურნბერგს, ეს თავად განსაჯეთ ვინ არის.

- წინააღმდეგობის ტალღა ქვეყანაში მაინც ე.წ. რუსული კანონის მიღების შემდეგ აზვირთდა...

- "რუსული კანონის“ მიღებისას "კვირის პალიტრას“ მივეცი ინტერვიუ და ჯერ კიდევ ლეგიტიმური ძალაუფლება გავაფრთხილე, არ გამოვა "შავფორმიანების“ მხრებით, ძალით, უარგუმენტოდ "ადამიანების გაწვრთნა“ და დანაშაულს ნუ ჩაიდენთ, ქვას თავს ნუ შეუშვერთ-მეთქი. არ მქონდა პრეტენზია ხელისუფლებისათვის ჭკუა დამერიგებინა, პროგნოზი გავაკეთე, უბრალოდ.

- არც დეიდასთან - ქეთი დუმბაძესთან გქონიათ აზრთა გაცვლა-გამოცვლა ამ კანონის ავკარგიანობაზე?

- არა, მიმაჩნია, რომ ტირანიათა შორის ყველაზე დიდი ტირანია გონზე ტირანიაა. ოჯახში პოლიტიკაზე არ ვკამათობთ, გულწრფელად გეუბნებით, სხვანაირი ურთიერთობები გვაქვს და პოლიტიკას ჩრდილს არ ვაყენებინებთ პიროვნულ ურთიერთობებს. მიყვარს დეიდაჩემი...

- რამდენიმე დღის წინ მწერალთა კავშირში რაც მოხდა (ნოდარ მაჭარაშვილის ინციდენტს ვგულისხმობ), ამაზე რა რეაქცია გქონდათ?

- ჩემს ადგილზე თქვენ რა რეაქცია გექნებოდათ?

- უხერხულად ვიგრძნობდი თავს...

- ჰო და ჩათვალეთ, რომ ჩემი პასუხიც ეგაა.

- კონსტიტუციის უგულებელყოფასა და ხელისუფლების სამართლებრივი ჩარჩოებიდან გასვლაზე რას იტყვით, საბოლოოდ რას მოუტანს ეს სახელმწიფოს?

- რაც შეეხება პოლიტიკურ პრეფერენციებს (პარტიების მხარდაჭერას ვგულისხმობ), ისინი არ მაქვს, ყველაფერს ვაკვირდები ადამიანის უფლებათა ჭრილში, რასაც პროფესიაც მავალდებულებს და სინდისიც. ჩემს თაობას, ბავშვობიდან,14-15 წლიდან ქუჩაში გვიწევს დგომა, ფაქტობრივად, საქართველოს რესპუბლიკის "გავროშების“ თაობა ვართ, რომელიც საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენას ლამობდა. იმ დროს მშობლები თავად გვიკერავდნენ დროშებს. პირადი შეხება (პირად ურთიერთობას არ ვგულისხმობ) გვქონდა ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის ლიდერებთან, მაგ. პირადად მე მერაბ კოსტავას არა მხოლოდ ხმა და მოძრაობის მანერა, არამედ სურნელიც კი მახსოვს.

დღეს თითქმის ყველა არჩევნების შედეგებზე დავობს, ასე ვთქვათ, ქართველი ხალხის ნების უგულებელყოფაზე და ეს მართალიცაა. ქართველი ხალხის ნება მერამდენედაა უგულებელყოფილი?! 1991 წლის 31 მარტის რეფერენდუმში საქართველოს მოსახლეობის თითქმის 90-მა პროცენტმა სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენა 1918-1921 წლების საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის გაგრძელებას, იურიდიულ ტერმინებს თუ მოვიხმობთ - მის კონტინუიტეტს დაუკავშირა, ვინაიდან რეფერენდუმის კითხვა ასე ჟღერდა: "გსურთ თუ არა საქართველოს რესპუბლიკის სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენა 1918 წლის, 26 მაისის აქტის საფუძველზე?“ გარდა ამისა, 1990 წლის 9 მარტს საბჭოთა საქართველომ რიგგარეშე XIII სესიაზე საკუთარი არსებობა და შექმნის მიზეზები უკანონოდ გამოაცხადა. 1991 წლის 9 აპრილს, რეფერენდუმის შედეგებზე დაყრდნობით მიღებულ იქნა საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტი, რომელშიც ხაზგასმული იყო, რომ “საქართველო საბჭოთა კავშირის შემადგენლობაში ნებაყოფლობით არ შესულა“ ...

1995 წლის კონსტიტუცია, რომელიც არაერთხელ "გადახიეს“ და ყველა რეჟიმმა როგორც პროკრუსტეს სარეცელი ისე მოირგო, საქართველოს სახელმწიფოებრიობას სსრკ-ს დაშლას და დსთ-ს შექმნის თარიღს უკავშირებს, მაშასადამე რუსულ, პოსტიმპერიულ სამართალს.

"დიდმა კონსტიტუციონალისტმა კობახიძემ“ ეს კონსტიტუციაც გადაწერა და თავადვე დაარღვია. ახლა კომიკური სიტუაციაა, რომ ამ არაკონსტიტუციური კონსტიტუციის დაცვას მასვე ვთხოვთ. აქამდე მიიყვანეს ქართველი ხალხი... აღმოჩნდა, რომ სახელმწიფომ თავი ამოწურა, ვერ შეასრულა მასზე დაკისრებული მოვალეობები (მხოლოდ გარკვეული ვადით შეასრულა რაღაც ფუნქციები). იგი დეკორაცია იყო და სამართლებრივი თვალსაზრისით საფუძველი იმანენტურად გამოცლილი ჰქონდა. არჩევნების გაყალბება დღევანდელი მოვლენების გამომწვევი მიზეზი კი არ არის, არჩევნების გაყალბება სახელმწიფოს შეუმდგარობის შედეგია, ის რუსული კანონისა და სამართლის მოქმედების კულმინაციაა. სახელმწიფომ ვერ შეასრულა საკუთარი ფუნქცია დაეცვა ხალხი და ყოფილიყო მისი ნების გამომხატველი, რაც სახელმწიფოებრიობის უმთავრესი ფუნქციაა. მერამდენედ ითელება ხალხის ნება? დღეს არის ის მომენტი როდესაც ეს პროცესი უნდა შეჩერდეს.

- როგორ უნდა შეჩერდეს, რა მექანიზმებით?

- ახალ საუკუნეში, ახალი თაობა, რომელსაც არავითარი კავშირი არ აქვს რუსეთთან, საერთაშორისო თემობის წინაშე უნდა წარსდგეს როგორც სამართლებრივად გამართული სახელმწიფოს მფლობელი თავისუფალი ხალხი. მან უნდა შექმნას ახალი კონსტიტუცია, რომელიც საკუთარ თავსა და სახელმწიფოებრიობას საბჭოთა წარსულს კი არ დაუკავშირებს, არამედ იქნება თავისი არაკაპიტულანტი წინაპრების მიერ შექმნილი სახელმწიფოს თავისუფალი გამგრძელებელი. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ეს თაობაცა და მისი შთამომავლობაც განწირულია "რუსულ - იმპერიული სამყაროს“ წიაღში ჩასარჩენად.

როგორც შოთა ნიშნიაძე იტყოდა თავის "ცოტნე დადიანში“ "...ვერ იქნება კოხტაგორა საქართველოს გოლგოთა...“. ეს უნდა შეძლოს თავისუფალმა თაობამ ჩვენთან ერთად, ეს არის მისი უპირველესი დანიშნულება.

- უფრო კონკრეტულად?

- არსებობს იმპერიული სურვილები, რომ სამაჩაბლოს მხრიდან სამხრეთ საქართველოს საზღვრებზე გავიდნენ, გაჭრან გზა ჩრდილოეთიდან სამხრეთამდე, სახელმწიფო ორად გახლიჩონ და დასავლეთი და აღმოსავლეთი ისევ გაუცხოებული დატოვონ. ალბათ დიდი ბრძოლა კიდევ წინ გვაქვს და ეს ერთიანი პროცესია.

დღევანდელი ხელისუფლება აღარ წარმოადგენს ხელისუფლებას, იგი გადაიქცა მჩაგვრელ ძალაუფლებად, ვის რას მოუწყობენ არ ვიცი, მაგრამ ის ვიცი, რომ ესენი ბოლოს ცუდად დაამთავრებენ.

- რა განმუხტავს ამ უმძიმეს პოლიტიკურ კრიზისს, გამოსავალი რაშია?

- ამ კრიზისის დაძლევის ყველაზე ცივილური და მარტივი ხერხია ხელახალი არჩევნები, აუცილებლად უნდა დაკმაყოფილდეს ხალხის მოთხოვნა. მაშ, სხავანაირად როგორ? რა, უნდა გადაგვიარონ? ტრებლინკა (ფაშისტური სიკვდილის ბანაკები) უნდა მოგვიწყონ, ყველა უნდა ჩაგვსვან და დაგვადუმონ? გაგვაძევონ? ჩვენი ბერკეტი დღეს ჩვენი გონება, სამართლის საფუძვლების განცდა და მტკიცე ნებაა, მეტი არაფერი.

აქ და ახლა მოქმედ, პოზიტიურ სამართალზე საუბარი სამწუხაროდ დამთავრებულია, თუმცა მაგალითად, გერმანიაში ყველაფერი კანონის საფუძველზე იყო გაკეთებული. თუნდაც ებრაელთა დევნა იმ სახელმწიფოს კანონით ხორციელდებოდა, სამართალს ვიწროდ, ფორმალურ ჭრილში უყურებდნენ, ისე, როგორც დღეს საქართველოში. ბენჯამინ ფრანკლინი იტყოდა, რომ "კანონები და სამართალი, რომელიც დაცლილია მორალისგან, არის უსარგებლო“. ეს საკითხი დროზე უნდა მოგვარდეს. ამბობენ, "მილიონ სჩემტო“ მხარდამჭერი გვყავსო. გყავდეს, მაგრამ ამ ხალხს შენ მშვიდობას და განვითარებას დაჰპირდი. ევროპულობა კი სამართლის ჩარჩოში მოქმედებას ნიშნავს და არა რუსულ კანონს, რომელიც რუსული სამართლის ნაწილია. ვისაც "ოცნება“საკუთარ მომხრეებად თვლის, იმ ხალხს როგორ უნდა მიხედონ ამ უკანონობის ფონზე, რა პასუხი უნდა გასცენ ჩვენ დებს, ძმებსა თუ მშობლებს? თანამონაწილეს ხდიან ამ დანაშაულის? რანაირად? ეს რა დაცინვაა? ქართული საზოგადოების დიდი ნაწილი ეკლესიის მრევლი ვართ და თვალახვეულ ადამიანებს ყვრიმალები რომ დაულეწეს, აბა, გამოიცანი, ვინ დაგარტყაო, ამას როგორ პასუხობენ? ეს დავით გურამიშვილის მოთქმას "მაგონებს“ მაცხოვრის გვემას რომ აღწერს.

- რას დაარქმევდით ბრძოლას, რომელიც საქართველოში მიდის, სინამდვილეში რასთან გვაქვს საქმე?

- ამას დავარქმევდი ბრძოლას საქართველოს დამოუკიდებლობისათვის, ბრძოლას საქართველოს ოკუპაცია-ანექსიის წინააღმდეგ.

- ბაბუს - ნოდარ დუმბაძეს დღეს სად და რა პოზიციაზე წარმოიდგენდით?

- ამას მარჩიელობა არ სჭირდება - 1978 წელს, მაშინ, როდესაც ქართული ენის დაკარგვის საფრთხე იდგა, ყველამ ვიცით, სად იდგა ნოდარ დუმბაძე.